Dubbele slag tussen Brussel en Henegouwen:RSCA-RAEC&RUSG-RAAL(bekt niet lekker)!

[HJanneman]

Deel 1: RSC Anderlecht - RAEC Mons(Bergen)

België, voor veel vrienden van me het land waar je zo(en gelukkig) snel doorheen bent op weg naar een zuidelijke vakantie(slecht onderhouden, chaotische wegen en grauwe betonnen bouwwerken, en voor het voetbal hoef je er ook al niet te stoppen, want dat heeft een imago dat gelijk staat aan onze Jupiler League).
Voor mij is België 't beloofde land, want behalve de geweldige oude stadions is het ook nog eens het bierparadijs, en veel andere landen kunnen dat optelsommetje 1+1 in die categorieën niet maken, zoals België dat kan.
Dit keer kreeg ik vriend en reisgenoot F mee naar Brussel, omdat wij onze local heroe aan het werk wilden zien bij Anderlecht(en omdat ik weken er voor ook al in de mooie stad vertoefde, maar het weekend toen niet compleet was zonder voetbal).
F en ik bezochten FC Groningen tweewekelijks sinds ons 12e levensjaar, en omstebeurten brachten één van onze ouders ons zonder te mokken heen en weer naar het Oosterparkstadion(bedankt ouders, want dit was toch 2 x 30 km voor de heenreis, en 2 x 30 km voor de terugreis op één dag).
Wij waren beide verdedigers bij vv Appingedam, net als Arnold Kruiswijk, die doorbrak bij FC Groningen.
Arnold Kruiswijk is geen opvallende speler, doet geen gekke dingen(op die record own-goal na dan): de beste man is Degelijk(terecht met hoofdletter D), hij is zeer constant en zal niet snel een onvoldoende scoren, maar ook niet snel een 8.
Maar omdat hij een 'local' was, en enkele lichtingen boven ons dezelfde weg heeft doorlopen bij vv Appingedam, en daarnaast ook nog eens op onze positie stond, was hij onze favoriete speler.
Na enkele jaren vaste waarde geweest te zijn bij de FC, en niet te vergeten zijn periode bij Jong Oranje, volgde er interesse voor Arnold.
Iedereen gunde hem een overgang naar een mooie club,want Arnold was een speler die zich niet kinderachtig opstelde zoals Bruno Silva en Suarez, bijv., maar nog liever wilden de fans dat hij bij de club zou blijven.
Want zoals zoveel subtoppers in Nederland, vervaagt de herkenbaarheid van het team naarmate de club beter wordt.
Voor locals zoals Martin Drent is geen plaats meer, en als je er dan toch nog één in de gelederen hebt die het ook nog eens erg goed doet, dan hoop je dat hij zijn hele carrière bij de club blijft.
Na interesse van enkele Duitse clubs en Feyenoord handelde het FC Hollywood van België: RSC Anderlecht, het beste, want Arnold zette zijn handtekening onder een 4jarig contract.
Niet een club waar veel supporters van de FC aan hadden gedacht, de Duitse competitie was wel wat voor Arnold, maar wat moet je nu in België?
Het zal wel enkel voor het geld geweest zijn(dachten de meesten), maar Anderlecht is meer dan dat, Anderlecht is het Ajax van België, de club met de meeste successen en ook nog eens een redelijke Europese naam, met kans op Champions League-voetbal, en dat voor een Groningse jongen(helaas verloor Anderlecht de tweestrijd met Bate Borisov uit Wit-Rusland, waarna een crisis in het paars-witte kamp volgde).
Wij wilden hem dan ook graag bij zo'n grote club aan het werk zien, maar Arnold kwam niet tot veel optredens aan het begin van het seizoen, na een ongelukkig begin van zijn paars-witte periode.
De laatste 10tal matchen stond hij in de basis, dus dit was het moment om er zeker van te zijn dat we hem ook daadwerkelijk aan het werk zouden zien.
Plannen werden gesmeed,en ik vertelde F over ticketingonline en de staanplekken achter de goal, maar in Appingedam en Delfzijl is het 'ons-kent-ons' van toepassing.
En dus ook in dit geval, want F's ouders stonden direct in contact met Arnold's ouders, en zo zou het zijn dat we tussen de spelersvrouwen en reservespelers op Arnold's genodigden seizoenkaarten naar binnen konden.
Wel even de vrijdag voor de wedstrijd komen ophalen bij het ouderlijk huis.
Bij een club als Anderlecht zou dit voor 'de gewone' man eens een kijkje achter de schermen gaan worden bij de 'posh&famous' van het Belgische voetbal met bubbels in de rust.
Daarom zochten we internet af om een bijpassende slaapplek te vinden, daar had ik een dagtaak aan, maar het loonde, want we zouden voor het spreekwoordelijke dubbeltje op de eerste rij zitten in het Hilton hotel.
Vooraf keken we dus ook uit naar een luxueus voetbalweekend, met veel bijzondere bieren.
Want toen we tussen 12 en 13 uur aankwamen in het hoofdstedelijk gebied Brussel, werd het tijd voor een 'proeverij'.
F kon het monnikenbrouwsel van Orval, één van de trappistenbieren, wel waarderen bij onze lunch, dus wilde hij direct naar het op de Grote Markt, er tegenover gelegen brouwershuis bekijken, waar een heus biermuseum(PJE) gevestigd was, gelukkig zat er een verrassingsbrouwsel bij inbegrepen in de prijs, want binnen 10 minuten waren we wel uitgekeken, en dat geldt dus zelfs voor liefhebbers.
Iedere dag zou er een ander bier geserveerd worden, en van tevoren wordt niet verklapt welke dat is, maar we hadden geluk, we kregen een lekker amberkleurig biertje voorgeschoteld, helaas werd ook na het opdrinken van het bier niet verklapt welke het was, want het was echt genieten.
Daarna deden we een rondje sightseeing, maar als het een half uur duurt om een klein manneke als manneken pis een ander paar kleren aan te trekken, dan houdt dat ook snel op, dus gingen we naar het Delirium Cafe, een cafe dat in het guinness book of records te boek staat als het cafe met de meeste soorten bier in huis,2004 verschillende soorten bier tijdens de officiële telling in, hoe toepasselijk,2004.
Het was dan ook een knappe prestatie van mezelf dat ik om Belgische biertjes vroeg die ze niet hadden(na 2004 zullen er rap minder bieren op voorraad zijn gebleven, maargoed, als het er nu de helft zijn, is het nog gigantisch veel).
De biertjes die ze wel hadden nuttigden we met bijpassend monnikenkaas op donker brood, wat een erg goede combinatie,en tevens vullende maaltijd, bleek te zijn.
Rond 18uur werd het tijd om het CVDS-stadion op te zoeken.
Met de metro ben je er vanaf het centraal station binnen 10 minuten.
Er waren al redelijk wat supporters met ons mee gereisd op dit vroege tijdstip, niet om lekker vroeg het stadion te betreden, maar om net als de supporters van Standard rondom Sclessin, een goede bodem te leggen voor wat komen gaat, en dan bedoel ik ook echt een serieuze bodem, want het stadion ligt middenin een wijk vol eetgelegenheden, cafe's en merchandisingstandjes.
Bij die laatste groep stands vond ik, net als bij KV Mechelen, alweer een Ajax-gerelateerde sjaal(dat zie je zelfs in Nederland niet zo vaak): deze keer betrof het een 'matensjaal' tussen de harde kernen van Anderlecht en Ajax, bijzonder toch dat je die sjaals dan niet bij Ajax ziet hangen(voor 5 euro werd ik de nieuwe eigenaar, dus dat was ook geen geld).
Wij waren te benieuwd naar onze plekken dat we anderhalf uur tot een uur voor de wedstrijd alvast de leuke stadionpoorten binnengingen.
Wij liepen recht op de ingang af waar alle voorgereden mannen in pak en vrouwen in mantelpakjes op af liepen, maar nee, dat was niet de plek waar de Sylvie Meisjes van België(waaronder miss-België, helaas was ze er niet deze keer, of ik beledig haar nu zwaar)zaten, nee, wij hadden eveneens leuke plekken op de lange zijde, maar dan ter hoogte van het 16-metergebied, aan de kant van het uitvak.
Het clubhuis, waar de normale man met iets meer geld dan de gemiddelde fan, kwam, was wel toegankelijk voor ons.
Hier bespraken we met enkele 'nekken'(zoals de supporters van Anderlecht genoemd worden) de gang van zaken bij paars-wit en natuurlijk Arnold Kruiswijk, daar waren ze wisselend tevreden over, niet lyrisch, maar ook niet negatief, oftewel, zoals we hem kennen: onopvallend, maar hij doet zeker leuk mee.
Opvallend was ook het urinoir(beter de pisgoot), of 'de waterplaatsen' aan onze zijde van het stadion, ze leken vrij simpel, zoals in ieder ander stadion, maar als je er heen liep merkte je een groot verschil, het stonk er niet, nee, het rook zelfs naar bloemetjes, want overal lagen geurblokken.
De wedstrijd was ook nog eens erg leuk, want er werden vreselijk veel fouten gemaakt, waardoor het een onvoorspelbare pot werd.
Bergen(een laagvlieger) kwam terecht binnen een half uur op een 0-2 voorsprong, tot grote vreugde van het selecte gezelschap meegereisde supporters, die de rest van het stadion, tussen de fluitconcerten door(ik snap nu goed hoe het kan dat de supportersscharen van Ajax en RSCA elkaar gevonden hebben, ze hebben enkele trekjes met elkaar overeen)overstemmen kon.
Nog(vlak) voor rust kwam Anderlecht op 1-2, wat voor een betere uitgangspositie zorgde voor na de rust.
Tijdens de rust gebeurde er iets merkwaardigs wat ik nog nooit heb gezien, want het is normaal dat supporters dan massaal de tribunes verlaten voor eten en drinken, maar niet om het stadion daar massaal voor te verlaten.
De supporters zochten de kroegjes en frietkotten weer op buiten de stadionpoorten, om vervolgens vlak voor rust voor een 2e keer deze avond door de toegangspoortjes te gaan richting het stadion en de tribunes.
Boussoufa, voorheen gouden schoen-winnaar van België, liet na rust eindelijk zijn kwaliteiten zien, wat o.a. leidde tot een vrije bal op de paal, tot grote teleurstelling van zijn fanbase direct naast ons(die groep was trouwens een stuk groter, zou je per seizoen dat je bij Anderlecht speelt wellicht meer mensen mogen uitnodigen?).
Uiteindelijk werd het dan toch 2-2, en vijf minuten voor tijd zelfs 3-2(pa De Sutter ging helemaal los bij de 2-2,want zijn zoon scoorde zijn eerste goal voor paars-wit, het was als Anderlecht-supporter dan ook een droom van hem dat zijn zoon bij RSCA zou gaan spelen).
In de absolute slotfase mocht Bergen nog aanleggen vanaf 11 meter, maar op wonderbaarlijke wijze wist Anderlecht deze pot toch af te sluiten met winst, want de penal werd naast geschoten, dit tot grote hilariteit bij de Anderlecht-fans, en voor het eerst werd er wat agressie zichtbaar over en weer tussen de Anderlecht en Mons-fans.
Het stadion is van binnen wel mooi, en heeft een bijzonder element in de hoek links van ons,wat voor asymmetrie in het stadion zorgt, maar verder is het een stuk kleiner dan dat het op tv lijkt, maar het straalt wel veel klasse uit,ook omdat over het gehele stadion skyboxen lopen, dus niet achter één doel, zoals wel vaker in België, of op één lange zijde, zoals wel vaker in Nederland, maar er wordt bij Anderlecht dus veel ruimte gecreëerd voor de rijkere supporter, en die sfeer kom je overal binnen de stadionpoorten tegen, maar direct daar buiten is het weer een vreetfestijn voor de gewone man, om en bij de horeca dat direct tegen het stadion aan ligt.
Daarna hadden we afgesproken om nog even met Arnold na te praten, wat ook erg leuk was, want het verhaal van Arnold is toch een soort: wondersloffen van Sjakie-verhaal, en dat merk je ook aan hem, want al die aandacht overvalt hem, dat was bij Groningen ook veel minder: hier is het net zo erg als bij onze klassieke top-3.
Met een 1-0 tussenstand voor Brussel tegen Henegouwen zochten wij onze kingsize bedden van Hilton maar eens op, met de volgende slag tussen beide Belgische gebieden nog voor de boeg: Royale Union Saint-Gilloise – La Louviere.

edit: deel 2 en de foto's volgens nog.

[georgesv]

leuk geschreven!

ben wel benieuwd naar wat Kruiswijk precies vertelde dan, over de Belgen, en de competitie hier.

[HJanneman]

Deel II: Royale Union Saint-Gilloise - La Louviere

De volgende dag ontbrak het ons aan niets bij het ontbijt, tenminste, ik kan het zo gek niet bedenken of ze hadden het.
Na al deze luxe van de afgelopen 16 uur, moesten we even een switch maken, want na het uitchecken zou het gebeurd zijn met de luxe, geen vip-behandelingen meer, maar zitplaatsen op houten banken of leunend tegen één van de tientallen crash-barriers, weer met beide beentjes op de grond, om de avond weer te eindigen in Leeuwarden, maar ik had er niet minder zin in dan de voorgaande avond.
Ik kende het stadion al van vele verslagen, en F van mijn verhalen.
Na een soort Italian Job-achtige rit met veel te veel spannende hellingproeven en verkeersmanouvres waar Hamilton u tegen zegt, kwamen we in een steeds groener wordende omgeving met villa's die soms leken op het huis van de Adam's Family(want de Belgen hebben mooie auto's, maar hun huizen zijn weer van een ander kaliber, zelfs deze villa's, er zijn uitzonderingen uiteraard..dit is immers een internationaal forum;)).
Opeens draaiden we de straat in, niet helemaal verrassend, want we reden met de TomTom en die verklapte op een anti-climax-achtige manier dat de bestemming over 50 meter was bereikt.
Toch vond ik het nog steeds iets magisch hebben om hier nu eindelijk zelf getuige van te zijn.
De facade van Fulham was schitterend 's avonds, maar nu was het mooi licht en kon ik de facade van Union een stuk beter onder de loep nemen.
Prachtig, en als de broek hier niet van op de enkels gaat, dan heb je daar altijd nog kans op in Union's Taverne, want daar word je bediend door dames met een uitstraling van na 12'en: de 65-plussers liepen dan ook met ze weg en bestelden merkwaardig vaak nieuw drinken.
Ik had op internet al gelezen dat de fanbase voor meer dan de helft bestaat uit fossiele resten die de gloriejaren in de 60's meegemaakt hebben.
Dit was ook echt zo.
Het viel me op dat ook in deze straat nog redelijk wat horeca zat, niet eens zoveel minder dan bij Anderlecht, zeker niet als je bekijkt hoeveel minder supporters hierheen komen in vergelijking met Anderlecht.
We waren vroeg dus mochten we van een 'bijzondere'(ietwat zwakbegaafd, maar hij wist toch redelijk wat van zijn club, alleen was het onverstaanbaar) meneer alvast een kijkje nemen, die eerste blik, achter het doel bij het chalet(waar we niet mochten eten, want dat was enkel bij reservatie mogelijk) was geweldig, ik vond het stadion ook opvallend groot, en probeerde me voor te stellen dat de tribune achter het chalet en daar tegenover, nu overgenomen door de natuur, met hier en daar uitsteeksels tribune-onderdelen(treden en crash barrier-overblijfselen), vroeger volgestaan heeft.
Een beetje somberheid maakte tegelijkertijd meester van me op hetzelfde moment dat ik het prachtig vond.
Had ik nu medelijden of sympathie..toch zeker geen medelijden, want als je in zo'n stadion speelt dan mag je geen medelijden hebben met de club:als je club in een 40.000 zitplaatsen tellend prefab-ovaaltje speelt in de 3e klasse met een 400-koppig publiek, dan mag je medelijden hebben, maar nu zeker niet!
Waar ik vroeger wel eens voor 'de vreterij' meeging naar rommelmarkten en een hekel had aan de tuijd voor en na het eten, op zoek naar rommel en antiek, kon ik nu geen genoeg krijgen van antiek.
Alles was antiek aan de club: de tijd leek stil gestaan te hebben, alleen niet voor de supporters, want die werden ouder en ouder, terwijl er aan het stadion weinig veranderd leek.
Zo ook het clubhuis, het rook zoals het hoort bij antiek, muf, en naar oud hout.
Mooie foto's en een ver achterlopend uitslagenbord van de 3 hoogste Belgische klasses(in de Belgische 1e klasse was de stand bijv. bijgehouden t/m de 5e speelronde) waren hier opvallend.
Ook mooi om die oude sjaals om de nek te zien hangen en ultra-achtige sjaals met Union-Bhoys om de nek bij mannen die mijn opa hadden kunnen zijn.
Na wat fris genuttigd te hebben(er stond weer een lange terugreis in de auto voor de boeg)wilden we nog een ronde om het stadion maken(35/40minuten voor de match), na kaartjes gekocht te hebben voor de onoverdekte staanzijde, want het was een stralend zonnige wintermiddag(niets geen 'smeltsneeuw', zoals ik de vrijdag vooraf op één voorspelt zag worden).
Het rondje rondom het stadion, door het park, is niet helemaal afgerond, want behalve de hoogteverschillen in het park liep de wandelroute ook niet kort rondom het stadion, we hebben dus rondom driekwart van het stadion gelopen en gingen toen(15 minuten voor aanvang) naar onze plaatsen, maar niet voordat we een bezoekje aan de fanshop hadden gebracht:de 'volslanke' vrouw, de uitbater van de fanshop op kruipafstand van de hamburgerstand, hijgde bij iedere beweging die ze maakte, en ze diende helaas als paspop van de merchandising, want alle mooie polo's en truien met capichons waren vanaf maatje xl te verkrijgen, of L, maar die viel dan uit als een XL, spijtig, want daar had ik wel de blits mee willen maken.
Toen we naar ons leunhekje liepen was het nog opvallend rustig, want ik had verteld dat La Louviere nog wel een grote club is met een serieuze aanhang die het uitvak toch redelijk zou kunnen vullen, en dat dit voor beide clubs een belangrijke pot zou zijn in de strijd om degradatie.
Maar dat er geen hond zat kon niet meer gezegd worden, want even verderop links van ons zaten twee honden(ras is mij onbekend, asbakken, denk ik) vast aan een crash-barrier met hun alternatieve baas er naast en hij had zijn handen nu mooi vrij voor een programmaboekje en bier.
Bij Anderlecht kregen we een mooi gratis programmaboekje in twee talen, hier was hij enkel in het Frans, aan de ene kant onhandig(daar ik Frans heb laten vallen in Havo 4, voor het gemakkelijkere Duits), maar aan de andere kant..ik had nu wel het gevoel bij een echte Brusselse club te zijn, want Anderlecht was wel heel erg van de Vlamingen, ook.
Naar goed Brussels gebruik(we dachten dat het typisch voor Anderlecht was) kwamen de meeste mensen pas binnendruppelen na het eerste fluitsignaal.
Wij hadden toen al kunnen genieten van de warming-up, niet zozeer van de spelers in verschillende kleuren trainingsjacks, alsof je die persoonlijk moet aanschaffen(in vergelijking tot het gelikte Anderlecht erg amateuristisch, maar wel geinig), maar van de materiaalman met de dikke pens, held(hij stond lekker zichzelf te zijn zonder geweldige motoriek).
Bij de veldopkomst, wat veel supporters hadden gemist,werd tevens een antiek clublied gespeeld, passend bij het geheel, maar helaas was er wel geïnvesteerd in een goed geluidssysteem, want we hoopten in dit geheel op een clublied uit krakende speakers, en liefst een vastlopende grammofoonplaat.
Nog iets nieuws was het scorebord, maar verder was alles lekker old-school.
Zo ook de opvallende Ierse supportersvlag die ieder moment van ellende uit elkaar leek te vallen.
Dit gold helaas niet alleen voor de vlag, maar ook voor 1/3 van onze tribune, die dus ook niet betreden mocht worden en was afgescheiden van de rest als een uitvak(niet geheel toevallig, want dat gedeelte diende dan ook een hele tijd als uitvak).
De 2/3 staanplaatsen die overbleven aan de lange zijde raakten leuk gevuld, en ook de hoofdtribune zat aan thuiszijde goed vol, met voor de tribune op de hoogste trede(van 3) twee mannen met vlaggen, waar ze drie keer mee mochten zwaaien, want dit deden ze na de goals van Union.
Ik kan nu namelijk wel een heel verhaal om de wedstrijd heen gaan bouwen, en met alle respect voor de knokkende spelers(in tenues met 2 kleuren geel aan, alsof de sokken en broekjes verkleurd waren), maar die was van minder groot belang dan de hele entourage eromheen.
Toch ben ik blij dat de spelers zo geknokt hebben en de drie punten binnengesleept hebben, want deze club mag absoluut niet degraderen naar 4e.
Behalve dat er totale gekte aan vlagvertoon bij bovengenoemde heren ontstond bij de goals aan de overkant, waren dit ook één van de spaarzame momenten dat het Union-publiek zich achter mij liet horen, want bovenin had zich de fanatieke groep verzameld.
Union, Union, Union klonk mooi en vrij massaal.
Ook het 'aux armes' werd ingezet, maar niet beantwoord door de tribune tegenover ons, helaas, toch werd de complete tekst afgemaakt, top.
Het publiek was lekker sarcastisch, want het bonte gezelschap moest hard lachen om sommige spelers die ongelukkig waren in hun acties, alsof ze inderdaad allemaal betere tijden hebben meegemaakt.
Maar het grootste respect deze middag gaat toch uit naar het ongeveer 100/150-koppige clubje schuintegenover ons uit Henegouwen.
De Wolf-side was namelijk de gehele wedstrijd blijven zingen, tegen beter weten in, want al vlot kwam Union dus op 1-0, en nog voor rust werd het 2-0 om het kort na rust te beslissen met een 3-0.
En dat terwijl het nu heel moeilijk gaat worden om zelfs in 3e klasse te blijven, terwijl La Louviere toch niet zo lang geleden nog in 1e klasse speelde(maargoed, sinds het gokschandaal gaat het allemaal hard achteruit).
Eigenlijk verdienen beide ploegen het dus niet om te degraderen.
Het zonnetje van voor de wedstrijd was al vrij vlot weg als sneeuw voor de zon, en er volgde dan ook de eerder die week voorspelde 'smeltsneeuw', inclusief een ongelooflijk gure wind.
Het was dan ook het weer en de doordeweekse, te vroege, verplichtingen die ervoor zorgden dat we vrij snel na affluiten(al een hele opgave bij een gevoelstemperatuur van -10, en tenen die niet meer voelbaar aan je lijf vastzaten) naar huis gingen met een mooie dosis Belgisch profvoetbal, want we gingen van de nummer 2 van België naar een degradatiepot in de 3e klasse, de bodem van het Belgische semi-profvoetbal.
Hoe groot die tegenstellingen in niveau ook waren(op het veld bijna niet merkbaar, want Anderlecht speelde erg slecht, en ook Mons was niet geweldig, maar deed wat het kon, en leek daar lange tijd voor beloond te worden), qua beleving waren ze beide onmisbaar voor de trip en ik kan ook niet goed kiezen wat ik het leukste vond.
Het waren beide aparte bezoekjes namelijk, de één tussen de voetbalvrouwen bij 'the posh&famous' en zaakwaarnemers en de andere tussen het Belgische voetbalantiek.
Het was een mooi weekend..en ohja, Brussel won de dubbele slag met 2-0!

[HJanneman]

leuk geschreven!

ben wel benieuwd naar wat Kruiswijk precies vertelde dan, over de Belgen, en de competitie hier.

Hij vertelde dat hij op Franse les was, maar dat hij het enkel in de stad nodig had, want op de club was iedereen wel redelijk tweetalig, alleen veel Brusselaars zijn het minder machtig, of doen alsof(dat gevoel krijg ik zelf ook wel eens, ook in de Ardennen).
De Belgen kwamen wat geslotener op hem over dan Nederlanders, en ook wat op hun hoede, want hij had het idee dat de Brusselaars hem zagen als weer zo'n over het paard getilde grootbek uit Holland, want we komen nogal over als schreeuwlelijken met grote praatjes, op onze zuiderburen.
Over de competitie wist hij vooraf niet veel, moest hij bekennen, en hem was dan ook verteld dat de andere stadions vaak niet geweldig waren, maar de grote van de club Anderlecht, met o.a. kans op Champions League(en in mindere mate Uefa-cup)voetbal waren de doorslaggevende factor.
Het niveau en de stadions vielen hem heel erg mee, maar hij had wel moeite om zijn draai te vinden binnen zo'n grote, en nieuwe club, als Anderlecht.
Maar ondanks de crisis na de uitschakeling in de voorronde van de Champions League en de lange periode van bankzitten, ziet alles er nu een stuk rooskleuriger uit.
Hij stond trouwens achter de mening van Steven Defour wat betreft veldverwarming en wedstrijden rondom kerst en oud&nieuw, indien die veldverwarming er niet komt(wie niet?).

En voor de rest hadden we het ook gewoon over koetjes en kalfjes(niet interessant genoeg voor je werkgever waar je mooie plaatjes voor schiet :D)!

[georgesv]

En voor de rest hadden we het ook gewoon over koetjes en kalfjes(niet interessant genoeg voor je werkgever waar je mooie plaatjes voor schiet :D)!

ook het 2de stuk erg mooi geschreven!
en mn vraag & activiteiten op dit forum zijn privé, niks met mn werkgever te maken ;-) !

[HJanneman]

De foto's:

Bij een vip-plek in het stadion hoort ook een vip verblijfplek voor de rest van het weekend:


Oostbloktaferelen in Brussel:


Maar natuurlijk ook mooie gebouwen(foto gemaakt tijdens een eerder bezoek)


Met in het er tegenovergelegen brouwershuis dit mysterie


Op naar de volgende verrassing: het Constant Vanden Stock-stadion: eerst de omgeving






En daar is het dan



De leuke toegangspoorten




De surrealistisch lekker ruikende 'waterplaatsen'


Onze tribune


De mascottes van beide ploegen lopen gebroederlijk langs de tribunes


Het uitvak tijdens de warming-up(dus nog niet op volle sterkte)


Een sfeeractie aan de fanatieke zijde van paars-wit


De opvallende tussenstand na 30 minuten voetbal


Maar na afloop lopen de rood-witten met de kopjes naar beneden de catacomben in, en wacht er voor paars-wit een applausje, want ze winnen met 3-2, eind goed, al goed(al was de toon na afloop erg negatief, en verre van euforisch).


De volgende dag wacht het Stade Joseph Marien(Dudenpark)

We zijn aangekomen in 'Union-gebied'


Zie ook de overkant van de straat




En nog eens


Een doorkijkje in het stadion


We mochten alvast een kijkje nemen: de rechterkant van de tribune was te gevaarlijk om te betreden


De hoofdtribune


Het chalet


Het clubhuis: verboden te roken(zie de stickers): niet geheel onnodig met al die houten elementen: je ruikt de mufheid bij het zien van de foto


Gelukkig hield iedereen zich daar aan


Na de klim in het park krijg je dit beeld vanaf het voetgangerspad


En passeer je de toegangspoort parkzijde


Toegangspoort die wel in gebruik is


De toegangspoort, fanshop, waterplaatsen en hamburgerkar vanaf onze plekken met zicht op het scorebord en staanplekken die overgenomen zijn door de natuur


Onze zijde vlak voor affluiten(dus niet meer in zijn complete bezetting)


Het uitvak, wat nog verder vol zou druppelen(ik heb duidelijk geen geduld om te wachten tot een ieder binnen is)


De hoofdtribune vlak voor affluiten

[Stadionhopper]

Wil niet heel flauw zijn, maar een kamer in het Hilton hotel van Brussel kun je al enkele weekenden tegen een goedkope prijs boeken;-) Toevallig enkele weken heb ik ook ernaar gekeken wat het kost:-)

[Voetbalhopper]

Wil niet heel flauw zijn, maar een kamer in het Hilton hotel van Brussel kun je al enkele weekenden tegen een goedkope prijs boeken;-) Toevallig enkele weken heb ik ook ernaar gekeken wat het kost:-)

wat is goedkoop ?

[Stadionhopper]

wat is goedkoop ?

Het was toen iets van 58 euro per kamer per nacht voor 2 personen. Is vrij goedkoop voor een Hilton Hotel.

[Ici c est Paris]

Vreselijk leuk om te lezen. Een feest van herkenning van Anderlecht, en daarnaast lijkt Union me een pareltje om te bezoeken. De keer dat ik naar Anderlecht ging, had ik het blijkbaar ook kunnen combineren met Union, iets wat ik nog altijd jammer vind dat ik dat niet heb gedaan.

[georgesv]

stond in z'n verhaal

Plannen werden gesmeed,en ik vertelde F over ticketingonline en de staanplekken achter de goal, maar in Appingedam en Delfzijl is het 'ons-kent-ons' van toepassing.
En dus ook in dit geval, want F's ouders stonden direct in contact met Arnold's ouders, en zo zou het zijn dat we tussen de spelersvrouwen en reservespelers op Arnold's genodigden seizoenkaarten naar binnen konden.
Wel even de vrijdag voor de wedstrijd komen ophalen bij het ouderlijk huis.

[Ici c est Paris]

Hoe ben je voor een wedstrijd van Anderlecht aan kaarten voor de lange zijde gekomen? Er zijn in de vrije verkoop alleen kaarten voor vak N (achter de goal) te krijgen, heb ik begrepen?

Even lezen kerel, ze hebben kaarten via Arnold Kruiswijk.