Tottenham Hotspur - Peterborough United. 3e ronde FA Cup. 2-1-2010

[Peenvogel]

Er staat nergens dat het over 'nieuwe' wedstrijden moet gaan dus vandaar een verslag van een trip die ik eerder dit jaar maakte.

Feyenoord (de club waarvan ik een fervent aanhanger van ben)  en Tottenham hebben een bijzondere relatie. In 1974 was de terugwedstrijd van de UEFA-Cup finale in Rotterdam de eerste confrontatie voor het Nederlandse voetbalpubliek met supportersgeweld, Feyenoord won overigens de UEFA-Cup dat seizoen.

In de dubbele ontmoeting in 1983 waren de spurs wel te sterk voor de Kuipbewoners en weer was De Kuip het toneel van voetbalgeweld (de spurs probeerden vak-s op te komen). Toen het lot Feyenoord en Tottenham in de kwartfinale van de Europacup 2 in het seizoen '91-'92 weer aan elkaar koppelde had dat mijn eerste bezoek aan White Hart Lane kunnen zijn. Had gekund want als schoolganger had ik simpelweg de 150 gulden niet voor de reis inclusief ticket (iets waarvan ik tot op het moment van vandaag spijt heb).

In 2007 zou de herkansing komen ware het niet dat de UEFA roet in het eten gooide (of onze eigen fans, het is maar hoe je het bekijkt). Feyenoord won met 3-1 van Wisla Krakow en moest in februari 2007 naar Londen. Door de ongeregeldheden in Nancy werden we geschorst en wederom zou White Hart Lane niet bezocht worden.

Een maat van me die in Cambodja woont kwam over voor de kerst vorig jaar en hij wilde met ons een wedstrijd in Engeland bezoeken. Wij stelden een bezoekje aan Gillingham voor maar omdat men in Cambodja gek is van de premier league wilde hij toch liever voetbal op een paar treden hoger kijken. Er werd besloten ons vizier te richten op de derde ronde FA Cup. Tottenham-Peterborough leek ons best haalbaar en via internet werden tickets besteld. Omdat mijn zoon nog maar net thuis was uit het ziekenhuis wilde ik geen nacht wegblijven in een hotel en opperde ik om heen en weer te rijden. En zo geschiedde. Op de heenweg werd het weer in Brabant bar en boos. Gezien het vroege tijdstip was er nauwelijks verkeer op de weg en was het af en toe alsof we op de noordpool reden. Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw.



Tijdstip van weggaan uit Berkel.





Auto net buiten Londen geparkeerd en een stief kwartiertje met de trein naar station WHL.



Het stadion lag in een behoorlijke pauperwijk waar sommige winkels hun clubvoorkeur duidelijk maakten.





Uw verslaggeverT in actie.



Op naar de kroeg. Waar voor mij een unieke belevenis plaatsvond. In een Engelse pub en dan geen bier of cider drinken. Allemachtig.



Aan de muur een relikwie van eerder genoemde wedstrijd. Uit een periode dat beide clubs nog Europese grootmachten waren.





Ook als zou je heel veel drinken. Vanuit de pub is het moeilijk verdwalen.















De Cockerel op het dak van de hoofdtribune.



Lekker veel beenruimte.





De spurs waren veel te sterk voor de nummer laatst uit de Championship.



Eindstand 4-0.



De terugweg werd in omgekeerde route gevolgd. In Engeland was het weer prima. Ook in Frankrijk was er niets aan de hand maar in Brabant was het wederom bar en boos. Af en toe niet harder (kunnen) rijden dan 50 kilometer per uur kwam ik laat, heel laat weer aan in Berkel. Blijven slapen in een hotel was beter geweest. Een geluk bij een ongeluk was dat we dit weekend gekozen hadden in plaats van het weekend erna. Toen lag de hele competitie zo goed als plat en reden er geen treinen door de tunnel.

[Han]

Je haalt onder andere 1991-'92 aan waar je helaas niet bij kon zijn. De wedstrijd in Londen was de Engelse vuurdoop van een Feyenoord-supporter die niet lang daarna soul brother en geestverwant zou worden en van wie ik op weg naar zijn 92 talloze malen zijn reisgenoot mocht zijn.

Ik heb het vermoeden dat spons in staat zou moeten zijn om de wedstrijdsfeer van toen onder woorden te brengen.

Je refereerde eveneens aan 1974, toevalligerwijs het jaar waarin ik White Hart Lane voor het eerst mocht bezoeken.

[Hielke]

Leuk! White Hart Lane was mijn eerste Engelse stadion en blijft voor mij daarom altijd bijzonder.

[Gert]

Leuk! White Hart Lane was mijn eerste Engelse stadion en blijft voor mij daarom altijd bijzonder.

Hoe toevallig, voor mij ook!
Spurs - Sunderland, 2 maart 2002

[Peenvogel]

Je haalt onder andere 1991-'92 aan waar je helaas niet bij kon zijn. De wedstrijd in Londen was de Engelse vuurdoop van een Feyenoord-supporter die niet lang daarna soul brother en geestverwant zou worden en van wie ik op weg naar zijn 92 talloze malen zijn reisgenoot mocht zijn.

Ik heb het vermoeden dat spons in staat zou moeten zijn om de wedstrijdsfeer van toen onder woorden te brengen.

Je refereerde eveneens aan 1974, toevalligerwijs het jaar waarin ik White Hart Lane voor het eerst mocht bezoeken.

Ik heb het met Eric wel eens over zijn Engelse reizen gehad. Dat hij ze ook alle 92 had bezocht wist ik overigens niet. Ik heb hem al een tijd niet gesproken, hij heeft het volgens mij erg druk met zijn kroeg.

Het feit dat je zoveel stadions al in de jaren '70 en '80 hebt bezocht is jaloersmakend.

[Han]

Ik heb het met Eric wel eens over zijn Engelse reizen gehad. Dat hij ze ook alle 92 had bezocht wist ik overigens niet. Ik heb hem al een tijd niet gesproken, hij heeft het volgens mij erg druk met zijn kroeg.

Niet alleen Eric Eetcafé, maar ook de betreffende Feyenoord-supporter die ik aanhaalde. Whatever.