Achter het groundhoppen

[TeeZee]

Voetballiefhebber en groundhopper. Twee zaken die denk ik sterk met elkaar verbonden zijn. Er zijn schitterende rugbystadions in Engeland, maar omdat de sport me niks doet komen er minder stoffen in het lichaam vrij dan bij het aanschouwen van bijvoorbeeld een Vetch Field.

Ik heb al tot vervelens toe iedereen hier door de strot geduwd dat Engeland voor mij het heilige groundhopland is. Ondanks dat daar de leuke stadions in rap tempo verdwijnen, het belachelijk duur is en moeilijker bereikbaar is dan de buurlanden.

De reden hiervoor is dat de clubnamen iets oproepen. Wolverhampton Wanderers. Exeter City. Accrington Stanley. Manchester City. Aston Villa. Plymouth Argyle. Queen's Park Rangers. Ik kan zo nog wel even doorgaan, iedere naam doet mij wel iets. Volkomen irrationeel.

Ik heb hier een aantal boeken staan om wat meer te weten te komen over de clubs, de competitie en de stadions. Uiteraard heb ik 'De Bijbel' van Simon Inglis: The Football Grounds of England and Wales. Volkomen gedateerd, maar man, wat een boek. Van dezelfde auteur heb ik Engineering Archie, over DE stadionarchitect van het vorige Millennium. Het bezoeken van een stadion waarvan nog elementen van zijn hand aanwezig zijn geeft voor mij iets extra's (quizvraag: iemand die de overblijfselen hier kan noemen?)

Statische gegevens op websites zijn ook dingen die ik graag tussen de tripjes door mag doen, bij wijze van afkicken en wegdromen.

http://www.groundhoppersnet.nl/index.php?topic=369.0 is zo'n topic dat voor mij op maat gesneden is. Ook dit gaat over de Engelse competitie, zoals er zovelen zijn die net als ik dit soort dingen uitpluizen.

Het contingent groundhoppers met voorkeuren voor een ander land dan Engeland is hier ruim in de meerderheid en ik kan me nauwelijks voorstellen dat het voor die mensen enkel bij het afvinken van grounds blijft. De vraag is dan ook hoe jullie je nieuwsgierigheid voeden betreffende de clubs/stadions die je bezoekt.

Ik ben benieuwd.

[hgrm]

Ik herken veel van wat TeeZee schrijft. Ook ik heb Inglis grijsgelezen, evenals de Duitse, Nederlandse, Belgische, Franse en Italiaanse equivalenten of aftreksels. Historie van een stadions is voor mij een belangrijke motivatie om te groundhoppen. Daarnaast interesseert de historie van de clubs me ook. Eindrangschikkingen, bekerlotingen, competitiereorganisaties en kampioenschapseindronden, ik smul ervan. Spelers, trainers, systemen en poppetjes die neergezet worden, interesseren me maar matig, maar clubhistories des te meer. Bijna elke club die ik bezoek, trek ik uitgebreid na in mijn boekenkast en op internet.

[Rinus A.]

Ik heb een gruwelijke hekel aan wedstrijden van clubs die me niks doen (momenteel alles buiten Telstar, Sunderland en als ze om de prijzen spelen Oranje). Het uitzitten van dergelijke wedstrijden is dus een hele opgave. Een recent bezoek aan Vicenza is een mooi voorbeeld wat mij dan toch naar het stadion lokt en me daar 90 minuten binnenhoudt:

- BRESCIA! Is dat niet die club met blauw shirt met witte V erop? Heeft Baggio niet iets met die club te maken?
- Even kijken hoe de fanshop eruit ziet, misschien valt er nog wat te leren voor de fanshop bij Telstar.
- Misschien is er nog een mooie polo in de aanbieding. Toch grappig om in zoiets rond te banjeren in ons eigen landje.
- Programmaboekje, hoe vullen ze die hier?
- Oef verveling, tijd om te snaaien.
- Hey, iedereen neemt hier een clubkussentje mee naar het stadion, waarom hebben wij dat niet?
- Kijk nou, een neger komt zorgeloos de Curva sud opwandelen! Na On The Road With Verona gelezen te hebben, had ik dat niet zo snel verwacht. Zijn de tijden veranderd of is Vicenza gewoon wat ruimdenkender als Verona?
- Eens kijken hoe de harde kern zich beweegt. Mooi groepsgezang, liefelijker als in Nederland. Oei, dat groepje kalen aan de zijkant is erg actief met de rechterarm, zouden ze mij als germaan waarderen?
- Nog mooie vrouwen in de buurt? Hmm, nee.
- Eens kijken of er nog wat bekends in de selecties zit. Niks, of toch..Bonomi! Zou dat Claudio Bonomi zijn? Al heel wat jaren terug actief voor Castel di Sangro in de serie B, tijdens hun wonderseizoen, beschreven in een bekend boek. Even naar NL bellen, iemand kan vast wel even online.
- Even een rondje reclameuitingen. Misschien nog wat mooie ideeën voor op Schoonenberg.
- Pfff, hoe lang nog? Nou vooruit, ik ga me eens even concentreren op één speler die me opvalt. ........... Nou, laat ook maar.
- Luidruchtig uitvak. Hoe laat zouden ze vertrokken zijn uit Bari? Prachtig hoe in On The Road With Verona een busrit naar een uitwedstrijd in het zuiden wordt beschreven. Om middernacht vertrekken in een oud brik, veel drank en drugs om de helletocht door te komen, anderhalf uur het thuispubliek beledigen en dan weer 12 uur de bus in. Ik denk niet dat er veel vaders met kinderen naar uitwedstrijden gaan hier.
- Hoe laaang nog, ik heb het allemaal wel gezien.
- Zo nog maar een broodje halen. Ik vraag me af of er volgend weekend nog een wedstrijdje in de buurt is, denk dat ik wel even ga kijken.

[Rinus A.]

Kortom, het voetbal en het stadion doen we niet heel veel, meer de mensen en de dingen die ze doen. Vaak stel ik mezelf vooraf wel voor om het stadionbezoek nut te geven (iets nieuws leren, mezelf vermaken, sociaal bezig zijn), maar vind ik het helemaal niet erg als ik uiteindelijk gewoon 90 minuten van mijn leven niet nuttig ben: the bravery of emptiness.

[HJanneman]

'Do the stereotypes'!

Waar we ook heen gaan, ik pluis uit wat er allemaal te doen is en wat 'de locals' zoal doen wat wij niet doen.
Dit ga ik ook doen, of in ieder geval proberen te aanschouwen.
Het kunnen kleine dingen zijn, zoals het eten van een onhandige puntzak friet verstopt onder 'stoofvleespap' in België en daarbij op een terras het lokale of regionale biertje, want geen regio of stad die zichzelf in België serieus mag nemen zonder een eigen brouwsel, in Antwerpen ga ik dan voor De Koninck, ook wel bekend als 'een Bolleke', liefst genuttigd in een kroegje met 'Jambers-figuren'(zoals ik dat noem).
In Engeland kan het betekenen dat je per ongeluk op een stereotype Engelse tabloid stuit met weinig verhullende nieuwsfeitjes, laten we maar zeggen, maar een nog beter voorbeeld is het nuttigen van het English Breakfast dat natuurlijk anders is dan de pindakaas met hagelslag wat hier op tafel staat 's morgens.
Dit kan per ongeluk bij je hotelboeking inzitten, maar niet bij mij, als ik naar Engeland ga wil ik ook alleen in een B&B overnachten(het liefst met oubollig behang) die dat dampende ontbijt op mijn bord serveert(krijg er nu al weer zin in).
In Istanbul deden we leuk mee met de waterpijp voor de wedstrijd, speelden we lama op de tribune met zonnepitten, waar ik duidelijk nog wat mee moet oefenen.
Zo kan ik nog meer voorbeelden gaan noemen, maar of een reis geslaagd is hangt in ieder geval niet af van wat ik op het veld voorgeschoteld krijg, daarvoor kan ik wel naar de tv gaan kijken op dinsdag en woensdagavond wanneer de Champions League uitgezonden wordt(kan ik ook van genieten, zeker van wedstrijden als Arsenal - FC Porto ).

Het gaat bij mij in eerste instantie om de club waar ik op bezoek ga, de thuisclub, maar de reden van mijn bezoek kan zeer uiteenlopend zijn.
Het stadion is een 'must see', de club is een gevallen grootheid, de club(s) heeft/hebben een rijke historie, de club(s) heeft/hebben een soort cultstatus en zijn uniek(zoals St.Pauli, bijv.), het stadion ligt op een bijzondere plek, er staat iets op het spel die wedstrijd, het betreft een derby, één van mijn favoriete clubs speelt er een wedstrijd en het gaat ergens om, de stad lijkt me leuk, de omgeving van de stad lijkt me leuk, ik ben toevallig in de buurt, etc.etc.

Het komt voor dat een wedstrijd erg vermakelijk is, gelukkig maar, maar meestal zijn de hoogtepunten van zo'n reis niet die ene actie van de nummer 10 in het geelzwarte shirt, maar zijn het dingen als: die ene figuur op de tribune, in het cafe, die ene tribune, die ene sfeeractie, dat stormweer wat precies bij het niveau en de locatie past en zo zijn er nog veel meer randverschijnselen te noemen die onbewust de hoofdrol hebben gespeeld tijdens zo'n weekend.

[Maroboduus]

Kortom, het voetbal en het stadion doen we niet heel veel, meer de mensen en de dingen die ze doen. Vaak stel ik mezelf vooraf wel voor om het stadionbezoek nut te geven (iets nieuws leren, mezelf vermaken, sociaal bezig zijn), maar vind ik het helemaal niet erg als ik uiteindelijk gewoon 90 minuten van mijn leven niet nuttig ben: the bravery of emptiness.

Ik herken niets, maar dan ook helemaal niets van wat je schrijft. Maar goed, ieder zijn mening natuurlijk. Ik wist alleen niet dat groundhopping ook een taakstraf kon zijn.
Buiten die x maal 90 minuten die je niet nuttig bezig bent benut je de seconden, minuten en uren in dit leven wel altijd zinvol? Het is om jaloers van te worden.

[Joost]

Kortom, het voetbal en het stadion doen we niet heel veel, meer de mensen en de dingen die ze doen. Vaak stel ik mezelf vooraf wel voor om het stadionbezoek nut te geven (iets nieuws leren, mezelf vermaken, sociaal bezig zijn), maar vind ik het helemaal niet erg als ik uiteindelijk gewoon 90 minuten van mijn leven niet nuttig ben: the bravery of emptiness.

Van de manier die jij beschrijft herken ik gelukkig niets bij mezelf. Ik ga graag naar het onbekende, clubs waar ik zo goed als niets af weet. Stadions waar ik nooit foto's van heb gezien. Op die manier zoals jij een wedstrijd beleefd vraag ik me af waarom je eigenlijk niet alleen het stadion bezoekt en dan weer verder gaat, het voetbal an sich doet je immers niets. Zelf kan ik wel genieten van een pot voetbal. Dit seizoen ben ik tot nu toe verwend met doelpunten en zag nog geen enkele 0-0 wedstrijd. Dat is geen maatstaf want de enige twee keer dat ik vorig seizoen geen doelpunt zag waren het schitterende wedstrijden. Zolang er wat op het spel staat kan een wedstrijd mij meestal wel boeien en dan niet alleen met voetbal. Volleybal of ijshockey zijn ook schitterend om naar te kijken.

[Rinus A.]

Van de manier die jij beschrijft herken ik gelukkig niets bij mezelf. Ik ga graag naar het onbekende, clubs waar ik zo goed als niets af weet. Stadions waar ik nooit foto's van heb gezien. Op die manier zoals jij een wedstrijd beleefd vraag ik me af waarom je eigenlijk niet alleen het stadion bezoekt en dan weer verder gaat, het voetbal an sich doet je immers niets. Zelf kan ik wel genieten van een pot voetbal. Dit seizoen ben ik tot nu toe verwend met doelpunten en zag nog geen enkele 0-0 wedstrijd. Dat is geen maatstaf want de enige twee keer dat ik vorig seizoen geen doelpunt zag waren het schitterende wedstrijden. Zolang er wat op het spel staat kan een wedstrijd mij meestal wel boeien en dan niet alleen met voetbal. Volleybal of ijshockey zijn ook schitterend om naar te kijken.

Ik schrijf dat de stadions (een verzameling hout, steen en metaal opgestapeld door de toevallige architect van dienst) mij niet erg boeien (enkel de verhalen erachter, maar die hoor ik niet als ik naar een stadionlamp sta te kwijlen) en dat ik me toch vooral interesseer in hoe de mensen hun tweede huis bevolken en hoe de mensen zich bewegen tijdens hun bezoek. En jij geeft mij dan aan dat ik beter gewoon het stadion kan bezoeken als er niet wordt gevoetbald en dus geen mensen zijn? Misschien gewoon niet reageren, dan.

En ik schaam me er niet voor dat ik me niet kan concentreren op een partij voetbal tussen Bari en Vicenza, Hibernian en Inverness of Ahlen en Paderborn. Ik bekijk elke week met mijn hart de wedstrijden van Telstar en Sunderland, ik zie als liefhebber van mooi voetbal elke week de samenvattingen en enkele live wedstrijden van 's werelds beste voetbalcompetities. Bij elkaar alweer veels te veel voetbal in een week en een wereld waarin nog veel meer boeiends gebeurt. Ik vind het niet raar dat ik als nuchtere Noord-Hollander moeite heb om te genieten van het spel ergens in den verre. Laat mij maar lekker genieten van de conversaties met mijn reisgezellen of gewoon van nieuwe mensen op de tribune om me heen.

[Rinus A.]

Ik herken niets, maar dan ook helemaal niets van wat je schrijft. Maar goed, ieder zijn mening natuurlijk. Ik wist alleen niet dat groundhopping ook een taakstraf kon zijn.
Buiten die x maal 90 minuten die je niet nuttig bezig bent benut je de seconden, minuten en uren in dit leven wel altijd zinvol? Het is om jaloers van te worden.

Ik zie het niet als een straf - al was Vicenza erg saai, maar ook saaiheid kan ik waarderen, vadaar dat ik dat aangaf - het is juist fijn om ter plaatse mensen te mogen bestuderen in de arena, het liefst in vreemde culturen. Voor mij is dat de extra die ik toevoeg aan het an sich weinig boeiende bezoek aan een wedstrijd van 2 onbekende onbeminde teams. Anderen hebben iets met architectuur, ik merk dat TeeZee bijvoorbeeld iets met fotografie heeft en Han ziet overal poëzie in...

Groundhoppen is pas een straf als je daadwerkelijk alleen heengaat om een lijstje af te werken, om gedachtenloos naar een tribune te gaan staren, om nog maar weer eens een extra voetbalwedstrijd te bekijken of om jezelf groundhopper te kunnen noemen.

[Maroboduus]

Ik zie het niet als een straf - al was Vicenza erg saai, maar ook saaiheid kan ik waarderen, vadaar dat ik dat aangaf - het is juist fijn om ter plaatse mensen te mogen bestuderen in de arena, het liefst in vreemde culturen. Voor mij is dat de extra die ik toevoeg aan het an sich weinig boeiende bezoek aan een wedstrijd van 2 onbekende onbeminde teams. Anderen hebben iets met architectuur, ik merk dat TeeZee bijvoorbeeld iets met fotografie heeft en Han ziet overal poëzie in...

Een station is ook een uitgelezen plek om mensen uit alle rangen en standen en hun gedragingen te bestuderen. Ga op een bankje op een willekeurig station ergens in Europa zitten en begin je observatie. Waarom entree betalen en naar iets kijken wat niet boeit?
Ik denk dat het voor de meeste "groundhoppers" geen "óf-óf-situatie" is, maar eerder "én-én". Voor mij is het in elk geval de architectuur én de fotografie én de historie én het observeren van menselijke gedragingen én de schoonheid van het spelletje...en tezamen met nog een aantal andere ingrediënten ontstaat er dan een poëzie die door elk individu anders ervaren kan worden.

Groundhoppen is pas een straf als je daadwerkelijk alleen heengaat om een lijstje af te werken, om gedachtenloos naar een tribune te gaan staren, om nog maar weer eens een extra voetbalwedstrijd te bekijken of om jezelf groundhopper te kunnen noemen.

Voor mij is een straf iets doen waar je helemaal geen zin in hebt. Natuurlijk zijn er momenten waarop je je afvraagt waarom je een bepaalde wedstrijd bezoekt, maar ik kan hier enkel voor mijzelf spreken en moet zeggen dat dat bij mij uitzonderingen blijven. Ik vindt het ook soms moeilijk om te begrijpen waarom mensen naar wedstrijden in de 8ste divisie gaan en om een dubbel te pakken na afloop nog een wedstrijd van de C'tjes op het bijveld gaan bezoeken om een kruisje te kunnen zetten. Uiteindelijk zal het afjurken (sorry Han dat ik je copyright even misbruik) van dergelijke lijstjes deze lieden ongetwijfeld in hun dwangneurose helpen. Als ik jou posts hier zo lees vind jij er echter geen fuck aan om dergelijke wedstrijden te bezoeken en doe je ook niet aan het afjurken van lijstjes, het hamsteren van relikwieën, etc. etc. Van een dwangneurose lijkt dus geen sprake, vandaar dat ik aan een taakstraf dacht. 124 uur verplicht oersaaie, nietszeggende voetbalwedstrijden ergens in Europa bezoeken.

[Han]

Kortom, het voetbal en het stadion doen we niet heel veel, meer de mensen en de dingen die ze doen. Vaak stel ik mezelf vooraf wel voor om het stadionbezoek nut te geven (iets nieuws leren, mezelf vermaken, sociaal bezig zijn), maar vind ik het helemaal niet erg als ik uiteindelijk gewoon 90 minuten van mijn leven niet nuttig ben: the bravery of emptiness.

Ik bezocht ooit een thusiwedstrijd van Kidderminster Harriers en ontmoette voorafgaand aan de clubvoorzitter ivm research voor een opus magnum dat een ongepubliceerd manuscript is geworden. In het stadje ben ik op zoek gegaan naar afbeeldingen van de town crest op gebouwen en heb er de plaatselijke bibliotheek bezocht om oude kranten en historisch materiaal na te slaan. Ik vond het bijna erg dat de wedstrijd begon.