Hongarije - Griekenland Afgelopen zondag speelde Hongarije tegen Griekenland een vriendschappelijke wedstrijd in de Puskás Aréna. Dit treffen stond in het teken van de afscheidswedstrijd van Balázs Dzsudzsák, de flankenflitser die de meeste Nederlanders nog wel kennen van zijn periode in Eindhoven. De Hongaar maakte drie jaar geleden zijn laatste opwachting voor het nationale elftal maar is nu toch terug voor nog één keer. Dat is niet zomaar, want bij zijn club Debrecen neemt hij de ploeg al voor het derde jaar op sleeptouw. Hij keerde na goed te hebben gecashed in Rusland, Turkije en de Emiraten terug bij de club waar het voor hem allemaal begon als jeugdspeler en loodste Debrecen weer naar het hoogste niveau.
Terwijl de eerste wedstrijd van het WK 2022 in Qatar nog bezig is, zijn meer dan 50.000 mensen op weg naar de schitterende Puskás Aréna van Budapest. Bij het betreden van het veld krijgt Dzsudzsák een erkenning van de bond omdat hij door deze wedstrijd de recordinternational van Hongarije is geworden. Wanneer het volkslied wordt ingezet, is op het scherm te zien dat de tranen beginnen te vloeien.
Tijdens de wedstrijd valt op dat Hongarije een heuse ultra sectie heeft. Dit hebben landen normaal niet, laat staan bij vriendschappelijke duels. Onder het bewind van een leider met de megafoon gaat de sectie met de fanatieke supporters de hele wedstrijd tekeer. De banner voor het vak bedankt Balázs voor de vreugde die hij Hongarije door de jaren heen heeft bezorgd, waarna er later een banner komt die de kleuren van de vlag benadrukt: kracht, geloof en hoop.
Balázs Dzsudzsák krijgt na de rust een publiekswissel en doet dit bewust aan de andere kant om nog even langs de ultra sectie te lopen. Symbolisch bindt hij de aanvoerdersband om de arm van Dominik Szoboszlai, die de band ook een paar maanden eerder kreeg bij het afscheid van spits Ádám Szalai. In de 90+3de minuut scoort Hongarije via Zsolt Kalmár de winnende uit een vrije trap en is het feest compleet.
Dzsudzsák legt een interview af met de stadion microfoon en wordt benoemd tot ereburger van zijn geboortedorp. In zijn speech dankt hij de supporters en legt hij uit wat voor eer het is geweest om voor zijn land uit te komen. Vrijwel het hele stadion is gebleven om dit te zien. Hierna komt Dzsudzsák in de ultra sectie staan en drinkt hij een traditioneel shotje met ze. Hij krijgt opnieuw de stadion microfoon en zingt met het stadion het nummer ‘
The Night will Never End’. Dit is de laatste jaren onofficieel het beginnummer geworden voor wedstrijden rond het nationale elftal. Als afsluiting wordt gezamenlijk nog één keer het volkslied gezongen. Het is een perfect afscheid voor de recordinternational. Uiteraard een hele bijzondere ervaring om mee te maken als buitenlander.
