Belgisch zomeravondvoetbal: Sint Truiden en KV Mechelen

Gestart door Hielke, jul 16, 2009, 10:08:34

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Hielke

In dit topic zal ik verslag doen van twee oefenwedstrijden van Heerenveen in België. Normaal gesproken schrijf ik elders op dit forum over mijn Heerenveen-belevenissen, maar aangezien de nadruk bij deze twee wedstrijden op het groundhopaspect ligt kies ik voor het subforum 'België'.

Hielke

Sint Truiden - sc Heerenveen
Staaien, 15 juli 2009

Het is zomer in België. Met de ramen wijd open slaan we bij Antwerpen linksaf en zetten koers richting Sint-Truiden. Een plaats waar ik nooit zou komen als Heerenveen hier geen oefenduel zou afwerken. Waarmee het nut van oefenwedstrijden direct is aangetoond.

We rijden Staaien voorbij zonder er erg in te hebben. De vernieuwingsdrift heeft toegeslagen in dit verrassend leuke Belgische plaatsje. Het stadion is half oud, half nieuw. Het nieuwe gedeelte is weliswaar imposant, maar lijkt niet erg op een voetbalstadion. De prettige puinhoop rondom Staaien getuigt van de bouwwerkzaamheden. Een bouwvakker slaat wat stenen in de stoep. Aan de overkant komt een blauwe walm uit 'STVV-café' De Kanarie. De stamgasten kijken naar de Tour de France.


Staaien ligt langs het spoor.


Bouwwerkzaamheden in Sint-Truiden.


Het doet enigszins denken aan het Rat Verlegh stadion.

De temperatuur kruipt richting de dertig graden. Wij concluderen vanaf een terras dat er vandaag evenveel politieagenten als Heerenveen-supporters in de binnenstad zijn: twee stuks.


Cultuur snuiven in Sint-Truiden.


Het stadionplein is hermetisch afgesloten...

Bij binnenkomst in Staaien worden we overweldigd door de aanblik van de prachtig oude tribune achter het doel. Een juweeltje. Dit in schril contrast met zijn moderne overbuurman. Er is vandaag één tribune open. Tussen de zevenentwintig Heerenveen-supporters en het thuispubliek zit een waar buffervak. Tot een gewelddadige confrontatie zou het niet komen.


De prachtige tribune aan de spoorzijde.


Dat is dan weer jammer.

Heerenveen neemt de oefenwedstrijd tegen de heus niet briljante Belgische promovendus totaal niet serieus, maakt er aanvallend en verdedigend een potje van en blameert zich met een terechte 4-0 nederlaag. Zomeravondvoetbal in optima forma.


Gelatenheid bij het plukje blauw-wit.


Mogelijke onderschriften:
Elf zandzakken gaan ten onder in Sint-Truiden.

Of:
Zelfs met zandzakken is Heerenveenverdediging lek als een mandje.


Afdruipen, heet dat.

Na afloop vat een medesupporter de dag in één zin samen. 'Het was een prima trip, op negentig minuten na.'

Wordt vervolgd...

TeeZee

Citeer
Toch jammer dat er dan iemand in een Barcelona/Messi t-shirt zit...

Houseman

Prachtig.. ontzettend jammer dat ik dit jaar de reis niet kan maken. Niet ideaal, zo'n pot op woensdag en zaterdag.

Hielke

#4
KV Mechelen - sc Heerenveen
Achter de Kazerne, 18 juli 2009

Er zijn van die clubs die je om onverklaarbare redenen aanspreken. KV Mechelen is er zo een. En wat wil het toeval? KV Mechelen - sc Heerenveen. Met zulke oefenwedstrijden heb je geen UEFA Cup nodig, zou ik haast zeggen.

De ruitenwissers, die in Nederland overuren hebben gemaakt, kunnen bij de grens uit. Het is zonnig in het zuiden. Twee lichtmasten hebben een aanzuigende werking op ons als we Mechelen binnenrijden. We parkeren de auto en gaan groundhoppen. Het Oscar Vankesbeeckstadion, met als vaste bespeler Racing Mechelen. Dat is iets anders dan KV Mechelen, zoals Cambuur iets anders is dan Heerenveen. 'De pingpongclub', noemen ze het bij KV. 'Racing?, daar moet ge op trappen!,' zegt de ober op het terras.


Lichtmasten boven de huizen.


De kassa.


Het gaat slecht met Racing, maar hoop doet leven.

De thuishaven van Racing, ingeklemd tussen flatgebouwen, krijgt met de betiteling 'bouwval' nog teveel eer. Er staat een hek open, dus wij gaan naar binnen. Op sommige plekken kun je door de tribunes heenkijken. Betonrot. De terreinknecht maait het gras en kijkt niet op of om van het Nederlandse bezoek, dat in de dug-out plaats neemt. De derby van Mechelen –inmiddels geen vaste prik meer-  zorgt altijd voor veel supportersproblemen. Niet zo gek, aangezien het vrijwel overal in het stadion mogelijk is om het veld en andere tribunegedeeltes te bereiken.


De oude staantribunes van Racing.



De hoofdtribune

Mechelen is een mooie stad. Historische bouwwerken, zonovergoten terrassen. Wij moeten echter prioriteiten stellen en gaan naar Achter de Kazerne, het stadion van KV Mechelen, anno 1920. De Kazerne is gesloopt. Het uitvak ligt achter een groot kerkhof. De heengegane KV-supporters kunnen hun club nog horen scoren.


Achter de Kazerne.


Staan in Mechelen.


Staan in Mechelen II.


Staan in Mechelen III.

Het stadion van KV Mechelen ademt voetbal. Ook hier lijkt het open dag. We kunnen overal op en in. Na ons te hebben vergaapt aan de prachtige gele staantribune is het tijd voor het meest uitdagende gedeelte: de kleedkamers. We dalen vanaf de hoofdtribune het trapje af en zijn in de catacomben. We zien het reclamebord voor televisie-interviews, daar waar clichés als 'Het gaat niet om mij, maar om het team,' hun podium krijgen.


Qua stoeltjes is het wat karig.


Het uitzicht van de spelers, vlak voor de wedstrijd.

De schoonmaakster merkt ons op. Met alle plezier leidt ze ons de bezoekerskleedkamer binnen. Vroeger met de schoolzwemles had je ook zulke kleedkamers. Straffe houten bankjes, haakjes voor de kleding en een campingdouche met een stenen muurtje ervoor. 'Is jullie kleedkamer luxer?,' vragen wij ons hardop af. Via deze stille hint belanden we in de Mechelen-kleedkamer. 'Voetballers zijn slordig,' moppert de schoonmaakster. We treffen een aar zweet stinkende Beeldenstorm aan schoenen en voetbalkleding aan. De kleedkamer is ietsjes rianter. Er staat een jacuzzi.


De bezoekerskleedkamer.


De kleedkamer van Heerenveen, bepaalde geen luxe oord.


Zweetlucht in Mechelen.


Dit heeft de uitspelende ploeg niet!

Nog perplex van deze spontane VIP-behandeling brengen we de rest van de dag door in het zonovergoten centrum van Mechelen. We beklimmen de vijfhonderd nauwe treden van de Mechelse toren. Resultaat: een prachtig uitzicht en flinke spierpijn.


De Grote Markt van Mechelen, vanuit de toren.


Mooie bouwwerken.

Als de avond valt zetten we koers richting de volksclub. Overal komen geel-roden tussen de huizen vandaag. In het stamcafé op de hoek drinken twee oude knarren hun glazen bier leeg. Vanuit het matig gevulde Heerenveen-vak zien we dat de wedstrijd in 1-1 eindigt. Het thuispubliek maakt behoorlijk veel sfeer.

Twee uur later zijn we thuis, na een prachtige Europese trip in de uiterst sympathieke Belgische achtertuin.


Zomeravondvoetbal in België.

Ici c est Paris

Leuk verhaal. Ik ben in Mechelen geweest en dat is me ook zeer bevallen.