Herhaling uit topic 'Hoe het was':
Terug van een bewogen, maar zeer geslaagd FA cup weekend. De foto’s zijn via deze link te bekijken:
https://www.facebook.com/refontour/08/01/2016 Exeter City 2-2 Liverpool Voor vrijdag stond een lange autoreis (700KM +) op de planning en wel voor het mooiste affiche van dit weekend. Exeter City uit League Two mocht het thuis opnemen tegen Liverpool. De vraag naar kaartjes was groot en lang was het onzeker of wij wel aan een kaartje konden komen. Gelukkig beschikte onze reisgenoot over voldoende connecties bij Exeter en doorzettingsvermogen (Na 13 keer bellen nam de kaartverkoop eindelijk op).
Exeter City – Liverpool, was niet alleen vanwege het affiche aantrekkelijk. St. James Park (niet te verwarren met die in Newcastle), stond bovenaan mijn to-do list. De oude Grandstand gaat namelijk deze zomer tegen de vlakte en dat maakt het juist z’n karakteristiek stadion. Indien er na de verbouwing nog geld beschikbaar is, wordt ook de onoverdekte terracing, dat dienst doet als uitvak, opgeknapt.
Nadat we waren ingecheckt bij het hotel reden we naar St. James Park om de kaartjes op te halen en het stadion bij daglicht te vincken. De reden voor de verbouwing werd al snel gevonden. Op de gevel, begint de roest steeds meer uit te slaan en het lijkt wachten op de eerste lekkage(s). De manager liet voor de wedstrijd op tekenen dat een koude douche in de gasten kleedkamer eerder regel dan uitzondering is.
Na wat te hebben gegeten en een biertje te hebben gedaan, was het tijd om naar binnen te gaan. Eén uur voor de wedstrijd stond er al een gigantische rij voor de turnstiles. Iedereen leek wel in de ban van de Cup Fever. Eenmaal op Big South bank (grootste staantribune League 2), was het wachten tot het begin van de wedstrijd.
Behalve de ultra’s was er voldoende pre-match entertainment. Vanaf het eerste fluitsignaal, werd het eigenlijk steeds beter. Liefst 77 plaatsen zaten er tussen Exeter en Liverpool, dat was op het veld echter niet te zien. De thuisploeg kwam na een kleine tien minuten zelfs op een 1-0 voorsprong en dat zorgde voor bijzondere taferelen in het stadion.
Drie minuten later was het alweer gelijk en leek Liverpool erop en erover te gaan. Onder aanmoedigen van het publiek, herpakte Exeter zich en kregen we een gelijk opgaande wedstrijd voorgeschoteld. Vlak voor rust kreeg Exeter een corner, die in één keer het doel in vloog. Klein duimpje kwam dus opnieuw op voorsprong en een Upset was dichterbij dan ooit.
Een jeugdig Liverpool had ook na rust erg veel moeite met het passionele spel van de thuisploeg. Waar je een Liverpool in de aanval verwachte, was het juist Exeter dat het spel dicteerde. Kansen op de 3-1 waren er voldoende, maar een beetje geluk en kwaliteit ontbrak er aan. Twintig minuten voor tijd kwam Liverpool een beetje tegen de verhouding terug op 2-2 en daar bleef het ook bij.
Het gelijkspel werd gevierd als een overwinning en begrijpelijk. Liverpool en Exeter mogen dus op herhaling en de lokale krant had op zaterdag ochtend berekend dat dit Exeter nabij de £750.000 zou opleveren. Veel meer dan een overwinning (£60.000 + recettes volgende ronde). Met het extra geld kan wellicht de nieuwe overdekte staantribune gefinancierd worden.
09/01/2016 Newport County P-P Blackburn RoversOp zaterdag stond de Volgende FA Cup wedstrijd op het programma. Vanwege het onstuimige weer in Wales en de slechte staat van de grasmat (één week eerder werd de thuiswedstrijd van Newport al afgelast), werd de BBC website goed in de gaten gehouden. Toch was een afgelasting niet heel voor de hand liggend, het had drie dagen niet geregend en een FA Cup wedstrijd wordt toch minder snel afgelast.
Om 11:00 stond het sein nog op groen en werd ik door me reisgezelschap afgezet, dat zelf naar Bath – Maidstone ging. Eenmaal in Newport werd het weinig aantrekkelijke centrum aangedaan, waar het om 12:45 begon te regenen. Dat deed me besluiten om richting het stadion te lopen, om daar in het clubhuis de lunch wedstrijd (Wycombe – Villa) te kijken.
Ondertussen begon het steeds harder te regenen en begon men voor een afgelasting te vrezen. Volgens mijn buurman zou dat heel slecht nieuws zijn, er waren namelijk meer dan 5.000 kaarten verkocht en dat aantal zou op een dinsdag avond nooit gehaald worden. Iets over twee werd het onvermijdelijke nieuws gebracht ‘It’s off, the game is off lads’.
Er werd snel geschakeld en me reisgenoot wist te melden, dat er Swindon om 15:00 afgetrapt zou worden. Met een beetje geluk kon ik daar de 2e helft nog mee pakken. Bovendien was Swindon ook de plek waar we zouden overnachten.
De regen werd getrotseerd en na een wandeltocht van vijftien minuten werd het station bereikt. Met vijf minuten vertraging vertrok de trein om 14:44 uit Newport richting London. Mijn eerste kennismaking met Wales werd wel een héél kort bezoekje. Voorlopig sla ik Wales in de herfst en winter maar even over.
09/01/2016 Swindon Town 4-2 Southend United (0-2 bij binnenkomst)Om 15:31 kwam de trein tot stilstand en begon mijn race tegen de klok. Vanaf het station was het volgens Google Maps vijftien minuten lopen, maar het lukte mij om dat in zeven minuten te doen. Bij het stadion aangekomen vroeg ik aan de stewards, waar de ticket-office was. ‘It’s closed’, was het korte maar duidelijke antwoord
Nadat ik mijn verhaal in 30 seconden had uitgelegd, ik wilde namelijk zo snel mogelijk binnen komen, werd er toch maar even geïnformeerd. De balie bleek nog 3 minuten open te zijn en kreeg ik een steward als privé begeleider. Aan de balie werd geen mededogen getoond dat ik de eerste 40 minuten had gemist, een Nederlander was en dat de wedstrijd in Newport was afgelast. Ik moest toch echt nog steeds £18,00 betalen om binnen te komen. Veel andere opties had ik niet en dus zwichtte ik voor het kaartverkoop terreur. Een volgende teleurstelling volgde al snel, want de programma boekjes bleken uitverkocht te zijn.
Net toen ik dacht dat het niet erger kon, meldde de steward dat het al ‘two-nill’ stond. Als dat ook de eindstand zou zijn, beloofde ik me zelf om het voetbal in 2016 links te laten liggen. Daar is een treffende uitspraak voor ’vincken is lijden’ en zo is het ook.
Dat Groundhoppen ook leuk kan zijn, werd even later wel bewezen. Ik zat nog niet op mijn stoel of de 3-0 vloog er al in. Althans, ik dacht dat het 3-0 werd. Ik had zelf nog geen tijd gehad om naar het scorebord te kijken en tot mijn verbazing kwam er 1-2 op het scorebord te staan. Het ultieme bewijs dat stewards niet meer is dan sociale werkverschaffing, die lui kunnen letterlijk niets. Zo moeilijk is het toch niet om ‘nill-two of two-nill losing’ te zeggen.
Dit scenario was eigenlijk wel veel leuker en voor rust werd de stand zelfs nog gelijk getrokken. Met de comeback bombardeerde ik me ook direct tot Swindon fan van het jaar. Tijd om er van te genieten had ik niet, want ik moest ergens nog een programma boekje weten te fixen. Ik had het gemunt op een multi-gezelschap met meerdere programma boekjes.
Meerdere keren liep ik een blauwtje, maar de aanhouder wint. En zo was het vandaag ook. Een ouder echtpaar wilde niet van het boekje af, zelfs niet tegen betaling van £5,00. De troef van zielige Nederland, die bij Newport was geweest, werd gespeeld en daar bleek de vrouw gevoelig voor. De vrouw haalde de man over en uiteindelijk kreeg ik het programma boekje zelfs voor niets. Aardige mensen, Swindon Town steeg prompt een aantal plekjes op de ranglijst van mijn sympathieke clubs.
Na rust werd het almaar beter. Een gewichtige verzorger van Southend United, kwam het veld in om de keeper op te lappen. Een grap is snel gemaakt en voor je het wist ging het ‘who ate all the pies’ en ‘you fat bastard’ door het stadion heen. Het leedvermaak werd nog groter toen Swindon uitliep naar een 4-2 overwinning.
De comeback was compleet en dat wilde de Swindon supporters maar al te graag horen. In blessuretijd was het ‘two-nill and you fucked it up’ goed te horen. Het was een mooie afsluiting van een merkwaardige voetbalmiddag. Waar ik had gehoopt op een bekersensatie, eindigde met een comeback in League One. Het kan verkeren.
10/01/2016 Chelsea 2-0 Scunthorpe UnitedOp zondag was het plan om een wedstrijd zo dicht mogelijk bij de tunnel te pakken, zodat we nog enigszins op een christelijk tijdstip thuis waren. Chelsea – Scunthorpe met aftrap 14:00 paste precies in dat plaatje. Met £30,00 Pond per kaartje, was het ideaal om een bezoek te brengen aan Stamford Bridge. Dat als de plannen doorgaan, over twee jaar het stadion flink gaat verbouwen.
De auto werd (gratis) geparkeerd bij het station Berrylands en vanaf daar werd de trein en metro naar Fulham Broadway gepakt. Z’n twee uur voor de aftrap kwamen we boven en was het al een drukte van belang in de nauwe straatjes van Stamford Bridge. De 50/50 sjaals waren erg intrek bij de Scunthorpe fans, die zich voor even een Top-Flight club konden wanen.
Van de buitenkant is Stamford Bridge niet geweldig, enkel de oude muur van de Shed End is het fotograferen waard. Het stadion ligt aan de Noord en Oost zijde ingesloten door het spoor en mede daardoor zijn er slechts twee wegen die naar het stadion lijden. Erg comfortabel is niet, maar bij Chelsea hadden ze een blik stewards open getrokken die iedereen probeerde te helpen.
Van binnen was het echter zeer de moeite waard. De tribunes stonden kort op het veld, vormden een eenheid, maar waren toch alle vier verschillend van elkaar. Wij hadden plaatsen op North Upper (korte zijde) en konden via de oude triple decker op enkele meters van het uitvak komen. Stamford Bridge kon dus mooi gefotografeerd worden.
Bij de bekendmaking van de opstelling, werd de kans op een FA Cup shock wel heel erg minimaal. Guus heeft zin zinnen gezet op beker succes en begon ‘gewoon’ met zijn sterkste elftal. Bij de bezoekers deed ook een bekende mee. Kevin van Veen, twee jaar geleden nog spelend bij JVC Cuijk, stond in de basis.
Al vroeg in de wedstrijd kwam Chelsea op voorsprong, maar desondanks bleef het een leuke wedstrijd. De spaarzame kansen van Scunthorpe werden door de ruim 3.000 meegereisde bezoekers met gejuich begroet. Twintig minuten voor tijd werd het 2-0 en was de wedstrijd beslist. Toch bleven we hoop houden op een doelpunt, zodat we het uitvak eens goed konden zien juichen. Vlak voor tijd leek gebeurde dat ook bijna, enkel de paal stond een eretreffer, dat ze verdienden, in de weg.
