De charme van het bekertournooi

Gestart door hgrm, mrt 08, 2009, 17:34:15

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

hgrm

Iets over zeven uur stond Breda al te wachten voor het station van Alkmaar. De hele heenweg -en die was lang, want net als mijn lessen had ik de wandeling door Alkmaar niet voorbereid- verkondigde hij dat hij rekende op een flinke pandoering voor zijn geliefde NAC. Als AZ-er had ik geen goed gevoel over de wedstrijd, maar mijn bezwaren werden weggewuifd door Breda, die zich met verve in de underdog positie aan het manouvreren was.

Toen we uiteindelijk toch de juiste richting hadden gevonden, zagen alras het DSB-stadion opdoemen. Voor mij zou het het eerste bezoek aan het nieuwe onderkomen van AZ worden. De laatste keer dat ik mijn favorieten zag spelen, was in de beruchte halve finale van de UEFA-Cup op bevrijdingsdag 2005, nog in de Alkmaarderhout. Deels de herinnering aan deze wedstrijd, deels het nieuwe stadion en deels de lastige kaartjessituatie hebben me sindsdien uit Alkmaar weggehouden.

Nadat Breda nog even een sjaaltje had aangeschaft, betraden we vlak voor de aftrap het stadion. Hoewel het stadion weinig originaliteit kent, de hoeken dicht gebouwd zijn en alles nog glimt van nieuwigheid, maakte het stadion toch indruk. In één van de hoeken hadden de supporters van NAC plaats genomen, in een staanvak. Zou de terugkeur van de staanplaatsen na proeven in Deventer, Heerenveen, Groningen en Almere dan toch doorzetten??

De wedstrijd begon zoals verwacht: AZ kwam zonder briljant te spelen op voorsprong. Hierna maakte AZ de klassieke fout. Het elftal uit de kaasstad was niet meer vooruit te branden en liet NAC meer en meer in de wedstrijd komen, zonder dat de ploeg uit Breda gevaarlijk werd, overigens.

Na de pauze leek het erop alsof van Gaal flink uit zijn slof was geschoten. Binnen vijf minuten kreeg AZ drie grote kansen. Martens was het dichtst bij verdubbeling van de score, maar zijn poeier raakte de paal. Terwijl iedereen op de 2-0 zat te wachten, viel de goal aan de andere kant. Een ongevaarlijk schot van Boukhari werd door een blunder van doelman Romero tot doelpunt gepromoveerd. Een kwartier later werd het nog erger: uit de kluts kwam NAC op voorsprong. Hoewel Breda het laatste kwartier zo zenuwachtig was als een examenleerling die op het verlossende telefoontje zit te wachten, werd AZ, ondanks veel balbezit, nooit serieus gevaarlijk. Ik moet zelfs toegeven dat de winst van NAC over de gehele wedstrijd niet eens onverdiend was.

De terugweg naar het station was Breda als een kind zo blij. Mijn humeur had uiteraard wel een deukje opgelopen, maar de gedachte dat de schaal in het verschiet ligt, maakt een hoop goed. Toen wist ik uiteraard nog niet wat er zich in de AZ-kleedkamer had afgespeeld....









Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

Hugo

Ik vind het best wel een aardig stadion. Vorm dak is apart en de tribunes zijn behoorlijk steil. De gevel kan mij ook wel bekoren, eigentijds met de beplating.