Hoofdmenu

Cafebac on Tour

Gestart door cafebac, dec 04, 2012, 21:21:41

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

cafebac

21 Oktober was ik in het Soevereinstadion bij Lommel tegen d'n Iendracht.
Het stadion gaf me met alle paden vol dennennaalden een beetje het Centre Parcs gevoel.
Qua club viel Lommel me tegen, Aalst blijft een sierraad voor de Tweede Klasse.
Bijna tien man politie in burger hield het uitvak in de gaten met foto en video, halverwege de tweede helft werden er op uitgreprintte foto's al figuren aangewezen die waarschijnlijk niet in het stadion aanwezig mochten zijn.

http://www.mijnalbum.nl/Album=K4ZDLERQ

cafebac

14 oktober was ik aanwezig in Boom toen Hoogstraten in vorm daar even huis kwam houden. Mooi complex met als hoogtepunt de hoofdtribune en onderliggende kantine.

http://www.mijnalbum.nl/Album=W33VTWAZ

cafebac

Aan de start van het seizoen was ik bij de Waalse derby en schreef ik elders het volgende:

Bij de bekendmaking van de Belgische competitieschema's keek ik met belangstelling uit naar één wedstrijd in het bijzonder. Door de promotie van Sporting Charleroi naar de Eerste Klasse staat dit seizoen de Waalse Derby tegen Standard Luik  weer op het programma. De laatste editie in het voorjaar van 2011 moest tot vier keer toe gestaakt worden. Vuurwerk uit het vak van de Luikenaars verwondde de doelman, gevolgd door een regen van tennisballen en daarna een aantal supporters op het veld namens Charleroi, waarna een vuurwerkregen van Standard de in 0-2 geëindigde wedstrijd voor de laatste maal onderbrak. De Zebra's van Charleroi degradeerden een aantal weken later maar behaalden in de Tweede Klasse direct de titel.
Het gaat echter nog steeds niet goed met de club. De Egyptische eigenaar is zijn speeltje beu en investeert niets meer, waardoor men met een zeer magere selectie aan de start van het seizoen verschijnt. Bovendien moet het stadion, grondig vernieuwd voor het EK 2000, deels gesloopt worden. Twaalf jaar geleden werd het Stade Mambourg omgedoopt tot Stade du Pays de Charleroi. Op het veld tussen de opzienbarend steile tribunes werd de beladen confrontatie tussen Engeland en Duitsland gespeeld. De tribunes waren niet zonder reden zo ontzettend steil gebouwd, eigenlijk was er helemaal geen ruimte om het stadion zo ver uit te breiden op deze locatie. Aangezien de bouwvergunning destijds niet op orde bleek te zijn, hebben de klagende buurtbewoners nu eindelijk bij de gerechtelijke macht af kunnen dwingen dat een sloop van de tweede ring weer zonlicht in hun huiskamers zal brengen. Geen overbodige luxe in dit arme en asgrauwe deel van België. Typisch België ook dat een bouwwerk na meer dan een decennium wordt afgebroken vanwege een gebrekkige vergunning.
Vandaag een beladen wedstrijd dus in een stadion dat er in de huidige vorm niet lang meer zal staan. Bovendien ligt een afstraffing voor de thuisploeg in het verschiet, iets wat de gemoederen mogelijk weer hoog op zal doen lopen. Het is deze zondagmiddag zo'n 35 graden. In de Volvo blaast de airco bijna ijskristallen op mijn blote schenen. Na de verfrissende rit stappen we uit de auto op het zinderend hete asfalt van een verlaten winkelcentrum op loopafstand van het stadion. Figuurlijk heet is het ook in de wijk rondom het stadion. Hoewel de spelersbus van de Luikenaars permanente bewaking van een waterkanon geniet, is er nog vrij weinig van de aanstaande derby te merken. De toch al massaal aanwezige politie is dan ook snel massaal ter plaatse wanneer een local drie straten van het stadion vandaan zijn vrouw met een honkbalknuppel heeft bewerkt. Of andersom. Mijn Frans is niet goed genoeg om het verhaal van de buurtbewoner, opvallend genoeg in een shirt van Club Brugge, exact mee te krijgen. Duidelijk is wel dat er iemand roerloos in de ziekenwagen wordt gehesen. In deze verpauperde arbeiderswijken stroomt duidelijk nog volop bloed van de heetgebakerde Italiaanse gastarbeiders uit de vervlogen tijd dat de mijnbouw in Charleroi volop floreerde. Enkele weken later zal de thuiswedstrijd tegen Anderlecht zelfs twintig minuten later beginnen door een gijzeling in dezelfde wijk.
Op naar het stadion in deze warme, Zuid-Europees ogende stad. Tussen de huizen doemen plots de steile tribunes van Mambourg op. Waarom zouden de supporters van Charleroi de achter een bureau opnieuw verzonnen naam van hún stadion ook overnemen? De tribunes staan letterlijk tussen de huizen gepropt. Boven een straatje tikt het uitstekende dak van de tribune net niet het gebouw aan de overkant aan. Door de enorme openingen in de hoeken bedraagt de capaciteit slechts 24.891 plaatsen maar indrukwekkend is het wel. We kopen kaarten voor op de lange zijde, zodat we een goed overzicht hebben op de fanatieke supportersgroepen achter beide doelen. Op straat zwelt het geluid langzaam steeds verder aan. Een groep Ultra's van Charleroi nadert het stadion. Uitgerust met megafoon, vlaggen, spandoeken en zakken confetti houden ze halt voor een tussenstop bij 'Brasserie Mambourg'. Het smoezelige cafeetje was even hiervoor nog praktisch leeg. Nu is een groep genoodzaakt om hun consumpties buiten te nuttigen. Dit is duidelijk de Waalse equivalent van Stadionbar De Aftrap in Eindhoven. De vergelijking is logisch gezien de vriendschapsband tussen de harde kernen van PSV en Charleroi. Bij de onze Europa League trip naar Lille anderhalf jaar geleden waren de ongeregeldheden in de stad mede te danken aan 'supporters' uit Wallonië die wat oude vrienden bezochten. Niet veel later zien we twee mannen lopen die we direct herkennen van onze eigen Oosttribune. Geen toeval dat zij hier vandaag ook zijn dus.
Aangekomen in het stadion zien we nog meer Nederlanders. Ron Jans is vandaag de trainer van de bezoekers uit Luik. Het beladen duel staat vandaag onder leiding van Bas Nijhuis.
Op de tribune rechts van ons verzamelt de harde kern van de thuisploeg zich. Het grote spandoek met 'Storm Ultras' hangt op z'n kop aan het hek, ten teken dat men het niet eens is met het beleid van de club. In dit geval valt de desinteresse van de Egyptische eigenaar überhaupt niet als beleid te bestempelen. De Kameel is niet geliefd bij de Zebra's.
De tribune achter het doel links van ons stroomt langzaam vol met de 2000 Luikenaars, het maximum aantal kaarten dat Standard voor deze risicomatch mocht afnemen. Er wordt druk vuurwerk afgestoken en op het veld gegooid. Dat zien we graag vandaag. De terreinknecht van Charleroi is echter niet onder de indruk. Rustig staat hij vlak voor het uitvak zijn veld te behoeden voor brandplekken. Doordat het stadion nog niet halfvol zit en er op de wedstrijddag gewoon vrije verkoop plaatsvind zijn er op onze tribune nog honderden fans van Standard aanwezig. Dit blijkt wel wanneer de bezoekers al binnen enkele minuten scoren en er overal om ons heen gejuicht wordt. Een enkeling foetert kwaad richting de indringers, het gros van de thuisfans lijkt te berusten , bang voor een gruwelijk pak slaag van de aartsrivaal. De snelle gelijkmaker doet de stemming echter omslaan. De spelers zorgen deze hete middag voor extra vuurwerk op het veld. De promovendus kan het tempo echter niet bijbenen en de Rouches lopen nog voor rust uit naar 1-3. In de rust kunnen ook de drankpunten in het stadion het tempo niet meer bijbenen. Er is zoveel gedronken dat alle frisdrank op is. Er is enkel nog bier te verkrijgen. Helaas moeten we allebei nog rijden dus dat voorspelt een droge bek tijdens het restant van de wedstrijd.
Na rust brengt het tiental spelers dat namens Charleroi nog op het veld staat onverwacht de spanning terug. Het geluid op Mambourg begint nu echt serieus aan te zwellen maar het is van korte duur. Standard loopt uit naar 2-6. Ondanks dat stewards het publiek met brandslangen probeert te koelen slaat her en der de vlam in de pan. Het thuispubliek op onze tribune is het getreiter van de alom aanwezige Luikenaars beu en besluit er een aantal vanaf te timmeren. De ME staat al klaar bij de ingangen om verdere escalatie in de kiem te kunnen smoren maar dit blijkt niet nodig. Wanneer het laatste fluitsignaal geklonken heeft vieren de winnende gladiatoren een uitbundig feestje bij het uitvak. Een groot deel van de Storm Ultras is echter nog op het vak aanwezig wanneer een speler van Standard een vlag vangt en deze op de middenstip besluit te planten. Het uitvak vind het schitterend. De mannen van Charleroi worden helemaal gek. Die vlag moet het veld af en wel meteen! Het hek voor de tribune moet eraan geloven en gaat gevaarlijk op en neer. Een op het veld toegesnelde steward trek de vlag uit de heilige grond en weet zo de ergste woede bij de harde kern te sussen. Het hek staat nog en het geluid neemt af. Langzaam druipen de gedesillusioneerde heethoofden af. Een enkeling gaat nog op zoek naar de vijandige supporters die vandaag op de thuisvakken zaten, maar die laten zich niet meer zien. De politiehelikopter cirkelt nog een poosje boven het stadion terwijl wij eindelijk verfrissing weten te vinden bij een benzinepompje. Het was weer een gedenkwaardige trip naar onze zuiderburen.

http://www.mijnalbum.nl/Album=KNQIURZD

Koning Kriel

Inderdaad een mooi verslag van een leuke wedstrijd. Was dat weekend voor het 30 jarige huwelijk van mijn ouders in parijs en op de terugweg hebben mijn broertje en ik deze pot bezocht. Moet nog ergens een foto hebben van een thermometer in Charleroi die 44 graden aangaf, wat was het ongelofelijk warm die middag, zeker als je nu naar buiten kijkt.

Nort

Schitterend verslag!

cafebac

#20
Gisteren was ik eindelijk weer eens in België voor een potje voetbal. Royal Excelsior Virton, koploper in 3B ontving KVK Tienen. Vanaf Maastrischt begon het steeds harder te sneeuwen waardoor ik voor afgelasting begon te vrezen, maar gelukkig werd het halverwege de Ardennen stukken beter. Virton is het Zuidelijkste stadje van België met als meest voorkomende verkeersaanduiding 'Chaussee degradee'. Het Stade Yvan Georges verkeert wel in een heel behoorlijke staat; één reclamewand, twee vrij nieuwe tribunes en een hoofdtribune uit 68 verschillende delen. Het doet wel wat denken aan het Jan Louwers Stadion. We zijn net voor de aftrap binnen en de regen gaat langzaam over in natte sneeuw, hagel en later dikkere sneeuw. Vanaf de terracing naast de hoofdtribune wordt aardig wat sfeer gemaakt. Achter het doel maakt nog een tiental dronken jokers met trommel en toeters hun eigen sfeer. Op het loodzware veld blinkt Virton uit in het missen van kansen. Naarmate de tweede helft vordert groeit het ongeloof en de irritatie bij het thuispubliek terwijl Tienen er een paar keer gevaarlijk uitcountert. Wanneer iedereen de hoop opgegeven lijkt te hebben valt ergens voorbij de blessuretijd in de allerlaatste seconde toch nog de 1-0. Euforie alom, zatlel met roze muts op het veld, laaiende trainer van Tienen op het veld die verhaal komt halen bij de scheidsrechter en grote opluchting op de tribune.
Vriendelijke lui ook in Virton, zeker wanneer duidelijk wordt dat we geen supporters van Tirlemont maar Nederlanders zijn. Geen heel bijzonder stadion maar wel een leuke ground om eens te bezoeken.

http://www.mijnalbum.nl/Album=CQXVHNJA

cafebac

7 April 20123 R. Olympic Club de Charleroi-Marchienne – FC Charleroi 2-2

Wanneer het einde van het seizoen nadert rij ik voor de tweede keer dit jaar naar Charleroi. Ditmaal ben ik alleen en staat er een kleine derby op het programma. Op een kilometer afstand van het grote Stade Mambourg ligt het oude Stade de la Neuville van Royal Olympic Club de Charleroi-Marchienne. Tegenstander van vandaag is nomadenclub FC Charleroi, dat haar thuiswedstrijden momenteel in hetzelfde stadion afwerkt.
Olympic is zo'n typische gevallen grootmacht waarvan er in België nog zoveel zijn. Vijftig jaar geleden degradeerde de club na een lang verblijf in de Eerste Klasse en kwam die klap nooit meer te boven. Er waren nog twee korte uitstapjes naar het hoogste niveau, maar sinds begin jaren '80 speelt de club voornamelijk op het derde niveau. De grote modernisering en commercialisering van het voetbal ging zo ook aan de neus van Les Douges voorbij. Vorig seizoen ging de club feitelijk failliet. Aangezien er geen verplichtingen meer bij de Belgische bond openstonden mochten de jeugdploegen het seizoen wel afmaken. Vlak voor het stamnummer definitief geschrapt zou worden stond er alsnog een financier op en werd de club gered. Het nieuw te vormen eerste elftal moest na de verplichte degradatie wel in de Vierde Klasse D beginnen.
Vanmiddag komt het met stamnummer 94 spelende FC Charleroi formeel op bezoek. Het voormalige clubje RACS Couillet uit de agglomeratie van de Karelsstad speelde 85 jaar lang geen enkele rol in het Belgische voetbal, maar wist na de eeuwwisseling op te klimmen naar de Derde Klasse. Men verliet het eigen complex om in Stade de la Neuville, eigendom van de gemeente, ook grotere clubs te kunnen ontvangen. Dit gebeurde uiteraard tot ergernis van de vaste bespeler van het stadion, maar duurde slechts vier jaar. Het naburige La Louvière ging failliet en opeens verscheen onder stamnummer 94 Football Couillet La Louvière in het Stade de Tivoli van LaLou. Dit werd geen sportief succes. Na twee jaar in de Vierde Klasse kaapten de machthebbers achter het feitelijk verdwenen La Louvière de licentie van URS Centre, waarmee men meteen een promotie te pakken had. Stamnummer 94 keerde terug naar Neuville en heet nu FC Charleroi. De club heeft nog een sociale functie met alle jeugdelftallen, supporters hebben ze niet meer.
Vandaag de stadionderby in Neuville dus. Het sportieve verval van De Doggen heeft uiteraard als voordeel dat er aan het uit 1920 stammende Stade de la Neuville relatief weinig vertimmerd is. In de schaduw van het grote Stade Mambourg, diep verscholen tussen de kenmerkende pauperwoningen van het sowieso totaal vervallen Charleroi is deze parel goed geconserveerd gebleven. Op de trappen van de hoofdtribune is inmiddels wel een ruimte voor sponsoren neergezet, maar dit doet weinig afbreuk aan de charme van de oude bak. Wel zonde is dat de staantribune achter een der doelen recent gesloopt is. Hier ligt nu een puinheuvel met op de achtergrond scheve rijtjeshuizen en een in deze mijnstreek karakteristieke steenberg. Bovendien zijn de vier lichtmasten op zo'n zes meter van de grond gedemonteerd. De installatie was definitief defect en geld voor onderhoud, laat staan reparatie, was er toch niet.
Wat resteert is nog steeds meer dan de moeite waard. De onverzettelijke blik van de hond uit het logo siert her en der de muren. De oude hoofdtribune heeft een prachtige gietijzeren dakconstructie met onder de sponsorruimte de enige gewone zitplaatsen van het stadion. Leuk detail is ook dat beide ploegen een eigen spelerstunnel hebben. Aan de overkant van het veld staat de overdekte staantribune. Deze constructie is wat simpeler maar nog steeds fraai. De achterwand is zwart geverfd met in dikke, witte letters over de gehele lengte de naam de club. Achter één doel staat nog steeds een onoverdekte staantribune die nog net om de cornervlaggen heen kromt. Geheel in clubkleuren zijn de dikke dranghekken op de tribune in zwart en wit geverfd.
Er is vandaag zo'n 1.000 man publiek aanwezig. In het perspectief dat stadgenoot Sporting vier niveaus hoger buiten de toppers maar aan 5.000 toeschouwers komt doet Olympic het zo slecht nog niet. Op de staantribune ter hoogte van de middenlijn staan de luidruchtige fans; vier trommels, een dwarsfluit en tien kelen zorgen voor de sfeer. Ik neem plaats bovenaan de gradins achter het doel, lekker in het lentezonnetje. De wedstrijd begint wat gezapig maar komt op gang wanneer Olympic na een prachtige aanval op 1-0 komt en een sterk Zuid-Europees getint gejuich van de tribunes rolt. Er komen wat meer overtredingen en de scheidsrechter probeert met veel woord en gebaar autoriteit uit te stralen. Het werkt alleen maar averechts en beide banken bemoeien zich ook nadrukkelijk met de beslissingen. Dit weer tot irritatie van de fluitist. Vlak voor rust krijgen de bezoekers een penalty. Het boegeroep van de tribune klinkt als het gehuil van vele honden. Terwijl de basisspelers van FC de treffer vieren dagen de bankzitters het fanatieke thuispubliek achter hun dug-out uit, wat een van hen op een gele kaart komt te staan. Beide trainers hebben het ook weer met de scheidsrechter aan de stok. Nog net voor rust neemt de thuisploeg toch weer de leiding, het prachtige gejuich stijgt weer op van de open tribunes. In de rust spoed ik me naar de hamburgerkraam voor een portie ouderwets stadionvoer. Lang in de rij te staan hoef ik niet, de kebabverkopers even verderop hebben het drukker.
De tweede helft begint weer en ik neem plaats bij de herriemakers op de lange zijde. Vanaf deze plek doemt de dakconstructie van Stade Mambourg op boven de korte zijde. FC Charleroi komt na een smerige overtreding met tien te staan en het lijkt erop dat Olympic aan het langste eind zal gaan trekken. Er volgen steeds meer overtredingen, wisselspelers die zich met het thuispubliek bemoeien en het commentaar van beide trainers wordt steeds heviger. Halverwege het tweede bedrijf krijgt FC een vrije trap op eigen helft. De bal wordt naar voren geramd en butst over de mistastende maar ook gehinderde keeper in de kruising. Woede bij spelers en trainer van Olympic, de reservespelers en trainer van FC staan op het veld de supporters uit te dagen. Voor de scheidsrechter is de maat nu vol en stuurt beide trainers naar de tribune, waar het nu nog onrustiger wordt. Er zijn niet veel stewards in het stadion aanwezig maar deze spoedden zich nu massaal naar de trainer van de bezoekers aangezien supporters van Les Douges verhaal bij hem komen halen. De waarnemer van de Belgische bond en politie in burger zijn ook ter plekke. Beide coaches blijven zich achter het hekje druk opwinden over de scheidsrechter en hun eigen ploeg, al komen ze regelmatig niet boven de trommels en de dwarsfluit uit. Olympic gaat vergeefs op zoek naar de overwinning maar het blijft bij 2-2.
Na het laatste fluitsignaal spoedt de trainer van Olympic zich naar de scheidsrechter, zijn collega ruziet vanaf het veld nog even met de supporters. De veldspelers verzamelen zich ook rondom de scheids en beginnen met elkaar te knokken. Wanneer de gemoederen weer enigszins gesust lijken volgt nog een rode kaart, wat het vuurtje weer opstookt. De verstandigste spelers trekken hun teamgenoten naar de spelerstunnels, waar de scheids nog een rode kaart toont. Het tumult gaat in de tunnel van FC vrolijk verder, terwijl de nog aanwezige supporters vanaf het veld zicht op het tafereel proberen te krijgen. De keeper van de bezoekers staat elders op het veld breed lachend de media te woord. Langzaam bedaren de gemoederen en druipen de spelers af richting het supportershome, waar de trainer van de bezoekers alweer lachend handjes staat te schudden. Met de journalisten praten wil hij echter niet meer. De rust is weer teruggekeerd op Neuville, al zal er nog wel even over deze wedstrijd nagepraat worden.

De foto's:
http://www.mijnalbum.nl/Album=OGH6VNVD

cafebac

Een kort verslagje van Lyra - Duffel had ik al geplaatst in 'Hoe het was', bij deze nog de foto's van dit oude stadionnetje:

http://www.mijnalbum.nl/Album=RFKFGSJ6

headout

http://groundhop.nl - Just another groundhop blog

Niels_Zitterd

Leuke reportage! Ik blijf het een geweldig stadion vinden.

georgesv

Citaat van: cafebac op apr 08, 2013, 11:44:17
7 April 20123 R. Olympic Club de Charleroi-Marchienne – FC Charleroi 2-2

leuk report!
ik was er ook die match

cafebac

Merci allen :)

Georges, de foto's op je site zijn niet van deze pot toch, toeval dat je er twee keer achter elkaar komt?

georgesv

foto's zijn wel van die match hoor, was er met een filmploeg ook.
ik was er ooit es geweest zonder match, nu voor t eerst tijdens match.

cafebac

Je hebt gelijk, meende ergens 4-0 op het scorebord gezien te hebben maar dat moet een hersenschim geweest zijn. Was me niet opgevallen dat er nog iemand liep te knippen.

cafebac

Nog twee uit mijn archief:

Racing Mechelen, inclusief de bestuurskamer e.d. :
http://www.mijnalbum.nl/Album=4TDKPYAO

Union st Gilloise, inclusief de begroeide tribunes in de achtertuin van een clochard:
http://www.mijnalbum.nl/Album=67YWOUJ7