Galatasaray - Fenerbahçe, 27 april 2008

Gestart door Aaron Harder, jun 05, 2008, 21:56:48

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Aaron Harder

Eind april ben ik naar Galatasaray - Fenerbahçe geweest! Man o man, wat een beleving heeft het voetbal daar. Verder hebben wij Kasimpasaspor - Anakaragücü bekeken. Dat is het mooie (halve) stadion met uitzicht over de stad.

Ook waren wij in het bezit van kaarten voor Besiktas. Echter had deze club een speelverbod opgelegd gekregen en speelden dus 600 km buiten Istanbul. Daar hadden we geen rekening mee gehouden.

Ik ga proberen om foto's te plaatsen van deze happening te plaatsen van één van de mooiste stadsderby's die ik gezien heb.
Alles kan kapot!

Houseman

Als reisgenoot van Aaron Harder zal ik dan maar even mijn verslag plaatsen. ;)

Citeer
De meest beladen derby ter wereld...

Istanbul, 27-04-2008:

25.000 knettergekke Turken op de tribune...
4.000 politie-agenten...
22 voetballers...
10 uur lang fanatisme in en rond het stadion... 
2 hartaanvallen...
1 doelpunt...

Dit is...


GALATASARAY - FENERBAHÇE !!

De hoofdrolspelers
Galatasaray
Galatasaray is de eerste opgerichte Turkse club. Tot 1905 was voetbal in Turkije  voorbehouden aan de buitenlanders, vooral Engelsen. Galatasaray werd opgericht door studenten van het plaatselijke Lyceum. De naam is afgeleid van het oude volk van de 'Galaten' (een verzameling Keltische stammen die Griekenland en Azië binnendrongen) en voluit betekent het 'Galatenpaleis'.


Galatasaray speelt zijn wedstrijden in het Ali Sami Yen stadion, genoemd naar één van de oprichters, die ook de eerste voorzitter en trainer was. Het stadion heeft een capaciteit van 25.000.

De fanatieke fans van Galatasaray noemen zich de ultrAslan, een combinatie van het woord ultras (fanatiek) en aslan (leeuw). De ultrAslan zijn inmiddels zo populair dat van de 25000 bezoekers van het stadion er zo'n 15000 in ultrAslan kleding lopen.

Fenerbahçe
Fenerbahçe is opgericht in 1907, na daarvoor enkele malen verboden te zijn door de sultan, omdat voetbal zoals gezegd slechts voorbehouden was aan buitenlanders. Fenerbahçe ontleent zijn naam aan de vuurtoren in Kadıköy in het Aziatische deel van Istanbul, waar de wijk Fenerbahçe ligt. Fener betekent vuurtoren en bahçe is tuin. De clubkleuren werden geïnspireerd door de bloemen in de tuin rond de vuurtoren.


Fenerbahçe speelt zijn thuiswedstrijden in het Şükrü Saracoğlu Stadion, dat een capaciteit van 52.500  heeft. Het stadion is vernoemd naar de 6e premier van Turkije en voorzitter van Fenerbahçe. Daarvoor heette het stadion Fenerbahçe Stadı

De fanatieke supporters van Fenerbahçe noemen zich Genç Fenerbahçeliler, afgekort tot GFB. Het betekent 'Jonge Fenerbahçe supporters'. Als ik het goed begrepen heb heeft de huidige voorzitter van Fenerbahçe deze groepering min of meer verboden. Merchandise zoals die van de ultrAslan is verboden in het stadion.

De aanloop naar de wedstrijd
Zondag 27 april, de dag van de wedstrijd. 19:00 wordt er afgetrapt, dus er is nog mooi tijd om wat sfeer te proeven in de stad. Na een avondje stappen werden we rond elven wakker in het hotel in Istanbul. Na een Turks pizzabroodje als ontbijt besloten we eerst het stadion van Besiktas te bekijken, het Inönü stadion. Helaas was het hermetisch afgesloten en was de beveiliging onverbiddelijk, zelfs 1 foto was niet mogelijk.


6 uur voor de wedstrijd is het al ontzettend druk rond het stadion.

We besloten om alvast richting de wijk waar het Ali Sami Yen stadion staat te gaan. Toen de taxi de straat van het stadion binnenreed viel onze mond open van verbazing. Duizenden supporters stonden al voor de ingangen te wachten. En het was nog zo'n 6 uur (!!) voor de wedstrijd. We besloten een rondje door de wijk te lopen. In een straatje achter het stadion stonden nog veel meer supporters.


Een straatje achter het stadion, zo'n 4 uur voor de wedstrijd.

Er werd een biertje gedronken, gezongen, diverse fakkels werden afgestoken. Nadat we snel een sjaaltje hebben gekocht besloten we hier ook een biertje te doen. Met ons westerlijke uiterlijk vielen we natuurlijk enigszins op en al snel raakten we in gesprek met diverse supporters. Als je zegt dat je speciaal voor deze wedstrijd van Nederland naar Istanbul bent gekomen heb je héél snel vrienden.
Nadat we van onze nieuwe vrienden een anti-Fener lied uit het hoofd geleerd hadden was het tijd om naar het stadion te gaan.


Zo'n 3 uur voor de wedstrijd loopt het stadion al lekker vol.

In het stadion bleek het al lekker druk. Alleen de hoofdtribune met genummerde stoelen bleef leeg tot een drie kwartier voor het begin. In gesprekken met supporters bleek al dat de sfeer in het stadion eigenlijk belangrijker is dan de wedstrijd. De drie uur werden dan ook gevuld met het massaal uitjouwen van de Fenerbahçe supporters die 4 uur voor de wedstrijd onder zware politiebegeleiding het stadion binnen werden geleid. Op het moment dat Fenerbahçe een lied startte werd er massaal gefloten gevolgd door een Galatasaray lied. De eerste 2 uur vlogen om.


De selectie van Fener komt het veld inspecteren.

Bij de warming up diende de selectie van Galatasaray de nodige rituelen uit te voeren. Zo moest elke speler zodra zijn naam gescandeerd werd naar de bewuste tribune lopen met vervolgens drie vuistslagen in de lucht, onder 'hey hey hey' vanaf de tribunes. De populaire spelers herhaalden dit 4x aangezien ze door elke tribune apart toegezongen werden. Een fatsoenlijke warming-up heb ik niet gezien. :')



Tifo voor de wedstrijd: confetti en een choreo. De choreo is gebaseerd op het spel Street Fighter en laat een knock-out geslagen Fenerbahçe man/vrouw (?) zien.

Toen de spelers van Fenerbahçe zo'n 12 minuten voor de aftrap al het veld opkwamen vermoedde ik al dat ook voor de aftrap weer een aantal rituelen uitgevoerd moesten worden. En ja hoor... na een hels fluitconcert voor de Fenerbahçe-spelers kwamen de Galatasarayspelers het veld op. Na de nodige confettikanonnen en een choreo kwam de selectie elke tribune even apart groeten. Vervolgens het Turks volkslied en er kon dan eindelijk gevoetbald worden.


Na het doelpunt werden er een paar fakkels afgestoken. Het bleef vrij rustig aangezien Galatasaray een 5-match ban had vanwege op het veld gegooide troep bij de vorige derby.

Het werd 1-0 voor Galatasaray na een gigantische blunder van keeper Volkan van Fenerbahçe. Nonda kon eenvoudig scoren in een leeg doel.

Na de wedstrijd was iedereen in het stadion uitzinnig van vreugde. Er werd zo mogelijk nog veel harder gezongen dan voor en tijdens de wedstrijd. Nadat elke tribune weer uitgebreid bedankt werd liep Arda naar de middencirkel om voor capo te spelen. Na 3 handgebaartjes van hem ging iedereen helemaal los. (zie ook het youtube filmpje dat ik onderaan post).

In de straat buiten het stadion was het een gekkenhuis. Toeterende auto's en zingende supporters dwars door elkaar. We besloten naar het Taksimplein te gaan, aangezien daar de kampioenschappen gevierd worden. Na een korte taxirit bleek ons vermoeden juist. Het plein stroomde langzaam vol met supporters. De 3-baansweg stond helemaal vol met toeterende auto's, mensen uit de ramen zwaaiend met vlaggen en sjaals.

Voor een filmverslagje van bovenstaand verhaal:
http://www.youtube.com/watch?v=cXHZw5RXyb8

Remco

Citaat van: Houseman op jun 05, 2008, 22:05:37
Als reisgenoot van Aaron Harder zal ik dan maar even mijn verslag plaatsen. ;)

Deze vraag dient natuurlijk gesteld te worden: "Hoe zijn jullie aan tickets gekomen?"

Afgelopen jaar was ik ook 10 dagen in Turkije. In die periode was ook de wedstrijd Fenerbahce-Besiktas. De club zelf was niet echt behulpzaam. De andere optie was http://www.biletix.com/. De tickets gingen pas 10 dagen voor de wedstrijd online in de verkoop. Binnen een paar minuten was het al uitverkocht. Helaas geen ticket en geen zin om op de zwarte markt een kaartje te kopen (met de kans dat je je scheel betaalt of geen kaartje weet te bemachtigen) had ik besloten om op die zaterdag naar Ankara te gaan en daar de wedstrijd Oftasspor-Konyaspor (saaie wedstrijd met maar 3.000 toeschouwers) te bekijken. Ook gezien het feit dat ik 4 dagen later al in het stadion zou zijn voor de wedstrijd Fenerbahce-PSV. Tot op heden nog spijt dat ik het toch niet heb geprobeerd om een ticket te pakken.

In Ankara werd trouwens mijn  fotocamera in beslag genomen door de politie. Het schijnt zo te zijn dat men bij wedstrijden in de hoogste Turkse divisie geen camera'a mee naar binnen mag nemen. Zijn jullie foto's gemaakt met een telefoon of hebben jullie hier geen last van gehad.

Aaron Harder

@Remco,

De site Biletix.com hebben we dagelijks wel 100x bezocht! Toen de voorverkoop eindelijk begon, op een maandag, had ik helaas geen mogelijkheid om kaarten te kunnen bestellen. Houseman kon ook niet achter een computer plaats nemen om de kaarten online te gaan kopen. Aangezien deze trip ons alleen om het voetbal was te doen hebben we op het internet gezocht naar kaarten.

Je komt dan al gauw op die louche ticketsites terecht waar je minimaal 195 euro per kaart betaald. Dat was ons iets te duur. Maar de reis was al geboekt. Dus moesten we een keuze maken. Nog maar een keer 'googlen' en we kwamen bij 2 sites waar kaarten werden aangeboden.

Beide sites waren van een reisbureau en we besloten om daar maar een mail aan te wagen. Van 1 reisbureau wachten we nog steeds op antwoord van het andere kregen we gelijk reactie. We konden 3 kaarten via hem bestellen. Wel vooraf betalen en natuurlijk tegen een hogere prijs dan vermeld staat op het ticket.

Achteraf zijn we blij dat we de keuze hebben genomen om de kaarten via het reisbureau te bestellen. Op de zwarte markt gingen de kaartjes voor bijna het dubbele van onze prijs onder de toonbank door. Veel Cimbombom fans waren erg jaloers op onze kaarten!

Wij kwamen op vrijdag aan in Istanbul en op zaterdag zou onze nieuwe vriend de kaarten in het hotel komen afleveren. Zaterdagochtend om 10.00 uur zaten wij gespannen te wachten op onze vriend. 10.30 Uur was hij er nog steeds niet. Dat vroeg dus om harde maatregelen. Met de tram zijn we naar zijn reisbureau gegaan, midden in het centrum.

Na eerst op verdieping 3 in een flatgebouw te hebben gevraagd naar onze vriend, werden we doorverwezen naar nog een hogere verdieping. Daar was een woonkamer en daar had onze vriend zijn kantoor ook. De 3 kaarten lagen keurig klaar, al geloof ik nooit dat hij onze naam in één keer had verstaan.

Als 3 kleine kinderen waren we zo blij dat we gelijk om 12.00 uur bier zijn gaan drinken om te vieren dat we entree bewijzen hadden!

Wat je verhaal betreft over fototoestellen, daar hebben wij niets van meegekregen. Zowel bij Kasimpasaspor als Galatasaray mochten wij onze camera's gewoon mee naar binnen nemen. (stewards kennen ze daar niet). De foto's zijn genomen met digitale camera.

Deze wedstrijd had ik, en ik weet zeker mijn reisgenoten, voor geen goud willen missen. Stadsderby's zijn te mooi om te laten lopen.

De kaarten voor de volgende stadsderby zijn inmiddels ook binnen. In Augustus wordt een tripje naar Zweden gemaakt met als hoofddoel AIK - Hammarby.
Alles kan kapot!

TeeZee

Fantastisch, deze derby moet haast wel een van The Big Five zijn. Ik heb daarom het verslag losgekoppeld en er een apart topic van gemaakt, dat is wat makkelijker terugzoeken over een tijdje. Ik hoop dat dat niet erg is.

Houseman

Ik vind het prima TeeZee.

Het is wat mij betreft zeker 1 van de Big Five (zijn daar regels voor? ;)). Voor mij persoonlijk zal alleen Boca - River dit kunnen overtreffen, en zelfs dat wordt nog een hele klus voor die Argentijnen.

TeeZee

Ik denk dat we het beste allemaal onze eigen regels kunnen hanteren bij het groundhoppen, in ieder opzicht. Ik denk dat Galatasaray - Fenerbahçe haast wel tot de top moet horen, ondanks dat ik er nooit geweest ben. In mijn fantasie is deze derby altijd een heksenketel, al praat ik dan wel een Napelsiaanse standaarduitspraak over Turks voetbal na.

Was de sfeer intimiderend, onvriendelijk of agressief? Van de Old Firm weet ik dat er sprake is van zichtbare haat. Ondanks dat ik daar niets mee heb, is dat overigens toch ook een wedstrijd van mijn "Big Five".


Houseman

De sfeer was met name intimiderend. Persoonlijk heb ik me nooit onveilig of bedreigd gevoeld. Vorig seizoen heeft Galatasaray 5 wedstrijden zonder publiek moeten spelen omdat bij corners de spelers van Fenerbahce bekogeld werden. Ditmaal werden er een paar bekers water gegooid, waarna iedereen zijn medesupporters maande om daarmee te kappen, omdat dat anders wéér een schorsing zou opleveren. Men was dus redelijk fatsoenlijk deze keer. Maar het fanatisme was er niet minder om.

Han

Los van zinsbegoochelingen over 'the big five' vind ik dit een meer dan tot de verbeelding sprekende derby. Mooier nog dan de reversed version, omdat ik het stadion van Galatasaray intiemer vind. Bedankt voor het delen van de ervaring!
Strangely Devoted or Mentally Disturbed