Voetbal op de Faeroer

Gestart door hgrm, sep 22, 2019, 21:41:43

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

hgrm

Als je in het onderwijs werkt, heb je het qua vakanties niet voor het uitkiezen. Vooral in de zomer is er in de grote voetballanden niet zo veel te beleven op voetbalgebied, zeker als je vakantie ook nog eens vroeg valt. Zuid-Europa kun je helemaal vergeten aangezien ze daar pas beginnen als het eerste hoofdstuk uit het natuurkundeboek al behandeld is. Een aantal landen kent echter een zomercompetitie. Het is dan ook logisch dat deze landen mijn bijzondere belangstelling hebben bij het uitkiezen van een reisdoel.

Nadat Zweden, Noorwegen, IJsland en Finland al voor een kortere of langere reis waren bezocht, viel voor dit jaar de keuze op de Faeroer-eilanden, één van de meest afgelegen plaatsen in Europa.

Een rechtstreekse vlucht vanaf Schiphol gaat er dan ook niet. Om van de nood een deugd te maken, ik er drie dagen Bergen aan vastgeplakt. Een voetbalwedstrijd zat er niet in, maar wel een mooi uitzicht op het stadion vanaf Fløyen.



Na drie dagen Bergen en omgeving (aanrader!!) ging de toch verder naar de Faeroer.


Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

hgrm

#1
Voordat we het over het voetbal gaan hebben, eerst even wat algemene zaken over het land.

De Faeroer is een kleine archipel ongeveer halverwege Noorwegen en IJsland. Hoewel de eilanden bij Denemarken horen, zijn ze vrijwel onafhankelijk. Er wordt een eigen taal gesproken, al is Deens nog steeds belangrijk. De naam betekent overigens letterlijk 'Schapeneilanden' en als je er even rondrijdt, weet je ook waarom, al zijn er ook genoeg andere beesten te vinden:








De belangrijkste eilanden van de archipel zijn of worden binnenkort met tunnels verbonden, op één na. Het landschap is ruig en bergachtig; alleen de kuststrook is bewoonbaar al bestaat een groot deel van de kust uit kliffen. Het binnenland bestaat uit bergketens tot 800 m hoog en is moeilijk begaanbaar, zodat de meeste hoofdwegen langs de kust lopen, met tunnels onder de bergen door om aan de andere kant van het eiland te komen. Gevolg is dat een afstand van hemelsbreed 10 of 15 km een omweg van soms wel 50 km vraagt. Gevolg hiervan is dat het eilandengroep dunbevolkt is (50.000 inwoners op een oppervlak ter grootte van de provincie Utrecht) en dat veel dorpjes nogal afgelegen liggen, zoals Funnigur:



Er zijn echter ook wat grotere plaatsen. Ongeveer een kwart van de bevolking woont in de hoofdstad Tòrshavn, waar ook het regeringscentrum en andere faciliteiten te vinden zijn. Overigens heeft het regeringscentrum veel weg van een openluchtmuseum. Verder is Klaksvìk een redelijk grote plaats en vormen een aantal aan elkaar gegroeide dorpen rond Runavik ook nog een wat groter geheel. Nu liggen Tòrshavn op het eiland Streymoy en Runavik op Eysturoy nog een uur rijden van elkaar, via een lange kustweg en een brug maar als volgend jaar de tunnel klaar is, neemt dit af tot een kwartier.



Het voetbal op de Faeroer heeft zich op 12 september 1990 in één keer op de kaart gezet. De allereerste officiële interland werd in Zweden (wegens het ontbreken van een geschikt veld op de eilanden) met 1-0 van Oostenrijk gewonnen. Dit bleek een toevalstreffer; De Faeroer zijn eigenlijk altijd onderaan de ranglijst te vinden van EK- en WK-kwalificatiegroepen.

Het clubvoetbal kent een lange traditie; de oudste club stamt uit 1892 en vanaf 1942 wordt er om het landskampioenschap gespeeld. In de huidige opzet kent de competitie vier niveau's waar in totaal 18 clubs in actief zijn. De tweede en lagere teams spelen ook in de normale competitie waardoor er op de lagere niveau's meer reserveteams dan eerste teams spelen. Er wordt in de zomer gespeeld waarbij in elke divisie anderhalve competitie wordt gespeeld. De hoogste drie niveaus tellen elk 10 teams, het vierde niveau bestaat uit drie afdelingen van 7 teams. Door fusies is het aantal clubs de laatste tijd afgenomen.
Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

Saltacampos

Mooi! En je opmerking over de vakanties in het onderwijs herken ik zeer goed, maar we kunnen niet alles hebben natuurlijk.
Mensen met andere jobs en kinderen kunnen ook hun vakanties meestal niet echt kiezen.
Over land and sea

Freekos79

Ik kijk uit naar het vervolg. Heb zelf plannen om ook eens die kant op te gaan.
Volgende wedstrijd: ?

hgrm

Deze week bekervoetbal, dus ik denk dat het vervolg aan het einde van de week gaat komen...

Als eerste Vestur 07 - Vikingur II en Klaksvik - Vikingur
Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

hgrm

Zoals beloofd:

Na 's avonds laat te zijn aangekomen op het vliegveld-formaat-postzegel en te zijn "ingecheckt" in de AirBnB ("the door is open, the key to your room is on the table and there is a note for the WIFI code") en de volgende dag de duurauto....eh...huurauto te hebben opgehaald, begon het avontuur.

De eerste wedstrijd die op het programma stond, was die tussen 07 Vestur en het tweede team van Vikingur op het tweede niveau. De historie van de thuisclub begint in 1993, toen twee clubs afkomstig van het eiland Vágar (MB Miðvágur en SÍF Sandavágur) fuseerden. Vágar is het op twee na grootste eiland van de Faeroer en vooral bekend als locatie van het vliegveld. Er wonen ruim 3000 mensen. Het idee van de fusie was om het niveau van het voetbal op het eiland op te krikken en een grotere rol te spelen in het nationale voetbal. Enkele jaren later sloot ook SÍ Sørvágur zich aan. Het lukte niet om duurzaam een positie op het hoogste niveau te veroveren en na degradatie in 2003 viel de club in 2004 uit elkaar in de drie oorspronkelijke clubs.

Er werd een poging gewaagd om de club nieuw leven in te blazen. Dat lukte en na een nieuwe fusie met SÍ Sørvágur in 2007 werd de huidige naam, 07 Vestur, aangenomen. Wat betreft seniorenvoetbal heeft ook SÍF Sandavágur zich aangesloten. Alleen MB Miðvágur is nog zelfstandig actief op het laagste niveau. De naam van de club verwijst niet alleen naar het fusiejaar 07, maar ook naar de lengtegraad, 7 graden westerlengte (vestur = west) omdat het eiland het meest westelijke is van de "grote eilanden"

Sinds de oprichting pendelt de club tussen het hoogste niveau (Meistaradeildin) en het tweede niveau (1. Deild). Dit seizoen staat de club in de subtop van de 1. Deild. In deze competitie spelen maar liefst 7 (van de 10) tweede teams die niet mogen promoveren. De twee hoogst geëindigde standaardteams mogen dat wel, mits ze bij de eerste drie eindigen. Die derde plaats is dan ook het doel van 07 Vestur. Dit is geen makkelijke opgave; het tweede van KÍ was voor de wedstrijd al een belangrijke concurrent. Op het moment van schrijven lijkt promotie er niet meer in te zitten: met nog vier wedstrijden te spelen staat 07 Vestur weliswaar in punten gelijk met KÍ, maar heeft twee wedstrijden meer gespeeld en een slechter doelsaldo. Omdat ook op de eerste twee plaatsen reserveteams staan, lijkt het er op dat er dit jaar geen promotie en degradatie zal zijn. Over tegenstander Vikingur volgt later meer.

De wedstrijd vond plaats in thuishaven van 07 Vestur, á Dungasandi in Sørvágur, het grootste dorp van het eiland. Zoals bijna overal op de Faeroer wordt er op kunstgras gespeeld. Het "stadion" past bij de grootte van de club: aan de ene kant een gebouw met kantine en kleedkamers en aan de andere kant een simpele onoverdekte zittribune. Een grappig detail is de vissersboot in de hoek van het stadion. Omdat het landschap vanaf de kust vrijwel meteen vrij steil omhoog loopt, ligt het veld pal aan het einde van de fjord met het dorp tegen de helling er achter. iets dat je wel vaker ziet op de Faeroer. Op enkele kilometers afstand ligt het vliegveld. Niet dat je er veel last van hebt; er landen in een jaar waarschijnlijk minder vliegtuigen dan op Schiphol in een dag.












De wedstrijd dan. Wat moet je daarvan verwachten?  Nou verwachtte ik geen Messi's en Ronaldo's. En die waren er ook niet. Het voetbal dat ik gezien heb op Malta was voor mij een referentiekader en in vergelijking daarmee was viel het zeker niet tegen. Er werd redelijk positief en aanvallend gespeeld en wat vooral opviel (in vergelijking met Malta) was dat er veel minder vervelende overtredingen, op de grond liggende spelers, tijdrekken en dat soort ongein was. Gewoon lekker voetballen. Niet al te technisch, soms stevig, maar wel fair. Wat ook opviel was dat spelers niet in staat leken om de ruimte te benutten. De meeste aanvallen liepen door het midden en verzandden in de drukte voor de goal. De zijkanten werden weinig benut. Ik heb hier ook wel een verklaring voor: gezien het tekort aan velden op de eilanden (de meeste clubs hebben maar één veld) vermoed ik dat er veel op halve velden wordt getraind zodat spelers ook niet leren de ruimte te zoeken. Iets anders, wat me pas na terugkeer in Nederland opviel toen ik weer een amateurwedstrijd bezocht, is dat het tempo op de Faeroer een stuk lager ligt dan in de hoofdklasse of 3e divisie.

De eerste helft van de wedstrijd had net zo goed schriftelijk afgedaan kunnen worden, maar de tweede helft was leuk en leverde ook doelpunten op, al vielen die pas in de laatste 25 minuten. Met twee goals vlak achter elkaar zette Niels Mouritsen de thuisclub op een comfortabele voorsprong tegen koploper Vikingur II. De broodnodige overwinning die de (op dat moment nog) derde plaats zou verstevigen leek binnen handbereik. De 2-1 viel echter al snel in vlak voor tijd werd het zelfs 2-2, waardoor twee kostbare punten verloren gingen die wel eens essentieel zouden kunnen zijn voor promotie. De ongeveer 50 tot 100 toeschouwers verlieten dan ook niet geheel tevreden het stadion. Voor mij was het een leuke eerste kennismaking met het voetbal op de Faeroer.
Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

hgrm

#6
De volgende dag stond er meteen een topper op het programma. Het was begin augustus spannend in de Meistaradeildin; op ongeveer twee derde van de competitie stonden vijf ploegen vlak bij elkaar: de twee clubs uit hoofdstad Tòrshaven, HB en B36, KÍ uit Klaksvik, NSÍ uit Runavik en Vikingur. Dat betekende natuurlijk veel wedstrijden waar het nodige op het spel stond: winnen van de concurrentie betekent volop mee blijven doen, verliezen betekent voorlopig plaatsnemen in de wachtkamer.

Thuisclub KÍ uit Klaksvík is één van de oudste clubs van de Faeroer (opgericht in 1904) en één van de succesvolste. Het kampioenschap werd maar liefst 17 keer gewonnen, al is de laatste keer 20 jaar geleden. Op Europees vlak heeft KÍ vier van de 26 gespeelde wedstrijden gewonnen. De meest opvallende overwinning was een 3-2 thuisoverwinning op Maccabi Haifa in 1995. Dit jaar bereikte KÍ de tweede kwalificatieronde van de Europaleague, de beste prestatie tot nu toe. In de prekwalificatie werd Tre Fiori uit San Marino over twee wedstrijden met 9-1 verslagen. Uiteindelijk was Luzern met twee keer 1-0 nipt te sterk. De huidige minister-president van de Faeroer was ooit voorzitter van KÍ en heeft ook voor de club gespeeld.

De uitclub, Vikingur, kent een is meer bewogen geschiedenis. In 2007 ontstond de club uit fusie van twee clubs uit het zuiden van het eiland Eysturoy (het tweede grootste eiland): GÍ Gøta en  LÍF Leirvík. De plaats van GÍ werd ingenomen en het eerste team speelt ook in Gøta. Als Vikingur is de club twee keer kampioen geworden (2016 en 2017) en ook internationaal het het al enkele scalps veroverd: zo werd Inter Turku uit Finland in 2014 uitgschakeld en Trepça uit Kosovo in 2018. De grootste triomf was echter het uitschakelen van het Noorse Tromsø in de tweede voorronde van de Europaleague in 2015. Voor de fusie zijn er zes kampioenschappen behaald (allen GÍ).

De wedstrijd vond plaats in Klaksvík (5000 inw.), een stadje op het noordelijke eiland Borðoy dat via een brug en een toltunnel in een uur te bereiken is vanaf Tòrshavn. Als de nieuwe tunnel tussen Tòrshavn en Runavik klaar is, wordt de reistijd meer dan gehalveerd. Klaskvík is vooral bekend als centrum voor visserij en watersport en heeft een grote jachthaven. Verder vindt er jaarlijks een groot muziekfestival plaats. Het stadion Við Djúpumýrar ligt ingeklemd tussen andere bebouwing vlak bij het centrum. Veel ruimte rond het veld is er niet. Er is een kleine zittribune aan één lange zijde. Aan de andere kant wordt momenteel gebouwd; het lijkt er niet op dat dit een tribune gaat worden. Een deel van die zijde is wel begaanbaar in de vorm van een soort balkon lang een school. Verder zijn er nog wat staanplaatsen achter de goal en naast te tribune. Opvallend was dat de straat achter de goal, boven de staanplaatsen in zijn geheel was afgesloten en alleen toegankelijk was met kaartje en dus als 'extra tribune' werd gebruikt. De publieke belangstelling was groot; het nogal krappe stadionnetje zat vol en ook op de straat stonden veel mensen te kijken. Ik schat het op ongeveer 2000 mensen, oftewel 4% (!!!) van de bevolking.












Dat de belangen groot waren, bleek wel aan het vertoonde spel. Beide ploegen oogden gespannen en de wedstrijd was meer spannend dan goed. Uiteindelijk won de thuisclub met 2-0 en is daardoor nog volop in de race voor de titel. Vikingur daarentegen zal genoegen moeten nemen met een plaats in de subtop, temeer daar de ploeg nog een paar matige resultaten boekte.
Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen