Lekker leven aan en op zee: Hull City - Stoke City (09-05-09) vanuit Delfzijl!

Gestart door HJanneman, jun 11, 2009, 13:01:12

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

HJanneman

Dit verhaal is een hergeschreven verslag van het verslag vol foute insiders-jokes voor onze futsalsite.

Vorig seizoen zijn we begonnen met het fenomeen: teamuitje, op dat moment hard nodig, want op sportief gebied viel er weinig te lachen.
We zijn dat seizoen dan ook direct maar 3x naar Emden toegeweest(om maar duidelijk te maken hoe erg het ging).
Of het met de veel betere resultaten van dit seizoen te maken heeft weet ik niet, maar tijdens de eerste seizoenshelft zijn we niet weggeweest.
Dit scheelde natuurlijk in het aantal vrije dagen opnemen en financiële belemmeringen toen het begrip teamuitje terecht weer eens voorbij kwam(want voetbal blijft maar de belangrijkste bijzaak in het leven, zelfs bij een futsalteam).
We konden dus wel iets spectaculairders ondernemen dan een dagje Emden.
Grote namen kwamen voorbij, maar als echte (ex-)havenstad bewoners kwamen we dan toch op een bootreis van de ene naar de andere havenstad(onze voorouders/ex-havenstad bewoners zagen van boven dat het goed was), in eerste instantie: Ijmuiden-Newcastle met als hoofddoel de Premier League-wedstrijd tussen Newcastle en Middlesbrough.
Tot een week of 3/4 voor vertrek zouden we de 9e mei Magpie For a Day zijn, maar toen kwam het bericht dat onze plannen deed kapseizen: Newcastle United dacht nog even de laatste voordeeltjes van de Premier League op de bankrekening bij te schrijven, want het met degradatie bedreigde clubje uit Noord-Oost Engeland liet de wedstrijd van zaterdag naar maandag verplaatsen voor de extra tv-gelden die Sky hen daar voor betaalt.
Gelukkig is Hull City AFC ondanks de promotie naar de Premier League heel gewoon gebleven en konden we voor zelfs iets minder geld dan Newcastle van Rotterdam(hoe durven ze de Europoort daar nog toe te rekenen, want het is eerder gemeente niemandsland, normale zaken als een busverbinding komt er niet in de buurt) naar Hull.
Dit ging allemaal niet zonder slag of stoot, ik heb de honden uit moeten laten, de ramen moeten lappen, mijn vaders schoenen moeten poetsen, ontbijt op bed moeten brengen, veters strikken..noem het maar op, om mijn vader's Credit Card te morgen gebruiken, want niemand van ons team heeft er één in het bezit.
De boot en het hotel konden geboekt worden, maar dan was er nog 1 puntje, de wedstrijdkaarten, een kleinigheidje, toch??
Nee, dit was anders dan een dagje Emden, want het circus van de Premier League sloeg zijn tenten sinds dit seizoen voor het eerst sinds de oprichting van Hull City op in Hull, en dit is typisch zo'n troosteloze stad(zou later blijken) die wel eens vertier van zulk niveau kan gebruiken om de levensstandaard er wat op te krikken.
Oftewel, iedere wedstrijd komen er Manchester United-achtige taferelen bij kijken voor een toerist om aan kaarten te komen.
Strijdplan A was de bijzondere gast uit te hangen, bij veel clubs is het zinnetje: we're six guys from Holland who come over to see the match genoeg om kaarten gereserveerd te krijgen, maar niet in de Premier League, en terecht ook, de mensen in Hull en Europoort-achtige afgelegen gebieden rondom de havens van Hull hebben dit pleziertje meer verdiend dan een stel toeristen.
Plan B werd meedoen aan de loterij die als volgt ging.
Eerst zouden we moeten afwachten of de members(clubcard-houders) niet alle kaarten zouden reserveren.
Dit was gelukkig niet het geval, 70% v/d overgebleven kaarten zouden naar internetmembers gaan, wat wij niet meer konden worden, ook al was het gratis, en 30% zou dan overblijven voor telefonische bestellers, wij dus.
Deze loterij zou dinsdag voor vertrek om 10 uur 's morgens beginnen.
Vanaf 5 minuten voor 10 begon ik te bellen en kreeg ik de in gesprek toon te horen, tot aan iets voor half 11 bleef ik continu mijn laatst gekozen nummer te herhalen, maar er veranderde niets aan de situatie, ook kwam ik niet in een wachtrij.
Gelukkig was Waus, ook zo'n regelnicht, op msn(maar aan het eten), en kon ik mijn frustratie bij hem kwijt, toen hij online terugkeerde vroeg ik hem dan ook mij te helpen en hetzelfde te doen als ik, hoe meer bellen, hoe meer kans in deze loterij.
Zo kon het zijn dat een half uur voordat het bericht: Sold Out, op internet verscheen, meneer Swart zowaar gehoor kreeg en de kaarten regelde!!!
Nu ook dat geregeld was konden we ons echt gaan opmaken voor een waardig vervangend reisje v/h in eerste instantie geplande reisje naar Newcastle!

Thank God it's Friday!!

Een deel van de groep zou met de auto vooruit reizen naar de Europoort om de treingroep in Rotterdam op te halen, want veel verder richting de Europoort kun je niet komen met het ov (9292ov.nl gaf doodleuk aan dat de laatste etappe 116!!!!!!!minuten lopen was, en nee, daar krijg je geen avondvierdaagse medaille voor).
Bij Amersfoort viel zelfs dat plan in het water(die bovenleidingen ook altijd..) en zouden we via Schiphol bij Leiden opgehaald worden om met het pondje over de Maas te gaan en zo bleef ons het fileleed van de randstad bespaard.
Onderwerp van gesprek werd dit weekend vervolgens het beleid v/d douane, want waar duidelijk te zien was dat we één groep waren, want onze tassen lieten weinig te raden over werd Dave(een jongen van Molukse komaf) er steeds uitgepikt voor een extra controle.
Maar toen zelfs de levensgevaarlijke Dave door mocht lopen konden we dan eindelijk aan boord van de drijvende 'mall' zoals je die perminent aan snelwegen in de USA zou verwachten, want het gevaarte was imponerend groot.
Bij binnenkomst in de kamer leek er een foutje gemaakt te zijn, want meer dan een bank was er in deze claustrofobische kamer niet te zien, maar de bedden moesten natuurlijk vastzitten vanwege het schommel/schuifgevaar op zee,dus moesten de bedden nog uitgeklapt worden uit de muur en het plafond.
Daarna was het tijd voor belangrijkere zaken aan boord,want naast dat je er kan slapen is er ook vertier, zo werden speelhallen en casino(zit toch een klein verschil tussen) al gauw gevonden.
Ondertussen besprak Dave de Molukse problematiek met een Ossenaarse Ajacied die nu nog zoekt naar de Cambuur-groep(op internet waren Utrechters, Ajacieden en Cambuur-hooligans dapper wezen doen allemaal met deze boot af te reizen naar het eiland waar hun lifestyle allemaal begon, het hooliganisme, maar alleen Utrecht en Ajax waren met een groepje aanwezig, en zochten dus zonder resultaat naar Cambuur).
Na ook nog eens minipizza's met een overdosis Tabasco-saus van smaak te hebben voorzien was het echt tijd om te gaan slapen.
Om 6:30uur lokale tijd werden we in onze hut ruw uit onze slaap gehaald in drie talen met de mededeling dat het ontbijt zo zou gaan beginnen, oftewel, ook al had je aangegeven daar niet aan mee te willen doen, als je weer moeilijk in slaap kwam moest je er alsnog aan geloven met je rommelende maag.
Wij deden hier deels aan mee door bij de snackcorner muffins te halen.
Ik hoef de oplettende lezer niet te vertellen dat we bij de douane weer even moesten wachten op Dave, want nu had de douane als smoes om hun gedrag te verbloemen dat er wat raar plakspul op zijn id-kaart zat, waardoor een extra blik v/d opperdouanier nodig was.
Met een dubbeldekker ging het vervolgens naar het centrum v/d stad.
Waar de bus ons door troosteloze stukken Hull begeleidde was ons hotel en de directe omgeving daarentegen niets om op af te dingen.
Een futuristisch winkelcentrum was er voor de boys om wat theedoeken(blousjes met ruitmotieven) in te slaan voor de avond stappen die zou volgen. Ons grootste excuus om naar Engeland te gaan was de grootste troef van het land, the Beautiful game of Football, in Engeland meer dan spel of sport, maar een levenswijze, aldus een meneer in Hull met een tattoo met de tekst: Football is my religion.
De sfeer in Engeland is dan ook intenser te noemen dan bij ons en vanaf het moment dat je als kind kunt staan, moet je staan voor je club, wat betekent dat je je gaat kleden en gedragen zoals de kortgeschoren vaders.
Hull is de thuishaven v/d Tigers van Hull City AFC, met voor Nederlanders George Boateng(ex-Feyenoord, Aston Villa, Middlesbrough en het Nederlands elftal) als bekendste speler.
Ze spelen sinds een aantal jaren in het KC Stadium, een nieuw stadion, gelukkig niet ver van het centrum v/d stad gebouwd(dus niet op een lullige plek ver buiten de stad aan een snelweg zonder uitstraling, maar gewoon wandelend vanuit het centrum door pauperbuurten met huizen opgetrokken uit grindtegels die je nog niet eens in je tuin hoort te hebben, jammergenoeg is er toch een grote leegte rondom het stadion en staat het niet pal naast de huizen) en spelen voor het eerst in de geschiedenis v/d club in de Premier League.
Na een goed begin(op een gegeven moment stonden ze zelfs in de top-5) zijn ze weggezakt naar de 17e plek.
Vanmiddag zouden ze tegen Stoke aantreden, een club die samen met Hull gepromoveerd is(als beide clubs niet gepromoveerd zouden zijn, zouden we deze wedstrijd waarschijnlijk nooit gezien hebben, want de jongens van mijn futsalteam wilden alleen naar de Premier League, een geluk voor mij, want deze twee clubs tegenover elkaar levert toch een mooi affiche op) het afgelopen seizoen, dus er waren absoluut kansen tegen Stoke en de broodnodige zege zou voor een groot feest zorgen bij Hull, want er is al in tijden niet meer gewonnen door Hull.
Van tegenstander Stoke wisten we net zo weinig als van onze plekken in het stadion, want dat laatste was ons niet verteld over de telefoon.
Maar na speurwerk op het internet kwamen we er achter dat Stoke helemaal niet zo'n ruige bijnaam heeft : de pottenbakkers, maar dat de fans een prachtig clublied zingen en zeeer fanatiek zijn.
Na een rondje om het stadion(saaie buitenkant, maar dat krijg je als het stadion gedeeld wordt tussen een rugby en een voetbalclub, dan krijg je een neutrale buitenkant, maar ze hadden er ook voor kunnen kiezen de buitenkant een beetje van beide te geven, want het was toch wel erg saai) en een bezoek aan ticketbox en fanshop(Waus en ik kochten souvenirs) werd het tijd om te bekijken waar we zouden zitten en we hadden geluk toen we door de van binnen ouderwetse turnstiles(bij Watford had ik het andersom meegemaakt, oude tribune met nieuwe electronische turnstiles, terwijl hier in het nieuwe KC Stadium je kaartje nog door een oud mannetje wordt doorgescheurd) gingen, want we zaten direct naast het uitvak(  2 rijen stewards en 3 rijen stoeltjes met een net er over tussen ons en de uitsupporters), de wedstrijd werd van steeds minder belang, want dit zou qua sfeer toch wel echt genieten worden, zeker toen we er achter kwamen dat de fanatieke supporters van Hull in ons gedeelte zouden staan.
De catering was super, we namen allemaal een hotdog en ham/cheesburger en konden genieten van een voorwedstrijd tussen twee jeugdploegen en met een schuin oog konden we kijken naar de halve finale v/d play-offs voor promotie naar niveau 2 tussen gevallen grootmacht Leeds United en het vanwege Hooliganisme bekende Millwall FC.
Ondertussen liep het uitvak langzaam vol(het thuispubliek kwam nog later binnen, en we weten heel goed waarom, want bier mocht niet de tribunes op, dus stond het publiek zijn pints weg te tikken op de omloop om enkele minuten voor kick-off voldaan de tribunes te kunnen beklimmen/afdalen.
Ik hoorde van Tooren trouwens geen enkele wanklank over het stadionvoedsel, en dat is bijzonder, want bij ieder andere maaltijd trok hij een gezicht als een oorwurm(echt zo'n mannetje dat nog thuis woont en waar moeder's alles klaar maakt naar zijn wensen).
De wedstrijd begon gelijkopgaand op het veld, maar vanaf minuut 1 was het Stoke-publiek(Scum!!) de bovenliggende partij.
Keer op keer werd het thuispubliek gedisst en ondanks dat wij als bijna dichtstbijstaande mannen in het thuisvak iedere keer oogcontact hadden met mannen en jochies(ja, ook de kleintjes hadden de wankergebaren al aardig onder de knie)was het voor ons puur genieten, want wij voelden ons niet aangesproken.
De emoties liepen over bij veel jongemannen en dat was prachtig om te zien.
Het is moeilijk te beschrijven hoe het er aan toe ging op de tribunes, maar er werden liederen over en weer gezongen als: you're going down with the brommies, down with the brooommies, met als antwoord, we're going down on your sister, down on your siiiister, en bij doelpunten ontstond er een oerkreet/een orkaan van geluid.
En doelpunten vielen er, want gaandeweg de partij nam Stoke ook de leiding op het veld, ook al was Hull de meer aanvallende partij.
Maar als zovaak scoort dan de tegenstander als een doelpunt voor de betere partij te lang uitblijft.
Maar wat er op het veld gebeurde was bijzaak(uitslag 1-2 en de aansluitingstreffer van Hull viel jammergenoeg heel laat, waardoor het niet meer bloedstollend spannend zou worden), ik kan me lang niet zoveel spelmomenten herinneren als tribune-incidenten.
Er waren locals bij die nog minder van de wedstrijd op het veld hebben gezien, want die waren alleen maar bezig met provoceren(dit gebeurde soms zelfs play-backend merkten we naast ons, want geluid kwam er niet eens bij kijken..wel veel handgebaartjes), dit soort luitjes werden er af en toe hardhandig tussenuit geplukt door stewards.
Onder de indruk en absoluut voldaan van wat er zich op de tribunes afspeelde werd het tijd om naar het hotel te gaan om souvenirs te droppen en ons op te frissen. Buiten het stadion(want daar waren we) wachtte ons echter een erehaag van Robocop-achtige mensen met agressief blaffende honden op de achtergrond, een camera die iedereen filmde van op de grond en een helicopter boven de menigte, en we hoorden erg veel uitrukkende politie met sirenes, dus helemaal geslaagd was deze aanpak niet, want er waren wat kleine relletjes geweest(van horen zeggen).
Na de powernap werd het tijd om te gaan eten, na wat ronddwalen door Hull kwamen we in the old town(die er vrij aardig uitziet) waar nog veel meer winkels waren die de volgende dag zonder programma onveilig gemaakt konden worden(alsof we als 6 vrouwen gingen Christmas shoppen in Newcastle met de minicruise). Gelukkig was het eten wel beter dan de eerste indruk die we van het restaurant te verwerken kregen, want we moesten namelijk een kwartier wachten op het aanschuiven van twee tafels aan elkaar, want we waren ook zo'n grote groep: het restaurant raakte direct in paniek.
Tijdens het eten konden we alvast ervaren hoe stappend Engeland erbij liep: dik of dun(allemaal zeer schaars gekleed).  

De volgende ochtend geen ontbijt/breakfast en frühstück aankondigingen at last, maar gewoon lekker uitslapen en ontbijten op een studentverantwoorde tijd als 11 uur 's ochtends.
Deze dag geen programma.
De zaterdag was absoluut het hoogtepunt v/d reis, maar dat de zondag ongezellig werd, absoluut niet, want we gingen shoppen en pub'en(de wedstrijden Manchester City-Manchester United en Arsenal-Chelsea stonden op het programma), in de pub werd voor 6 euro fish&chips gegeten(per ongeluk ging er af en toe een doperwt mee mijn lichaam in) met wat drinken, inclusief, heerlijk die lage koers v/d pond.

Maandag verliep de reis net na de spits zeer voorspoedig naar Rotterdam Alexander, en vanaf daar zouden we ons wel redden, want 2 keer in vier dagen problemen met de NS zou toch niet kunnen? Wel, want er was weer/nog steeds geen treinverkeer mogelijk tussen Rotterdam en Utrecht, dus moesten we met de metro(vergeet je ov-chipcard niet als je in Rotterdam met de metro wil reizen ) naar Rotterdam centraal om wederom via Schiphol naar huis te gaan, en dat duurt lang!







Uitizicht vanuit de hotelkamer































HJanneman

Wist niet of je foto's rechtstreeks van Hyves hier op kon plaatsen of dat het weer via photobucket moest, maar het kan dus via Hyves, zie hier het resultaat inmiddels met de foto's.

TeeZee

Citaat van: HJanneman op jun 11, 2009, 13:01:12
Strijdplan A was de bijzondere gast uit te hangen, bij veel clubs is het zinnetje: we're six guys from Holland who come over to see the match genoeg om kaarten gereserveerd te krijgen, maar niet in de Premier League, en terecht ook, de mensen in Hull en Europoort-achtige afgelegen gebieden rondom de havens van Hull hebben dit pleziertje meer verdiend dan een stel toeristen.
Er zijn honderden Nederlanders die het op die manier proberen, maar omdat het er zoveel zijn maakt het weinig indruk als er weer eens een paar komen kijken.

CiteerEen deel van de groep zou met de auto vooruit reizen naar de Europoort om de treingroep in Rotterdam op te halen, want veel verder richting de Europoort kun je niet komen met het ov (9292ov.nl gaf doodleuk aan dat de laatste etappe 116!!!!!!!minuten lopen was, en nee, daar krijg je geen avondvierdaagse medaille voor).
Vanaf Rotterdam Centraal Station gaan er bussen naar Europoort. Als het goed is staat dat beschreven op de website van P&O.

HJanneman

Citaat van: TeeZee op jun 11, 2009, 13:19:19
Vanaf Rotterdam Centraal Station gaan er bussen naar Europoort. Als het goed is staat dat beschreven op de website van P&O.

Ja, dat klopt, maar de helft v/d groep heeft geen ov-jaarkaart en dan kost het nogal wat met de trein en de bussen van P&O rijden bovendien ook bepaald niet op water(11 euro p.p. ofzo voor dat stukje tussen Rotterdam en de Europoort), dus al met al werd het op deze ietwat omslachtige manier een stuk goedkoper(1 volle tank).

TeeZee

Citaat van: HJanneman op jun 11, 2009, 13:26:00
Ja, dat klopt, maar de helft v/d groep heeft geen ov-jaarkaart en dan kost het nogal wat met de trein en de bussen van P&O rijden bovendien ook bepaald niet op water(11 euro p.p. ofzo voor dat stukje tussen Rotterdam en de Europoort), dus al met al werd het op deze ietwat omslachtige manier een stuk goedkoper(1 volle tank).
Nu moet je niet met goede argumenten komen aanzetten zoals hierboven, daar is het internet niet voor.