An Illustrated Tribute To Deepdale

Gestart door Han, feb 11, 2009, 21:17:49

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Han



In 1875 nam Preston North End Deepdale in gebruik en daarmee is dit kadastrale walhalla inmiddels voetbalcultureel- historisch erfgoed.

Tijdens mijn loopbaan als dolende voetbalnomade in Engeland heeft van alle grounds Deepdale mij het meest getroffen van; en niet alleen omdat er al vanaf 1888 onafgebroken league football wordt gespeeld.

In dit topic hoop ik de ontstaanswording en de ontwikkeling van Deepdale te beschrijven aan de hand van oud beeldmateriaal, aangevuld met foto's uit eigen collectie of van een bevriend geestverwant. Ook heb ik beslag weten te leggen op prachtige close-up luchtfoto's die de plaatselijke politie-commandant gebruikte om 'security' en in te zetten manschappen te brieven.

Ik neem jullie op een 'pictorial pelgrimage'. Deepdale. Van schapenveld tot eigentijds stadion. Van 1875 tot 2009.

In 1863 werd Preston North End opgericht als Preston Nelson en hield de club zich vooralsnog onledig met cricket, rugby en athletiek, spelend op Ashton Park. Niet lang daarna verhuisde de club naar de velden van het nu nog bestaande Moor Park, tegenover Deepdale. Die laatste ground, deel uitmakend van Deepdale Farm, ontsteeg nauwelijks de status van een schapenveld, en werd in 1875 in gebruik genomen. Daar zou uiteindelijk ook de roemrijke geschiedenis van Preston North End in de hoedanigheid van voetbalclub zich gaan ontvouwen.






In het boek Centenary History van Berry & Allman bevindt zich een afdruk van een schets uit 1890 met daarin opgenomen de ruwe 'outlines' van wat het voetbalveld Deepdale in ontwikkeling is.






Aan de lange westzijde (voor dat doel heb ik de schets 'omgedraaid') treffen we een 'large stand' en een 'small stand' aan, slechts gescheiden door een 'press box'. De tegenoverliggende oostzijde en de korte noordzijde achter het doel bestaan dan slechts uit bescheiden opgehoogde aarden wallen met spoorwegbielsen dienstdoend als staanplaatsen. De zuidkant onder in beeld achter het doel is dan nog niet 'ontwikkeld' en een gapend gat.

In het plan is aan de noordwestzijde voorzien in een extra overdekte tribune en een zogenaamde 'dress tent', de voorloper van kleedkamers. De president van Preston North End toendertijd, William Sudell, beschikte overigens over zijn eigen 'director's entrance'.  Een dergelijke 'dress tent' is hier goed zichtbaar:






De plaatselijke gazette Athletic News repte destijds dat de 'large stand' afkomstig was uit 1883 en plaats bood aan 600 toeschouwers. Op onderstaande pentekening wordt de geschetste ground enigszins onbeholpen maar hopelijk treffend geïllustreerd. Niet alleen qua omvang maar ook qua sfeer.



To be continued
Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Han

Tijens de gestage ontwikkeling van Deepdale was Everton's Goodison Park haar tijd ver vooruit; getuige de volgende beelden:









Deepdale was nog steeds een 'primitive affair' en dat wordt wellicht goed geïllustreerd met twee 'random images":







Deze laatste illustratie is 1895 betreffende een test match tussen Bury en Liverpool op Ewood Park, home of Blackburn Rovers, geopend in 1890. De stripes van Liverpool FC zijn natuurgetrouw; de 'strip' van Bury kijkt geromantiseerd want een dergelijk design is mij onbekend. Bury speelde destijds namelijk óók in witte shirts en blauwe broeken. Het lijkt wel of Bury voor de gelegenheid speelde in de outfit van Blackburn Rovers.



Ik zal nu in het topicverloop de transformatie van Deepdale per tribune de revue laten passeren.


To be continued
Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Han

De Town End, zonder opsmuk en geflankeerd door twee ranke lichtmasten, werd uiteindelijk de stand voor 'the faithul'; achter het doel aan de stadszijde.




De onaanzienlijke Town End uit de beginperiode van Deepdale zou geleidelijk aan uitgroeien tot een onoverdekte staantribune met deels houten treden die stand zouden houden tot 2001. Het interieur van deze tribune vertoonde treffende gelijkenissen met de voormalige Cemetery End op Gigg Lane:




Na de overkapping in 1934 zou de Town End afwisselend in gebruik zijn als home en als away end.












In maart 2001 ging de Town End plat na een thuisoverwinning van 2-0 op Wolverhampton Wanderers, om plaats te maken voor de Alan Kelly Town End met een capaciteit van 6,000 man. Alan Kelly was doelman van 1961 tot 1975 en kwam 447 keer uit voor de Lillywhites. Zijn beeltenis prijkt op de naar hem genoemde tribune.


Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Han

Ter ondersteuning van en oriëntatie voor het verdere verloop van dit topic gaan we naar een plaat uit de dertiger jaren. We zien een luchtopname van een FA Cup wedstrijd op Deepdale tegen Northampton Town voor 40,177 toeschouwers. 

Onder in beeld de boven beschreven overdekte Town End aan de stadszijde, links de West Stand, boven in de Fulwood End/Spion Kop en rechts onoverdekte terracing.

Achter de West Stand bevindt zich een parkeerplaats, nu nog, en aan de overkant ervan ligt als fragment zichtbaar Moor Park, waar Preston North End haar domicilie had alvorens in 1975 naar Deepdale te verhuizen.


Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Han

Aan de overzijde achter de goal tegenover de Town End treffen we de Fulwood End aan, aanvankelijk onoverdekt gedoopt als North End maar na een bescheiden overkapping beter bekend als Fulwood End.

Voor het echter zover was zag deze stand er rond een der voormalige eeuwwisselingen als volgt uit tijdens een thuiswedstrijd tegen Derby County:





Geleidelijkaan werd de terracing opgehoogd hetgeen resulteerde in het volgende beeld uit de twintiger jaren:





Als in 1953 het nietige Arsenal met bibberende knietjes afreist naar Deepdale wordt voorafgegaan aan de wedstrijd het publiek vergast op een showoptreden van de plaatselijke brass band. De Fulwood is werkelijk áfgeladen:





De Fulwood End gezien vanaf de West Stand. Deze plaat stamt uit 1997 en afgedrukt in zwart-wit waan je je in een ground waar de geur van gematteerde tabak en ovril de zintuigen prikkelt:




Vervolgens enkele fragmentopnamen die uiteindelijk resulteren in één geheel:

















De volgende foto is genomen vanaf de West Stand en weerspiegelt op prachtig de intieme én claustrofobische sfeer die van Deepdale oude stijl de allermooiste ground van Engeland maakte:




Staand op de Fulwood End een inkijkje een deel van de West Stand:






Vanuit de lucht twee close-ups:








De tand des tijds heeft het exterieur aangevreten:







In 1997 komt er na een tweede divisiewedstrijd tegen Walsall een einde aan een deel van de geschiedenis van Deepdale en moet de Fulwood End plaats gaan maken voor de Bill Shankley Kop.

Bill Shankley is een zoon van Preston North End en maakte deel uit van het team van The Invincibles dat in 1938 uiteraard de FA Cups won. The Kop herbergt een deel van het National Football Museum dat grenst aan Deepdale.








De Fulwood End, plaatselijk liefkozend al vanaf haar 'inception' The Kop genoemd, was de oorspronkelijke home end in 'years gone by'. Nu doet het dienst als away end met een capaciteit van 6,000 als er sprake is van een 'big following'. Op andere wedstrijddagen wordt de tribune gedeeld door home and away.

Tegen Manchester City dat 6,000 man op de een bracht zag de tribune er als volgt uit:

Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Han

We nemen er ter oriëntatie opnieuw de luchtfoto bij uit de dertiger jaren. Tot nu toe kwamen de 'korte zijden' ter sprake.

We bevinden ons aan 'east side of the ground'. Aan deze lange onoverdekte zijde met louter staanplaatsen zouden twee stands gaan herrijzen die tesamen de Pavilion Stand zouden gaan vormen. De tegenover de Pavilion Stand gelegen overdekte West Stand zou daardoor haar status als 'main stand' verliezen.





Ten behoeve van de bouw in 1934 van The Pavilion werd via een bescheiden consortium, met aan het hoofd de clubpresident J.R. Taylor, 9999 aandelen aan de man gebracht met elk een waarde van één pond sterling.

De nieuwe overdekte stand was slechts 50 yards lang en werd gebouwd aan weerszijden van de middellijn. Het gebouw telde drie verdiepingen dat accommodatie bood aan clubkantoren, kleedkamers, de boardroom met glas-in-lood ramen van de firma Abbott & Co uit Lancaster, en 'guest rooms'.

De buurstand van The Pavilion, de South Pavilion, zag twee jaar later, in 1936, het daglicht. In feite was het een minder luxueus uitgevoerd verlengstuk van de originele Pavilion. In feite werden beide zittribunes achter de bestaande onoverdekte terracing 'geplakt'.

Dat resulteerd in de volgende aanblik van de Pavilion Twins in 1953, gezongen van de reeds bezongen Fulwood End:






Op onderstaande foto's zijn de gescheiden dakdelen deels of goed zichtbaar achter het  frontpaneel dat van de tribune één geheel maakte:













Op het frontpaneel/daklijst prijkt het clubembleem:







De Pavilion Stand, packed to the rafters, gezien vanaf de tegenovergelegen West Stand:







Op vrijdag 22 september 2006 werd meedogenloos gegumd in het landschap van Britse ground architecture.  De Pavilion Stands waren voor mij gemetselde emotie. Er ging geen gebouw verloren maar een gezellige huiskamer.







Gezeten in de Pavilion Twins waande je je in een theaterbalkon. Lederen individuele zitjes onder een  gelambrizeerd en verlaagd plafond. Alsof je bij een dorpsnotaris te gast bent die in een mahoniehouten kantoor  aktes ondertekent met een ganzenveer.  Het enige twee attributen die in deze stand ontbraken waren een butler en een schemerlamp.

In dát decor is ín de stand een muurschildering aangebracht; geschilderde poëzie op Deepdale. Ik wist niet wat ik zag en vermoed dat enkele fragmenten voor zich spreken:


















Het interieur van The Pavilion Twins rook naar het verweerde tapijt met het clubwapen erin verweven ter hoogte van de entree.  De faciliteiten deden denken aan vervlogen jaren;  open stekkerdozen, loshangende electraleidingen, aftandse douches, gemankeerde kleedruimtes.



















Deepdale bezoeken is niet naar een ground  maar een kameraad gaan omdat het zo kneuterig vertrouwd lijkt. In 2006 werd afscheid genomen van de lieflijke twins. De curly gates naar de directors boxes are gone,  nooit meer door de smalle turnstiles. Het klimop is verleden tijd. Afscheid van een vriend.
















Goodbye my friend.










Afgelopen jaar werd de opvolger van de Pavilion Stands in gebruik genomen en de Invincibles Pavilion genoemd. Daarmee is de complete transformatie van Deepdale, ingezet in 1996, van 'farm' tot heus stadion verwezenlijkt.








In het volgende hoofdstuk wordt aandacht besteed aan de West Stand.


To be continued
Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Han

We  gaan naar de West Stand, die in eerdere glorious days als 'Grand Stands' te boek stond. De West Stand werd opgeleverd in 1906 en zou in 1996 op negentigjarige leeftijd komen te overlijden. Oorspronkelijk was het de main stand hetgeen goed te zien is aan de spelerstunnel.


Deepdale ligt in een onaanzienlijk deel van het deprimerende Preston en slechts de ranke contouren van de lichtmasten verraden de aanwezigheid van een parel. Je bent in de duinen, je hoort de zee ruisen  en versnelt nerveus je stap.





Ooit zag ik in een fotoboek een oude opname van de West Stand en ik was ogenblikkelijk van de kaart; het emotioneerde zelfs. Een onverklaarbaar gevoel; alles wat ik romantiseerde over Engels voetbal zag ik er in terug. Alle zintuigen worden aangesproken. The whiff of tobacco, mannen met petjes, de geur van Ovril, the roar of the terracing. Intieme grandeur.

Je versnelt je stap niet alleen, je zet het eigenlijk op een drafje. Je hart bonkt. Eenmaal om de hoek word je getroffen door simpele schoonheid:






Die middag zou Preston North End het in de derde divisie opnemen tegen Huddersfield Town. Die affiche was slechts bijzaak en heb de grandeur van de West Stand ademloos beleefd zoals destijds bij het openslaan van deze pagina:







Eenmaal binnen wordt de droom ingekleurd en worden de in de majesteitelijke tribune wonende houtwormen  met 'U' aangesproken:









Mijn eerste ervaring met Deepdale was verpletterend.  Ik bevond mij in een voetbaltempel die gedurende ontelbare jaren vrijwel onaangeroerd was gebleven. Het gaat het voorstellingsvermogen te boven dat hier ooit meer dan 40.000 mensen samengepropt waren.


Bij het verlaten van de ground na de wedstrijd werd over de tannoy system 'I will always love you' van Whitney Houston gespeeld. Nuff said.














De West Stand was gedurende een eeuw het gezichtsbepalende beeld van Deepdale.  Haar vervanger is de Sir Tom Finney Stand, genoemd naar de iconische zoon van Preston North End en van beroep voetballegende.

To be continued
Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Han

Rond 1994 werd duidelijk dat de West Stand in de ogen van de club haar langste tijd had verbeid en progressie in de weg stond. De grand old lady'' diende plaats te maken voor een moderne stand met alle faciliteiten van dien

Deze onheilstijding was voor mij en een Engelse geestverwante voetbalvriend uit Wigan, tevens architect, aanleiding om een correspondentie met de club op touw te zetten om delen van de West Stand, architectonisch/cultureel erfgoed, voor het nageslacht in welke vorm dan ook te bewaren.  Om de eerste aanzet extra gewicht te geven heb ik vooraanstaande instanties en enkele kranten deelgenoot gemaakt van deze correspondentie.


De officiële reactie van Preston North End op onze oproep, verstuurd op 16 December 1994:




Een van de co-readers van onze open brief was Simon Inglis, een Engels stadion-goeroe en persoonlijke kennis die enkele gezaghebbende standaardwerken op zijn naam heeft staan:





In navolging van de open brief besteedt de landelijke  en lokale pers aandacht aan onze oproep aan Preston North End:










De club zélf besluit om voor haar moverende redenen het appèl niet te honoreren met publicatie in haar officiële huisorgaan 'om misverstanden te voorkomen.





Een en ander vormt voor de overige lokale pers geen belemmering om in navolging van The Daily Telegraph en de Lancahire Evening Post het volgende te publiceren:







Ondertussen blijft de afbraak van de West Stand onvermijdelijk.  Op maandag 4 Juli 1995 zet een bulldozer haar ijzeren kaken onverbiddelijk in de facade van de West Stand en begint het einde van de teloorgang van een uniek bouwwerk.

Een persoonlijke nood van mijn co-pleitbezorger:

CiteerGoodbye old friend, you have seen more legends in your lifetime than I will ever see in mine











De pogingen om via de club een deel van de stand te bewaren en elders als voetbalmonument te heroprichten hebben gefaald. Wél heeft een aantal oude turnstiles hergebruik gevonden in de nieuwe Alan Kelly Stand en zijn de bouwtekeningen geschonken aan het National Football Museum dat deel uitmaakt van Deepdale huidige stijl.

Uiteindelijk ben ik er via de slopersfirma in geslaagd om zélf een oude turnstile te bemachtigen met als tegenprestatie een donatie aan een goed doel.

Op vrijdag 17 November 1995 ben ik afgereisd om het loodzware kleinood op te halen om  vervolgens als 'tribute to ground history' mijn tuin ermee te verrijken.












Inmiddels heb ik de turnstile, inclusief de originele documenten, in bruikleen geschonken aan het te openen voetbalmuseum in Middelburg.

To be continued
Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Han

Uiteindelijk werd de oude West Stand vervangen  door een 8.1000 capacity tribune en zoals eerder vermeld vernoemd  naar clublegende Sir Tom Finney. Sir Tom Finney, inmiddels 88 jaar, is honorary president van Preston North End en vereeuwigd met een standbeeld, The Splash:





Dit sculptuur markeert de ingang van het National Football Museum, gelegen in de hoek van de Bill Shankly Kop en de Sir Tom Finney Stand. Het is een natuurgetrouwe kopie van een wedstrijdmoment op Stamford Bridge tegen Chelsea uit 1956:





De Sir Tom Finney Stand uit 1996:




















De transformatie van een rudimentaire ground met 'basic facilities' is nu een feit. Deepdale is de oudste nog in gebruik zijnde football ground ter wereld, bespeeld door één club. De geschiedschrijving duurt echter voort.


Ter afsluiting van dit topic,  An Illustrated Tribute to Deepdale,  in samenvattende vogelvlucht de dramatische metamorfose, een tijdperk van maar liefst 130 jaar omspannend , namelijk van  1878 tot 2008:























Slot
Strangely Devoted or Mentally Disturbed

TeeZee

Ik kan alleen maar ademloos heel diep buigen. Het beste groundhopverhaal ooit. Wat dat betreft is er nog wel een verschil tussen een ground hopper en een ground romanticus.

Ik vind vooral die illustraties zo leuk. Aan het eind van de 19e eeuw was fotografie blijkbaar nog geen gemeengoed. Eigenlijk zouden ze weer wat meer tekeningen moeten maken in plaats van foto's.

Ik ben een paar jaar geleden voor het laatst op Deepdale geweest en wil heel graag komend paasweekend Preston North End v Blackpool gaan bezoeken. Of dat gaat lukken is de vraag, maar het zou mijn derde bezoek worden aan dit legendarische stadion. Het zou wel voor het eerst zijn sinds de pavillion stand vervangen is. 

hgrm

In de nadagen van de Pavillion Stand heb ik, dankzij de medewerking van de club, de mogelijkheid gehad om de beroemde mural stukje voor stukje te fotograferen. Aangezien ik geen 2,80 lang ben, zijn de foto's niet recht van voren genomen, dus het gaat heel veel tijd kosten om het perspectief recht te trekken en alles netjes aan elkaar te plakken. Dat is dus nog een langetermijnproject waarvoor één regenachtige zondag niet genoeg is....
Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

Hielke

Bedankt voor dit prachtige document. Of beter gezegd: deze geheel verzorgde rondleiding door een virtueel opgebouwde expositie in het Museum of Grounds.

Han

Citaat van: hgrm op feb 11, 2009, 22:21:24
In de nadagen van de Pavillion Stand heb ik, dankzij de medewerking van de club, de mogelijkheid gehad om de beroemde mural stukje voor stukje te fotograferen. Aangezien ik geen 2,80 lang ben, zijn de foto's niet recht van voren genomen, dus het gaat heel veel tijd kosten om het perspectief recht te trekken en alles netjes aan elkaar te plakken. Dat is dus nog een langetermijnproject waarvoor één regenachtige zondag niet genoeg is....

Ik ben je erg dankbaar en zeer erkentelijk voor dat monnikenwerk; en dat in de wetenschap dat niemand binnen de club ooit de moeite heeft genomen dat ooit te doen. Ik hoop dat deze mural painting bewaard is gebleven en overgeheveld is naar het National Football Museum.

Citaat van: TeeZeeIk kan alleen maar ademloos heel diep buigen. Het beste groundhopverhaal ooit. Wat dat betreft is er nog wel een verschil tussen een ground hopper en een ground romanticus.

Ik vind vooral die illustraties zo leuk. Aan het eind van de 19e eeuw was fotografie blijkbaar nog geen gemeengoed. Eigenlijk zouden ze weer wat meer tekeningen moeten maken in plaats van foto's.

Ik ben een paar jaar geleden voor het laatst op Deepdale geweest en wil heel graag komend paasweekend Preston North End v Blackpool gaan bezoeken. Of dat gaat lukken is de vraag, maar het zou mijn derde bezoek worden aan dit legendarische stadion. Het zou wel voor het eerst zijn sinds de pavillion stand vervangen is.

Indien je verlegen zou gaan zitten om kaartje(s) dan sta ik graag tot je dienst. Dit betreft toch een 'fierce derby' die bepaalde instincten losmaakt vanwege de meer dan intense status van dit treffen.

Ik voerde in dit topic een vriend op die architect is en destijds co-bepleiter voor het behoud van een deel van de West Stand. Toen er een of twee divisies zaten tussen Preston North End en Blackpool vroeg ik: "Paul, mis je de derby niet? ". Het antwoord:  "Fuck off you Dutch cunt, I want them to go out of fucking extinction".

Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Daniel

Fantastisch verhaal inderdaad! Begin nu ook een beetje te snappen waar de fascinatie van velen voor Preston North End vandaan komt. Heel mooi verhaal...
Laats bezochte ground: Generali Arena, Sparta-Praag

TeeZee

Citaat van: Han op feb 11, 2009, 23:28:20Indien je verlegen zou gaan zitten om kaartje(s) dan sta ik graag tot je dienst. Dit betreft toch een 'fierce derby' die bepaalde instincten losmaakt vanwege de meer dan intense status van dit treffen.
Dank! Mocht het deze wedstrijd worden, maar moeilijk om aan kaartjes te komen via de reguliere weg, dan kom ik graag bij je terug.