The Belgian Lower Leagues(9 en 10 april)

Gestart door HJanneman, apr 15, 2011, 16:29:45

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

HJanneman

De titel van dit verslag slaat niet enkel en alleen op het niveau van het voetbal.
Ik ging dit weekend op bezoek bij twee clubs uit de Belgische 4e klasse B(bevordering): Racing Mechelen en Lyra .

Voor mij is daarmee mijn grens bereikt: zolang het nationale speelt, historie of een mooi stadion bezit is het voor mij de moeite waard om eens te gaan kijken.  Ondanks dat beide clubs met vlag en wimpel voor alle drie mijn eisen zijn geslaagd vond ik het kantjeboord om in één weekend twee clubs in bevordering te gaan bezoeken. Ik had van het voetbalgedeelte op deze voetbalreis dan ook lage verwachtingen. De niet-voetbalgerelateerde momenten hadden te maken met andere Belgische interesses: Brouwerijen en Jambers-ervaringen op doen in foute café's.

We begonnen met het laatste.
Voor ons bezoek aan Brouwerij De Koninck belandden we in de wereld van het tv-programma Jambers magazine: genieten voor de liefhebber. Een café vol vrouwelijke  'nieuwe' Belgen van Afrikaanse afkomst in het gezelschap van ietwat oudere(kalende) mannelijke 'oude' Belgen. Wat daarnaast opviel bij een eerste blik in deze smoezelige ruimte: de vele camera's. Je hoefde er niet lang op te wachten of één van die 'oude' Belgen werd ingewisseld voor één van de 'Ollanders'. Ik was 'de Sjaak' en speelde de hoofdrol in een aflevering van één van mijn favoriete tv-programma's. Veilig in de eigen zetel kijkend naar deze bizarre rituelen voelde toch een stuk gemakkelijker, dus binnen vijf minuten waren we weer buiten.

Brouwerij De Koninck: een brouwerijbezoek is op bepaalde manieren iedere keer hetzelfde, maar gelukkig in details altijd weer een nieuwe belevenis. Vaak is het zo dat mannen op gepensioneerde leeftijd(die niet in foute café's rondhangen) de rondleidingen verzorgen. Zij hebben ook even vaak een verleden in de brouwerij en zitten vol anekdotes. Ieder technisch verhaal van het brouwproces is, op enkele smaakbepalende details na, identiek aan alle andere brouwerijen. De ene brouwerij ademt meer historie uit dan de anderen(op dit gebied zit je bij brouwerij De Koninck wel goed, want deze zit nog altijd op de 'oude stek'), maar verder ken je de technische verhalen over hopbellen en toegevoegde suikers wel na een aantal brouwerijbezoeken. De anekdotes doen het hem. Die zijn iedere keer weer anders, en deze Antwerpenaar had anderhalf uur lang de lachers op zijn hand: dit was van het niveau stand-up comedy.

Het was nu al een melige reis, en dan moesten de wedstrijden op het vierde niveau van België nog volgen.
Racing Mechelen staat aan kop in dit vierde niveau, dus beter dan vanavond zou het dit weekend in ieder geval niet meer worden. Helaas konden ze vanavond, door wat gepruts de laatste weken(zo gaf Racing bijvoorbeeld in de laatste minuten een speelronde eerder de zege weg bij Berchem Sport), geen kampioen worden. Maar om toch kampioen te kunnen blijven worden moet er wel gepresteerd worden, en dus is een twaalfde man gewenst. Of die twaalfde man nu de baard in de keel heeft of niet, dat maakt niet uit: iedereen (met name de jeugd van de club) met een groen-wit hart werd opgeroepen om naar het stadion te trekken. De jeugd was opvallend goed vertegenwoordigd. Ik vreesde voor hier en daar een foute avondvierdaagse-achtige jel. De jeugd had zich voor de mooie historische toegangspoort verzameld. Bij de kassahokjes was 45 minuten voor tijd vooral aanloop van oudere supporters. Ik had een andere indruk van Racing. Die indruk verschool zich gelukkig achter de toegangspoort, want daar stonden de ruige mannen van KRCM, met gelijke tattoo's zichtbaar op blote lichaamsdelen. Het weer was goed, maar dit waren ook de type mannen die in de winter net zo gekleed zouden gaan. Het type Engelse 'Mean Machine'/'Bulldog'. Want Racing Mechelen stond bij mij bekend als klein-Antwerp/Vlaams-Ado. Dit bleek gelukkig nog zo te zijn ook. Het stadion ademde veel sfeer. In en om het chalet was het een drukte van belang en ook voor ons was dit genieten, want zoals bij veel stadions in België was de keuze van bieren weer reuze. De helft van de balkons achter de staantribune waren bezet. Één daarvan was zelfs versierd met een vlag en bemand door een 'capo'. Voor deze particuliere ereterrassen stond een tribune met een bijzonder reclamebord daarvoor: een 06-nummer van een dame van lichte zeden. Het kon allemaal niet gekker. Wij namen de eerste helft plaats op deze veelbesproken korte zijde, om de tweede helft te verhuizen richting de paddock voor de mooie zittribune.

Het moment waar ik het minst naar had uitgekeken was daar: het beginsignaal van 90 minuten voetbal in 4e nationale. Het viel mij niet tegen, maar het kon mijn aandacht niet van de tribunes afhouden, want dat bleef topamusement. Als ik mijn ogen dicht zou doen waande ik mij in de Engelse lower leagues, want 9 van de 10 liedjes werden in de bekendste taal van het eiland gezongen. De populariteit van de Engelse taal in Vlaanderen was mij eerder ook al opgevallen bij Club Brugge en Antwerp, maar dit spande de kroon. Oke, de uitspraak was niet bepaald 'cockney', maar voor de rest.. De tegenstander knew they were, they were shit en de thuisploeg wist zich gesteund door de green-white army. In de nok van de zittribune stonden ultras met vuurwerk en vlaggen, er was dus verdeeldheid.

Toch was de wedstrijd leuk genoeg: de thuisploeg was veel beter, maar het metaal, een goede keeper en een bepaald niet thuisfluitende scheidsrechter voorkwamen een voorsprong van d'n Racing. Dit tot woede van de thuissupporters en tot grote hilariteit van ons. Want wat kunnen voetbalsupporters toch mooi simpel zijn. Het muurtje wat de supporters van het veld scheidt is nog geen meter hoog, maar toch wilden ze in de rust door de hekken van de spelerstunnel heen(een soort kooiconstructie die vele malen lastiger was om te overmeesteren). Er werd tegenaangetrapt, ingeklommen, met bier gegooid en natuurlijk dapper gevloekt. Genieten, dus. In de tweede helft werd dit overtroffen door een niet bepaald atletisch gebouwde Racing-supporter met de bijnaam 'tonneke': hij wilde het hek bij een cornervlag opentrappen, terwijl zelfs hij weinig moeite zou hoeven te doen om over het muurtje van een meter te klimmen.

Toen Tempo Overijse(verder heeft deze ploeg wat mij betreft geen introductie nodig) tegen de verhouding in op een 0-1 voorsprong kwam werd dit uiteraard alleen maar meer genieten. Frustratie met hoofdletter F is voor ons genieten met hoofdletter G. In blessuretijd werd het nog 1-1 en sloeg de frustratie om in een pure ontlading. Toch voelden veel supporters zich nog altijd bestolen, waardoor na het laatste fluitsignaal het tafereel van de rust zich nog eens herhaalde.
Gevolgd door het ererondje van de aanstaande kampioen van 4e klasse B. Met 5 punten voorsprong op nummer twee Olympia Wijgmaal, en nog 3 wedstrijden te spelen, zie ik het goed komen.
Oke, dit gelijkspel helpt niet bepaald mee, maar Racing was veel sterker dan deze middenmoter. Ik gun het ze bovenal ook heel erg. Want hoewel ik mijn leedvermaak in dit verslag niet onder stoelen of banken heb geschoven, heb ik toch vooral heel erg genoten van de club, het stadion, haar supporters en zelfs van de 90 minuten voetbal(dat viel me nog het meest mee).

Vol goede moed keken we vooruit naar ons bezoek aan Lyra, waar we een businessclub-arrangement hadden besproken, en daarmee ging een wens in vervulling: een Belgische footlunch bijwonen.
Foto's volgen, net als het tweede gedeelte van dit verslag, later.

3434

Leuk verslag! Racing staat al immens lang op mijn to-do list maarja die lijstjes...

Dat opstootje waar men liever de spelerstunnel aanvalt deed me denken aan de ongeregeldheden tussen MVV en Fortuna enkele jaren terug. Ik zat toen op de Boschpoort en zag het vrijwel voor mijn neus gebeuren. Een groep van zeker 100 man die het hek bestormde én doorbrak (er stond nog wel een 2de steviger hek), aan de andere kant stond er ook een groep Fortunezen wild tegen hetzelfde hek te stampen. Terwijl het hek aan de zijkant géén stalen pinnen had, gemakkelijk over te klimmen etc etc.

Ik ben helemaal niet voor deze toestanden maar het was gewoon grappig om te zien.

Ik ben benieuwd wat je van Lyra vond! Op papier minder aantrekkelijk dan de match in Mechelen.
Laatste nieuwe ground:  Stadion RCC Waterloo
Favoriete ground: Westfalenstadion - Borussia Dortmund
Record zonder 0-0: 10/04/10 tot 27/03/11

HJanneman

Lyra, meer dan één club!

Verander je de klemtoon dan waan je je bijna bij het grote Barca.
Dit is één van de slogans die Lyra rijk is. Naast voetbal is Lyra namelijk ook actief in allerlei andere takken van sport, en zelfs in de lokale theaterwereld. Wij kwamen echter voor het voetbal. Lyra zat in de geschiedenis 14 dagen zonder voetbaltak vanwege de opslorping door Lierse SK. Dit kon natuurlijk niet, en na 14 dagen was 'the legend alweer alive and kicking',zoals een andere slogan van Lyra gaat.
Lyra, een club met meerdere slogans en meerdere takken van sport. Letterlijk een grote club, dus.
Tegenwoordig wordt dit duidelijk bij het openslaan van de geschiedenisboeken en bij het open gooien van de poorten naar het stadion, want dat is een museum op zichzelf.

Dit stadion was dan ook onze belangrijkste reden om naar Lyra af te zakken. De tegenstander van vandaag, Everbeur Sport, deed onze harten niet sneller kloppen. Daarnaast stond er voor de thuisploeg weinig meer op het spel. Lyra heeft namelijk de eerste periode titel gewonnen, en nadat het daarna snel af is gehaakt voor het kampioenschap is men zich nu al weken aan het voorbereiden op de eindronde. Dit betekent dat spelers met pijntjes gespaard worden en er geoefend wordt met verschillende systemen. Wij gingen dus naar een verkapt potje zomeravondvoetbal toe.

Om het weekend niet als een nachtkaars uit te laten gaan(want van de wedstrijd hadden we weinig verwachtingen) besloten we een wens in vervulling te laten gaan:  een Belgische footlunch bijwonen.
Een footlunch is een fenomeen in België. Veel clubs, klein en groot, hebben een businessruimte waar zij voor aanvang van thuiswedstrijden een lunch of diner(hangt af van het aanvangstijdstip van de wedstrijd)aanbieden. Hoewel het een businessaangelegenheid betreft is het voor sympathisanten ook heel goed mogelijk om aan te schuiven bij zo'n diner/lunch. Een week voor de wedstrijd konden wij ons al verlekkeren aan het menu. Deze werd geplaatst op de site van de club. Hier stonden ook de mogelijkheden van aanmelding bij. We kregen een allerhartelijkst e-mailbericht terug, en kregen daarom toch erg veel zin in deze wedstrijd.

Even na het middaguur kwamen we aan de achterzijde van het Lyra-stadion aan. Er werd namelijk geadviseerd om bij het zwembad aan deze zijde te parkeren. Op het parkeerterrein was het een drukte van belang, maar dan met gezinnen met opblaaskrokodillen en sporttassen om de armen, in plaats van rood-witte Lyra sjaals om de schouders. Niet zo gek, want de wedstrijd zou pas over 3 uur aanvangen. Wij wilden echter goed op tijd zijn om volledig van de businesslunch/footlunch te kunnen genieten. Het terrein lag er nog wat verlaten bij. Dit gaf ons de gelegenheid om alvast een kijkje te nemen op de mooie hoofdtribune. De houten elementen, vervaagde reclameborden en plantengroei her en der waren mooi om te zien. Het veld lag er perfect bij en het zonnetje scheen: alle ingrediënten voor een potje zomeravondvoetbal aan het begin van een nieuw voetbalseizoen waren aanwezig. Maar eerst werd het tijd voor het hoogtepunt van de dag: de lunch.

In de businessruimte vielen wij direct op. Niet omdat wij onze mond opentrokken en met Jan Mulder-achtige harde g-klanken begonnen te spreken, maar omdat wij de gemiddelde leeftijd van de aanwezigen flink naar beneden trokken. Wij werden dan ook direct aangesproken door de broer van de voorzitter, die op ons gerekend had. Er was een programma voor ons bedacht, dus was er geen tijd te verliezen. Het aperitief moest snel achterover geslagen worden, zodat wij een rondleiding konden krijgen. De voorzitter zelf nam dit over van zijn broer. De voorzitter was een mooi figuur. Hij groette alles en iedereen, droeg een pak en pafte veel sigaretten weg. De grote man van Lyra, en wij liepen deze dag in zijn kielzog. Hij vertelde mooie verhalen over het verleden van de club, want Lyra was een grote club, niet alleen wat betreft het grote aantal leden en takken van sport, maar ook wat betreft prestaties. Ook had het bekende spelers: niet alleen internationals, maar ook Filip Joos, bekend van studio 1, maar dan als presentator/commentator. Deze liet zich wel eens wisselen om op tijd bij een wedstrijd in eerste klasse te kunnen zijn. De auto's van studio 1 stonden dan al aan het Lyra-stadion. Helaas niet om verslag te doen van de eigen wedstrijd, maar om de verslaggever op te halen. Vroeger was dit wel anders. Mooie verhalen over duizenden toeschouwers en termen als de ploeg van 't stad konden dan ook niet achterblijven. Het stadion ademt historie. De hoofdtribune heeft niet alleen unieke houten elementen, maar is verder opgebouwd uit bakstenen in plaats van beton. Filip Joos heeft nog eens een column geschreven over de bakstenen tribune van Lyra. Bij het betreden van het speelveld komen de spelers onder een bord door met de term: welkom in de hel. Uit verhalen van de voorzitter bleek dit ooit de hel van Lyra, maar wie vanmiddag kwam kijken kan niet bepaald spreken van een twaalfde man. Voor sfeer in vierde klasse moet je zijn bij Racing Mechelen. De twaalfde man zou vandaag sowieso ontbreken, want Parijs-Roubaix kwam op tv en de affiche tegen Everbeur Sport ging nergens meer om. De supporters worden terug verwacht in de eindronde. Ondertussen werden we voorgesteld aan spelers en andere medewerkers van de club.

We bleven niet in het stadion, maar brachten ook een bezoek aan andere onderdelen van het Lyra-eigendom, zoals de tennisclub, het Lyra-café en het Lyra-tankstation(wordt verpacht) en de Lyra-frietkot. Je kon de rondleiding moeilijk kort noemen. We moesten ons dan ook haasten voor onze eerste gang. Wij werden aan tafel geplaatst met onder andere de voorzitter. De voorzitter opende de lunch met het clublied, een introductie van de tegenstander en een introducerend verhaal over ons en de omgeving waar ik woon: Leeuwarden. We werden geïntroduceerd en ontvangen als helden. Veel mensen kwamen voor, tijdens en na het eten naar ons toe om te vragen waarom wij naar Lyra kwamen en om oude vakantieverhalen op te halen over Noord-Nederland, en dan met name over de meren van Friesland. Wij zaten ook aan tafel bij een oud-journalist die minstens zulke mooie anekdotes kon vertellen als de voorzitter. Het eten was goed, en de gebruikelijke 'bubbels'(en voor mij een Duvel) waren niet aan te slepen. Continu werd er wel weer een fles aangeboden door een gulle gever. Uiteindelijk kregen we ook een fles Lyra-champagne mee naar huis als aandenken.

Na het eten werd het tijd voor de wedstrijd. Wij hadden bedacht om deze te gaan bekijken vanuit de bioscoopstoelen achter glas, maar het was daar veel te mooi weer voor. We werden uitgenodigd om, jawel, naast de voorzitter de wedstrijd vanuit de eretribune te bekijken. Hier gold een duidelijke hiërarchie, maar voor ons werd plaats gemaakt. De wedstrijd, en de opkomst van de supporters, was zoals verwacht niet veel. Dit tot groot ongenoegen van de fanatiek meelevende voorzitter. Waar hij vanuit zijn rol wel blij mee was: hij hoefde waarschijnlijk nu geen dure winstpremies uit te keren.
En hij kreeg gelijk, want het werd 1-1, en dat was ook wel terecht. Lyra hoefde niet meer, en Everbeur Sport kon niet meer. Bomvol van de lunch en het gebak in de rust keerden we weer terug naar de businessruimte waar we weer van alles aangeboden kregen. Dit had mij de tijd nog wel even kunnen duren. Ik zat goed in mijn rol als lid van de businessclub. Dat went erg snel. Waar ik in de rust nog een kijkje nam in de algemene kantine, liep ik na de wedstrijd in één keer door naar 'mijn soort mensen' van deze dag.

De ontvangst was groots, en inderdaad: de legende van Lyra leeft voort, en ik hoop nog vele jaren!



Cyclebob

Mooi stukje over de Racing, janneman! Precies de reden waarom ik al een tiental jaartjes regelmatig deze club bezoek. Gisteren RC Mechelen kampioen zien worden voor pakweg 3000 man in groen wit, geen wanklank en na het fluitsignaal makkelijk het veld op.
Qua brouwerijen is er ook voldoende te combineren, je loopt van Het Anker zo het stadion in.
Ik hoop dat ze volgend jaar in de 3eB worden ingedeeld: Bertrix, Virton, Huy uit... hmmm
Laatst bezochte nieuwe grounds, Buitenland: 7/1/24: Castellón - Osasuna Pamplona 0-1. Binnenland: 28/1/24: RDM Rotterdam - Den Bommel 2 5-3 Futbology: Bob Vellinga

HRM1880

Citaat van: Cyclebob op apr 18, 2011, 10:33:33
Mooi stukje over de Racing, janneman! Precies de reden waarom ik al een tiental jaartjes regelmatig deze club bezoek. Gisteren RC Mechelen kampioen zien worden voor pakweg 3000 man in groen wit, geen wanklank en na het fluitsignaal makkelijk het veld op.
Qua brouwerijen is er ook voldoende te combineren, je loopt van Het Anker zo het stadion in.
Ik hoop dat ze volgend jaar in de 3eB worden ingedeeld: Bertrix, Virton, Huy uit... hmmm
Die zullen wel in 3eA terecht komen, deze reeks is meer gericht op de Vlaamse ploegen. Derde B voor de Waalse ploegen, zo zijn de verplaatsingen niet te groot.

Cyclebob

De Waalse clubs in derde liggen volgend seizoen van Moeskroen (als ze kampioen worden), Doornik, Olympic Charleroi, Namen, Brussel, Verviers, Huy tot ver in de Gaume. Er zullen er niet genoeg zijn om de hele B-reeks te vullen, dus ga voor Racing in 3B, net als in 2001/02, 2002/03 en 2008/09
Laatst bezochte nieuwe grounds, Buitenland: 7/1/24: Castellón - Osasuna Pamplona 0-1. Binnenland: 28/1/24: RDM Rotterdam - Den Bommel 2 5-3 Futbology: Bob Vellinga

Joost

Een kwestie van ruilen zou ik zeggen.

Doornik vervangt Aalst in 3A
Patro vervangt Luik in 3B
Kelmis vervangt Woluwe in3B
Mechelen vervangt Wielsbeke in 3A
Peruwelz vervangt Cappellen of Brakel in 3A

Dan zou de tweede degradant uit tweede dus de tweede degradant uit 3B moeten gaan vervangen. Dat gaat niet lukken tenzij Tienen het wordt.

Middels de nacompetitie kan dat worden rechtgetrokken, anders verwacht ik dat er 1 ploeg uit A naar B zal gaan en daar is Geel de meest voor de hand liggende kandidaat voor.

Niels_Zitterd

prachtige verslagen van D'n Racing en Lyra.

Zelf ben ik gisteren ook in Mechelen-Noord geweest. Het was een gezellig feest waar inderdaad geen wanklank te horen was. Ik ben in gesprek geweest met fans van Celtic en FC Dordrecht die waren afgereisd, alsmede met wat Racing fans en ze waren er allemaal klaar voor, om de eerste titel sinds het seizoen 1987-1988 te vieren.

Gelukkig voor alle aanwezigen gebeurde dat ook en verspeelde Olympia Wijgmaal zijn laatste strohalm op het veld van Londerzeel.

HRM1880

Ik zie Doornik en Peruwelz eerder in 3B terechtkomen, we zullen wel zien.

Joost

Peruwelz speelt in Moeskroen, dat is A gebied, Doornik is een twijfelgeval inderdaad.

Mar

Patro heeft een aanvraag gedaan om de limburgse ploegen onder te verdelen met de Antwerpse ploegen!

HJanneman

Bedankt voor de complimenten, het was ook een heel leuk weekend!

Die brouwerij in de buurt van Racing Mechelen hebben we nog overwogen, maar door tijdgebrek niet meer kunnen bezoeken. Dat geeft wel weer een goed excuus om het nog eens over te doen.

Leuk om te zien dat met Patro, Racing en Eendracht Aalst leuke ploegen promoveren aankomend seizoen.