'You can not smoke the grass' - Voetbalweek Scandinavië

Gestart door Hielke, jul 23, 2010, 22:34:00

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Hielke

Twee landen, vier wedstrijden, dertien stadions, achttien doelpunten.

Het leuke aan voetbal is dat ze het overal doen, en altijd. Spanje wint van Nederland in een schopfinale. Nog geen halve dag later rijden wij de Duitse grens over, op naar Scandinavië. Voor een weekje cultuur, natuur en voetbal. Héél veel voetbal.



Kopenhagen. De Zeemeermin is weg. Op vakantie, naar de Wereldtentoonstelling. Op de plek van het beeldje staat een videoscherm, waarop de toeristische trekpleister live te zien is. Toeristen gaan ermee op de foto. De gekte voorbij. Gelukkig is er nog genoeg over in Kopenhagen. Op een terras aan de schilderachtige Nyhavn kost een biertje ruim vijf euro. De terrassen zijn afgeladen vol. Toegegeven, je hebt er mooi uitzicht. En dan gaat het om andere voorgevels dan die van de gekleurde huisjes. 

Van je geld afkomen is niet zo moeilijk in de Deense hoofdstad. Wij kiezen voetbalkaarten als voorname bestemming. Als voorgerecht een voorronde UEFA Cup-wedstrijd. Brøndby IF, de volksclub van Kopenhagen, tegen FC Vaduz uit Liechtenstein. Wie? Ja, die. Het stadion is voor driekwart leeg, maar de sfeer is uitmuntend. Meest opvallend is de manier waarop het publiek de spelers begroet. Tijdens de warming-up worden ze één voor één toegezongen. Het werk wordt direct neergelegd, het rondootje verlaten, en de speler in kwestie draaft naar de harde kern. Balt drie keer de vuist, waarop het publiek hé, hé, hé roept.


Het Brøndby stadion.


De staantribune waar de harde kern staat is niet in gebruik.


Weinig opkomst, behalve op onze tribune. Het is genieten van het zonnetje.


Alleen jammer van die kleuren...


Dancing with the refs.


Ah, alle uitsupporters zijn er al! De vijf zouden even later op de hoofdtribune worden ondergebracht.


Deze mevrouw vond ons heel aardig. Ze had iets teveel biertjes á vijf euro stuk op. Hik.


Waar is de bal?


Bepaald geen hoogvliegers.


De laat en opmerkelijk moeizaam totstand gekomen 3-0 overwinning wordt gevierd.


3-0. Volgende ronde!

Met behulp van een TomTom, wat blikjes frisdrank en een goed humeur blijkt het mogelijk om de overige zes stadions van Kopenhagen op één dag te bezoeken. Hieronder de hoogtepunten.

Het Østerbro stadion ligt pal naast het Parken Stadion van FC Kopenhagen. Een oud juweeltje, met een kerk, lichtmasten, een sintelbaan, een statig oud gebouw en, zoals in alle Scandinavische stadions, een barbecue. Het is de thuishaven van BK Skjold.





Het Parken Stadion van FC Kopenhagen heeft een uitschuifbaar dak. Wegens een concert is er geen gras. Wonderlijk genoeg zijn de clubkleuren niet geel-zwart, maar rood.


Wij treffen een bekende sticker aan op de buitenzijde van het stadion. En nee, die hebben wij er niet zelf opgeplakt.


Wel tribunes, geen gras.


De uitsupporters nemen plaats op deze uitklaptribune. Als-ie uitgeklapt is, uiteraard.

In een groezelige buitenwijk ligt het Gladsaxe stadion van eerstedivisionist Akademisk BK. U weet wel, de club die tien jaar geleden de Deense beker won. Van de terreinknecht mogen we rondkijken en foto's maken. Hij kan het niet nalaten. Een grapje over onze afkomst. 'You can go everywhere, but please do not smoke the grass.'








Het schijnt altijd gezellig te zijn aan de bestuurstafel...

Het Valby Idraetspark van BK Frem is potdicht. Tot we een gat in een hek ontdekken en zo het stadion binnendringen. Extreme groundhopping...







Auto en boot voeren naar Zweden. Dwars door het oord der verschrikking. Helsingborg. Plankgas. Snel komt Göteborg op de borden.



In Göteborg liggen twee voetbalstadions naast elkaar: het grote en het kleine Ullevi. Wie ze ziet, snapt de naamkeuze. IFK Göteborg, dé club van de stad, speelt bij hoge uitzondering -veel belangstelling- in het grote Ullevi. De supporters gruwen van dat 'sfeerloze atletiekstadion'. Gelukkig is er haast nooit veel publieke belangstelling.


Het grote Ullevi.


En het kleine, nieuwe Ullevi.

IFK is traditioneel een hoogvlieger, maar maakt een teleurstellend seizoen door. Een mentale kwestie, zeggen ze. Ook hier, tijdens de wedstrijd tegen Halmstad BK, is de sfeer uitstekend. Veel gezang, en opvallend: het hele stadion doet mee. Dat we op de meest fanatieke tribune plaatsnemen, krijgen we te weten. Een groepje supporters -duidelijk van het hooliganachtige slag- vindt het wel interessant, Nederlanders in het vak. Ze vragen ons de hemden van het lijf over het Nederlands voetbal, en dan niet over de prijs van een broodje beenham.

Vol enthousiasme betrekken ze ons in de drie gescoorde doelpunten. Het is feest in het kleine Ullevi. Als Stefan Selekovic, de licht geblesseerde aanvoerder, het veld betreedt, zingen we hem gezamenlijk toe. 'Stéfan Selakovic, STEFAN SELAKOVIC!'. Ze vinden het prachtig. Wij ook.


Blauwwit enthousiasme op de tribunes.


Een bekend gezicht tijdens de warming-up. Stefan Selakovic!


Snippers happen tijdens de sfeeractie.


Stadsgenoot GAIS, maar toch vooral AIK Stockholm is de grote rivaal van IFK. 'Jezus haat Stockholm.'


Zó warm was het nou ook weer niet...


Het kleine broertje GAIS is niet populair...


Actie!


Grote vreugde na de 3-0 overwinning.

Het wordt nu druk. Drie wedstrijden in drie dagen. En daarna, terug in Nederland, als toetje een oefenwedstrijd van Heerenveen. Zover is het nog niet. Eerst naar het mooiste stadion van onze trip. Het Slottskogsvallen. Helaas bestaat de vaste bespeler met de prachtige naam Azalea BK niet meer. Maar dat maakt het stadion niet minder fraai. De hoofdtribune is een monument. 'Als we willen moderniseren, zullen we hem in de fik moeten zetten', wordt ons fijntjes uitgelegd.









Het contrast met de Boras Arena in Boras is groot. In het dorpje zestig kilometer rechts van Göteborg -te bereiken via een prachtig binnendoorweggetje langs tal van Zweedse meertjes- voetbalt Elfsborg. De voormalige club van Lasse Nilsson. De supporters van 'The Farmers' hebben het overigens niet zo op 'Pippi'. Hij was arrogant.

Elfsborg voetbalt in een modern, niets-aan-de-hand-stadion. De wedstrijd tegen Örebro is, ondanks de grote onderlinge afstand, een derby. De sfeer is matig en plichtmatig. Toch wordt ons humeur niet bedorven. Qua spelniveau komen we eindelijk aan ons trekken. Het regent kansen en eindigt op 3-3.


Het oude stadion van Elfsborg, pal naast het nieuwe. Er wordt nog regelmatig naar terugverlangd.


Donkere wolken boven het stadion...


De nooit uitverkochte hoofdtribune.


Wij staan wederom tussen de harde kern.


Negentig minuten lang klapte, zong en beet dit ventje op z'n nagels.


De wedstrijd kon alle kanten op.


Een uitsupporter gooit een duur biertje op het veld. De security grijpt in, tot woede van de heethoofden uit Örebro.


Even later is het weer gezellig; de late gelijkmaker wordt begroet als een overwinning.

Terug naar Kopenhagen voor de laatste halte. Lyngby. De trainingsvelden liggen er mooi bij. Wij pakken een bal en doden de tijd. Niemand die er wat van zegt.

Lyngby is een club met een verhaal. In de jaren negentig haalde de bescheiden vereniging de Champions League. In 2001 ging de club failliet als gevolg van mismanagement. Lyngby werd teruggezet naar de amateurs. Het vierde niveau. Een imposante opmars volgde. Derde, tweede, eerste divisie, eredivisie. 'We are back', stond in 2007 op de t-shirts. Tijdelijk, want de club verdween direct weer van het hoogste podium. Nu, op deze zomerdag in 2010, is het dan eindelijk weer zover. De rentree in de Deense eredivisie. Tegen hoogvlieger Aalborg, dat veel supporters meeneemt.

Niet vanwege het voetbal, overigens. Lyngby staat in heel Denemarken bekend om de op de barbecue gebakken Lyngby-worst. Een joekel van een stuk vlees. In het stadion is welgeteld één barbecue waar Lyngbyworsten worden verkocht. Gedurende de hele wedstrijd staat er een rij van tientallen mensen voor - van de ene naar de andere cornervlag. Uit- en thuissupporters. En wat doen ze tijdens het wachten? Juist, voetbal kijken. Een heel aardige wedstrijd in een entourage die voetbal ademt. De promovendus neemt tweemaal de leiding neemt, maar komt uiteindelijk toch tekort: 2-4. 


Het karakteristieke Lynby-stadion, omringd door een heg.


Hier staan de fanatieke supporters.


Vak C.


Een bloemetje voor thuis.


De avond valt.


Veel publiek bij de terugkeer op het hoogste niveau.


Overal zitten mensen.


Voetballen op maandagavond vinden ze in Lyngby niet leuk.


Jeugdige passie.


Lange rijen voor de Lyngby-worst.


Intense vreugde na een Lyngby-goal.


Uit met de pret.


Het uitvak viert feest.


Sweet memories...


Vreugde en verdriet.


En wat eten we dan...?

Uitgeperst plof ik een dag later neer in Buitenpost. Het is er vies benauwd. Heerenveen oefent tegen Istanbulspor. Het voetbal is traag, de sfeer mat. Ik kan de ogen nauwelijks openhouden. De terugweg naar huis gaat vlot, maar is mijn langste ooit. 

Het merendeel van de foto's is van 1920, waarvoor dank!

HJanneman

Mooie reis gemaakt.
De plaatjes van in en rondom de stadions doen me hier en daar wat Duits aan, is de sfeer daar ook erg mee te vergelijken in en om de stadions?


Hielke

Citaat van: HJanneman op jul 24, 2010, 00:07:30De plaatjes van in en rondom de stadions doen me hier en daar wat Duits aan, is de sfeer daar ook erg mee te vergelijken in en om de stadions?

Lastige vraag. Die associatie had ik niet direct. Ik vond de sfeer op een prettige manier fanatiek. Niet één vak dat de sfeer maakt, maar het hele stadion dat geregeld van zich laat horen. Alleen Elfsborg viel me tegen. Sfeerloze boel met achter de goal, waar wij stonden, zo'n zangkoor. Groepje 'ultra's' dat negentig minuten lang wil zingen en zelfs bij een tegengoal niet stilvalt. En juist dat vind ik soms heel storend bij Duitse wedstrijden.

AthleticHolanda

Leuke tour en mooie foto's weer!

Overigens echt jammer dat Elfsborg niet meer in Ryavallen speelt, maar het is ook half afgebroken?
Toen wij bij IFK Göteborg waren was de sfeer ook erg goed en van Brondby hoor ik dat ook vaker. Wist trouwens niet dat IFK nog wel eens in het grote Ullevi speelt, ik dacht dat er alleen nog het Zweedse team en neutrale wedstrijden gespeeld worden. De derby's en de wedstrijd om het kampioenschap tegen AIK vorig seizoen speelde IFK ook gewoon in het nieuwe 'gamla' ullevi.

Niet langs het kleine Valhalla IP geweest? Dat ligt zowat naast de twee Ullevi's. Örgryte speelt er als ze op het tweede niveau zitten en Qviding, eens tweede en nu derde klasser, volgens mij vast.

Hielke

Citaat van: AthleticHolanda op jul 25, 2010, 23:11:53
Overigens echt jammer dat Elfsborg niet meer in Ryavallen speelt, maar het is ook half afgebroken?

Ja, alleen de tribune op de foto staat nog overeind. Zowel het oude als het nieuwe stadion zijn nu voorzien van kunstgras. Een zwaar minpunt. De supporters gaven aan terug te verlangen naar dat stadion, omdat het altijd vol zat. Het nieuwe stadion wordt sinds 2005 bespeeld en is exact 0 keer uitverkocht geweest.

Citaat van: AthleticHolanda op jul 25, 2010, 23:11:53Niet langs het kleine Valhalla IP geweest?

Nee, we zijn in veel stadions geweest, maar daar niet. Na dertien stadions in een paar dagen word je schijnbaar wat onzorgvuldig...