Voor de zaterdagavond stond een bezoekje aan Charleroi al gepland, toen ik met mijn grote bek zonodig moest zeggen dat ik "de zaterdag" (= van 9 tot 12 op leerlingen passen die de week ervoor stout zijn geweest) wel zou doen als het niet anders kon. Natuurlijk kon het niet anders en zat ik tot 12 uur in Amersfoort. Ik had geen zin om dan voor een paar uurtjes weer naar huis te reizen en om vervolgens naar Charleroi te rijden, dus, om een kort verhaal lang te maken: ik zocht nog een leuke fixture voor de zaterdagmiddag.
De Nederlandse zaterdagamateurs boden niks naar mijn smaak en Gladbach II - Dortmund II was niet haalbaar. Dus maar eens kijken in België. Doorgaans spelen bij onze zuiderburen 's zaterdags alleen jeugd, dames en lagere elftallen, maar zo af en toe vind je wat. Ik moest er lang voor zoeken, maar ik vond wat: RFC Aubel in de eerste provinciale Luik.
Aubel is een alleraardigst stadje in het Land van Hervé, net te zuiden van het Limburgse Mergelland. Vroeger hoorde het (evenals een aantal plaatsen in Nederlands Limburg) bij het graafschap Dalhem, dat in personele unie was verbonden met het hertogdom Brabant. Uiteindelijk werd het graafschap opgedeeld en kwam Aubel onder Franstalige invloed. Sprak de bevolking in de 17e en 18e eeuw nog Nederlands, rond 1900 was het plaatsje vrijwel geheel verfranst. Op het kerkhof naast de prachtige gotische kerk is dit goed te zien: de oude zerken hebben Nederlandse opschiften, de nieuwere Franse.
Het bezoek aan RFC Aubel was er één van het soort dat groundhoppen zo leuk maakt: vrijwel zonder voorbereiding naar België rijden en maar zien waar je terecht komt. De club heeft zelfs geen internetsite, dus ik wist niet eens zeker of de datum en aanvangstijd wel correct waren of dat er op de website van de Bond een foutje stond.
Via
www.bsdb.be , de Belgian Soccer Database, ben ik er inmiddels achter gekomen dat Aubel diverse periodes in het nationale voetbal heeft gekend tussen 1972 en 1994. De periode tussen 1981 en 1994 was het succesvolst: in 1987 promoveerde Aubel naar de derde klasse en in 1989 werd de hoogste klassering bereikt in deze divisie: 5e. Twee jaar later degradeerde Aubel naar de vierde klasse en in 1994 volgde de gang in de provinciale klassen. Momenteel staat Aubel 6e op 16 punten van leider Bas-Oha. Rechtstreekse promotie zit er dus niet in, maar de eindronde kan nog bereikt worden.
Over tegenstander Etoile Elsautoise, een dorpje dat een kilometer of vijf verderop ligt, is helemaal geen informatie te vinden. De club heeft het dus nooit tot de nationale reeksen geschopt. Elsautoise staat derde met 7 punten en een wedstrijd meer dan Aubel. Het gaat dus niet alleen om een derby, maar ook om een subtopper die belangrijk kan zijn voor plaatsing voor de eindronde.
Het eerste wat opvalt als je langs het kassahuisje loopt, waar mannen van middelbare leeftijd el kussend begroeten, is het enorme hoogteverschil tussen de twee einden van het veld. Een meter of anderhalf à twee is het toch wel. De 'slope in the pitch' is ook duidelijk zichtbaar aan de reclameborden, die duidelijk in hoogte verspringen.
Aan het stadionnetje is te zien dat Aubel hoger gespeeld heeft dan de eerste provinciale. De twee lange zijden zijn over de gehele lengte voorzien van drie of vier treden betonnen terracing. Aan de ene kant is het middendeel overdekt door een dak dat is vastgebouwd aan de kantine. Een klein stukje van de tribune die zo is ontstaan, is voorzien van banken. Enkele zitplaatsen zijn zelfs voorzien van een schrijftafel voor de pers.
De overkant is voorzien van een modernere overkapping in het midden, waar ook de dugouts zich bevinden. Het bijzondere van het verder vrij eenvoudige bouwwerk is dat het niet alleen de toeschouwers op de staantribune van het hoofdveld, maar ook degenen die aan de andere kant staan te kijken naar het bijveld, een nat pak bespaart. Achter de goal is geen uitbouw, maar aan beide kanten staat wel een fraaie rij populieren.
De wedstrijd begon in een moordend tempo met kansjes over en weer. Beide keepers blonken uit met enkele prima reddingen. Naarmate de spelers vermoeider raakten, daalde het tempo en werden de kansen zeldzamer. Bij rust stond het nog 0-0, maar daar leek vlak na de pauze verandering in te komen. De klutsgoal van Elsautoise werd echter wegens buitenspel afgekeurd. Aan de andere kant lukte het wel: uit een corner kon bij de tweede paal worden ingekopt. Omdat Aubel even later slechts de paal raakte na een goede aanval, bleef het tot het einde spannend en was de ontlading groot toen het einde met 1-0 gehaald werd.
