Op de foto met Piet Piraat, zoeklichten en de dichte pubs

Gestart door Joost, nov 20, 2007, 22:11:15

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 2 gasten bekijken dit topic.

Joost


Bristol Rovers wordt ook wel The Gas genoemd, een bijnaam afkomstig van haar oude ground die naast een gasfabriek stond. Dat stadion, Eastville, was na enkele jaren zoeken in 1897 de thuishaven geworden van de Rovers, ze kochten het van de Bristol Harlequins Rugbyclub voor een schijntje. De Rover beleefden er mooie tijden zoals de uitverkiezing tot League Football en kampioenschappen in de Southern League. In 1940 werd het kostentechnisch aantrekkelijker om de ground te verkopen en werd de greyhound-company eigenaar. Vanwege de ovale vorm was het uitstekend geschikt voor allerlei andere doeleinden zoals hondenrennen, speedway, markten en kermissen. De evenementenlijst van Eastville was er eentje waar huidige multi-functiionele stadions jaloers op zouden zijn. In 1975 was er nog flink geïnvesteerd maar in 1979 liep het leasecontract af met de eigenaren, die van het hondenrennen. Die waren de Rovers behoorlijk beu en wilden ze eruit gooien. Zeer ongelukkig voor de Rovers brandde in augustus 1980 ook nog eens de hoofdtribune af waar ook de kleedkamers en kantoren gevestigd waren. Ashton Gate van de gehate rode club uit de stad werd daarom tijdelijk als thuishaven gebruikt en het leek er zelfs een tijdje op dat er een permanente groundshare op komst was. De Rovers keerden echter terug op Eastville en waren in een juridisch steekspel geraakt met de eigenaren van Eastville. De rechter besloot tot een compromis in 1981. De Rovers mochten tot 15 mei 1982 gratis gebruik maken van Eastville maar moeten daarna vertrekken. Wanhopig werd er weer gekeken naar buurman City. En hoewel tegen de wens van aar supporters mochten de Rovers Ashton Gate gebruiken voor 40k pond per jaar. De inkt was nauwelijks opgedroogd of Bristol City ging in liquidatie! De nieuw opgerichte versie van Bristol City verdubbelde de huur. De roden waren overigens zo ver gezakt dat ze in divisie vier speelden, een niveau onder de Rovers. Vandaar dat de Rovers toch nog eens informeerden over Eastville. Voor 50k per jaar werd een 5 jarige lease-overeenkomst gesloten. Na 4 seizoenen redden de Rovers het niet meer de huur op te brengen en vanaf 1986 werd Twerton Park in Bath daarom de nieuwe thuishaven.


Dat was geen ideale samenwerking al profiteerde vooral Bath City ervan. Nog steeds op zoek naar een thuis droeg de gemeente een schitterende locatie aan waar een heel bedrijventerrein en sportcomplex moest herrijzen in 1991, maar net toen de contracten getekend zouden worden bleek dat het te dicht bij een chemische fabriek stond en de hele deal ging niet door. In 1997 gesprekken gevoerd met de nieuwe rugbyprofclub in Bristol, haar Memorial Ground had flink wat investering nodig maar was slechts 1 mijl van het oude Eastville. Die investeringen kwamen er waardoor het 1996-1997 weer werd afgetrapt in Bristol zelf. Met de rugbyclub ging het niet zo goed, en zoals de Rovers eerder Eastville verkochten werd nu samen met de rugbyclub een joint-venture opgericht die het stadion ging beheren, beide club waren dus voor de helft eigenaar. Nog ging het niet goed met de rugbyers en daarom verkochten ze ook haar andere 50%  van de aandelen. Hierdoor hebben de Rovers kunnen sparen zodat er een nieuw stadion kan worden gebouwd op dezelfde plek. Hierdoor werd aan het begin van het seizoen een deal gesloten met Cheltenham Town dat vanaf januari de Rovers tijdelijk op Whaddon Road zouden spelen totdat haar nieuwe thuishaven klaar was.

Zo'n mededeling doen natuurlijk direct bellen rinkelen en als na uitverkiezing van de TV fixtures ook nog Yeovil op een zondag thuis gaat spelen was er nauwelijks tijd nodig om te beslissen dat dit ons bezoek moest gaan worden. Alles was dus al lekker vroeg geregeld.





Bristol is een flink eindje rijden waardoor Chrissie en Pimmetje al diep in nacht zuidwaarts moesten komen, bij Armand stapten zij in de nieuwe lease-auto van Armands vrouw en de nacht had net officieel plaats gemaakt voor de ochtend toen ik als laatste passagier instapte. Zonder problemen werd Calais bereikt, helaas was er 1 tunnel uitgevallen waardoor we iets langer moesten wachten maar dat mocht de pret niet drukken. We waren desondanks mooi op tijd in Bristol.






Na de normale verplichtingen als een bezoekje aan de clubshop en het rondje om het stadion wilden we wat gaan drinken. Gezien de reputatie van de Millwalfans was er echter strenge controle. We moesten clubcolours laten zien, hadden we niet. Of we moesten een kaartje kunnen tonen, lastig met pay at the gate. Nederlandse groundhoppers mochten dus niet binnen. Gelukkig belde Hoevenen Lion net en konden we daar een praatje mee maken.

Hij en zijn makker konden ook als eerste juichen tijdens de wedstrijd. Al na 6 minuten zagen wij aan de andere kant de keeper tevergeefs richting de hoek duiken. Het eerste kwartier was heel aardig  maar daarna werd het minder. Volgens het program had Bristol Rovers moeite met het maken van open play goals en dat was duidelijk. Ze probeerden Voetbal te spelen maar dat lukte niet. Het tweede deel van de eerste helft hadden we daarom tijd genoeg ons te vermaken met de merkwaardige figuren om ons heen zoals een man in piratenoutfit met een zoontje in zelfde tenue. Ook waren er een flink stel Sankt Pauli fans die op zijn minst opmerkelijk kunnen worden genoemd. De Millwallfans lieten zich 90 minuten lang niet horen, maar de Roversfans maakten er wel een prima sfeer van. Vooral Goodnight Irene kwam regelmatig en hard langs.






Ook na rust bleef Millwall vrij eenvoudig op de been. Tegen het einde van de wedstrijd kwamen de Rovers wel langszij via een penalty. Hierna werd het weer een stuk leuker al kreeg Millwall betere kansen, de Rovers wonnen uiteindelijk. Een voorzet van rechts werd bij de tweede paal keurig ingekopt, eigenlijk de eerste echte kans va de Rovers. De feestvreugde was immens want dit betekende de eerste thuiszege van het seizoen.






Terwijl de helikopter met een zoeklicht de Millwallfans in de gaten hield gingen tevreden richting het hotel dat vlak bij het centrum van de stad lag. Even opfrissen en toen richting een pub voor Israel-Rusland. Dat bleek een hels karwei want hoewel stadscentrumachtig was er geen pub met tv te bekennen. Uiteindelijk vonden we de Sports Bar en zagen Rusland dat in blessuretijd onderuit ging. Het dak ging eraf. Bediening in de bar was in handen van mensen met zeer strakke truitjes en zeer kleine broekjes. Na de wedstrijd en een kebab verhuisden we naar O'Neills aan de andere kant van de straat. Voor een flinke hoeveelheid pints en pikant geklede dames. Roken is tegenwoordig verboden in alles wat niet van jezelf is en een dak heeft. Pimmetje en Armand moesten dus steeds naar buiten. Daar troffen ze iedere keer een stel franse hoppers met bijzondere interesse voor Nederland en Haarlem. Stappen in Bristol krijgt zeker een 8 op de schaal van Leeds.

Opmerkelijk fit begon de volgende ochtend onze reis naar Yeovil. We werden door TomTom langs de achterkant van het hotel gestuurd, blijken daar tig pubs te liggen inclusief voetbal, daar hadden we de avond te voren nog zo naar lopen zoeken. Het weer werkte helaas niet mee. Ashton Gate was potdicht net als de 3 pubs die we probeerden voor een ontbijtje. Bij de Little Chef hadden we meer geluk, al duurde het een eeuwigheid voor we iets te eten kregen.







Hierdoor kwamen we pas 20 minuten voor kick-off bij Yeovil Town, net als tijdens de hele autorit plensde de regen ook hier naar beneden. De clubshops werden in hoog tempo bezocht en hoewel de ticket-office niet direct gevonden was waren we op tijd binnen voor de aftrap. Huish Park is opvallend weinig fotogeniek. Saai maar een keurig non-league ground.

Ik had een beetje opgezien tegen deze fixture na mijn bezoek aan Gillingham eerder dit seizoen maar daar was de afgelopen week wat verandering in gekomen. Oud-Grays en Stevenage baas Stimson had namelijk gelijk wat non-league toppers meegenomen. Na afloop zouden we wat haast hebben, het was nog een flink eind naar de tunnel en dat moest grotendeels over mindere wegen, gecombineerd met vele regen en uitvallende shuttles is dat geen plezierig vooruitzicht. De clubs deden er alles aan ons tegen te werken. Na een minuut of 20 was er een botsing tussen Lloyd Owusu van Yeovil en Efe Sodje van Gillingham. De eerste kon na een rol verband weer verder al zag hij eruit als een combo van de calimero en gus smilie. Sodje daarentegen lag lekker op dat kletsnatte gras en zijn blessurebehandeling duurde bijna een kwartier. De 13 minuten extra tijd die volgden waren een persoonlijk record voor een profwedstrijd. Tot overmaat van ramp brak ook nog de vla van de grensrechter en was de steward er van overtuigd dat er na rust niet meer gevoetbald ging worden vanwege het slechte veld.







Yeovil had ondertussen nogal wat kansjes verprutst waardoor het bij rust 0-0 stond. Het thuispubliek had wel al gejuicht, toen Owusu op een halve meter van het doel de bal voor zijn voeten kreeg sprong iedereen al op, de muziek werd gestart maar Owusu schoot over! Na rust deed hij dat veel beter en zette na een dik uur Yeovil verdient op voorsprong. Gillingham kwam weer gelijk maar in de laatste minuten, toen de anderen reeds richting auto liepen scoorde Yeovil de winnende.









De terugrit verliep eigenlijk best prima op wat kleine opstoppinkjes na waar een twee baans weg in een baan overging. Bij de tunnel ging het soepeler dan ooit tevoren. De britse douanier wilde slechts weten of we campinggas of vuurwapen mee hadden en de franse collega had het te druk met patience. Hierdoor waren we al om 12 uur terug in Hazeldonk

Twee leuke wedstrijden en een gezellige avond stappen. Een zeer geslaagde trip dus.

TeeZee

Het verhaal Bristol City is een vrij bijzondere in de geschiedenis van het Engels voetbal. Ze waren de eersten die drie keer op rij degradeerden. Dat ze begin jaren 80 failliet gingen is veel minder uniek, maar wel dat hun plaats werd overgenomen door een min of meer "nieuwe" vereniging genaamd BCFC. Als je kijkt naar andere failliete clubs uit het verleden dan moest de doorstart altijd opnieuw beginnen op een laag amateurniveau (Aldershot, Accrington). Ik vraag mij dus af wat het juridische verschil was dat de club die het failliete Bristol City overnamen gewoon in de league mocht beginnen. Het lijkt een beetje op het MK Dons / Wimbledon verhaal, al was daar geen sprake van een faillisement. Ik heb het idee dat Bristol City op de een of de andere manier niet officieel ophield te bestaan, zie ook http://www.fchd.info.

Joost

Bristol City is niet uniek hierin. Middlesbrough maakte in 1986 hetzelfde mee. Zowel Bristol City als Middlesbrough hadden flinke schulden en konden onder meer de jaarlijkse contributie niet betalen, hierdoor zouden ze failliet gaan. In beide steden was er een groep investeerders die een nieuwe firma oprichtten en alle bezittingen en schulden van de oude clubs overnamen, waaronder de naam van de club.
Accrington (Stanley) & Aldershot hielden op te bestaan en er werd een volledig nieuwe club opgericht die niet de bezittingen en schulden meenam.
Omdat Middlesbrough en Bristol City vennootschappen zijn is handel in de aandelen niet verboden door de League. Het zou wel verboden zijn Bristol City over te nemen en te verplaatsen naar Gloucester, League regels verbieden namelijk het verplaatsen van een club tenzij ze daar zelf toestemming voor geven zoals in het geval met met Wimbledon/MK Dons.

FCT1980

Zit nog even oude topics over de Britse eilanden te bekijken en dit is echt geweldig.
There are football grounds and football grounds. Then there is Villa Park!

Joost

9 jaar geleden alweer en Bristol Rovers is nog steeds niet concreet over een nieuw stadion.

ALenstra

Ik was begin augustus bij Bristol Rovers-Cardiff City. Wat een stadionnetje. Met name die provisorische zittribune achter doel met een overdekking van zeil.

Hugo

Citaat van: FCT1980 op okt 08, 2016, 08:48:01
Zit nog even oude topics over de Britse eilanden te bekijken en dit is echt geweldig.

Mooi tripje was dat. Alweer 9 jaar geleden :-(

hgrm

Is er aan de blauwe kant van Bristol eigenlijk al enige vooruitgang in het stadiondossier? Ik heb er alweer een hele tijd niks over gehoord maar dat kan ook aan mij liggen.
Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

FCT1980

Citaat van: hgrm op okt 09, 2016, 17:13:55
Is er aan de blauwe kant van Bristol eigenlijk al enige vooruitgang in het stadiondossier? Ik heb er alweer een hele tijd niks over gehoord maar dat kan ook aan mij liggen.

Hoop dat het nog even rustig blijft daar. Die nieuwe bak ziet er echt verschrikkelijk uit.

Om even bij de Memorial Ground te blijven. Zijn er andere voetbalstadions in Engeland die zo'n main stand hebben? Dit is meer een stand die je bij cricket ziet en heb echt geen idee of er elders nog ééntje staat bij een voetbalstadion.
There are football grounds and football grounds. Then there is Villa Park!

Joost

Citaat van: FCT1980 op okt 09, 2016, 20:11:38
Hoop dat het nog even rustig blijft daar. Die nieuwe bak ziet er echt verschrikkelijk uit.

Om even bij de Memorial Ground te blijven. Zijn er andere voetbalstadions in Engeland die zo'n main stand hebben? Dit is meer een stand die je bij cricket ziet en heb echt geen idee of er elders nog ééntje staat bij een voetbalstadion.

Wat vind je de main stand?

hgrm

Het is ook geen voetbalstadion, van oorsprong, maar een rugbystadion. En bij het rugby hebben ze -zeker in het zuiden- wat andere ideeën hoe een stadion er uit hoort te zien. Zo zul je -vooral bij kleinere stadions- ook niet zo snel tribunes achter de goals (posts) zien. Rugby bekijk je van de zijkant.....
Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

FCT1980

Citaat van: Joost op okt 09, 2016, 20:31:44
Wat vind je de main stand?

Ik ben er niet weg van. Heb het liefst een karakteristieke Leitch tribune. Maar die worden helaas steeds spaarzamer.
There are football grounds and football grounds. Then there is Villa Park!

FCT1980

Citaat van: hgrm op okt 09, 2016, 21:21:47
Het is ook geen voetbalstadion, van oorsprong, maar een rugbystadion. En bij het rugby hebben ze -zeker in het zuiden- wat andere ideeën hoe een stadion er uit hoort te zien. Zo zul je -vooral bij kleinere stadions- ook niet zo snel tribunes achter de goals (posts) zien. Rugby bekijk je van de zijkant.....

Aha, dat maakt het één en ander duidelijk. Ik heb me nog nooit verdiept in dat stadion dus wist het niet.
De Memorial Ground blijft op deze manier natuurlijk wel een heel apart stadion. Hoop er ooit nog wel een potje te kunnen zien.
There are football grounds and football grounds. Then there is Villa Park!

Joost

Citaat van: FCT1980 op okt 10, 2016, 08:52:06
Ik ben er niet weg van. Heb het liefst een karakteristieke Leitch tribune. Maar die worden helaas steeds spaarzamer.

Ik bedoelde de vraag anders; welke van de twee tribunes is in jouw ogen de hoofdtribune.

FCT1980

Ach zo. Ik dacht dat die cricket tribune de main stand was daar. Maar zoals aangegeven weet ik weinig tot niets van de Memorial Ground. Dacht dat je vroeg wat ik ervan vond. Excuus.
There are football grounds and football grounds. Then there is Villa Park!