Hoe het was

[Saltacampos]

Mooi dat je deze lastige verplaatsing hebt gemaakt om je club te volgen, ook met plezier gelezen, helaas wel weer met de nodige geografische fantasie, je kan het blijkbaar niet laten.
Nogal vreemd om de harde kern van Eldense "castilliaans-nationalistisch" te noemen terwijl de stad Elda helemaal niet in Castilië ligt, het zal dus wel Spaans-nationalistisch zijn.
Elda behoorde na de herovering op de Moren van 1243 tot 1304 tot het toenmalige koninkrijk Castillië en daarna ging het over naar het Reino de Valencia (dus onder de kroon van Aragón).
In 1469 vormden Castilië en Aragon samen Spanje, in 1492 zo goed als in zijn huidige vorm geconsolideerd door de val van de laatste door de Moren bezette gebieden.
Het is bij Baskische en Catalaanse nationalisten inderdaad gebruikelijk om de term Spanje (waar ze zelf toe behoren zoals de situatie nu is) te mijden en het over Castillë te hebben, wat geografisch en historische onzin is.
Castilië bestaat uit Madrid, Castilla y León en Castilla La Mancha.
De Ultras van Eldense gebruiken dan ook de Spaanse vlag en niet die van (historisch en huidig) Castilië.

[syntric]

Ik ga volgend weekend naar Elda, mooi dat ik alvast weet welke vlag mee te nemen :-p Nee, ben zelf ook wel geinteresseerd in geschiedenis die bij sommigen hier soms idd wel erg gekleurd lijkt.

[ALenstra]

Zaterdag bij Brentford-West Ham United geweest. Mijn eerste keer in het nieuwe stadion van de thuisclub. Het Gtech Community Stadium is een wereld van verschil vergeleken met Griffin Park. Het stadion staat naast het treinstation Kew Bridge en is werkelijk van alle gemakken voorzien. De superstore is een eindje verderop. Bij de opkomst van beide teams klonk Hey Jude van de Beatles waarna het thuispubliek massaal meezong. Het thuispubliek liet zich regelmatig horen. De wedstrijd was niet erg onderhoudend en het enige doelpunt kwam tien minuten voor tijd. De spelers van de thuisclub protesteerden bij de scheidsrechter aangezien vlak voor het doelpunt van Said Benrahma een overtreding aan vooraf ging. Het hielp niks, West Ham won met 0-1 en gaat verder in de FA-Cup. Vanwege een treinstaking was terug naar het hotel een uitdaging. Kew Bridge maar ook het dichtst bijgelegen metrostation Gunnersbury waren gesloten en uiteindelijk moest ik een lange wandeling maken naar Chiswick Park.

[Nort]

Gisteren waren we aanwezig bij Fortuna Sittard - PSV. Kaartjes op de korte zijde langs het uitvak, waarbij er een ID controle plaatsvond. Gelukkig is onze gemeente niet zo bekend en kwamen we er mee weg. Dus een tip voor degenen die daar op het thuisvak willen plaatsnemen, heb een goed verhaal klaar als ze er om vragen :)

Verder uiteraard geen problemen, zolang je jezelf maar gedraagt.

[bunnet]

Sheffield United - Hull City
20-01-2023, 19:45 uur, Championship (2)
Bramall Lane, Sheffield

Vorige week was het eindelijk zover: na exact drie jaar weer voetbal in Engeland. We vlogen op vrijdagmiddag vanaf Schiphol richting Manchester. De treinreis naar het vliegveld was prachtig; hoe dichter bij we kwamen, hoe witter de omgeving werd. Ruim op tijd aanwezig en alles verliep voorspoedig. In de trein hadden we al bericht gekregen dat de vlucht vertraging had opgelopen, waardoor we driekwartier later dan gepland vertrokken.
Aangekomen in Engeland de trein genomen naar Sheffield, inchecken bij het hotel en direct gang gezet richting Bramall Lane. Hull City had op deze vrijdagavond 2.700 supporters meegenomen. Waar wij in Nederland moeite hebben om uitvakken met een paar honderd man te begeleiden, gaan er hier bij een avondwedstrijd een paar duizend mee. Blijft bijzonder, blijft prachtig.

De wedstrijd was typisch Engels: hoog tempo, fysieke duels en een mooie wisselwerking met het publiek. In de derde minuut kwam de thuisploeg al op voorsprong, waardoor de ban al snel gebroken was.   Het verschil op de ranglijst bedraagt veertien plaatsen, maar dat was Hull City niet af te zien. De bezoekers konden goed mee in het spel van SUFC, maar de effectiviteit voor de goal ontbrak.
Het eerste kwartier van de tweede helft was iedereen op onze zijde met het uitvak bezig. Beetje elkaar plagen, uitdagen en over-en-weer gezang met Engelse humor. Vooral "Harry Potter" in het uitvak moest het ontgelden, schitterend. Uiteindelijk sleepte de thuisploeg de overwinning uit het vuur en staan ze dertien punten los van plek drie.







Sheffield Wednesday - Fleetwood Town
21-01-2023, 15:00 uur, League One (3)
Hillsborough, Sheffield

De volgende ochtend begon traditiegetrouw met een full English breakfast. De dag begon dus direct goed. Na het ontbijt een rondje sightseeing, waarna we met de tram richting Hillsborough gingen. In een pub keken we de eerste helft van Liverpool-Chelsea, om vervolgens naar historische grond te gaan.
Via het stadspark kwamen we aan bij het stadion. Ook hier proef je de historie en ruik je de oudheid. Vandaag nog meer dan normaal, ook door de dramatische gebeurtenissen in het verleden. Ondanks dat wij het Hillsborough-drama niet hebben meegemaakt, ken je de verhalen en weet je dat deze ramp het voetbal heeft veranderd. Bijzonder om te ervaren.

Het stadion ademt voetbal. Deze club hoort op een hoger niveau en gelukkig is die kans aanwezig met een tweede plek op de ranglijst. Ondanks de tweederde bezettingsgraad was het puur genieten. Elke tribune met zijn eigen karakter.
Ook deze dag werd al snel de 1-0 gemaakt, maar hier was het tempo aanzienlijk lager. De scheidsrechter speelde hier ook een grote rol in en stond weinig toe. De bezoekers kregen aardige kansen, maar de thuisclub was eenvoudigweg efficiënter. In de slotminuut kreeg zij de kans om de score te verdubbelen, maar de strafschop werd huizenhoog over geschoten.







Met de tram terug naar het centrum en in de avond een prima Fish & Chips gegeten. Door werkzaamheden aan het spoor vertrokken wij de volgende ochtend met de bus richting Manchester. Deze busroute liep dwars door het national park, waar Sheffield ook om bekend staat. Zo pikten wij aan het einde van deze minitrip nog een mooi stukje Engels landschap mee. Op de terugweg fantaseerden wij alweer over mogelijke volgende bestemmingen en waren we begin van de avond weer op Nederlandse bodem.

Al met al een prachtig voetbalweekend beleefd met twee schitterende grounds; eindelijk weer!

[Arjen]

Leuk verslag. En natuurlijk een ideale dubbel zo in Sheffield.

[FCT1980]

Mooi verslag. Precies zoals ik mijn weekenden in Engeland ook beleef.

[KoenvdD]

Gisteravond laat teruggekomen van een weekendje Keulen.

Op de zaterdag bezocht ik het tweede team van FC Köln tegen FC Düren, beiden actief in de Regionalliga West. Ik kon makkelijk parkeren vlakbij het stadion (uurtje van te voren kwam ik aan). Kaartje kostte 5 euro voor de staantribune. Ik vind het een geinig stadionnetje en de ca. 30 diehard FC Köln fans, maakte er een feestje van. De supporters van FC Düren probeerde wel te overstemmen, maar waren met te weinig. Een leuke vinck, al zou ik aanraden om dit stadion tegen een 'grotere' tegenstander aan te doen.

FC Köln speelde zelf op zondag, maar mijn maat speelde om dezelfde tijd een ijshockeywedstrijd. Ik was al een keer naar FC Köln geweest, dus ik koos deze keer voor ijshockey. Achteraf wellicht een verkeerde keuze, want Köln won en maat verloor....

Op maandagavond stond Viktoria Köln tegen RW Essen op het programma. Wat een mooie afsluiter werd dit. Het begon stroef, want 2 uur voor de wedstrijd was het al lastig om een parkeerplaats te vinden. Uiteindelijk op 15 minuten lopen van het stadion kunnen parkeren. Een kaartje voor de staanplaats kostte 15 euro en het was het allemaal waard. Leuk stadion, goede brattwurst en het thuispubliek is vrij luid. Het was een zeer vermakelijk duel met een mooie support uit Essen. Vol uitvak, veel gezang en pyro in de tweede helft. Na de wedstrijd kon ik vrij snel wegkomen en de 2,5 uur naar huis rijden, terugkijkend op een mooi weekend.

[KoenvdD]

Afgelopen week stond de trip naar Belgrado op de agenda. In het Oostblok nemen ze het niet zo nauw met planningen, want de derby werd een week van te voren 2 dagen naar achteren verplaatst. Grote stress, vliegtickets duur, hoe gaan we het doen? Uiteindelijk hebben we voor de zekerheid Flixbus tickets gekocht en dan zien we wel wat we doen.

Afijn, dinsdag 28e aangekomen, taxi gepakt en hup het centrum in. Een heerlijke lunch bij Tri Sesira gehad en vervolgens naar het appartement. De beheerder van het appartement bleek een oud voetballer van Borac Banja Luka en die kwam met allemaal mooie verhalen en liet een Rode Ster shirt zien van Dejan Savicevic. We zaten in Left River appartements en die kan ik aanbevelen als uitgangspositie. Taxi standplaats om de hoek en 10 minuten lopen naar oude centrum. Ook zaten er in de straat diverse kroegen en clubs, want in Belgrado kan je elke nacht doorhalen... In het appartement hoor je daar overigens niks van.
In de avond kwamen we diverse andere groundhoppers tegen en hebben we met een groep Belgen nog een paar drankjes gedaan, met z'n allen balend dat de wedstrijd verplaatst was.
Overigens probeer altijd een Pink taxi te nemen, deze zijn prijstechnisch het eerlijkst. De andere taxi's hebben nogal eens een gokkast als meter...

Woensdag 1 maart dus geen derby, maar wel om 13.00u naar RAD Beograd - Indija, 2e divisie. Een Servische vriend van me, noemde het een pauperclub met een nare supportersgroep. Heerlijk Oostblok stadionnetje met 1 tribune waar je zowel kon zitten als staan en 1 staantribune waar de 'United Force' stond. Tijdens de wedstrijd kregen we door dat dit een extreem rechts clubje bleek te zijn. De Hitlergroet werd meerdere keren gedaan. De wedstrijd was bijzonder vermakelijk, waar er al na 15 minuten 3 doelpunten inlagen (2-1), ruststand 2-2. In de rust pakten we een biertje in het restaurantje dat in de hoofdtribune zat. De tweede helft was minder vermakelijk en meer schoppen. Dit leverde uiteindelijk een rode kaart op voor de thuissclub en die konden goed tegenhouden tot de 86e de 2-3 werd gemaakt.
Na de wedstrijd aten we wat in het restaurant en vertrokken we voor een bezoekje aan het Partizan stadion. De bus kwam langs dit stadion vanaf RAD, dus dit was een mooie gelegenheid. Met de bus reizen in Belgrado is trouwens helemaal top. De bussen rijden niet op tijd (ze komen of te vroeg of te laat), maar de frequentie is hoog dus je staat nooit lang te wachten. En als de tickets op zijn, kan je gratis gebruik maken van de bus...
Het Partizan stadion vind ik toch wel een juweeltje. Mooie murals om het stadion, heerlijk gelegen en een gepensioneerd mannetje die de deur voor je open doet om even te gaan kijken. Hier is het plan gesmeden dat we nog een keer terug moeten voor een wedstrijd in dit stadion.
In de avond met een paar jongens uit Breda afgesproken en daarmee tot in de vroege uurtjes in een club gezeten.

Donderdag 2 maart, geen voetbalwedstrijden op het programma, dus konden we een beetje uitbrakken. In de middag zijn we wel even gaan kijken bij de 'oude' betonbak van OFK Beograd. Daarna door naar de moderne bak van Vozdovac welke gelegen is op een winkelcentrum. Een groter contrast tussen de twee is niet mogelijk. Leuk om even bezocht te hebben.
In de avond naar een basketbalwedstrijd tussen Partizan en Berlin. Ik kan iedereen aanbevelen om een potje basketbal te bezoeken. Wat een gekte! De Grobari bleef de volledige wedstrijd zingen en het stadion volgde. Waanzinnig om mee te maken. Ze spelen in de nieuwe Arena en een Serviër vertelde mij dat ze hier rustiger zijn, want ze mogen geen fakkels afsteken. Dit deze ze wel in de oude sporthal... Nou zat ik niet te wachten op een rookwolk in een sporthal, dus het was prima zo. Helaas rolde de Grobari een spandoek uit met de mededeling dat ze de derby boycotten. Ze zijn het niet eens met de huidige politiek die op handen is van Rode Ster. Hierdoor zijn ze al 5 jaar geen kampioen geworden en ook dit seizoen gaat dat niet gebeuren. Na de wedstrijd nog een afsluitend drankje gedaan en een planning gemaakt voor de vrijdag waar we drie wedstrijden gingen bezoeken.

Vrijdag 3 maart besloten we om te blijven voor de derby, ondanks een lange busrit voor de boeg en de harde kern van de uitclub die boycot. We zijn er nu toch!
Voor de eerste 2 wedstrijden moesten we naar Novi Beograd aan de andere kant van de rivier. De eerste wedstrijd die we bezochten was Torlak - Stepojevac Vaga in de derde divisie die onderverdeeld is in vier ligas. Ondanks het tijdstip van vrijdag 12.00u waren er toch een 100 man aanwezig. Het werd een vermakelijk duel met kansen over en weer, waar uiteindelijk de uitclub een doelpunt wist te maken.
Na de wedstrijd snel de bus gepakt naar het stadion van Bezanija, waar het duel tussen Studentski Grad en Sindelic Beograd werd gespeeld. Ook een wedstrijd in de derde divisie, die om half 3 werd gespeeld. Leuk stadionnetje van Bezanija, waar dus meerdere clubs gebruik van maken. Ook hier werd het 1-0, maar dan voor de 'thuisclub'. Voor beide wedstrijden betaalden we 200 Dinar entree, omgerekend zo'n €1,60.
Na de wedstrijd pakten we de bus richting het hoofddoel van de trip, de Eternal derby tussen Rode Ster en Partizan, die om 19.00u op het programma stond. Het was goed dat we direct gingen, want de busreis duurde meer dan een uur, vanwege de drukte.
Ongeveer een uur voor de wedstrijd kwamen we aan en gingen in de rij staan om naar binnen te kunnen. We werden flink gecontroleerd en bleken in de verkeerde rij te staan. We hadden ons vergist in de gate en sector. We dachten dat we voor sektor 7 stonden te wachten, maar het bleek gate 7... De steward had hier duidelijk ervaring mee en vertelde ons dat we daar best mochten zitten, maar dan zaten we tussen de Delije. We kozen ervoor om liever op onze eigen stoelen te zitten, want we wilden een mooi overzicht van de Delije. Ertussen zitten geeft een hele mooie lading aan de wedstrijd, maar we gingen dus voor het overzicht. Wederom in de rij (ditmaal de goede) en kwamen 10 minuten voor het begin binnen.
De supporters waren nog redelijk rustig totdat de spelers op het veld kwamen. Wat een gekte en een fantastische ervaring werd het. De ene na de andere pyro werd afgestoken, er waren meerdere choreo's en het zingen stopte ook niet. OVerigens aan beide kanten, want ondanks dat de Grobari het duel had geboycot, zat het uitvak gewoon goed vol. En die lieten zich ook goed horen met zingen en pyro. De wedstrijd was zeer vermakelijk, alhoewel we meer naar de Delije en het uitvak aan het kijken waren. De wedstrijd werd 2x stil gelegd wegens te veel rook en dit was uiteraard nog een meevaller, want als de Grobari er wel was dan had het zeker vaker gebeurt.
Na de wedstrijd konden we vrij snel weg naar een bushalte en pakten we de bus naar het centrum om daar een heerlijke Servische avond te beleven in Dva Jelena. Geweldig restaurant, heerlijk eten en de Serviërs maken er echt een feest van. Tot een uur of 1 daar gezeten om vervolgens naar het appartement te gaan.
Zaterdagochtend om 8 uur de bus gepakt en zondagochtend half 12 kwam ik weer thuis. De busrit was lang en ik hoop het nooit meer te hoeven doen, maar de derby had ik niet willen missen.

De volgende keer wil ik de derby pakken in het Partizan stadion en het liefst in de lente/zomer, want dan moet de stad bruizen van de energie.

[Saltacampos]

Top, Koen, leuk om te lezen.
Belgrado wil ik ook ooit wel eens doen.
Gezien het zwart-wit gestreepte shirt (zoals Racing Gent) heeft Partizan uiteraard mijn voorkeur, maar duidelijk best veel leuke bezoekjes te doen daar.

[ricodejong4]

Heerlijk verslag om te lezen Koen. Klinkt als een topweek.

[Semper Fidelis]

Gaaf verslag Koen! Deze wedstrijd staat bij mij ook hoog op het lijstje nog te bezoeken wedstrijden. Dit najaar of volgend jaar maar eens werk van maken.

[jdebruin96]

Afgelopen zaterdag een heerlijke dagtrip gehad, Luton Town - Watford; de Beds-Herts Derby. De aartsrivalen stonden voor eerst tegenover elkaar mét publiek sinds 2006, in het coronaseizoen ook 1 keer maar toen mochten er geen supporters bij zijn. Sinds 1993 had Luton Town niet gewonnen thuis van Watford. Het was voor mij de 15e keer dat ik een wedstrijd zag in Engeland, maar denk dat deze wedstrijd wel het meeste had.

We hadden bewust de trein vroeg genomen zodat we speling hadden voor eventuele problemen, die problemen waren er niet dus arriveerden we vroeg in Luton. We begonnen met een wandeling waarbij we een heuvel beklommen en je een goed uitzicht had op Luton en je het stadion kon zien. Door een pauperbuurt kwamen we aan bij Kenilworth Road, er was een enorme politiemassa opgetrommeld (iets wat ik nog niet eerder in Engeland had gezien). Kenilworth Road is een pareltje, een stadionnetje waarbij alles verouderd is en schimmels het ultieme leven leven. Het heeft 4 soorten tribunes met elk zijn eigen charme, zelfs de skyboxtribune vond ik iets hebben.

Vanaf seconde 1 was de spanning om te snijden en heerste een echte derby-sfeer. Het duel begon gelijk opgaand maar gaandeweg werd duidelijk dat Luton Town véél meer passie en strijd wilden leveren. Het publiek was bizar fanatiek, luidruchtig en met elke bal werd meegeleefd. De passie droop van de tribunes af, zelfs vanaf de skyboxtribune. Halverwege de 1ste helft kreeg Luton loon naar werken en scoorde het de 1-0. Na het doelpunt gingen er een paar oranjerookbommen af. De liederen werden nog luider gezongen en het uitdagen van het uitvak kon beginnen. Het uitvak reageerde net zoals de spelers op het veld, onthutsend zwak. De tweede helft kreeg een identiek gevolg van de eerste, al was Luton nu wel iets slordiger waardoor het spannend bleef, ondanks dat Watford slechts 1 kans kreeg. Een wedstrijd met een hoge intensiteit waarbij Luton Town de genadeklap niet uitdeelde. Dit leidde tot een zenuwslopende slotfase waarbij je automatisch werd meegezogen in de spanning. De genadeklap volgende wel in de 91ste minuut. Een goal die zovéél meer betekende dat slechts de 2-0. Het lange wachten op het ontvangen je rivaal, de eerste thuiswinst sinds 29,5 jaar en een hele grote stap richting de promotie play-offs. Een enorme ontlading. Het vertrouwen bij Luton Town in promotie is héél groot.

Het enige wat deze wedstrijd niet had was een uitdoelpunt. Na afloop moesten we een heel stuk omlopen aangezien er wat straten afgesloten waren i.v.m. de watfordbussen. Ik had mijn bezoek aan Kenilworth Road niet beter kunnen treffen en heeft al mijn verwachtingen overtroffen. Voor een ieder op dit forum die nog niet is geweest: ga snel langs voordat het te laat is...

[DannyH79]

Afgelopen zaterdag een heerlijke dagtrip gehad, Luton Town - Watford; de Beds-Herts Derby. De aartsrivalen stonden voor eerst tegenover elkaar mét publiek sinds 2006, in het coronaseizoen ook 1 keer maar toen mochten er geen supporters bij zijn. Sinds 1993 had Luton Town niet gewonnen thuis van Watford. Het was voor mij de 15e keer dat ik een wedstrijd zag in Engeland, maar denk dat deze wedstrijd wel het meeste had.

We hadden bewust de trein vroeg genomen zodat we speling hadden voor eventuele problemen, die problemen waren er niet dus arriveerden we vroeg in Luton. We begonnen met een wandeling waarbij we een heuvel beklommen en je een goed uitzicht had op Luton en je het stadion kon zien. Door een pauperbuurt kwamen we aan bij Kenilworth Road, er was een enorme politiemassa opgetrommeld (iets wat ik nog niet eerder in Engeland had gezien). Kenilworth Road is een pareltje, een stadionnetje waarbij alles verouderd is en schimmels het ultieme leven leven. Het heeft 4 soorten tribunes met elk zijn eigen charme, zelfs de skyboxtribune vond ik iets hebben.

Vanaf seconde 1 was de spanning om te snijden en heerste een echte derby-sfeer. Het duel begon gelijk opgaand maar gaandeweg werd duidelijk dat Luton Town véél meer passie en strijd wilden leveren. Het publiek was bizar fanatiek, luidruchtig en met elke bal werd meegeleefd. De passie droop van de tribunes af, zelfs vanaf de skyboxtribune. Halverwege de 1ste helft kreeg Luton loon naar werken en scoorde het de 1-0. Na het doelpunt gingen er een paar oranjerookbommen af. De liederen werden nog luider gezongen en het uitdagen van het uitvak kon beginnen. Het uitvak reageerde net zoals de spelers op het veld, onthutsend zwak. De tweede helft kreeg een identiek gevolg van de eerste, al was Luton nu wel iets slordiger waardoor het spannend bleef, ondanks dat Watford slechts 1 kans kreeg. Een wedstrijd met een hoge intensiteit waarbij Luton Town de genadeklap niet uitdeelde. Dit leidde tot een zenuwslopende slotfase waarbij je automatisch werd meegezogen in de spanning. De genadeklap volgende wel in de 91ste minuut. Een goal die zovéél meer betekende dat slechts de 2-0. Het lange wachten op het ontvangen je rivaal, de eerste thuiswinst sinds 29,5 jaar en een hele grote stap richting de promotie play-offs. Een enorme ontlading. Het vertrouwen bij Luton Town in promotie is héél groot.

Het enige wat deze wedstrijd niet had was een uitdoelpunt. Na afloop moesten we een heel stuk omlopen aangezien er wat straten afgesloten waren i.v.m. de watfordbussen. Ik had mijn bezoek aan Kenilworth Road niet beter kunnen treffen en heeft al mijn verwachtingen overtroffen. Voor een ieder op dit forum die nog niet is geweest: ga snel langs voordat het te laat is...

Ben je in 1 dagje heen en weer gereisd?

[jdebruin96]

Ben je in 1 dagje heen en weer gereisd?

Ja klopt. Ik woon vlakbij Zeeland, voor mij is "maar" 2,75 uur naar Calais