De tovenaar en de ontgoocheling

Gestart door Hielke, nov 18, 2008, 23:09:01

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Hielke

FC Barcelona  - RCD Espanyol
Camp Nou, 9 juni 2007

Ondergedompeld in het bad der commercie. Tegen aanzienlijke betaling hobbelen we door het oude Camp Nou, zien Ronaldinho geregisseerd een paar ballen richting de deklat schieten en kunnen, te gênant voor woorden, op de foto met een Eto'o van bordkarton. Langs het gemillimeterde gras dringen hordes uit Azië ingevlogen flitspalen zich samen. De imposante tribunes van Camp Nou -met prettig verouderde stoeltjes- krijgen nauwelijks aandacht. Alle ogen zijn gericht op een kleine, tengere jongen in vrijetijdskleding. Op het veld staat Lionel Messi. Hij kijkt, lacht, zwaait en is weer weg. Het moment is vereeuwigd in menig Aziatisch fotoalbum. Mijn oog valt op twee glazenwassers. De voorbereiding op de allesbepalende stadsderby omvat een dag voor de wedstrijd twee emmers water en twee borstels.

Het oude Camp Nou zucht onder een zinderende zomerse warmte. Het reusachtige blok beton, dat al getuige was van een schat aan voetbalhistorie, gaat een nieuw hoofdstuk toevoegen. FC Barcelona tegen Espanyol. Vandaag méér dan een beladen stadsderby. Voor de dichte poorten van het stadion hangt een bedrukte, zenuwachtige sfeer. De naderende climax zorgt voor meer dan gezonde spanning bij de supporters. Vele uitzonderingen daargelaten uiteraard, het ziet ook zwart van de toeristen. Ook ik ben een dagje gloryhunter. Beide koplopers, Madrid en Barcelona, hebben op deze één na laatste speelronde 72 punten, waarbij de Koninklijke verreweg het gunstigste doelsaldo bezit. Op de laatste speeldag wacht beide grootmachten een niemendalletje. Dit is dé dag.

De eerste ring van Camp Nou heeft de merkwaardige eigenschap een dak boven het hoofd te hebben: de tweede ring. Vanwege dit gegeven is het uitzicht op het veld prachtig, maar loopt de tribune nog buiten het gezichtsveld door. Oneindig, voor je gevoel. Opvallend gegeven: een stadion zonder geluidsoverlast. Voor de wedstrijd en in de rust praat iedereen met elkaar. De marteling van de hitparadedisco die de Nederlandse stadionbezoeker wekelijks ondergaat, kent men in Spanje niet.

Negen uur 's avonds. Het licht gaat aan, de zon onder. De avond van de kerende kansen is begonnen. Niet veel later is het al 0-1; de ruisende zee is bijna te horen. Maar, plotseling, gejuich, veel gejuich. Mensen met radio's en oortjes horen dat verderop, in Zaragoza, de aartsrivaal op achterstand staat. De Catalaanse kampioenskoorts stijgt en komt tot ontploffing als De Tovenaar de zaken recht zet, vlak voor de rust. Met de hand. Messi scoorde met de hand. Iedereen zag het, deze kopie van Maradona, behalve de scheidsrechter.

Het kippenvel staat me op de armen als Messi direct na de rust nogmaals doel treft en zijn naam door het stadion galmt. Het is alsof meer dan 90.000 gelovigen een god aanroepen, inclusief de bijbehorende gebaren van aanbidding. Feitelijk gebeurde dit ook, besef ik me nu. Het kampioensfeest start even later. Het stadion juicht alsof er nogmaals is gescoord. 2-1 voor Zaragoza. Te zien is hoeveel het voor een Catalaan betekent om Real Madrid af te troeven. Heel veel. Uit blijdschap scheldt men, de diepe haat richting de hoofdstad gutst eruit. Camp Nou is doorgaans stil, nu staat, zingt en springt iedereen.

Maar dan. Een siddering, alsof men een enorme bak ijswater over de zwoele tribunes uitstort. Verdwazing, dat is het goede woord. Het is de negentigste minuut. Wat voor minuut. Tamudo scoort, 2-2. Een ijzingwekkende stilte vult Camp Nou. Vrijwel exact op hetzelfde moment raakt een allesbepalende radioboodschap Barcelona recht in het hart. 'Madrid, 2-2.' Na tien tellen blaast de scheidsrechter voor knock-out.

Wat rest is aansluiten in de rouwstoet, de stille Catalaanse nacht in.








Ici c est Paris

Prachtig geschreven. De derde foto is met afstand mijn favoriet.

HJanneman

Immens stadion, waardoor de uitsupporters wat weggestopt lijken op de hoogste ring, maar dat is geen excuus voor het kleine clubje Espanyol-aanhangers die ik aantrof tijdens Barcelona-Espanyol (20-08-06):beslissingswedstrijd van de 'Supercopa' van dat jaar, want wij zaten op diezelfde ring(aan dezelfde zijde) en konden dus zien dat het er echt niet meer waren dan een mannetje of 100.
Nu moet ik zeggen dat ook een groot deel van het thuispubliek het toen liet afweten(er waren zo'n 70.000 mensen getuige van de wedstrijd, wat gelijkstaat aan 2/3 van de capaciteit), dus waarschijnlijk leeft deze cup in Spanje net zo weinig als bij ons.

Dus nu wil ik van jou weten of het weer zo was dat Espanyol met een lullig groepje aanwezig was, want deze derby viel mij heel erg tegen(had misschien ook te hoog gespannen verwachtingen), maar misschien had ik gewoon de pech om bij de verkeerde editie aanwezig te zijn.
Tuurlijk, bij ons vlogen de puta's ons ook om de oren, maar ik had de helft van die bovenste ring in ieder geval blauw-wit verwacht aan de korte zijde..maar niets van dat alles(een klein half vak).

Ik ben bang dat ook bij deze editie het derby-gevoel ondergewaardeerd is geweest, omdat ik verwacht dat de onderlinge strijd met Real op die dag(erg bijzonder om op de beslissingsdag van de Primera division daarbij aanwezig te mogen zijn)vele malen groter geweest zal zijn als de onderlinge strijd met Espanyol(ook al speelden ze tegen Espanyol).

Verder is het natuurlijk een soort van bedevaartsoord voor voetballiefhebbers, dus wanneer je denkt lekker tussen 'de locals' te gaan zitten heb je het mis: in ons vak zaten Japanners, Amerikanen, Engelsen, Latino's : het stadion leek wel een bijeenkomst van de VN(maar dat kan ook weer aan het jaargetijde liggen, want wij waren er immers in de zomervakantie) en je moet gewoon lekker gaan genieten van het stadion(het is bijna een spirituele ervaring) en niet te veel van de sfeer verwachten.

Hielke

#3
Na de goals van Espanyol was het stil. Als je goed keek kon je naast het scorebord, op de bovenste ring achter het doel, wat silhouetten met sjaals zien zwaaien. Inderdaad heel merkwaardig dat men geen vak heeft voor de uitsupporters, terwijl er toch elke twee weken behoorlijk wat mensen op de Montjuïc zitten. Van een derbysfeer was dus weinig te merken. Het ging om de titel, niet om de wedstrijd. Wel liep Tamudo na de 0-1 provocerend langs de Barcelona-vakken, waar men als in een geregisseerde wave opstond en hem ongetwijfeld weinig positiefs toeschreeuwde.

Het 'VN-gehalte' is natuurlijk hoog, maar viel dit keer relatief mee, had ik het idee. Geen enkele Barcelona-supporter wilde deze wedstrijd missen, daarom waren er naast de vele toeristen ook meer dan genoeg echte supporters aanwezig. De sfeer viel mij alles mee, ondanks dat het niet de verhitte derbysfeer was. Dat had natuurlijk alles te maken met het vieren van de titel.

Joost

Ik had nooit gedacht dat een verhaal over FC Barcelona mij kon bekoren. Je bewijst het tegendeel.

TeeZee

Hielke, wat is jouw achtergrond? Zijn teksten schrijven jouw werk/hobby? Niet dat ik er daadwerkelijk verstand van heb, maar het is opvallend hoe sommige teksten (o.a. deze) en foto's (de website van georgesv) er zo overduidelijk bovenuit steken.

Hielke

Citaat van: TeeZee op nov 19, 2008, 10:18:39
Hielke, wat is jouw achtergrond? Zijn teksten schrijven jouw werk/hobby? Niet dat ik er daadwerkelijk verstand van heb, maar het is opvallend hoe sommige teksten (o.a. deze) en foto's (de website van georgesv) er zo overduidelijk bovenuit steken.

Het lezen en schrijven over het onderwerp 'groundhoppen' is nog meer een hobby dan het schrijven op zich, iets dat ik wel graag doe. Hier is daar uiteraard meer ruimte voor dan op het Heerenveenforum, waar je iets oppervlakkiger bezig bent.

Ik ben overigens geschiedenisstudent en wil richting de journalistiek. Bedankt voor de (bevestigende) complimenten dus, al is het me daar niet om te doen hoor. 

Houseman

Ik hoor zeer wisselende reacties van mensen die in Camp Nou geweest zijn. Van stinkende oude pisbak tot fantastische voetbaltempel. Ik zou graag eens met eigen ogen zien welke van de twee het nou is. Op de foto's neigt het toch naar fantastisch en indrukwekkend.

Han

Citaat van: Ici c est Paris op nov 18, 2008, 23:52:04
De derde foto is met afstand mijn favoriet.
Oneens. Slechte compositie; je ziet namelijk nog lucht. Bewerk die plaat maar eens in photoshop door het beeld zodanig uit te snijden dat je alleen nog een muurtribune ziet.

Anyway, als ik als gelegenheidsredacteur een seizoensbloemlezing in boekvorm zou mogen publiceren dan is dit hoofdstuk reeds geselecteerd. Over de titel peins ik maar de toon lijkt met 'De tovenaar en de ontgoocheling' gezet.

Syllabepikeur.


Heb ooit Camp Nou met een wedstrijd bezocht vóór de cameleonisering en de capaciteit 120.000 bedroeg. Kutpubliek en gehypte kutclub waar Amsterdammers zich wel over wisten te ontfermen in de slipstream van Johan Cruijff.



Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Stadionhopper

Citaat van: Han op nov 26, 2008, 17:26:01
Oneens. Slechte compositie; je ziet namelijk nog lucht. Bewerk die plaat maar eens in photoshop door het beeld zodanig uit te snijden dat je alleen nog een muurtribune ziet.

De charme van het fotograferen is de momentopname. Photoshoppen is het beter maken van het oorspronkelijke, die opzet vind ik al een slechte gedachte. Als je een hele oude foto hebt en je gaat hem bewerken en de kwaliteit is naar de maatstaf van vandaag, dan is de charme vernietigd.
Laatste nieuwe ground: Sportpark De Heikant, Groesbeek

www.facebook.com/stadionhopper
twitter.com/stadionhopper

Victor Charlie Hotel

#10






Barca-Benfica, CL-groepsfase 2012/2013, 5-12-12: opnieuw een ontgoocheling voor de tovenaar

Na 3x een leeg Camp Nou te hebben bezocht, was het nu dan eindelijk tijd voor een wedstrijdbezoek. Barca kwam echter met een B-elftal op de proppen, terwijl Benfica op volle oorlogssterkte aantrad. Hieronder een fotoverslag van een gezapige wedstrijd.

De Benfica-fans lieten zich wel horen (en zien: met fakkels)


Vrije trap Benfica, Ola John neemt hem


Vrije trap van Messi: over het doel


Het moment: Messi draait weg, net na de botsing met de Benfica-keeper


De trieste aftocht


Een bloedeloze 0-0

hgrm

Citaat van: Stadionhopper op nov 26, 2008, 19:56:28
De charme van het fotograferen is de momentopname. Photoshoppen is het beter maken van het oorspronkelijke, die opzet vind ik al een slechte gedachte. Als je een hele oude foto hebt en je gaat hem bewerken en de kwaliteit is naar de maatstaf van vandaag, dan is de charme vernietigd.

"Vernietigd" vind ik wat overdreven, maar verder mee eens.
Een aantal bewerkingen die ook 'klassiek' konden (maar lastiger waren) zoals donkerder/lichter maken en uitsnedes maken, vind ik prima. Maar uitgebreid en op detailniveau aan een foto sleutelen is geen fotografie meer. Bij fotografie gaat het juist om om ter plekke het moment en de compositie te vinden, na te denken over storende beeldcomponenten etc. en vervolgens de techniek te beheersen om het ook om te zetten in een goede foto.

Niet dat photoshoppen minderwaardig is ofzo, het is gewoon een hele andere 'tak van sport' die even artistiek en ambachtelijk kan zijn als fotografie, maar toch echt wat anders is.
Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen