Op bezoek bij Uri Geller

Gestart door TeeZee, apr 08, 2008, 22:15:54

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

TeeZee


Het mooie van de Engelse competitie is dat er zoveel kan gebeuren in een paar jaar. In de zomer van 2002 was ik bij Exeter City v Scunthorpe United. Het was voor beide de tweede wedstrijd van het seizoen en het duel eindigde in een moeizame 1-1. Achteraf bleek dit het laatste seizoen van de Grecians in de League te zijn. Na 45 wedstrijden stond Exeter op de voorlaatste plaats en moest het winnen om nog kans te maken op lijfsbehoud. Enfin, de uitkomst is natuurlijk bij iedereen al bekend door de NOS-documentaire That Final Day. Exeter City degradeerde naar de amateurs. Scunthorpe United deed het in de 5 jaren erna een stuk beter. Dit seizoen (2007/08) speelt Scunny drie divisies hoger dan Exeter City.


Pal naast het stadion St James's Park (niet te verwarren met het stadion van het veel noordelijker gelegen Newcastle United) ligt het gelijknamige treinstationnetje. Het leek ons erg leuk om per boemeltje naar de wedstrijd te reizen vanuit het centrum. Wij dus twee enkeltjes richting Exeter City FC kopen. De verkoper moest erg lachen, want het was zo dichtbij dat de kaartjes nog geen halve pond per stuk kostten. Hij vermaakte zich kostelijk en en passant kwam het gesprek op Engels voetbal terwijl de rij achter ons langer en langer werd. Hij bleek West Ham United supporter te zijn en dat gaf ons de kans om hem te herinneren aan het feit dat zelfs een Nederlandse club als Vitesse verder gekomen was in de UEFA Cup dan de Hammers. Met quasi-gespeelde irritatie sommeerde hij ons toen op te sodemieteren.



Exeter City was kort tevoren gekocht door lepelbuiger Uri Gerrer en dat zorgde ervoor dat het eens zo vredige dorp in die zomer werd opgeschrikt door bezoek van kindervriend Michael Jackson. Des te meer een reden om eens bij deze club te gaan kijken. Deze opmerkelijke situatie moest van dichtbij gekeken worden. En belangrijker nog: wat dachten de Exeterfans er eigenlijk zelf allemaal van. Dit was de kans om ze dat op de man af te vragen.


Mr Geller, met het witte overhemd.

Al voor het openen van de turnstiles kwamen we in gesprek met een "local". Natuurlijk vroeg ik hem of hij nog recht bestek had liggen in zijn keukenlades, maar ook over het bezoek van Wacko Jacko. Aan zijn reactie kon ik wel merken dat ik hier te maken had met een typische Engelsman. Je krijgt ze niet snel gek, die Engelsen. Een minzaam lachje was mijn deel, hij vond het duidelijk maar onzin en een hoop poeha. De wedstrijd was het aanzien niet echt waard, dus het gesprek ging eigenlijk 90 minuten door over voetbal. Hij bleek ook weleens bij amateurclub Tiverton Town te gaan kijken, dat vaak beter speelde dan Exeter City. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik regelmatig kijk hoe Tiverton het doet in de competitie, terwijl ik er nog nooit ben geweest.


Van de wedstrijd herinner ik me niet zoveel meer. Het werd 1-1. De terugreis ging lopend door het centrum met de andere supporters. Uiteraard zonder dat er de bekende Nederlandse problemen optraden. Alhoewel Geller allang weer vertrokken is bij Exeter, blijft het een bijzondere club met vooral qua ligging een geweldig (knus) stadionnetje.


B&B
Het beste Bed and Breakfast waar ik ooit overnacht heb stond in Dunsford, dichtbij Exeter. De omgeving was prachtig, 's avonds heerste er een stilte die ik nooit eerder ervaren had. Zelfs de vogels en de wind hoorde je niet.


Het ontbijt was zo groot en zo lekker (naast het Full English Breakfast ook nog een grote fruitsalade e.d.) dat ik er de rest van de dag op kon teren.

Het echtpaar dat de B&B runde was meerdere malen erg behulpzaam. En niet alleen tijdens het verblijf maar zelfs ook ervoor en erna. Tevoren wilden we tickets bestellen voor de wedstrijd om het Community Shield, maar Ticketmaster verstuurde geen kaartjes naar het buitenland. Gelukkig lukte het wel om de tickets naar de B&B te versturen waar ze uiteindelijk ook klaar lagen.


Een tweede fijne hulp was toen ik een vaantje van Exeter City wilde kopen. Tijdens ons bezoek waren die uitverkocht. Een paar maanden later was het weer op voorraad en kreeg ik het vaantje alsnog nagestuurd doordat het echtpaar speciaal voor mij naar de club gereden was om er eentje te kopen. Dat is ook Engeland.

Het is doodzonde dat ze gestopt zijn met hun B&B. De website is momenteel nog wel online: klik hier.