London Calling

Gestart door Joost, mei 19, 2008, 15:46:10

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Joost

Part One: Rochdale v Darlington

Hoewel we al enkele seizoenen actief de engelse clubs volgen was het bezoeken van play-off wedstrijd nog niet voorgekomen. Wel waren al enkelen bij een play-off finale van hun club geweest en zat ik zelf op St. James' Park tegen Oxford verleden jaar maar de play-offs in de Football League waar we als neutrale supporters heen kunnen gaan ontbreken. Gek eigenlijk want er zijn gegarandeerd volle stadion (op Darlington na) en het moet haast wel een leuke wedstrijd worden. De dubbel Rochdale v Darlington om 12u en Stockport County v Wycombe Wanderers om 6u schreeuwde derhalve om een bezoekje. Aansluitend zouden we op zondag nog de finale van de Conference play-off final bezoeken.

Omdat de stadions vol zouden lopen moesten onze tickets telefonisch besteld worden. De Wembley tickets waren eenvoudig maar verrassend genoeg had Chocovla al bij het tweede belletje beet bij Stockport County. Rochdale was wat stugger maar ook daar kregen we uiteindelijk een vriendelijk persoon aan de lijn.

Aanvankelijk was het plan geweest om op vrijdagavond ook nog Doncaster v Southend te bezoeken, daar hadden we echter wijselijk van afgezien. Sowieso zou Chocovla dan nog ontzettend vroeg moeten vertrekken en ook de verkeerssituatie rond Antwerpen en London is te onvoorspelbaar. Vrijdag 1 uur werd daarom afgesproken op station Breda maar al daarvoor bleek hoe verstandig het was niet te haasten. Om haar stiptheid te halen had de NS besloten om de intercity van Eindhoven richting Tilburg niet te laten wachten op de reizigers vanuit zuidelijk Limburg die om onbekende reden niet aan de andere kant van het perron aankwamen maar aan de andere kant van het station. De volgende trein had ook nog vertraging waardoor SSM en ik met een uur vertraging in Breda arriveerden.

Desondanks gingen we goedgemutst op weg richting het eiland, wat wil je ook met zulke wedstrijden in het vooruitzicht. Het verkeer zat mee waardoor we keurig op tijd aankwamen in Calais waar onze boot een half uur vertraging bleek te hebben. De overtocht verliep vlekkeloos en na een uurtje links rijden was het tijd om een hapje te gaan eten. Ondanks tegenwerkende navigatie-software werd bestemming TGI Friday bereikt. De hele zaak leek wel jarig zo vaak kwam het happy birthday langs.

Hierna werd koers gezet naar het hotel nabij het City of Manchester Stadium. Rond middernacht kwamen we daar aan maar we konden onze kamers nog niet op. De Rangers supporters hadden ook hier huisgehouden en de arme vrouw achter de desk stond er helemaal alleen voor. Ze wist het allemaal ook niet meer en de computer weigerde onze reservering te herkennen waardoor de pasjes voor de kamers niet konden worden gemaakt. In plaats van boos te worden kwam er meer medelijden naar boven maar we waren toch wel blij toen we drie kwartier later onze kamers op konden.

Stipt om 9 uur 's ochtends was iedereen op het appèl om richting Rochdale te rijden. De navigatie-software had weer kuren waardoor het wat langer duurde. Rochdale staat volgens Duncan Adams bekend om haar gebrek aan parkeerplaatsen. We troffen echter een (betaalde) parkeerplaats aan op dik tien minuten lopen. Spotland ligt op een rustieke locatie in het idyllisch ogende Rochdale met veel heuvels en groen. De kaartjes werden opgehaald en mijn naam was zelfs goed gespeld, een unicum.

Anderhalf uur voor kick-off gingen we het nog vrijwel lege stadion binnen. Die 90 minuten was het genieten van het beeld van een vollopend stadion en een program dat voor de verandering eens lezenswaardig was. Spotland is een lekker knus stadion dat gedeeld wordt met de rugbyclub. De hoofdtribune is de oudste van de all-seater stands en heeft enkele skyboxen. Achter het ene doel staat een stijle tribune waarin met verkleurde stoeltjes 'Dale' in geschreven. Tegenover de main stand, daar waar de uit-supporters en de cameramensen zitten staat de nieuwste stand. Ooit was ook dit een terrace met een klein overdekt stuk maar de grotere all-seater maakt het geheel erg knus. Onze stand was een kleine overdekte terrace, we hadden een plaatsje bovenin, schuin achter het doel met uitstekend zicht.

De wedstrijd in beeld:
http://www.youtube.com/watch?v=x_bte2sK9zI

De wedstrijd in tekst:
In Darlington had Rochdale met 2-1 verloren en nadat Wonderwall van Oasis luidkeels was meegezongen begon de thuisclub beter aan de wedstrijd. Toch kwam Darlo op voorsprong via een uiterst dubieuze penalty. Vlak voor rust scoorde Rochdale de gelijkmaker, een psychologisch uitstekend moment. Beide teams speelden een heel ander soort voetbal, Rochdale wilde graag combineren. Darlington speelde zeer fysiek en heel snel. Na rust kon Rochdale een tijdje niet in haar spel komen en was Darlo beter. Perkins van Rochdale deed echter wat geen enkele Darlingtonspeler kon, hij krulde prachtig de bal in het doel, vlak voor onze neus. Hierna was het volledig open en kregen beide teams flinke kansen. Gescoord werd er ook niet, net als in de verlenging waarin Perkins rood kreeg. De eerste acht penalty's vlogen er allemaal schitterend in. De 9de werd gestopt door de Rochdale keeper waarna Muirhead Rochdale voor het eerst in haar historie naar Wembley schoot. Een pitch invasion was het gevolg.



Kaartje


Program


Approachin the ground


Spotlands entree


Achterzijde staantribune, veel groen


Sandy Lane End


WMG Stand


Main Stand


Floodlight


Wilbutts Lane Stand


Samenscholing voorafgaand aan de verlengingen


Perkins mag inrukken


Het blijft 2-1, net als in Darlington


Keepers


De verliezende keeper verlaat het veld dwars door de uitzinnige fans


Pitch invasion

http://video.google.co.uk/videoplay?docid=5944455943061385597
Spotland voor de vernieuwingen

Joost

Part Two, Stockport County v Wycombe Wanderers

Het wegkomen vanuit Rochdale duurde even maar nadat Chocovla mijn gezeur genegeerd had en wegreed waren we zo in Stockport. Daar was parkeren een grotere ramp dan in Rochdale. Alles stond al vol en na een half uurtje rondrijden werd de auto op dik 20 minuten lopen van het stadion neergezet. In het vorige seizoen waren Choco en ik al eens op Edgeley Park geweest en hadden zelfs een rondleiding gehad. Met die ervaring op zak hadden we kaartjes besteld voor de opposite maind stand. Een revisit als deze is zeker geen kwelling, de façade met authentieke letter blijft schitterend. Vorige keer dat we hier waren won Stockport County met 2-1 van Bristol Rovers en die zouden juist via Wembley promoveren dat seizoen. Dit keer was Stockport licht favoriet na de 1-1 in High Wycombe vorige week, tevens was Stockport bezig aan een geweldige reeks na de winterstop die zelfs bijna tot directe promotie had geleid.

We zochten onze plaatsen op en die bleken op de middenlijn te zijn, hierdoor hadden we geen enkele last van de aanwezige pilaren, wel een heel klein beetje van het TV-platform. In tegenstelling tot normale wedstrijden was nu de onoverdekte tribune achter het doel toegewezen aan de uitsupporters. Aan het begin van de wedstrijd zat het niet helemaal vol daar maar bij rust kon er niemand meer bij. Onze plaatsen bleken te zijn naast enkele zeer fanatieke en reeds aangeschoten County fans. Stockport County heeft supporters die van tifo houden. Voor de wedstrijd werd er met zwenkvlaggen gezwaaid en was er een choreografie.

De wedstrijd:
Stockport begon feller aan de wedstrijd en scoorde al na enkele minuten een doelpunt. Liam Dickinson kreeg de bal op de middenstip erg gelukkig mee langs zijn tegenstander, rende richting doel en passeerde koelbloedig de keeper. Daarna ging Wycombe meer voetballen en kreeg het ook kansen. Stockport gokte op de counter en zo golfde het spel de rest van de wedstrijd op en neer. Wycombe verdiende op basis van het vertoonde spel zeker de gelijkmaker maar tot afgrijzen van de meegereisde fans wilde de bal er niet in. De sfeer in Rochdale was uitstekend, hier vond ik hem nog beter. Wycombefans bleven de volledige wedstrijd achter hun team staan, Stockportfans zongen eens niet al de gebruikelijke liederen. Al voor het laatste fluitsignaal kwam het 'On the pitch' vanaf de Cheadle End rollen, SSMs favoriete spreekkoor. De supporters gingen al naar de omheining en voor de stewards was er geen houden aan. Er was duidelijk rekening mee gehouden want de politie hield de supportersgroepen eenvoudig en georganiseerd uit elkaar.

Hongerig na twee potten voetbal werden onze magen ditmaal gevuld bij de Frankie & Bennies. De New York Deli pizza die ik nam smaakte uitstekend.
Om niet te veel te hoeven rijden 's zondags hadden we een hotel uitgezocht in een Fenney Stratford vlakbij Milton Keynes. Daar kwamen we rond middernacht aan. Chocovla reed eerst voorbij het hotel waardoor we constateerden dat er een gay bar naast het hotel zat. Toen we geparkeerd hadden bleek er tegenover het hotel de Pink Punter te zitten, een bar voor lesbian, gay and transgender. Dat we niet uit zouden gaan stond direct vast.

Hier waren de hotelkamers direct beschikbaar maar de kwaliteit was niet geweldig. Dat ligt er grotendeels aan dat we 2 non-smoking kamers hadden geboekt maar het waren duidelijk kamers waren gepaft was. Er stond zelfs een asbak klaar. Hoewel enkele andere gasten het fijn vonden lawaai te maken op de gang en zelfs probeerden binnen te komen overleefden we de nacht.


Main stand van de zijkant en ingang voor uitfans


De façade


Main stand


Railway End


Choreo op de Cheadle End


Wycombe keeper plus fans en scorebord


Pitch invasion


Politie houdt het keurig gescheiden


Cheadle End


Main stand


Popular Stand met uitzicht over de huizen


Provocerende Stockportfans na afloop


...


Niet naar binnen gaan was een verstandige beslissing als ik de foto's mag geloven

TeeZee

CiteerAl voor het laatste fluitsignaal kwam het 'On the pitch' vanaf de Cheadle End rollen
Is het niet 'Storm the Pitch'?

Erkaa

Citaat van: TeeZee op mei 19, 2008, 20:08:46
Is het niet 'Storm the Pitch'?

Volgens mij is 'on the pitch' juist?

TeeZee

Citaat van: Erkaa op mei 20, 2008, 13:47:39Volgens mij is 'on the pitch' juist?
Zou best kunnen. Zelf heb ik alleen mijn versie gehoord en die vind ik eerlijk gezegd ook beter. Ik stel voor dat hierover een diepgravende discussie losbarst.

Die Stockportfoto's zijn overigens geweldig leuk om naar te kijken!

Joost

Hoewel de kamer in Fenney Stratford niet bijster goed was waren we alle drie fris en uitgeslapen voor de zondag. Hoewel Rochdale en Stockport leuk waren was dit voor mij toch het hoogtepunt. Afgelopen seizoen zagen Armand, Dimitri en ik Exeter City verliezen op Wembley, dit jaar was de finale weer bereikt maar was de inslag beduidend anders. Afgelopen jaar was het behalen van de finale gezien als hoogtepunt, dit jaar werd het pas feest als er zou worden gewonnen.

Lekker vroeg reden we richting London, de bedoeling was om ook ditmaal te parkeren bij North Greenwich, dit blijft toch een strategisch hoogtepunt. De MioMio leidde ons dwars door Islington, via de Blackwell tunnel naar de bestemming. Daar ontmoetten we Chocovla’s nichtje en man die De Nederlandse hagelslag, peperkoek en beschuit graag in ontvangst namen. We gingen nog even met hen mee om in hun huis bij metrohalte Barbican een lunch te nuttigen. Vanaf Barbican ging het naar West Hampstead alwaar de Exeter Exiles een pub hadden besproken voor samenkomst, een pre-match pint en het uitdelen van de tickets. Dit was een veel betere keus dan de pub in Tottenham het vorige jaar omdat West Hampstead op slechts 5 metrohaltes van Wembley Park af ligt.

De aftrap was om 16:00, bijna twee uur tevoren stapten we uit bij Wembley Park en wandelden via de Olympic way richting stadion. Voor mij blijft dit het hoogtepunt, vanaf de uitgang van het metrostation heb je een schitterend uitzicht over de Olympic Way vol mensen met aan het einde het stadion.

Eenmaal in het stadion namen we plaats in de ‘singing section’ en kon SSM zich vermaken met het kleppertje dat onder elk stoeltje lag. Het programmaboekje stond vol Blue Square propaganda en terwijl de aftrap naderde nam de spanning bij mij toe. Het was grappig om te zien dat de Exeter vakken leger bleven tot vlak voor de aftrap dan de Cambridge vakken. De 8.000 fans van Morecambe verzopen vorig jaar in de eerste ring terwijl de Exeterfans totaal uitgebalanceerd zelfs op ring 3 zaten. Dat was dit jaar een stuk beter gedaan. Beide teams hadden een helft van de eerste twee ringen gekregen.

De wedstrijd dan. Exeter City startte beter maar net toen Cambridge United beter in de wedstrijd kwam scoorde Edwards vanuit een hoekschop, vlak voor onze neus. In de rust mochten 5 mensen proberen vanaf 40 meter de bal in een vierkante ton te schieten (een Blue Square), niemand schoot raak. Na rust was het vooral een heel nerveuze zaak. Exeter City zakte terug, Cambridge United zette op maar kreeg geen gigantische kansen. Exeter kon niet profiteren van de ruimte en daardoor bleef het 1-0. Pas in de laatste 5 minuten hield Exeter de bal goed in de ploeg en na 3 minuten extra blies de scheidsrechter af waarna het feest losbarste. De spelers mochten de trapjes op naar de Royal Lounge waar de Bob Lord Trophy werd uitgereikt.

Omdat we nog een flink reis voor de boeg hadden bleven we niet een uur doorfeesten maar liepen we net voor de grote meute Exeterfans het stadion uit. De weg naar de metro was toch helemaal vol maar gek genoeg konden we rustig doorlopen tot op het perron en niet veel later vertrokken we richting auto. Helaas moesten we wel een stukje omrijden omdat halverwege de Jubilee-line (die gaat van Wembley rechtstreeks naar North Greenwich) een ongeluk gebeurt was. De geplande tunnel werd gehaald en om half twee waren we weer terug in The Football League ehh Tilburg.


Olympic Way


Kleppertjes  :nopompom:


Vanaf onze plaatsen


The Grecians



Opkomst spelers


Rare opstelling, alles rond een blue square


Opstelling Exeter City






Feest






Wembley Park tube station

TeeZee

Hoe verhield de finale zich t.o.v. de halvefinales als je als neutrale toeschouwer deze trip gemaakt zou hebben?

Joost

Citaat van: TeeZee op mei 22, 2008, 16:22:44
Hoe verhield de finale zich t.o.v. de halvefinales als je als neutrale toeschouwer deze trip gemaakt zou hebben?

Ik denk dat door de manier waarop de finale verliep iedereen gespannen zou meeleven. Je proefde echt de spanning op de tribune. Maar wanneer het in zo'n wedstrijd al na een half uur beslist is kan het erg saai zijn.