Hoofdmenu

Vroeger

Gestart door TeeZee, aug 28, 2008, 14:02:59

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

TeeZee

De groundhopper van tegenwoordig (ik heb het over mijn eigen generatie) heeft het maar makkelijk. Het aanbod aan informatie is ongekend groot. Als we naar de stadions van de grote voetballanden kijken, dan is er van iedere steen, bout, plank, golfplaat of moer wel een foto op het internet te vinden.

Tot pakweg halverwege 2003 was ik me nog niet zo bewust van dit aanbod, laat staan dat ik veel mensen kende met dezelfde hobby. Ik kwam zo nu en dan op het oude Engelse message board van de Football Ground Guide en plaatste zeer sporadisch een berichtje. Verder dan dat ging het niet, groundhoppen was eigenlijk vooral van jezelf en je reisgenoot (ondanks dat je wist dat je niet de enige was).

Ondanks dat het leuk is om je passie met like-mindeds te delen, koester ik toch ook de tijd dat het allemaal nog iets avontuurlijks had.

Wie herkent dit?
Van de mensen van het pre-internettijdperk, hoe kijken die er nu tegenaan? Is de romantiek minder?

Maroboduus

De groundhopper van tegenwoordig (ik reken mijzelf voor het gemak maar even tot dezelfde generatie als TeeZee) heeft het niet gemakkelijk. Het aanbod aan informatie is ongekend groot, maar sinds de commercie met toenemende mate het reilen en zeilen in de voetbalsport is gaan bepalen, is het bijzonder lastig om op voorhand te plannen. Ook op andere vlakken bestaan er inmiddels tal van restricties. Er mag dan wel van de meeste stadions in de grotere voetballanden genoeg informatie (ook in beeld) op het wereld wijde web te vinden zijn, de groundhoppers die zichzelf voor de intrede van de elektronische snelweg als een soort verkapte Columbus zagen, hielden natuurlijk voornamelijk zichzelf voor het lapje. En met alles in het leven, heeft het grotere aanbod ook voor een grotere honger gezorgd. De verzadegingsgrens is opgeschoven, indirect, maar het is een ontwikkeling die slechts moeilijk te stoppen is.

Vroeger kon men inderdaad alleen gissen of er en hoeveel zielsverwanten er bestonden. Groundhopping was vooral iets van jezelf. Met de intrede van tal van fora is daar niet veel aan veranderd. Het verduidelijkt alleen maar dat een – en nu ga ik mij op glad ijs begeven – groundhopper en een groundhopper geen zielsverwanten behoeven te zijn. Lang leve de diversiteit: in beleving, in interesse en ga zo maar door.

Door de overkill aan informatie is het misschien wat lastiger geworden om de ware (waargenomen) romantiek te vinden, om er echt iets avontuurlijks van te maken, maar uiteindelijk is het vooral aan de persoon zelf om er een avontuurlijk of romatisch tintje aan te geven en dat geldt niet alleen voor het groundhoppen....

TeeZee

Een interessante wending Maroboduus, ik hou daar wel van.

Citaat van: Maroboduus op aug 28, 2008, 14:41:21
sinds de commercie met toenemende mate het reilen en zeilen in de voetbalsport is gaan bepalen, is het bijzonder lastig om op voorhand te plannen.
Dat impliceert dat het vroeger minder spontaan was, omdat alles gepland kon worden. Gek genoeg heb ik juist het idee dat het spontaner was.

CiteerEn met alles in het leven, heeft het grotere aanbod ook voor een grotere honger gezorgd. De verzadegingsgrens is opgeschoven, indirect, maar het is een ontwikkeling die slechts moeilijk te stoppen is.
Ik denk dat het grotere aanbod voor een snellere verzadiging zorgt. Het is vergelijkbaar met de explosie aan voetbal op tv. Tegenwoordig worden de meest simpele oefenpotjes op primetime uitgezonden. Ik kijk al die onzin niet meer en kies mijn wedstrijden uit (wat in de praktijk inhoudt dat ik vrijwel niets meer op tv kijk, ook niet de voorgekauwde CL-wedstrijden).

CiteerVroeger kon men inderdaad alleen gissen of er en hoeveel zielsverwanten er bestonden. Groundhopping was vooral iets van jezelf. Met de intrede van tal van fora is daar niet veel aan veranderd. Het verduidelijkt alleen maar dat een – en nu ga ik mij op glad ijs begeven – groundhopper en een groundhopper geen zielsverwanten behoeven te zijn. Lang leve de diversiteit: in beleving, in interesse en ga zo maar door.
Mooi gezegd.

CiteerDoor de overkill aan informatie is het misschien wat lastiger geworden om de ware (waargenomen) romantiek te vinden, om er echt iets avontuurlijks van te maken, maar uiteindelijk is het vooral aan de persoon zelf om er een avontuurlijk of romatisch tintje aan te geven en dat geldt niet alleen voor het groundhoppen....
In hoeverre denk jij dat met de toegenomen mogelijkheden om je passie te delen, er ook een soort hunkering naar (schijn)erkenning is ontstaan?

hgrm

Ik vind dit heel moeilijk. Er lopen namelijk twee ontwikkelingen door elkaar heen. Aan de ene kant de ontwikkeling van de 'achtergrond' zoals jij die beschrijft, aan de andere kant de ontwikkeling die ik zelf als groundhopper heb doorgemaakt. En natuurlijk is daar een interactie tussen.

Toen ik in 2001 begon, had ik de mazzel dat de eerste wedstrijd op Craven Cottage was. Maar als het -pak 'm beet- de Riverside was geweest, had ik het ook prachtig gevonden. Nu ben ik een stuk kieskeuriger geworden. Dat heeft gedeeltelijk te maken met m'n eigen ontwikkeling, maar ook met de veranderende 'achtergrond'. Ik ga tegenwoordig bijna nooit meer onvoorbereid naar een wedstrijd. Ik weet meestal al van te voren waar ik wil zitten of staan voor de beste foto's. De informatiestortvloed heeft wat dat betreft de verrassing voor een groot deel weggehaald.

Daarnaast speelt sfeer ook een rol. In de vercommercialiseerde voetbalwereld met kaartjes van 35 pond en teletoeters is het bezoeken van wedstrijden in de hoogste klasse voor mij minder interessant geworden. Het voetbal is vaak niet om aan te zien en de competities zijn dankzij de Chelsea's. ManU's en Bayerns van deze wereld veel te voorspelbaar.

Een ander aspect is dat dingen die in het begin spannend en nieuw waren, nu gewoontjes geworden. In 2001 was Chips & Saussage een lekkernij , brak bij elke Engelse roundabout het zweet me uit, en was elk spreekkoor schiterend. De laatste keren in Engeland dreigde het af en toe sleur te worden. Dus ga je op zoek naar andere horizonten en verleg je je interesseterrein. Totdat dat ook weer gaat vervelen en je weer iets anders zoekt of juist teruggaat naar het begin....
Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

TeeZee

Citaat van: hgrm op aug 28, 2008, 22:47:50
de ontwikkeling die ik zelf als groundhopper heb doorgemaakt.
Inmiddels heb ik als duo met drie verschillende personen gehopt, ik heb in groepen gehopt en ik heb helemaal alleen gehopt. Het regelen van een trip is als het trekken van een kroket uit de muur. Easy easy.

CiteerToen ik in 2001 begon, had ik de mazzel dat de eerste wedstrijd op Craven Cottage was. Maar als het -pak 'm beet- de Riverside was geweest, had ik het ook prachtig gevonden.
Was het maar het Riverside geweest, dan had je die tenminste al "gehad". Ik ben terracing pas in de loop der jaren mooi gaan vinden, daarvoor ging mijn voorkeur uit naar een zee van seats en verheugde ik me op Derby County's Pride Park.

CiteerNu ben ik een stuk kieskeuriger geworden. Dat heeft gedeeltelijk te maken met m'n eigen ontwikkeling, maar ook met de veranderende 'achtergrond'. Ik ga tegenwoordig bijna nooit meer onvoorbereid naar een wedstrijd. Ik weet meestal al van te voren waar ik wil zitten of staan voor de beste foto's. De informatiestortvloed heeft wat dat betreft de verrassing voor een groot deel weggehaald.
De laatste keer heb ik voor de meeste wedstrijden pas vlak voor kick-off bepaald waar ik wilde staan/zitten. Heerlijk.

CiteerEen ander aspect is dat dingen die in het begin spannend en nieuw waren, nu gewoontjes geworden. In 2001 was Chips & Saussage een lekkernij , brak bij elke Engelse roundabout het zweet me uit, en was elk spreekkoor schiterend. De laatste keren in Engeland dreigde het af en toe sleur te worden. Dus ga je op zoek naar andere horizonten en verleg je je interesseterrein. Totdat dat ook weer gaat vervelen en je weer iets anders zoekt of juist teruggaat naar het begin....
Engels voetbal verveelt mij nooit, daarvoor is de competitie en haar geschiedenis domweg te mooi. Neemt niet weg dat ik het meeste al weleens eerder gezien heb en dat de behoefte om belevenissen te delen bij mij er nauwelijks nog is. Het is weer iets van mezelf.

TeeZee

Citaat van: TeeZee op aug 28, 2008, 14:02:59Van de mensen van het pre-internettijdperk, hoe kijken die er nu tegenaan? Is de romantiek minder?
Hier is deze vraag nog onbeantwoord, maar elders op het internet staat een mooi relaas.