Wekke - foto's en verslagen

Gestart door wekke, jan 16, 2012, 20:27:28

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Saltacampos

Leuk verslag en goed dat je alle onzin over de onveiligheid in Rusland die voor het WK is verspreid, tegenspreekt met ervaring ter plaatse.
Interlandvoetbal interesseert me maar matig, maar ik kon niet begrijpen dat mensen wél naar Brazilië gaan, maar niet naar Rusland omdat het "te onveilig en te ver" is, terwijl Brazilië in beide opzichten veel slechter scoort.
Over land and sea

Nort

Qua dat betreft heeft de Westerse propoganda goed gewerkt. Wat mezelf is opgevallen in de 2,5 dag dat ik in Moskou was, de grote hoeveelheid Zuid-Amerikaanse supporters en de afwezigheid van Europese fans. Heb jij dat zelfde beeld, Wekke, of was het gewoon 'toeval'? 

De enige reden die ik kan bedenken is dat Europese supporters in- en uitvliegen, maar ook in de stadions zijn de Europese landen in ondertal. 

wekke

Inderdaad, Europese supporters waren gigantisch in ondertal. Om je een idee te geven: wij waren met circa 4.000, Tunesië met 20.000. In het straatbeeld waren het voornamelijk Zuid-Amerikanen. In Sotchi waren er amper 500 Belgen aanwezig tegenover 6.000 Panamezen

Wat betreft de vergelijking met het vorige WK: volledig akkoord. Brazilië klonk exotisch, maar was qua veiligheid echt opletten geblazen. Dat is nu absoluut niet het geval. Ik durf te stellen dat er op dit moment geen veiligere plek is om te vertoeven dan Rusland.

Joost

Ik word altijd enthousiast wanneer een nieuw verslag van Wekke tussen de ongelezen berichten staat. Ook ditmaal weer helemaal top, je moet er echt eens wat mee doen.

wekke

Citaat van: Joost op jun 25, 2018, 23:46:09
Ik word altijd enthousiast wanneer een nieuw verslag van Wekke tussen de ongelezen berichten staat. Ook ditmaal weer helemaal top, je moet er echt eens wat mee doen.

Bedankt!

De opleiding journalistiek draaide op niets uit wegens te lui om naar school te gaan ;-)

Ik wil er best wat mee doen maar weet niet goed wat. Plus, ik post vaak zo'n uitgesproken mening dat die vaak gedateerd geraakt door wat ik in een later levensstadium als invloed meekrijg. Maar ik besef wel dat dit me enorm makkelijk afgaat. Kost me om en bij de 30 minuten en ik lees het vaak niet na.

wekke

Arena Baltika – FC Baltika Kaliningrad

28-06-2018 Engeland – België 0-1, WK 2018

Zoals ik reeds vertelde, sprongen we na de WK loting van België een gat in de lucht. Moskou en Kaliningrad zouden we gaan vinken. Kaliningrad ligt op 1.385 km van onze woonplaats in Olen. Voor fervente roadtrippers als ons is dat peace of cake. Omdat de media weer zijn afschrikkende zelve was vlak voor de loting, ivm hooliganisme, waren we wel op onze hoede. De match tegen Engeland in een Russische enclave tussen Polen en Oekraïne. Kortom 4 landen die in het verleden absoluut geen lieverdjes waren. Met dit en de veel te dure hotelkamers van Kaliningrad in ons achterhoofd beslisten we tijdens de loting al om van Gdansk (Polen) onze thuisbasis te maken. Het financiële verschil was enorm. In Kaliningrad gingen de gemiddelde hotelkamers voor €400 per persoon voor twee nachten, wij betaalden €42 per persoon voor twee nachten. Een klein prijsverschilletje, is het niet. Gdansk ligt op 168km van Kaliningrad dus ook dat leek een eitje. Dit hadden we bangelijk goed geregeld!

Het WK kwam steeds dichterbij en de berichtgevingen over Kaliningrad werden rampzalig. Europese verzekeringsmaatschappijen geven geen groene kaart voor Rusland. Huurauto's en leasing wagens mogen de grens niet over. Een dashcam is verplicht eens je de grens over gaat. Supportersbussen zaten helemaal volzet, niet dat iemand van het overkoepelende orgaan ons deze optie had aangeboden. Het gaf vooral een "wat nu?!" gevoel. Ik besliste om het er op te wagen met mijn auto en Vali regelde een dashcam. Zodoende vertrokken Werner, Vali en ik richting Gdansk. Een erg vlotte trip tot halfweg Polen. De autostrade naar Gdansk zijn ze nog volop aan het aanleggen waardoor je circa 250 kilometer moet overbruggen langs secundaire wegen. Wegen waar plots verkeerslichten opdoemen terwijl je 130km/u rijdt. Wegen waar plots tractors achteruit rijden in jou richting. Bij de zaak zijn was een must. Na een rit van 14 uur kwamen we aan in Gdansk. Een klein en gezellig stadje. We gingen nog uitgebreid iets eten en drinken alvorens vroegtijdig ons bed op te zoeken. Van iedereen hoorden we dat de grensovergang met Rusland wel eens uren kon duren. Op tijd vertrekken was de boodschap.

Om 8u30 pikten we nog twee Belgen op en vertrokken we richting Kaliningrad. Ik moest duidelijk nog goed wakker worden want ik slaagde er in om tot twee keer toe te spookrijden. Dankzij een tip van Belgen die naar de eerste wedstrijd in de Arena Baltica waren geweest, wisten we dat Braniewo de rustigste grensovergang was. Dat was ook het geval. Ik moet zeggen dat zo'n grensovergang me best wel zenuwachtig maakten. De Poolse grens was geen enkel probleem. De mensen spraken deftig Engels, waren vriendelijk en er kon een lachje af. Paspoort, Fan ID en documenten van de wagen werden gecontroleerd. Iedereen diende daarna uit te stappen en werd de wagen gecontroleerd op drugs en bommen. Hooguit tien minuten en we konden verder. De Russische grens enkele meters verder was andere koek. Aan de eerste stop tellen ze het aantal personen in de wagen en krijg je een kleurenkaart. Controle twee was de grens zelf.  De controle van de wagen viel goed mee en was quasi dezelfde als aan de Poolse grens. Al de andere bureaucratische rompslomp is andere koek. Bovendien spreken ze geen jota Engels. Drie verschillende loketten controleerden mijn paspoort, fan ID en registratieformulier van de wagen. Drie verschillende documenten om mijn wagen in te voeren in Rusland. Normaal kost dit alles €40, nu was het blijkbaar gratis. Ik stond voor het laatste loket, de vrouw voor mij keek me stoïcijns aan met alle documenten in de hand. Ik verveel me, ik kijk effe rechts en zie een Audi wegrijden. Onmiddellijk komt er een vrouw met bagage aanlopen, druk wuivend naar de wagen. Had die kerel zijn vrouw achtergelaten aan de grens. Ik kon me niet inhouden en ging strijk van het lachen. Een geniale manier wel om van je vrouw af te geraken. De beambte voor mij kon er klaarblijkelijk niet zo om glimlachen, stoïcijns als ze was. De nodige stempels en documenten waren in orde en we konden vertrekken. Wanneer we instapten, zagen we de Audi terug aan komen rijden. Had men bij de laatste controle even verderop gemerkt dat de kleurenkaart niet klopte met het aantal passagiers. Geniaal! Maar de kans is groot dat hij op de bank mag slapen.

We reden rustig door het Russische landschap richting Kaliningrad. Enkele tientallen kilometers verderop passeren we politie. Een mannetje staat met een zwart/witte stok naar de zijkant van de wagen te wijzen, maar doet verder geen teken om te stoppen. Ik rij gewoon verder. "Wekke, ik denk dat je u zo snel mogelijk ergens aan de kant moet zetten!" Ik dacht dat Werner een grap maakte. Dat was niet het geval. Werner had de agenten zien instappen in de politiewagen en de sirenes zien opzetten.
Even verderop aan een bushalte zet ik me langs de kant. Komt die oude Lada met loeiende sirenes en de nodige kerstverlichting tegen zeker 120km/u aan gevlamd. Ei zo na hadden ze ons niet zien staan. Ze gooiden alles dicht, knalden met die Lada op een borduur en stapten uit. Daar moet minstens één iemand de voorruit van dichtbij gezien hebben, kan haast niet anders. Al een geluk kon één van de drie vloeiend Engels. "Why didn't you stop!" Met de nodige verontschuldigingen maakte ik me er vanaf. Nu die man was echt wel vriendelijk en ik denk dat hij zich schaamde om de onwetendheid van zijn twee Russische collega's. Die onwetendheid was nu net het probleem. Die gasten wezen blijkbaar naar mijn nummerplaat. Ze hadden nog nooit een Belgische nummerplaat gezien. De paspoorten en fan ID's werden gecontroleerd en we konden weer verder.

Rond klokslag 13u waren we aan het stadion. Best een knap stadion langs de buitenkant door zijn niet alledaagse architectuur. Rondom was er enorm veel parking voorzien, maar we mochten geen enkele gebruiken. Allemaal gereserveerd voor de FIFA, achteraf bleek trouwens dat ze nagenoeg allemaal leegstonden. We konden wel parkeren op de Park & Ride een 4 kilometer verderop. Daar namen we de bus richting centrum waar het drankgebruik duidelijk al zijn werk had gedaan onder de vele Belgen. We aanschouwden het, dronken en aten iets en vulden zo de namiddag. Omstreeks 17u30 namen we de bus richting stadion. De Arena Baltika wordt de nieuwe thuishaven van FC Baltika Kaliningrad. De naam FC Baltika klinkt sommigen misschien wel bekend in de oren. FC Baltika speelt in de tweede klasse van Rusland en treft daarin Luch Energiya Vladivostok. Beter bekend omwille van de enorme afstand tussen beide clubs. Supporters reizen 10.420 kilometer van Vladivostok naar Kaliningrad en omgekeerd. Bij beide clubs wordt het aanzien als een must om als echte supporter te worden aanzien. In je supporterscarrière zou je de trip minstens één keer moeten maken. Het doet me een beetje denken aan Moslims die minstens één keer in hun leven naar Mekka moeten reizen. De Arena Baltika telt op dit moment 35.212 plaatsen. Na het wereldkampioenschap wordt dit bijna gehalveerd zodat FC Baltika niet in een veel te groot stadion speelt. Dit stadion is een beetje hét paradepaardje van de Russische WK organisatie. Niet omwille van zijn architectuur en grote, maar puur om te laten zien wat de Russen kunnen, namelijk een gebied opeisen op Europees grondgebied, en om een beetje uit te pakken met Kaliningrad.  Want alles heeft men hier vernieuwd. De autoroute van de grens naar het stadion is gloednieuw. Op de plaats van het stadion heeft men alles en iedereen onteigend om het neer te kunnen planten. De organisatie is piekfijn geregeld. Net zoals in Moskou zal men er alles aan doen om iedereen tevreden te stellen.

Omstreeks 18u00 streken we neer aan het stadion. Wederom de gewoonlijke luchthavenachtige controle alvorens binnen te gaan. Er waren op verschillende plekken optredens aan de gang om het publiek te entertainen. De Arena Baltika raakte gevuld en er waren best veel Belgen aanwezig. Veel meer dan Engelsen. De wedstrijd zelf was afschuwelijk, maar we hadden het eigenlijk wel verwacht. Door de gebeurtenissen in de andere groepen leek het erop dat plaats 2 in onze eigen groep de gemakkelijkste route gaf in de knock-out fase. Het zorgde ervoor dat beide B-teams (bij de Belgen stonden er 9 anderen op het veld dan tegen Tunesië) gewoonweg niet wilden winnen. We konden wel constateren dat sommigen dit niveau gewoonweg niet aankunnen. €95 betaald om Leander Dendoncker te zien klungelen. Een mens wordt voor minder lastig. In de tweede helft was er dan toch een beetje opwinding. Adnan Januzaj nam de bal op rechts aan, kwam richting strafschopgebied en krulde de bal heerlijk in de verste winkelhaak. Hij juichte uitbundig, maar ik heb zo'n vermoeden dat die goal niet in het wedstrijdplan zat. Achter ons werden onze Waalse vrienden wild. Het drankmisbruik had z'n tol geëist bij die gasten. Na de goal lag het tempo weer enorm laag. Rashford miste op een gegeven moment dé kans op de gelijkmaker. De Engelsen schrokken er zelf van. Men wilde namelijk geen gelijkspel want dan waren zij groepswinnaar. Zodoende gingen ze maar klungelen en een tweede tegengoal afdwingen. Die kwam er niet. Het bleef 0-1 en België komt zo in het spoor van Brazilië. Ik zou zeggen, zorg eerst maar dat je voorbij Japan geraakt. En voor Engeland? Ik hoop dat ze een pandoering krijgen tegen Colombia. Het zal ze leren om dergelijke non-matchen af te leveren.

Na de wedstrijd keerden we onmiddellijk terug naar Gdansk. We namen een andere en veel drukkere grensovergang. De controle op zich was minder dan op de heenweg, maar het duurde enorm lang. Rond half 3 in de ochtend stonden we weer voor ons hotel. De trip zat er op en in de ochtend reden we weer naar België. Mijn grootste spijt? Dat ik geen twee à drie weken door Rusland ben getrokken. Want hoe hard de tegenstrijdigheden ook zijn, ik raad het iedereen aan. Al is het maar om via het toerisme bepaalde barrières te breken en de lokale mensen van inkomsten te voorzien.











Hugo

Bedankt voor het verslag.  Met plezier gelezen.

wekke

18-07-2018 Ranst - K. Lyra Lierse 1-5, Oefenwedstrijd

29-07-2018 Stade Everois - K. Lyra Lierse 2-5, Beker van België


Is er een leven na de Koninklijke Lierse Sportkring? Het is een vraag die mij, en bijgevolg alle supporters, na het faillissement bezig hield. Het ging snel, heel snel. Plaats voor een lang rouwmoment was er niet. Vlak voor het faillissement van KLSK was supportersorgaan Lierse Voor Altijd al gesprekken gestart met verschillende clubs. Een soort plan B voor als het helemaal mis zou gaan. Duffel, Oosterzonen en Nijlen werden genoemd, Lyra werd uiteindelijk de keuze van LVA. Samen met het bestuur van Lyra TSV maakten men plannen en een visie voor de nieuwe club. Zo zijn een sterke lokale verankering en supportersparticipatie (eerst met twee vertegenwoordigers, later de Duitse 50+1 regel) twee van de belangrijkste peilers. Het plan werd goedgekeurd door het bestuur van Lyra TSV. Als er voor de deadline van de KBVB geen beter alternatief kwam, werd Lyra TSV omgedoopt tot Koninklijke Lyra Lierse. De tijd verstreek en in de media gonsde het van de geruchten over Oosterzonen dat zijn stamnummer te koop aanbood. De deadline kwam dichterbij en de mensen van Lyra en LVA beslisten dat men niet kon blijven wachten op een alternatief, laat staan dat deze beter (lees, eenzelfde visie) zou zijn. Vlak voor de deadline was ook de deal met Oosterzonen rond. Twee clubs met de naam Lierse zullen dan ook vanaf dit seizoen toetreden tot de amateurreeksen. Lierse Kempenzonen zal deelnemen aan 1e Amateur met Luc Van Thillo als nieuwe geldschieter. De man kocht het Herman Vanderpoortenstadion ('t Lisp) over van Maged Samy, wel krijgt de Egyptenaar blijkbaar nog een eigen loge in het stadion én zal er Wadi Degla op de mouwen van de shirts staan. Enkele anderen zakkenvullers die mee het faillissement van Lierse op hun kerfstok hebben, nemen bepaalde postjes in.

Ondertussen distantiëren meer en meer mensen zich van het K. Lyra Lierse plan en de propaganda molen van Lierse Kempenzonen komt op volle toeren. Van Thillo koopt het oude logo van de curator (in eigen beheer trouwens en dus geen eigendom van de club). En zo lees je nu op de sociale media "We're back!" met het logo van K. Lierse S.K.  en hun nieuwste transfer die pronkt in een geel-zwart retro truitje. En laat dat nu net alles zijn wat ik verafschuw bij fusies/opslorpingen. Doen alsof er niks gebeurd is en op het eerste zicht dezelfde fouten maken als de jaren voordien. Bovendien pikt het elke keer als ik de verkrachting van dat Lierse logo zie. Twee maanden lang werd er onderling gebikkeld, gediscussieerd en gescholden. Op Facebook, op het LVA forum, verbaal met vrienden. Eén supportersgemeenschap werd abrupt gesplitst. Vriendengroepen (ook de mijne) werden in twee groepen gedeeld. Supportersclubs vielen als brokken uit elkaar. In april en mei stonden we allemaal nog samen, als één blok. Een soort afscheidstournee doorheen Play Off II met de hoop op een redding, maar met de dood van Lierse als gevolg. Nu staan we lijnrecht tegen over elkaar. Zie daar, alle ingrediënten om een rivaliteit à la Beerschot/Antwerp en KV/Racing te bekomen. En die rivaliteit zal er ongetwijfeld komen.
Ik had mijn keuze al langer gemaakt. De visie van Lyra Lierse spreekt me aan, ongeacht het stadion, de kleuren of de naam. Zoals ik al schreef, heb ik ook altijd een wrang gevoel gehad bij clubs zoals Germinal Beerschot, Waasland-Beveren, ... Ik wil geen Lierse 2.0, geen afkooksel ervan. Ook al is alles hetzelfde als voordien, het zou voor mij ophouden. Maar ga ik me thuis voelen op Lyra Lierse? Wat met de supporters en vrijwilligers van Lyra TSV? Zijn wij welkom? Kunnen wij er één geheel van maken met respect voor elkaar en zonder de andere weg te drummen? Vragen, een heleboel zelfs, komen op je af in de aanloop van zo'n seizoen. De oefencampagne kwam dichterbij en werd op 18 juli in Ranst afgetrapt. Ik ging er naartoe en had er ongelooflijk veel zin in. Eenmaal aangekomen, zoek je een plaatsje langs de kant en begin je te analyseren. Niet zozeer de sterkte van het elftal (1-5 winst), maar wel de omgeving. Wie heeft er mee de overstap gemaakt? Is er veel volk van Lyra TSV? Wat met clubkleuren en kledij? Veel wijzer wordt je niet op zo'n eerste oefenwedstrijd. Niet qua spelbeeld, niet qua omkadering. De volgende twee wedstrijden (VC Herentals en Zandhovense SK) moest ik aan me voorbij laten gaan, maar als amateurclub volgt er dan snel de Beker van België.

De bekercompetitie startte voor K. Lyra Lierse op het veld van Stade Everois. Met 8 personen van onze zelf opgerichte supportersclub 'Oldskool 1906' reden we richting Evere. Niet ver van de NAVO gebouwen bevindt zich het Parc St. Vincent van Stade Everois Racing Club. Een klein terreintje met één tribune en, jammer genoeg, kunstgras. Maar voor een keer lag mijn focus niet op het terrein en zijn omgeving, maar op alles wat Lyra Lierse was en het hele gebeuren er omheen. Je betrapt jezelf ook erg vaak in oude gewoontes en moet even wennen aan het niveau waarop je nu wedstrijden zal gaan kijken. Het start al bij de ingang. De kassier verontschuldigt zich want het wisselgeld is op, geen probleem hoor betalen we gewoon €10 ipv €8. Je krijgt geen kaartje, maar een simpel bonnetje dat één stap verder gescheurd wordt door een bejaarde vrijwilligster. Daarna had ik de neiging om met mijn armen en benen gespreid te gaan staan. Tja, bij Lierse was het steevast een fouille door de stewards. Met van tijd ook nog rel met diezelfde stewards. Echt graag zagen die ons niet komen. Nu was er niemand aanwezig. Oke, je bent binnen en kijkt rond. Een kleine kantine, erg kleine wc blok en een mobiele tapwagen. Niet dat meer nodig is voor zo'n club, maar je bent het niet meer gewoon.

Het Parc St. Vincent is best aardig gevuld. Ik schat dat een 250 à 300 supporters van Lyra Lierse de korte reis naar het Brusselse maakten. Veel bekenden gezichten van op Lierse (sfeergroepen YBA en PCL maakten mee de verhuis naar Lyra Lierse). Je begint op details zoals kledij te letten. What is done and what is not done?  De bekende gezichten, idem voor mezelf, dragen nieuwe cassual kleding van Lyra Lierse.  Chappeau trouwens voor die merchandising, het ziet er piekfijn uit. Zijn er accenten van het vroegere Lierse te bespeuren? Weinig. Iemand draagt een prachtig retro shirt van Lierse, een ander iemand draagt een sjaal van Geel-Zwart (de 'oude' naam van Lierse voor Altijd). Een 10-tal mensen dragen rood-witte sjaals/shirts van Lyra TSV. Het dragen van KLSK kledij bij Lyra-Lierse wedstrijden is nooit in me opgekomen. Blijkbaar voelt de overgrote meerderheid dat ook zo aan. Wél hebben we onze grote geel-zwarte Oldskool 1906 vlag hangen, maar ook deze staat op de lijst om te vervangen. Het plan is om naar een neutrale zwart-wit banner te gaan. Al zat ik al eens met het idee om, net zoals de spelers shirts, te opteren voor een rood-witte op verplaatsing en de geel-zwarte bij thuiswedstrijden. Anderen hadden dan weer het idee om de 4 kleuren samen te brengen in één doek. Het is wel maf om te merken dat je zo verknocht bent geraakt aan een simpele kleurencombinatie. Daags voordien stond ik in de nieuwe fanshop van Lyra Lierse te kijken naar het rood-witte uitshirt. Een pracht exemplaar gebaseerd op het stadslogo van Lier en in het rood-wit, eerlijk, mooier dan het geel-zwarte thuisshirt. Maar een aankoop? Nee, daarvoor is het nog te vroeg.

De wedstrijd staat op punt om te begingen en we nemen plaats op de enige tribune die het Parc St. Vincent te bieden heeft. We zijn niet met veel, maar het is geen moment stil. Het ene na het andere lied wordt ingezet. Ook dan komt weer dat gewoontedier naar boven. Het zijn quasi allemaal oude Lierse liederen. Bijna elk lied heeft hetzelfde stramien. Ze zetten een lied in, je zingt de versie mee die in jezelf zit ingebakken (die van de Lierse), de naam Lierse valt en dan komt de vertwijfeling bij iedereen. Strofe twee is gemompel. Iedereen zoekt mee naar een tempo/melodie waarin je Lyra Lierse kan passen. Velen liggen in een deuk van het lachen want het is strompelen. De ene valse noot na de andere, een melodie die er helemaal naast zit. Je merkt dat de humor en zelfspot dat je zo lief had op het Lisp niet vergaan is. En plots lukt het en zijn ze weer vertrokken. Zo gaat het 2/3e van de wedstrijd. Iedereen doet zijn uiterste best om Lyra overal bij te betrekken. Je merkt goed dat de mensen die hier staan, dezelfde visie hebben als jezelf. Het zijn allemaal mensen die uitdrukkelijk gekozen hebben om niet in een Lierse 2.0 verhaal te stappen en iedereen wil er één geheel van maken, samen met de mensen van Lyra TSV. Was het die overige 1/3e van de partij dan zo stil dat je een speld kon horen vallen? Helemaal niet. Het zoeken naar liederen/melodies lukte beter en beter en plots klapten alle mensen achter ons ook mee. Supporters van Lyra, ouders van spelers en spelers die naast de kern vielen deden plots mee.

Op het veld blijkt ook dat we gewoon een leuk team hebben. De samenhang is goed en het voetbal is met drang vooruit. Het is wel weer even wennen aan het niveau. Raar om te zeggen als Lierse supporter want wat daar de laatste 10 jaar rond liep was vaak dramatisch, maar van 1B naar 3e amateur is toch een wereld van verschil. Bijna de hele eerste helft overklast Lyra Lierse de provincialers van Stade Everois. Het blijft echter bij de 0-1 van Flebus, de eerste Lyra Lierse goal in een officiële wedstrijd. Ook in de tweede helft spelen de bezoekers vlot en krijgen ze kans op kans om de voorsprong uit te diepen. Toch komt de 1-1 op het bord na een zeldzame tegenprik én een inschattingsfout van de jonge doelman. Lyra Lierse blijft de betere ploeg en maakt vrij snel de 1-2. Het hek was nu helemaal van de dam. Stade Everois prikt snel de 2-2 tegen de touwen. Luttele minuten later vindt Lyra Lierse zijn efficiënte en in een mum van tijd staat de 2-5 eindstand op het denkbeeldige scorebord. Een meer dan verdiende overwinning. In de volgende ronde wacht een verplaatsing naar Olympia Wijgmaal. Een team uit een reeks hoger, 2e Amateur.

Na de wedstrijd blijft het gezellig daar in Evere. Iedereen verzamelt rond de kantine. De drank vloeit rijkelijk en in een mum van tijd voegen de spelers zich tussen de supporters. Meer zelfs, ze halen hun muziekinstallatie boven en zetten zelf mee een eerste feestje dit seizoen in. Op dat moment denk ik bij mezelf hoe prachtig voetbal op dit niveau kan zijn. Geen restricties, buscombi's, verschuivingen door tv uitzendingen, spelers die zich onder de supporters mengen,.. Dit kan ik wel gewoon worden. Het verlies van K. Lierse S.K. zal altijd pijnlijk blijven, maar het doet deugd om eens zonder gezeik aan een seizoen te beginnen. Na vandaag ben ik er ook van overtuigd dat dit de juiste keuze was voor mezelf. Hier kunnen we een mooi verhaal schrijven met respect voor elkaars traditie en historie. Het is ook leuk om te beseffen dat je mee accenten kan leggen die wel eens (tientallen) jaren/generaties kunnen meegaan.

Foto's volgen nog

Koning Kriel

Mooi geschreven Wekke, veel succes en vooral heel veel plezier in de hopelijk nog vele seizoenen die moge volgen!

wekke

Citaat van: Koning Kriel op aug 01, 2018, 08:29:05
Mooi geschreven Wekke, veel succes en vooral heel veel plezier in de hopelijk nog vele seizoenen die moge volgen!

Thanks. Ik ben razend benieuwd hoe alles gaat evolueren bij K. Lyra Lierse.

wekke

18-07-2018 Ranst - K. Lyra Lierse 1-5, Oefenwedstrijd





29-07-2018 Stade Everois - K. Lyra Lierse 2-5, Beker van België






(Foto: Lyr Entente; K.H.)

01-08-2018 VC Mortsel OG - K. Lyra Lierse 0-4, Oefenwedstrijd


Hugo

Ja, heel erg goed stuk schrijven. Maar dat zijn we gewoon van je Wekke ;-)

wekke

#627
05-08-2018 Olympia Wijgmaal – K. Lyra Lierse 3-2; Beker van België

Voor de tweede ronde van de Beker van België nam Lyra Lierse het op in en tegen Olympia Wijgmaal. Olympia Wijgmaal is de laatste 12 jaar een vaste klant in de nationale reeksen. Het start voor het derde seizoen op rij in 2e Amateur, een reeks hoger dan Lyra Lierse, en nestelt zich daar telkens in de top 5. Een zware dobber dus voor de pallieters.

De, naar mijn schatting, 500 toeschouwers zagen nochtans weinig klasse verschil tussen beide teams. Lyra Lierse voetbalde goed en was zeker in de eerste helft de betere ploeg. In de 11e minuut kopte Dilliën de 0-1 tegen de netten. In een zonovergoten en sfeervol Ymeria golfde het spel nu meer over en weer, maar de beste kansen bleven voor Lyra Lierse. Na de drankpauze stokte het leuke voetbal langs beide zijden. De foutenlast ging de hoogte in. Na ruim een half uur moest Wijgmaal met z'n tienen verder na een rode kaart. Toch kwam de thuisploeg nog in de eerste helft op gelijke hoogte. In blessuretijd kopte Vanherberghen de 1-1 in de verste hoek.

De aanvangsfase van de tweede helft kwamen de toeschouwers ogen te kort om al het tumult te volgen. Al na enkele minuten gingen de poppen aan het dansen en kreeg Flebus van Lyra Lierse rood. Een kaart was terecht, een rode was overdreven. Een moment later was het helemaal homeless. De gelegenheidsscheidsrechter was plots helemaal de kluts kwijt. Een fout, net wel/niet in de grote rechthoek, belandde op de stip. Wat volgde, was een hoop geduw en getrek tussen de spelers. In het tumult kreeg Wijgmaal een tweede rode kaart. Langs de zijlijn kreeg Wijgmaal-coach Rocky Peeters het dan weer aan de stok met de supporters. Stockx liet zich in ieder geval niet van de wijs brengen en trapte de penalty fijntjes in de hoek, 2-1. Lyra Lierse was helemaal de kluts kwijt. Wijgmaal vond goed de ruimte, maar vergat het af te maken. Een kwartier voor tijd vonden de bezoekers dan weer hun drive terug. Via een vlotte aanval maakte Dilliën er 2-2 van. De wedstrijd stevende af op verlengingen. Tot minuut 90. Vanherbergen kon, net als in de eerste helft, een hoekschop feilloos in doel koppen. Lyra Lierse probeerde nog met de moed der wanhoop, voetbalde nog 3 dotten van kansen bij elkaar, maar het mocht niet baten. De beker van België zit er na de tweede ronde op.

Jammer want er zat meer in vandaag. Maar wat een sfeervolle topmiddag alweer. Het supportersaantal blijft groeien, de sfeer wordt beter en beter en iedereen begint duidelijk zijn draai te vinden.










KRCM1904

Citaat van: wekke op aug 05, 2018, 22:03:22
Het start voor het derde seizoen op rij in 3e Amateur, een reeks hoger dan Lyra Lierse, en nestelt zich daar telkens in de top 5. 

Je bedoelt 2e Amateur, maar na zo'n wedstrijd waar de emoties al eens hoog oplaaien is dat u vergeven? ;-)
Laatste wedstrijd: 20/08/2023 RC Mechelen - Montignies SC A 10-0 (Croky Cup - 4e ronde)

wekke

Citaat van: KRCM1904 op aug 05, 2018, 22:17:09
Je bedoelt 2e Amateur, maar na zo'n wedstrijd waar de emoties al eens hoog oplaaien is dat u vergeven? ;-)

Ik wilde het net komen aanpassen. Klein typfoutje :D