Hoofdmenu

sc Heerenveen

Gestart door Hielke, mrt 01, 2009, 22:35:30

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Houseman

Prachtig verhaal weer. Ik zal het verslag even doormailen aan de bewuste verslaggever, kan ie wel waarderen. :D

Hielke

sc Heerenveen - Levski Sofia
Abe Lenstra stadion, 14 december 2005

Vandaag las ik een interview met André Hanssen. Hij verlaat sc Heerenveen. Vanwege blessureperikelen is de Noor nooit doorgebroken in Heerenveen. Misschien was hij ook wel niet goed genoeg, wie zal het zeggen. Het gaat goed met Hanssen. Hij hoopt een mooie nieuwe club te vinden. Ik hoop met hem mee.

De Europese wedstrijden van Heerenveen zijn voor mij nooit erg ontspannen. Eind van de middag de auto in, de eindeloze files bij Amsterdam door, een snelle hap bij het stadion en de tribune op. Eén keer kwam men op het grandioze idee de wedstrijd om 18:00 te laten beginnen. Thuis tegen Maccabi Petach Tikva. In de 38e minuut kwam ik binnen. Stand: 3-0. Nog nooit ging een wedstrijd zo snel voorbij.

Tegen Levski Sofia gaat het er om. Bij winst is Heerenveen afhankelijk van concurrent Dinamo Boekarest, dat in Marseille speelt. Eén van de twee zal overwinteren. Het is koud in het Abe Lenstra stadion. Ik zit met mijn passe-partourtkaartje pal aan het veld, links van het midden. Midden in een vergrijsd stukje stadion. Ik trek de gemiddelde leeftijd van mijn tribunedeel flink omlaag. Er heerst zo'n mooie zenuwachtige Europacupavondsfeer. Overwinteren zou niet uniek, maar wel historisch zijn.

In de 53e minuut valt het stil en is de spanning weg. 0-1. Iedereen mompelt en moppert wat. Twee minuten later slaat de stemming echter compleet om. Samaras maakt 1-1. Mijn buurman stoot me aan en begint een vurige Friese tirade. Dat het nog ken, maar dat ze moeten ophouden met dat gedwar. Daar ben ik het mee eens. Maar de klok tikt door en het einde nadert. De jammer-maar-helaas-praatjes gaan over de tribunes. De reguliere speeltijd zit er op als er een rare klutssituatie ontstaat voor het doel van Levski. De bal valt bij toeval voor de voeten van André Hanssen. Hij denkt niet na, maar haalt verwoestend uit. Het net bolt en de bal valt dood op de grond.

De fantastische explosie van vreugde wordt gevolgd door het laatste fluitsignaal. De spelers -die kort daarvoor nog juichend op een hoop lagen- gaan op het veld zitten. Het is afwachten, want we zijn afhankelijk van het resultaat in Marseille. Het duurt ellendig lang, maar Marseille leidt met 2-1. Dat is voldoende. Dinamo mist in de slotfase een penalty. Zonder ons medeweten, godzijdank. Dan volgt eindelijk de verlossende bevestiging. Een prachtig feest barst los. Na afloop lopen mensen zwaaiend met blauw-witte vlaggen tussen de toeterende auto-massa door.

Het was de laatste keer dat Heerenveen de Europese winter doorkwam. De maker van de verlossende goal hobbelde zo nu en dan wat mee, maar veel werd het niet meer.

André Hanssen. Hero for one day.


Sebastiaan_W

Leuk stukje, deze wedstrijd heb ik ook nog bezocht.

AthleticHolanda

Citaat van: witte leeuw op jun 13, 2009, 08:18:03
Leuk stukje, deze wedstrijd heb ik ook nog bezocht.

Je hebt wel een zwak voor Levski, of niet?

Hielke

sc Heerenveen - Sparta
Abe Lenstra stadion, 21 januari 2006

Op deze koude, winderige 21e januari hangt een vinnig spandoek in het stadion. Ik zit er recht tegenover. Het publiek richt op deze manier haar  pijlen op Georgios Samaras. De slungelige Griek met het sluike haar, die zo briljant kan voetballen. Bij momenten.

Niemand in Heerenveen is blij dat Samaras een arbitragezaak heeft aangespannen om naar Manchester City te kunnen verkassen. Uit positieverbetering. Daar denkt de rechter anders over. Qua salaris mag-ie er dan op vooruit gaan; van subtopper Heerenveen naar middenmoter City is geen substantiële stap omhoog. Samaras verliest de arbitragezaak, maar vertrekt niet veel later toch naar Engeland. Manchester City. Wat moet-ie daar nou, vragen wij ons teleurgesteld af tijdens deze bloedeloze 0-0 tegen Sparta. Samaras' laatste in het shirt van Heerenveen.

West Ham United - Manchester City
Upton Park, 15 april 2006

De metro naar Oost-Londen zit overvol en kleurt volledig lichtblauw. Alleen al aan het gezellige, onverstaanbare rumoer is duidelijk dat we hier met vele supporters van Manchester City te maken hebben. Hun club mag dan troosteloos in de middenmoot staan, zij gaan naar West Ham. Wij ook.

Aan de voetbalkennis van de gemiddelde voetbal-Brit mankeert doorgaans niets, dus dient het Heerenveen-logo op één onzer kledingstukken als onvermijdelijk herkenningspunt. 'Heerenveen. Samaras!' De Citizens hebben ons door. De supporters van Manchester City zijn apetrots, dat hun club voor meer dan zeven miljoen euro deze speler heeft gekocht. Een enthousiast Brits kruisverhoor valt ons ten deel. Wij vertellen over mooie goals die Samaras maakte in Friesland. 

Na een rondje om Upton Park lopen we ze weer tegen het lijf, de lichtblauwen uit de metro. Alle City-supporters in de directe omgeving wordt direct duidelijk gemaakt dat wij van Heerenveen zijn. De leveranciers van hún grote ster in wording. Als het voetbal grijs is, worden lichtpuntjes gezocht. Zoveel wordt ons duidelijk. Wij stappen het stadion van West Ham United binnen en glimlachen om die  Engelse belangstelling.

Samaras speelt mee. West Ham wint. 1-0. Een weinig hoogstaande wedstrijd in een bijzonder stadion. De lichtblauwe massa blijft maar zingen, daar achter het doel.

Nu is alles anders. Samaras is al lang met de stille trom vertrokken. Bij Manchester City strijkt de gemiddelde onhandelbare vedette per jaar de gehele transfersom van Samaras op. Ik moet nog wel eens aan ze denken. Die sympathieke Engelsen, daar in Oost-Londen. Een paar maanden geleden zaten ze zonder twijfel weer in de metro naar Upton Park. Achter de rijkste club ter wereld aan. West Ham won. Met 1-0.

Han

De bovenstaande bijdrage voldoet aan mijn beeld van een 'column-format'. Qua lengte, ritme, compactheid; en met name vanwege de pakkende sluitzin.
Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Hielke

vv Staphorst - sc Heerenveen
Sportpark Het Noorderslag, 24 juni 2009

Staphorst. Veel over gehoord, maar nog nooit geweest. De grote kerk springt meteen in het oog, wanneer je de snelweg afdraait. Pal naast het spoor ligt café Spoorzicht, waarmee het hoogtepunt van dit Overijsselse dorp direct is genoemd. Eén en dezelfde mevrouw in klederdracht fietst telkens heen en weer door het dorp. Ze wekt de indruk ingehuurd te zijn.

Het nieuwe seizoen van Heerenveen begint op Sportpark Het Noorderslag. Het is er warm. Een prettige accommodatie met een riante kantine. Trond Sollied voelt zich er duidelijk op zijn gemak. De Noor is ontdooid. De voormalige geestverschijning loopt nu met een glimlach rond, praat en drinkt een consumptie aan de bar. 'Die zie je hier niet elke dag,' zegt de mevrouw die de loten verkoopt.



Tijdens de warming-up krijgt de grensrechter een bal tegen zijn hoofd geschoten. Tot en met de rust (0-1) is dat het hoogtepunt van de avond. Beide ploegen gaan redelijk gelijk op. Staphorst voetbalt leuk. Vlak voor ons neus strompelt een speler van Staphorst naar de kant. Geblesseerd geraakt, na een lichte overtreding. Op zijn rug staat de naam van de shirtsponsor. 'Bikkel.nl'.

Een standaardtafereel bij dit soort oefenwedstrijden is de hakkelende omroeper op het sportpark. Paweł Wojciechowski scoort met een fantastisch hakje de 0-4. Even is het stil en dan volgt een moedige poging. Helaas voor de beste man zou Gerry Koning doelpuntloos blijven.

Het thuispubliek raakt wat verveeld. Na de 0-5 begint de mevrouw naast mij over de ooievaarsoverlast in het dorp. Ik knik vriendelijk en doe net of ik luister.

Eindstand: 0-9. 'En dan houden we er mee op, hier in Staphorst,' klinkt het naast mij. Ik schiet in de lach om mijn medesupporter. We lopen het sportpark af terwijl de handtekeningenjacht begint.


Hielke

#22
sc Heerenveen – AA Gent
Sportpark De Kruudnhof, Beckum

We zijn in Beckum. Een klein landelijk plaatsje onder de rook van Hengelo. Achter de kerk ligt Sportpark De Kruudnhof. Een prachtig gelegen terrein, mét een tribune. En een turnstile bij de entree. De muziekkeuze is ook in Beckum dramatisch en ondanks het aanvangstijdstip van 18:00 is op het gehele sportpark geen hap eten te verkrijgen. Bier wel, daar maken de aanwezige Buffalo's dankbaar gebruik van. Een  oefenwedstrijd van FC Twente (2-0 voor Gent) trok er een paar dagen eerder nog 2500 toeschouwers. sc Heerenveen tegen AA Gent zou echter op een tiende daarvan blijven steken.


De entree.

Direct bij binnenkomst valt Bryan Ruiz op. De Belgische sterspeler wordt nadrukkelijk in verband gebracht met Heerenveen. Vooral door hemzelf, overigens. Meneer zit met een wat ongeïnteresseerde blik tegen een reclamebord aan, luistert muziek, en zal niet meespelen. Aan de overzijde van het veld zit de onverzettelijke Heerenveen-verdediger Kristian Bak Nielsen, eenzaam en alleen op een houten pallet. Spelend met een telefoon. De meest spectaculaire voetballers zijn buiten het veld vaak hele saaie, doodgewone mensen.


Michal Svec maakt een typisch armgebaar, zo voor de kerk.

Vlak naast ons staat een groepje Belgen dat zich als de gelegenheids harde kern van AA Gent manifesteert. In de tweede minuut staat Heerenveen al op voorsprong. 'Ik zei toch, 't benn' amateurs,' kraait een medesupporter. De supporters van Gent moeten lachen.

Heerenveen wint met 1-0. Een prima prestatie, al viel Gent een tikkeltje tegen. Na afloop blijft iedereen op het veld staan. Handtekeningenjagers blijken echter nauwelijks aanwezig. Ik besluit dan zelf maar het veld over te steken en loop langs Gent-vedette Bryan Ruiz. Hij zou maar al te graag een handtekening aan Heerenveen geven.

Ruiz zit in hetzelfde hotel als Heerenveen, net als de rest van zijn ploeg overigens. Maar tijd om gezellig samen een potje te kaarten is er volgens assistent-trainer Henk Herder niet. 'Dit gaat er allemaal heel serieus aan toe.' Dat is maar goed ook. In tegenstelling tot een jaar geleden verloopt de voorbereiding uitstekend. De selectie is nu al compleet en de resultaten zijn prima. Vier overwinningen op rij. Dat belooft wat.  


Bryan Ruiz, een veelbesproken man in Heerenveen.

Joost

Als Hielke het goed vind een gastoptreden.

Heerenveen uit is een eind, zeker als de weg op vrijdagmiddag vol is met niet alleen vrachtwagens maar ook caravans. De tocht vanuit Zuid-Limburg duurt daarom liefst 4 en een half uur. Vanwege familie hoeven we die avond niet terug, kunnen we nog wat fatsoenlijks eten en omdat het een categorie A wedstrijd betreft mogen we zelfs in het uitvak staan.

Het is nog niet zo heel lang geleden dat zo'n 30 kilometer noordelijker op miraculeuze wijze het Eredivisieschap werd veiliggesteld. Vanaf vandaag moet het allemaal anders. Frisser, vrolijker, doelpuntrijker.

Het is de allereerste wedstrijd in de nieuwe competitie en dat maakt alles 'het eerste'. Bodor begaat de eerste overtreding, Sibon is de eerste die een doelpoging waagt en de Jong is later de eerste gele kaart van de competitie. Het eerste doelpunt kan echter niet in de boeken. Heerenveen is beter dat het verdedigende Roda. Heerenveen krijgt na een doodsaaie eerste helft zelfs 5 prachtige mogelijkheden maar scoren is er niet bij. De geconcentreerd spelende equipe van Harm van Veldhoven gaat er zelfs in geloven en weet nog een paar mogelijkheden te creeren maar doelpunten zullen er echt niet vallen deze avond. Heerenveen verliest met 0-0, Roda wint met 0-0 en wij zijn koploper.






Hielke

Gefeliciteerd met de 0-0 winst Joost. En dank voor je foto's, ze zijn fraai. Met name de tweede gaat in het persoonlijke archief.

Citaat van: Joost op aug 02, 2009, 20:10:26
Als Hielke het goed vind een gastoptreden.

Gastoptredens zijn meer dan welkom uiteraard.

Han

Citaat van: Joost op aug 02, 2009, 20:10:26




Ik heb sinds de deportatie nooit iets 'meegekregen' van de ontwikkeling van dit stadion en ik zie een verbluffend indrukwekkende bak.
Strangely Devoted or Mentally Disturbed

Hielke

#26
PAOK FC - sc Heerenveen
Toumba, 20 augustus 2009

Deel I; De taxi.

Tien dagen nadat Heerenveen per loting aan PAOK is gekoppeld, land ik om tien uur 's avonds op Thessaloniki Airport. Het is er niet warm, maar heet. Het laatste stukje tot het hotel gaat per taxi. De chauffeur wil niet zeggen wat een ritje ons gaat kosten: 'The Taxi-meter will tell'. Zitten en bek dicht, gebaart hij. Mijn raam staat open. Of beter gezegd: het is spoorloos verdwenen. De buitenspiegel hangt met tape aan elkaar. 'Please, don't tell the police,' smeekt de chauffeur. 'Don't be afraid, we like airco.' Ondertussen drukt de chauffeur het gaspedaal bijna krom en blijken rode stoplichten geen reden om te stoppen. 'You are German?,' vraagt hij. 'No Dutch. Heerenveen. We play PAOK.'

'AAHH PAOK! FUCK PAOK! I'M ARIS!' De chauffeur verandert in een voetbalsupporter en klapt met zijn handen in de lucht. 'ARIS! ARIS!' Omdat niemand het stuur nu vast heeft maakt de taxi een beweging naar links, waar op dat moment een andere taxi rijdt. Bijna sneuvelt ook het tweede raam, maar een botsing wordt ternauwernood voorkomen. 'PAOK-Heerenveen, zero-two, I tell you!' 'ARIS! ARIS!'. De dodemansrit is niet veel later voorbij, als we een nauw straatje met veel bomen indraaien. Het is twaalf uur 's nachts. Iedereen in Thessaloniki zit buiten en eet, drinkt en lacht.

Een betere kennismaking met Thessaloniki is eigenlijk niet mogelijk. De tweede stad van Griekenland leeft van en voor het voetbal. Iedereen is voor PAOK of Aris. Een enkele zonderling steunt Iraklis. Het is een drukke, bruisende stad. Soms lelijk, soms heel mooi, met tussen de flats en villa's in veel historie. Een stad met een bruisend uitgaansleven. Langs de boulevard en op het Aristoteles-plein komt vanaf tien uur 's avonds heel Thessaloniki bijeen, zo lijkt het.

Deel II; Toeristische fotoimpressie.


Vliegen vanaf Brussel Airport.


Over de Italiaanse Dolomieten.


Een typisch Thessaloniki-straatje, waar ons hotel in ligt.


Het centrum van de stad: het Aristoteles-plein.


De beroemde Witte Toren (is-ie wit?) van Thessaloniki.


De skyline...


Oude ruïnes midden in de stad, uit Romeinse tijden.


En een oude poort, waarom ook niet?


Thessaloniki beschikt over de meest moderne vervoersmiddelen.


In het bovenste, oude gedeelte van de stad loopt een oude Romeinse muur.


Uitzicht op de stad.


De bewoners van nummer 107 zijn even boodschappen doen...

Deel III; Groundhoppen in Thessaloniki.

Het is uitstekend weer om in het zwembad te liggen, niet om door de stad te lopen. Toch is de verleiding te groot. De lichtmasten steken her en der prominent boven de grijze massa van flats en villa's uit. Tonelen van hét volksvermaak in Thessaloniki. De hele stad zit onder een laag graffiti. Veelal 'PAOK' of 'Fuck PAOK'. Het meest prominent zichtbaar is het Kaftanzoglio van laagvlieger Iraklis. Een groot atletiekstadion, gebruikt tijdens de Olympische Spelen van 2004.


Het Kaftanzoglio, waar iemand een kraan open heeft laten staan...


De hoofdtribune.


Een heel aardig stadion, maar eigenlijk niet om in te voetballen.

Op een steenworp afstand ligt Toumba, de thuishaven van PAOK. Een rustig stukje stad, met geen zuchtje wind. De term bakoven is hiervoor uitgevonden. Moet Heerenveen hier spelen? Dat lijkt bijna een Romeinse martelmethode.


De spelersbus staat pontificaal voor het stadion.


Toumba.


De catering buiten het stadion.


Een warm welkom op de muur van Toumba!

Aris speelt haar thuiswedstrijden in Harilaou. Dat is te ver om te lopen, dus wij stappen in de bus. De Griekse letters op de kaartjesautomaat begrijp ik niet. Ik gooi er op de gok zestig cent in en mag naar binnen. De bus stopt vaak, maar ik heb geen idee waar we er uit moeten. Plotseling schiet in een drukke straat een met geel-zwart bespoten muur langs. 'Aris.' Ik druk razendsnel op de stopknop en niet veel later sissen de deuren open.


Harilaou, thuishaven van de aartsrivaal van PAOK.


Aris FC dus.


Bizarre tribuneconstructies.


Een zeer fraai en beklemmend stadion!


De steile tribune langs de weg.


Geel-zwart, om tureluurs van te worden.

Deel IV; Matchday.

Het is donderdag, wedstrijddag. Bij iedere stap die ik zet breekt het zweet me uit. De thermometer zegt 37 graden, maar het voelt warmer. De supporters van PAOK –hoofdzakelijk zwart geklede jongen mannen- verzamelen zich twee uur voor de wedstrijd bij stadion Toumba. Daar staan alle toegangswegen vol met brandende barbecues. Ik heb dorst, dus koop geen worst. De sfeer is intimiderend, niet bedreigend. De massa ademt eenheid: PAOK. Als buitenstaander hoor je hier niet te zijn.


Barbecuen doen ze graag, bij PAOK!


Drukte bij Toumba.


Het cordon ME bezwijkt onder de druk van de massa als de spelersbus arriveert. De helden worden van dichtbij luid toegezongen.

Je hebt riante uitvakken en je hebt grote uitvakken. Het Toumba stadion, een ovale betonnen bak met hekken en een sintelbaan, heeft een héél groot uitvak. En dat voor twaalf supporters van Heerenveen. De mevrouw van de catering pakt in de zestigste minuut haar biezen. Ze heeft negen glazen drinken en nul gebraden worsten verkocht. De verbaasde man van de security vraagt mij waar de rest van onze supporters is. Net als de andere verbaasde man van de security, even later. Een dag later staat in de Griekse sportkranten een foto van het desolaat lege uitvak. We hebben indruk gemaakt in Griekenland: niet als twaalfde man, maar als twaalf man.

Een uur voor de wedstrijd is de sfeer in het stadion gemoedelijk en rustig. Logisch, op een zomeravond. Totdat de keepers, Lejsal en Bangma, het veld betreden. Dertigduizend Grieken zetten de vingers aan de mond en fluiten. Het is het startsein voor een zeer indrukwekkende avond. Het complete stadion zingt, springt, klapt, schreeuwt, omhelst en leeft mee. Synchroon. De directie van Heerenveen begroet de twaalf uitsupporters en toont zich zeer onder de indruk van de Toumba-show.


De selectie inspecteert het veld.


Het stadion stroomt langzaam vol.


Buiten staan nog lange rijen...


De harde kern van Gate 4 heeft een doekje geschilderd.


Opkomst van de elftallen.

Heerenveen blijft verrassend goed overeind in de heksenketel. Sterker nog, vlak voor rust scoort Henrique de 0-1. Ik zie dit niet, omdat Griekse uitvakken niet zijn gebouwd om de wedstrijd te volgen. Enkele fracties van een seconde later valt het hele stadion stil en springen wij juichend omhoog, als eenzame stipjes in een groot, leeg vak. Het mooiste moment van de avond. De mensen van de securtity komen gespannen melden dat wij na afloop moeten blijven. Ik zie het beeld voor me: wij, afgevoerd in een door stenen bekogeld ME-busje. Laat de 0-2 maar snel vallen.


De fanatieke hoofdtribune ontploft na de 1-1.


Tevergeefse actie van Heerenveen voor het PAOK-doel.

In de tweede helft is Heerenveen beter dan PAOK. Omdat beide ploegen kansen krijgen om te winnen, is het 1-1 gelijkspel een terechte uitslag. Een prima resultaat. Toumba stroomt teleurgesteld leeg. Volkomen onbedreigd mengen wij ons een kwartier later tussen de 'Black Army'. Het is tien uur 's avonds, dertig graden. De barbecues branden nog steeds. Een luid gezang en getrommel stijgen op uit de passerende, volgepropte bussen. Het nachtleven in Thessaloniki begint.


1-1 in Thessaloniki! De Heerenveen-supporters hangen massaal in de hekken!


De spelers bedanken de supporters, en omgekeerd.

Een dag later stap ik in de taxi, op weg naar het vliegveld. De chauffeur houdt zich keurig aan alle verkeersregels, maar heeft last van een slecht humeur. Hij is supporter van PAOK, vandaar. Enkele uren later stijgt het vliegtuig op en laten we het voetbalgekke Thessaloniki achter ons. Met een goed resultaat in de tas en een zeer enerverende ervaring rijker.  


Joost

Erg leuk verslag, ik mag hopen dat Roda binnenkort weer eens Europees speelt want ik heb ook zin in zo'n tripje.

Houseman

Prachtig verslag. Ontzettend jammer dat ik deze heb moeten missen, dit zijn precies de reisjes die het mooist zijn. Mochten we het donderdag overleven komt er vast weer zo'n standaard Wolfsburgloting uit.

3434

Prachtig verslag! Mooi stadion ook, zo zouden de reportages op tv ook mogen zijn ipv enkel wat er het veld gebeurd. Veel interessanter op deze manier.
Laatste nieuwe ground:  Stadion RCC Waterloo
Favoriete ground: Westfalenstadion - Borussia Dortmund
Record zonder 0-0: 10/04/10 tot 27/03/11