2 dagen, 5 landen, 8 grensovergangen, 1200 km

[hgrm]

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: dit topic had net zo goed in het België-gedeelte kunnen staan. Maar ja, je moet nou eenmaal keuzes maken en de keuze is op hier gevallen.

Zaterdagochtend om een uur of kwart voor negen begon ik aan een lange tocht die me uiteindelijk in de regio zou brengen die de Duitsers Südwest noemen. Via de altijd gezellig drukke A2 en mijn favoriete (niet sarcastisch bedoeld, zoals de vorig opmerking) Belgische snelweg, de A27 dwars door de Ardennen, werd rond het middaguur de Duitse Eifel bereikt, alwaar zich ras de eerste stop aandiende: Salmrohr. Salmrohr?? Zalmbuis, letterlijk vertaald??? Inderdaad, een dorpje van nog geen 1000 inwoners in de Eifel dat iets heeft wat talrijke steden niet hebben: een voetbalclub die het tot de tweede Bundesliga heeft geschopt.

De man achter dit succes was aannemer Peter Rauen (tevens prominent CDU-politikus). Onder zijn leiding klom de club op uit de krochten van het amateurvoetbal. In 1978 promoveerde de club vanuit de Rheinlandliga naar de Oberliga Südwest, destijds de 3e divisie. Enkele jaren later volgde een nieuw stadion en in 1986 volgde de grote coup: in de play-offs voor promotie naar de tweede Bundesliga hadden de gerenomeerde clubs Kickers Offenbach en 1860 München het nakijken en mocht Salmrohr in de tweede Bundesliga aantreden. Speciaal hiervoor werd het stadion voorzien van een grote zittribune. Lang had men er in Salmrohr geen plezier van; de club eindigde laatste en degradeerde direct weer naar de Oberliga. Nog éénmaal mengde Salmrohr zich in de strijd om promotie naar de tweede Bundesliga; in 1992 kwam men er tegen Wuppertaler SV niet aan te pas. Inmiddels is Salmrohr weggezakt naar de Verbandsliga (6e divisie). Het stadion staat er nog steeds, als een baken in een verder tamelijk leeg landschap. 

[TeeZee]

Ik word heel rustig van de omgeving op die foto's.

Het stadion staat er nog steeds, als een baken in een verder tamelijk leeg landschap.

En speelt Zalmbuis er nog?

[hgrm]

Na Salmrohr ging het in gezwinde spoed verder naar Saarbrücken, in het Saarland. Na de Tweede Wereldoorlog was Saarland één van de rariteiten van Europa. Na de capitulatie van de Nazi's hoorde het ertsrijke gebied tot de Franse bezettingszone. In 1947 werd de streek onafhankelijk. Economisch was Saarland nauw gelieerd aan Frankrijk, dat het natuurlijk voorzien had op de natuurlijke rijkdommen die er te vinden waren. Pas in 1957 werd het Saarland deel van de Bondsrepubliek Duitsland.

Voor de plaatselijke voetbalclub, FV Saarbrücken, in 1943 nog Vicemeister, braken er na de oorlog zware tijden aan. In november 1945 werd de club verboden (zoals zoveel in die tijd) wegens medewerking aan de Nazi's. Nog op dezelfde dag werd 1.FC Saarbrücken opgericht en bleef alles bij het oude. In de eerste jaren na de oorlog werden er goede resultaten bereikt: in 1946 werd Saarbrücken kampioen van Zuidwestduitsland (een nationaal kampioenschap mocht van de geallieerden nog niet gehouden worden) en in de jaren die volgden werden ook hoge klasseringen bereikt. In 1948 was het over met de pret: De Fransen weerhielden Saarbrücken ervan om mee te doen aan de Duitse competitie. De Saarlandliga bood wegens gebrek aan niveau ook weinig perspectief.

Er werd een verrassende oplossing gevonden: Saarbrücken werd buiten mededinging toegelaten tot de tweede Franse divisie. Tot groot misnoegen van de Fransen won Saarbrücken de competitie met overmacht. Promoveren naar Ligue 1 mocht niet en nog een keer zo'n blamage wilden de Fransen ook niet, dus Saarbrücken mocht niet nog een jaar in Ligue 2 spelen. De Saarlandliga was nog steeds geen optie, dus koos Saarbrücken er voor om een eigen tournooi op te zetten. Gedurende het hele seizoen werden buitenlandse topploegen uitgenodigd voor vriendschappelijke wedstrijden met aan het einde een eindtournooi. Saarbrücken won het eerste tournooi. Het tweede tournooi is nooit uitgespeeld omdat duidelijk werd dat de ploegen uit Saarland in 1952 mochten toetreden tot de Duitse Oberliga Südwest. Eén van de opvallendste uitslagen uit die tijd was een 4-0 overwinning van 1.FCS op Real Madrid.

In de Oberliga speelde Saarbrücken direct een rol van betekenis: het zuidwestkampioenschap werd gewonnen en in de eindronde om het Duitse kampioenschap was VfB Stuttgart pas in de finale nipt te sterk. In de jaren die volgden, bereikte Saarbrückenn nog éénmaal de eindronde. In 1963 had Saarbrücken het aan DFB-president Neuberger te danken dat het werd toegelaten. Het Bundesliga-avontuur duurde slechts één jaar. Tot enkele jaren geleden speelde Saarbrücken meestal op het tweede niveau met af en toe een uitschieter naar boven of beneden. De laatste uitschieter naar beneden kwam op een bijzonder ongelukkig moment. Na de degradatie uit de tweede Bundesliga in 2006 volgde in 2007 onverwacht ook degradatie uit de Regionalliga. In plaats van te spelen om een plaats in de 3. Liga, werd het een jaar Oberliga. En ondanks versterkte promotie lukte het Saarbrücken niet om terug te keren naar de Regionalliga. Dus ook dit seizoen speelt men in de Oberliga. Ditmaal heeft 1.FCS het beter voor elkaar en al voor de wedstrijd van zaterdag tegen Idar-Oberstein was de "Herbstmeisterschaft" een feit.

Saarbrücken speelt zijn wedstrijden in het Ludwigsparkstadion, één van de weinige echt grote klassieke Duitse stadions die nog te vinden zijn. En ook voor het Ludwigsparkstadion lijken de dagen geteld. In geval van promotie naar de Regionalliga word het stadion à la Wiesbaden omgebouwd.

Als je het stadion van de noordkant betreedt, valt goed op hoe enorm het bouwwerk is. De ingang brengt de bezoeker direct aan de top van de vele tientallen treden hoge terracing van de Nordkurve, met in de diepte het speelveld. Een tafereel dat mij, ondanks diverse lagen winterkleding, kippenvel bezorgde. Veel van de terracing is nog van het type 'betonplaten opgevuld met aarde en gravel' en het stadion maakt gebruik van het natuurlijke reliëf. Vandaar dat de Südkurve een stuk minder hoog is dan de Nordkurve. Voor de zittende supporters zijn er tribunes aan de lange kanten van het stadion, aan de ene kant de hoofdtribune uit 1953, aan de andere kant de 25 jaar jongere Gegengerade.

Aan SC Idar-Oberstein, toch de nummer 4 van de ranglijst, had Saarbrücken geen kind. Al na 5 minuten werd het 1-0 door een mooi binnengetrapte rebound. Eén keer was Idar dicht bij de gelijkmaker, maar werd de bal van de lijn gehaald. De 2-0 was het resultaat van een prachtige aanval en de 3-0 werd na de rust gemaakt uit een vrije trap. Meer geluk dan wijsheid zorgde ervoor dat ik exact op het goede moment het knopje van het fototoestel indrukte.

Ondanks dat Saarbrücken met twee vingers in de neus zijn wedstrijden wint in de Oberliga, waren er 2600 supporters aanwezig. Een deel daarvan liet blijken de Franse connectie niet vergeten te zijn, althans dat doet het spreekkoor "allez, allez, allez Sarrebruck" vermoeden.

[hgrm]

Ik word heel rustig van de omgeving op die foto's.
En speelt Zalmbuis er nog?

Jazeker, voor gemiddeld 100 toeschouwers in de 6e divisie.

[Ici c est Paris]

Prachtfoto, die 3e van Salmrohr, die tribune lijkt er te staan als een ufo in Appelscha.

[georgesv]

jammer van die piste, anders errug leuk stadion!!!!

[Joost]

jammer van die piste, anders errug leuk stadion!!!!

Ik ben van mening dat de piste een essentieel onderdeel is van zo'n stadion.

[Hugo]

Saarbrücken speelt zijn wedstrijden in het Ludwigsparkstadion, één van de weinige echt grote klassieke Duitse stadions die nog te vinden zijn. En ook voor het Ludwigsparkstadion lijken de dagen geteld. In geval van promotie naar de Regionalliga word het stadion à la Wiesbaden omgebouwd.

Mooi hoor dat Ludwigspark, op het eerste gezicht een kruising tussen de stadions van Herne en Karslruhe.

Het stadion gaat dus komende zomer omgebouwd worden?

[hgrm]

Dat is wat een Ordner mij vertelde. En op het forum van de Saarbrücken-website hadden ze het er ook al over.
En Augsburg gaat aan het einde van het seizoen ook al naar een nieuw stadion, dus wat betreft de grote ovaaljes wordt het schaars...

[HJanneman]

Het verhaal over Saarbrücken kon me heel erg boeien.
Ik kende de naam wel, maar had er nooit bij stil gestaan dat de club zo'n roerige geschiedenis achter de rug heeft: ik vond de verhalen over het heen-en-weer geslinger tussen Saarland/regionaal/Frankrijk/eigen competitie/Duitsland heel interessant.
Ik snap dan ook dat dit een bijzondere club is die een bezoekje waard is: het stadion maakt het helemaal af, want ook al ben ik geen liefhebber van sintelbanen, dit bouwwerk vond ik zeer imposant.
Voelde je je als bezoeker niet verloren in zo'n groot, toch nagenoeg, leeg stadion?

[hgrm]

Dat valt wel mee. De toeschouwers clusteren zich in bepaalde delen van het stadion, dus daar is het gezellig druk. Het zou wat anders zijn als de bezoekers homogeen over het stadion verdeeld zouden zijn.

[hgrm]

De rest van het verhaal gaat door in het België-forum

[Maroboduus]

Leuk verslag, mooie foto's. De tweedaagse reis door 5 landen lijkt in elk geval goed te beginnen. Leuk ook dat je deze twee clubs uit hebt gekozen om eens te bezoeken.
Heb elders in dit forum al eens verhaald over mijn bezoek aan Salmrohr, toendertijd met de trein. Ik was toen ook aangenaam verrast door de rustige ligging van het dorp en stadion in het liefelijke Salmtal. De Salm is overigens het riviertje wat het Salmtal haar naam heeft gegeven...geen Zalmbuis dus, sowieso gebruikt de Duitser voor zalm over het algemeen het woord Lachs.

En ondanks versterkte promotie lukte het Saarbrücken niet om terug te keren naar de Regionalliga. Dus ook dit seizoen speelt men in de Oberliga. Ditmaal heeft 1.FCS het beter voor elkaar en al voor de wedstrijd van zaterdag tegen Idar-Oberstein was de "Herbstmeisterschaft" een feit.

Dat men vorig seizoen niet bij de eerste vier eindigde en zodoende niet wist te "promoveren" naar de Regionalliga werd zeker in het Saarland als een directe "degradatie" gezien. Immers speelt de club dit jaar voor het eerst in de geschiedenis in de vijfde divisie, een negatief unicum dus.

Een deel daarvan liet blijken de Franse connectie niet vergeten te zijn, althans dat doet het spreekkoor "allez, allez, allez Sarrebruck" vermoeden.

Overal in het Saarland tref je nog stille getuigen van de Franse connectie uit vroeger tijden aan. Daarbovenop komt nog eens dat de supporters van FCS een hechte vriendschap koesteren met de mannen van AS Nancy-Lorraine. Ik geloof dat het zelfs zo ver gaat dat er bij elke match van Saarbrücken een paar Fransen aanwezig zijn en omgekeerd.

In geval van promotie naar de Regionalliga word het stadion à la Wiesbaden omgebouwd.

Die snap ik niet helemaal. Zijn ze van plan om in dat geval een stadion uit stalen buizen direct naast het huidige Ludwigsparkstadion te plaatsen?

Dat is wat een Ordner mij vertelde. En op het forum van de Saarbrücken-website hadden ze het er ook al over.
En Augsburg gaat aan het einde van het seizoen ook al naar een nieuw stadion, dus wat betreft de grote ovaaljes wordt het schaars...

In dit rijtje wordt altijd het Südwest-Stadion in Ludwigshafen vergeten. Qua uiterlijk én geschiedenis hoort dat stadion zeker in een dergelijk rijtje thuis.

[AthleticHolanda]

Leuk verhaal hgrm!

Die snap ik niet helemaal. Zijn ze van plan om in dat geval een stadion uit stalen buizen direct naast het huidige Ludwigsparkstadion te plaatsen?

Same here, ben er erg benieuwd naar want het is een stadion dat me zeer de moeite waard lijkt voor een bezoek.

[hgrm]

Wat ik begrepen heb, is dat er "Meccanotribunes" op de atletiekbaan wordt neergezet. Wat er met de terracing gebeurt, zou ik niet weten.