Hoofdmenu

Hoe het was

Gestart door TeeZee, apr 28, 2008, 09:26:41

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 4 gasten bekijken dit topic.

Jehoentelaar

Het mocht een goede anderhalve maand duren voor ik afgelopen zondag weer langs de lijnen van een veld stond. Toch, nadat ik begin september bij FC Twente - TOP Oss was, was het dit weekend eindelijk weer raak. Ik had al eens gehoord van het voormalige Noord-Nederlandse voetbalkampioenschap, dat werd gehouden in de eerste helft van de vorige eeuw. Wat ik als lijstjesfreak niet wist, was dat ik stiekem al twee van de negen voormalige kampioenen had gevinckt. Tevens bleken de overige zeven clubs allemaal nog overeind te zijn (opmerkingen mogelijk) én is de reeks op een enkeling na prima bereisbaar met het openbaar vervoer. Ik heb wel een zwak voor 'levende' voetbalgeschiedenis en dus kon ik het niet laten om één van die vroegere kampioenen te bezoeken. Daarom ging ik op de fiets naar Sportpark Kardinge voor een thuiswedstrijd van GVAV-Rapiditas in de Tweede Klasse K.

GVAV-Rapiditas is één van de oudste clubs van de stad en zoals waarschijnlijk bekend de geestelijk vader van FC Groningen. De club werd, voordat 'de FC' het levenslicht zag, in 1940 kampioen van Noord-Nederland en speelde van 1955 tot 1971 profvoetbal. Halverwege die periode werd de prof-afdeling ondergebracht in een aparte stichting, welke bij wederpromotie in 1971 werd hernoemd tot FC Groningen. De amateurs gingen met de oprichting van de stichting apart verder in de vierde klasse. Sindsdien wist GVAV geen grote successen te boeken, behoudens een periode in de eerste klasse enkele jaren geleden. In het heden is de ploeg actief in de tweede klasse, waar het op de zondag een divers gezelschap noordelijke tegenstanders treft. Vanmiddag kwam de Friese formatie VV Oerterp langs. Oerterp, de oudste club van het gelijknamige dorp Oerterp/Ureterp (opgericht 1949), bivakkeerde jarenlang in de vierde of derde klasse en beleefde twee pieken in de tweede klasse, waaronder sinds vorig seizoen toen het meteen een zesde plek wist veilig te stellen inclusief periodetitel. Van een Durchmarsch richting de eerste klasse kwam het echter niet en dus mogen de Friezen dit seizoen voor de vijfde maal komen opdraven in de tweede klasse.

Voor twee euro entree en een euro voor een programmaboekje (mét kans op een prijs van de lokale slagerij) stond ik op Sportpark Kardinge. Dit terrein, gelegen tussen de buitenwijken Beijum en Lewenborg aan de noordoostkant van de stad, oogt weinig gezellig. Eén groot clubgebouw huist vier verschillende amateurclubs (GVAV-Rapiditas, D.I.O., Oosterparkers en DIVA'83). Daar omheen is een zestal velden te vinden, welke tot mijn vreugde bijna uitsluitend uit natuurgras bestaan. Althans, op papier, want het hoofdveld van GVAV had niet veel weg van een grasveld. In de tweede klasse is men echter niet van suiker gemaakt, dus voetballen zouden ze. En hoe.

Op dit niveau is het niet ongebruikelijk dat het doelpunten regent en ook deze middag op Kardinge was dat het geval. In een wedstrijd met veel aanvalsdrang en prima veldspel (ondanks het veld) bolde vooral na rust het net veelvuldig. De vroege 0-1 van Oerterp bleef lang op het bord, tot vlak voor rust de thuisploeg tegen de verhoudingen in tweemaal na elkaar toesloeg. Dit bleek het recept van de middag, want de rust was nauwelijks voorbij of de bal lag er wederom tweemaal in - van 0-1, via 2-1 naar 2-3 in amper tien minuten voetbal. Daar bleef het uiteraard niet bij, want na pakweg een uur voetballen wist GVAV weer twee maal te scoren en stond het 4-3. Oerterp speelde eigenlijk de hele wedstrijd het betere spel, maar in totaal tien minuten van onoplettendheid zorgde wel voor liefst vier tegendoelpunten. Gelukkig voor de thuisploeg wist het dit euvel te verhelpen volgens de oude wet 'de aanval is de beste verdediging'. Met een kwartier voor tijd werd de zoveelste gelijkmaker van de dag op het bord gezet en vier minuten voor tijd maakten de bezoekers de verdiende 4-5. Nadien zette GVAV nog enkele keren aan en werd Oerterp zichtbaar onder druk gezet, maar tot de 5-5 kwam het niet.

VV Oerterp pakte zodoende de eerste driepunter van het seizoen en is in de tussenstand GVAV-Rapiditas gepasseerd (9e om 10e). De Groningse thuisploeg moest na twee overwinningen op rij nu de derde nederlaag in vijf speelronden incasseren. Komend weekend hoeven de ploegen geen provinciegrenzen te overschrijden: GVAV gaat op bezoek bij Hoogezand, terwijl Oerterp bezoek krijgt van de volgende Noord-Nederlandse voetbalkampioen: LAC Frisia 1883.
Waar een wil is, is een vinck.

Instagram: @groundhopperjehoentelaar

Nort

Citaat van: Jehoentelaar op okt 24, 2018, 11:19:22
...
Leuk verslag! Kwam er nog een beetje volk op af?

Jehoentelaar

Ik schat dat er zo'n veertig bezoekers waren. Zeker de helft daarvan overigens namens Oerterp.
Waar een wil is, is een vinck.

Instagram: @groundhopperjehoentelaar

Nort

Wat een dramatisch aantal voor een 2e klasser.

FC_Emmen

De clubs zijn naar een bijzonder sfeerloos sportpark gebracht wat ver van hun oprichtingsplek ligt.
Dimitri Verhulst: 'De combinatie geel en zwart, godbetert, smakelozer kan je 't niet bedenken.'

Nort

Citaat van: FC_Emmen op okt 24, 2018, 16:15:27
De clubs zijn naar een bijzonder sfeerloos sportpark gebracht wat ver van hun oprichtingsplek ligt.
Drama dus en vervolgens wel tonnen aan subsidie verstrekken voor betaalde krachten om het sportpark te runnen.

Hugo

Sportparken in de stad Groningen lijken per definitie ongezellig en saai te zijn.

Oerterp heeft volgens mij een redelijk complex. Wat ik mij herinner van 15 jaar terug.

Jehoentelaar

Het houdt inderdaad niet over qua sportparken in deze stad. Het meeste is in zoverre functioneel ingericht dat het geen enkel warm gevoel oproept. Het enige leuke hier zijn wat mij betreft de velden op de Esserberg (echter net binnen de komgrens van Haren) en het veld van Oranje Nassau.

Citaat van: FC_Emmen op okt 24, 2018, 16:15:27
De clubs zijn naar een bijzonder sfeerloos sportpark gebracht wat ver van hun oprichtingsplek ligt.

Jup, wat ook geldt voor de Oosterparkers. Eigenlijk zonde dat een dergelijke historische naam naar een uithoek van de stad is gebonjourd.
Waar een wil is, is een vinck.

Instagram: @groundhopperjehoentelaar

FC_Emmen

Dit staat op de website van de Oosterparkers:
CiteerTERUGKEER NAAR DE WIJK

Nog steeds voetbalt Oosterparkers op Kardinge. Een beetje anoniem in de derde of vierde klasse. Maar thuis voelt de club zich nog steeds niet. De club keert het liefst weer terug naar de 'eigen' Oosterparkwijk en onderhandelt daar over met de gemeente.
Dit staat er al geruime tijd. Voor de vereniging zou het wel gunstig zijn want deze vereniging hoort natuurlijk niet op Kardinge te spelen.
Dimitri Verhulst: 'De combinatie geel en zwart, godbetert, smakelozer kan je 't niet bedenken.'

Jehoentelaar

#5124
Die Tweede Klasse K op de zondag is best een leuke competitie, bedacht ik mij vorige week zondag bij GVAV-Rapiditas - VV Oerterp. Dus waarom niet een week later naar nog een duel in Stad in deze reeks? Precies, daar is eigenlijk niks op tegen. De mix van clubs uit de stad, historische namen uit Friesland en een kluit andere toevoegingen gaf mij dit weekend een heuse stadsderby in het oosten: FC Lewenborg - VV Helpman.

Soms moet het net zo zijn dat je clubs meerdere keren treft zonder daar echt naar op zoek bent. Vorig seizoen stond ik langs het veld van Helpman toen Lewenborg op bezoek kwam. Een zomerstop en twee promoties verder troffen de clubs elkaar dit weekend wederom - op het andere sportpark en een divisie hoger dan het jaar ervoor. FC Lewenborg speelt dit seizoen voor het eerst in de clubgeschiedenis in de tweede klasse. De club van de gelijknamige uitbreidingswijk aan de oostkant van de stad stamt uit 1976, de periode dat het groene gebied rond de oude handelsroute Stadsweg een bak zand over zich heen kreeg voor een klassieke bloemkoolwijk. De wijk Lewenborg dankt zijn naam aan een nu verdwenen historische boerderij van de adellijke familie Lewe in Ulgersmaborg. Een beeltenis van deze boerderij is opgenomen in het clublogo van FC Lewenborg; wat mij betreft een leuk detail dat de club herkenbaarheid en een stukje historie meegeeft.

Tegenstander VV Helpman is een stuk ouder. Helpman was ooit een losstaand dorp maar is door de uitbreidingsdrift van de grote stad inmiddels een van de zuidelijke wijken van Groningen. De club heeft decennialang op vergelijkbaar amateurniveau geacteerd en deed dat op verschillende eigen sportparken. Tegenwoordig speelt Helpman op het sportpark van de Esserberg in Haren. Na de gemeentelijke herindeling in 2019 is dat echter onderdeel van de gemeente Groningen en zodoende zal VV Helpman vanaf dat moment als Groningse club ook weer in Groningen actief zijn, zonder daarvoor te hoeven verhuizen.

De wedstrijd van vanmiddag in de Tweede Klasse tussen de twee wijkclubs zou een duidelijk verschil in sportief niveau weergeven. Helpman is het seizoen uitstekend begonnen en acteert bovenin de ranglijst, terwijl de oranjehemden van Lewenborg een stuk stroever van start zijn gegaan en hun eigen clubnaam onderin de reeks terugvinden. Dit onderscheid in de competitie werd op het Gemeentelijk Sportpark Lewenborg, dat twee kunstgrasvelden en een sporthal rijk is tussen de wijk en de oostelijke ringweg, in de eerste helft snel duidelijk. Helpman wist prima verzorgd voetbal op de mat te leggen en creëerde veel grote kansen, maar kreeg het voor elkaar om op achterstand te komen na een slechte terugspeelbal. De Helpmanner doelman trok aan de noodrem en een gele kaart en een vrije trap later stond de 1-0 op het niet aanwezige scorebord. Dit zorgde voor een verschuiving van het initiatief naar de thuisploeg dat ongetwijfeld aan vertrouwen had gewonnen, maar Lewenborg kon dat niet in meer omzetten dan enkele uitbraken in de omschakeling. Helpman wist het verzorgde spel na een korte rommelige fase weer op de mat te brengen en kwam na een fraaie stift en een harde pegel in de kruising nog voor rust verdiend op voorsprong (1-2).

Na de koffie en de snacks van de rust verliep het duel ineens een stuk rommeliger en waren beide ploegen nauwelijks in staat om een verzorgde aanval te creëren. Lewenborg was aanzienlijk feller in de duels en verdedigde een stuk meer naar voren, iets waar de bezoekers duidelijk moeite mee hadden. Lewenborg mocht bij vlagen hopen op de gelijkmaker maar het bleef karig wat de thuisploeg aanvallend liet zien. In een spaarzame kans in de slotfase van het duel wist Helpman wél het doelnet te vinden en zo het duel op slot te gooien. Lewenborg wist in de (overigens erg lange) blessuretijd nog twee halve kansen te creëren, maar beide schoten gingen hoog over het doel. De drie punten gingen zodoende mee naar Helpman, dat nu op de derde plek bivakkeert en slechts twee punten moet toegeven op koploper LSC 1890. Lewenborg zakt naar de dertiende plek en heeft alleen nog VV Peize achter zich.

Komende zondag spelen beide teams (wederom) een thuiswedstrijd, wanneer Hoogezand op bezoek komt in Helpman en Lewenborg op eigen terrein Jubbega ontvangt. Tegelijkertijd vindt in Leeuwarden een duel vol historie plaats tussen LAC Frisia 1883 en LSC 1890.
Waar een wil is, is een vinck.

Instagram: @groundhopperjehoentelaar

Jef400

Bij het bezoek aan het Olympisch stadion is gisteren voor mij wel een beetje een groundhoppersdroom uitgekomen. Zelden zo'n mooi decor voor een pot bekervoetbal gehad. Tel daarbij het verschrikkelijke hondenweer, de aparte sfeer en de gezelligheid van een leuke forumgenoot bij op en ik denk dat het weinig beter dan gisteren kan. Daarnaast blijven bekerstunts (al was deze verwacht) altijd mooi.

Olav

Sluit ik mij bij aan Jeffrey! Leuk ook om eens iemand te zien van hier

Koning Kriel

Afgelopen weekend een fantastisch weekend in Schotland gehad. Op zaterdag naar St Mirren - Rangers en Greenock Morton - Patrick Thistle en op zondag naar Kilmarnock - Aberdeen.

Schotland in het algemeen is een aanrader maar toch voor Greenock Morton, wat een parel is Cappielow park.

Jehoentelaar

Het is een competitie om bij te watertanden, de 3.Liga van onze oosterburen. Twintig clubs met betaalbare toegang, een bonte verzameling aan stadions en vooral een heleboel beladen duels, vormen het huidige hoogtepunt van de nog jonge geschiedenis van de competitie. Het is een feest om te volgen en een nog groter feest om één van de twintig clubs te supporten. Het werd daarom hoog tijd dat ik als fan en Mitglied van de SC Preußen uit Münster weer eens naar Westfalen ging. Afgelopen zaterdag was het zover, met op het programma één van de krakers van het seizoen in het Preußenstadion tegen TSV 1860 München.

Zoals vaker wisten één van m'n vaste 'Münstergangers' en ik een auto te vinden om de reis naar het noorden van NRW af te leggen. Het scheelt al gauw de helft aan reistijd. Deze dag reed het bovendien zowaar een keer door op de A31, waardoor we vijf kwartier voor de aftrap al geparkeerd stonden naast het stadion. Dat het een topduel was mocht duidelijk zijn: het stadionterrein was al voller dan het op sommige dagen met de aftrap is. Het mooie weer zorgde ervoor dat we ondanks kaartjes voor de lange zijde kozen voor onze vaste plek in de Kurve. Met een Mantaplatte in de hand namen we daarom plaats achter de vaste Wellenbrecher aan de oostzijde van het stadion. In afwachting van de wedstrijd zagen we het uitvak stampvol raken en ook de thuisvakken werden behoorlijk getest op hun capaciteit. Uiteindelijk zouden op ongeveer 1.200 kaartjes na alle plekken vergeven zijn; voor het eerst in jaren heeft Münster voor een wedstrijd die niet tegen Osnabrück werd gespeeld de magische grens van 10.000 bezoekers weten te verbreken.

De 12.532 supporters, waaronder 1.300 namens de Löwen uit het diepe zuiden, zagen een wedstrijd waarin veel felle duels werden uitgevochten, maar die ook werden afgefloten. Het werd al snel duidelijk dat voetbal vanmiddag nauwelijks een contactsport was en met het gegeven dat beide teams over een prima verdedigende linie beschikken beloofde dat weinig goeds. Uiteindelijk vond er voor beide doelen dan ook nauwelijks wat plaats, behoudens in de fase vlak voor rust toen de bezoekers een reeks aardige kansen afrondden met een kanonskogel op de lat van het doel van Schulze Niehues. Namens Münster wist Azerbeidjaans international Dadashov voor weinig gevaar te zorgen en specialist Kobylanski kwam niet verder dan een enkele gevaarlijke vrije trap. Toch overheerste na afloop in het stadion tevredenheid: het eerste duel in 55 jaar tegen 1860 München leverde een mooie voetbalmiddag op en de Adlerträger wisten zich, mede doordat bijna iedereen dit weekend gelijk speelde, te handhaven op de tweede plaats in de competitie. Wie had gezegd dat Münster in deze fase van het seizoen, met deze competitiesamenstelling, de tweede plek zou innemen was voor gek verklaard. Wel moeten we realistisch zijn en niemand waagt zich eraan om over de mogelijke gevolgen van een top twee-klassering te spreken. Het is hoe dan ook een heerlijk seizoen waar iedereen die de club steunt van geniet. Dat de rivaal dan net de enige ploeg is die boven ons staat, nemen we maar voor lief.

Voor nu is het tot de winterpauze even genoeg geweest met de wedstrijdjes bij onze oosterburen. Na de winter krijgen we nog een hoop mooie duels waar we uit kunnen kiezen, waaronder de thuiswedstrijden tegen Meppen en Osnabrück, het bezoek van 1.FC Kaiserlautern, alsmede uitduels in München en Braunschweig.
Waar een wil is, is een vinck.

Instagram: @groundhopperjehoentelaar

Semper Fidelis

Citaat van: Jehoentelaar op nov 07, 2018, 12:01:45
Het is een competitie om bij te watertanden, de 3.Liga van onze oosterburen. Twintig clubs met betaalbare toegang, een bonte verzameling aan stadions en vooral een heleboel beladen duels, vormen het huidige hoogtepunt van de nog jonge geschiedenis van de competitie. Het is een feest om te volgen en een nog groter feest om één van de twintig clubs te supporten. Het werd daarom hoog tijd dat ik als fan en Mitglied van de SC Preußen uit Münster weer eens naar Westfalen ging. Afgelopen zaterdag was het zover, met op het programma één van de krakers van het seizoen in het Preußenstadion tegen TSV 1860 München.

Zoals vaker wisten één van m'n vaste 'Münstergangers' en ik een auto te vinden om de reis naar het noorden van NRW af te leggen. Het scheelt al gauw de helft aan reistijd. Deze dag reed het bovendien zowaar een keer door op de A31, waardoor we vijf kwartier voor de aftrap al geparkeerd stonden naast het stadion. Dat het een topduel was mocht duidelijk zijn: het stadionterrein was al voller dan het op sommige dagen met de aftrap is. Het mooie weer zorgde ervoor dat we ondanks kaartjes voor de lange zijde kozen voor onze vaste plek in de Kurve. Met een Mantaplatte in de hand namen we daarom plaats achter de vaste Wellenbrecher aan de oostzijde van het stadion. In afwachting van de wedstrijd zagen we het uitvak stampvol raken en ook de thuisvakken werden behoorlijk getest op hun capaciteit. Uiteindelijk zouden op ongeveer 1.200 kaartjes na alle plekken vergeven zijn; voor het eerst in jaren heeft Münster voor een wedstrijd die niet tegen Osnabrück werd gespeeld de magische grens van 10.000 bezoekers weten te verbreken.

De 12.532 supporters, waaronder 1.300 namens de Löwen uit het diepe zuiden, zagen een wedstrijd waarin veel felle duels werden uitgevochten, maar die ook werden afgefloten. Het werd al snel duidelijk dat voetbal vanmiddag nauwelijks een contactsport was en met het gegeven dat beide teams over een prima verdedigende linie beschikken beloofde dat weinig goeds. Uiteindelijk vond er voor beide doelen dan ook nauwelijks wat plaats, behoudens in de fase vlak voor rust toen de bezoekers een reeks aardige kansen afrondden met een kanonskogel op de lat van het doel van Schulze Niehues. Namens Münster wist Azerbeidjaans international Dadashov voor weinig gevaar te zorgen en specialist Kobylanski kwam niet verder dan een enkele gevaarlijke vrije trap. Toch overheerste na afloop in het stadion tevredenheid: het eerste duel in 55 jaar tegen 1860 München leverde een mooie voetbalmiddag op en de Adlerträger wisten zich, mede doordat bijna iedereen dit weekend gelijk speelde, te handhaven op de tweede plaats in de competitie. Wie had gezegd dat Münster in deze fase van het seizoen, met deze competitiesamenstelling, de tweede plek zou innemen was voor gek verklaard. Wel moeten we realistisch zijn en niemand waagt zich eraan om over de mogelijke gevolgen van een top twee-klassering te spreken. Het is hoe dan ook een heerlijk seizoen waar iedereen die de club steunt van geniet. Dat de rivaal dan net de enige ploeg is die boven ons staat, nemen we maar voor lief.

Voor nu is het tot de winterpauze even genoeg geweest met de wedstrijdjes bij onze oosterburen. Na de winter krijgen we nog een hoop mooie duels waar we uit kunnen kiezen, waaronder de thuiswedstrijden tegen Meppen en Osnabrück, het bezoek van 1.FC Kaiserlautern, alsmede uitduels in München en Braunschweig.

Leuk verslag en de 3. Liga is inderdaad geweldig dit seizoen, ben zelf echter "fan" van Spitzenreiter VfL Osnabrück, al een aantal seizoenen. De plannen zijn er om naar Münster te gaan, al zal het dan wel eens verschrikkelijk koud kunnen wezen, want wordt het weekend van 16 februari gespeeld.