GroundhoppersNet

Groundhopping => Overige landen => Topic gestart door: Nort op okt 13, 2016, 11:24:26

Titel: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op okt 13, 2016, 11:24:26
Voetbal in Japan
Japan blijft voor groundhoppers toch wel onbekend terrein en dat is natuurlijk niet vreemd. De afstand, de taal en de cultuur zorgen voor barrières en verder dan een artikel in het 'Staantribune' magazine en vier posts op dit forum (http://www.groundhopping.nl/index.php?topic=906.msg19983#msg19983 (http://www.groundhopping.nl/index.php?topic=906.msg19983#msg19983)) komt het Japanse voetbal doorgaans niet in Nederland. En dat terwijl de Japanse (voetbal)cultuur bijna 180 graden verschilt met onze Nederlandse gebruiken. Alleen daarvoor is een bezoek aan Japan en het voetbal al een geweldige ervaring.

Dat ik in aanraking ben gekomen met het Japanse voetbal is puur toeval en komt doordat mijn werkgever zich wel richten op de Japanse markt. In die hoedanigheid bracht ik vorig jaar een bezoek aan Japan en een voetbalwedstrijd mocht daarin natuurlijk niet ontbreken. Dat werd, mede door het wedstrijdverloop, een van mijn meest memorabele wedstrijden. Het was indrukwekkend (en natuurlijk ook weer logisch) om te zien hoe de Japanners hun cultuur mee nemen naar het voetbal en dat was zo anders dan hoe wij voetbal beleven.

Ook dit jaar staat een bezoek aan het land van de rijzende zon op het programma, alleen is de competitie dan al helaas afgelopen. Gelukkig vallen de werkzaamheden precies in de week van het WK voor clubteams, waardoor er toch nog voetbal op het programma staat.

WK voor clubteams
Voor het WK van clubteams geldt hetzelfde als voor Japan, het krijgt nauwelijks aandacht in Europa en dat komt mede doordat het WK altijd in verre oorden wordt georganiseerd (buiten Europa). Oké, jaarlijks wordt de samenvatting van de finale in het sportjournaal meegenomen maar dat is het dan ook gelijk. Behalve de fans van de deelnemende clubs kan niemand het schelen wie de prijs wint en dat is ook op toepassing van mij, tot nu toe dan.

Het WK voor clubteams vindt plaats van 8 december t/m 18 december en de 6 kampioenen van elk continent (Europa, Noord/centraal-Amerika, Zuid-Amerika, Afrika, Azië, Oceanië) + kampioen van het organiserende land strijden om de wereldcup. De kampioen van Oceanië speelt eerst een kwalificatie wedstrijd tegen de kampioen van het organiserende land.

De winnaar strijd samen met de kampioenen van Noord/Centraal-Amerika, Afrika en Azië om een plek in de halve finale. Daarin treft de winnaar, de kampioen van Europa of Zuid-Amerika (zij stromen pas in bij de halve finale). De winnaars spelen in de finale tegen elkaar en de verliezer spelen de troostfinale.

Het toernooi wordt gespeeld in twee stadions, Osaka en Yokohama, waarbij zowel de kwartfinales als ook de troost en de grote finale op dezelfde dag in het zelfde stadion worden gespeeld. Je kunt dus op twee speeldagen alle teams (behalve de verliezer van de kwalificatie wedstrijd) en beide stadions bezoeken.

Gezien mijn werkzaamheden exact tussen deze twee speeldagen inliggen (een betere planning kan niet) is het plan om zowel de kwartfinales als de finales te bezoeken. Kaartjes voor de kwartfinales zijn al in bezit en voor de finale moet ik wachten op de volgende verkoopronde. Al gaat dat vast goed komen.

Blog
In de komende periode ga ik proberen wekelijks een bericht te plaatsen m.b.t. het WK voor clubteams en het voetbal in Japan. In december volgen de verslagen van het toernooi en probeer ik ook wat te schrijven over de Japanse cultuur (het liefst in combinatie met voetbal).
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Robbie op okt 13, 2016, 13:01:26
Wat mooi! Ik kijk al uit naar je verslagen. Ik weet niet of je het gelezen hebt, maar in het laatste nummer van Staantribune staat een verhaal over Japan.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Jehoentelaar op okt 13, 2016, 13:32:35
Heel vet! Ben benieuwd naar de updates. :)
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op okt 13, 2016, 13:34:12
Citaat van: Robbie op okt 13, 2016, 13:01:26
Wat mooi! Ik kijk al uit naar je verslagen. Ik weet niet of je het gelezen hebt, maar in het laatste nummer van Staantribune staat een verhaal over Japan.
Klopt, heb ik gelezen!
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op okt 22, 2016, 14:48:01
Hoofdstuk 1: Intercontinental Cup

Ontstaan Intercontinental Cup
Hoewel clubs zo nu een vriendschappelijke wedstrijd speelde, werd het internationale club voetbal pas in 1955 ingevoerd met de Europa Cup en het werd een doorslaand succes. Al snel volgde de Zuid-Amerikaanse voetbalbond (CONMEBOL) het voorbeeld van de Uefa en kwam met een eigen competitie genaamd 'Copa Libertadores' en kende in 1960 haar eerste editie. De Braziliaanse voetbalpresident, Havelange, zag commerciële mogelijkheden in een jaarlijkse wedstrijd tussen de winnaar van Europa en Zuid-Amerika en zo kwam de Intercontinental Cup tot stand, nog voordat de eerste editie van de Copa Libertadores was afgelopen. Het concept was simpel, beide ploegen spelen een keer uit en een keer thuis en indien nodig zou er een 'replay' volgen.

Voor de eerste editie mocht het Europese Real Madrid het opnemen tegen het Uruguayaanse Peñarol. In Montevideo werd het 0-0, maar in de return liet Real Madrid, voor het oog van 100.000 toeschouwers, niets heel van Peñarol en won met liefst 5-0. Als trotse winnaar van de cup, dacht Real Madrid het predicaat 'kampioen van de wereld' te mogen gebruiken, maar dat was tegen het zere been van de FIFA.

Mislukte machtsgreep van de FIFA
Na het eerste toernooi greep de FIFA, zoals nog steeds, hardhandig in en eiste de toernooi organisatie op zich met deelnemers van over de hele wereld. De CONMEBOL en UEFA waren not 'impressed' en sloegen het aanbod in de wind. In de hoop dat beide bonden alsnog overstag zouden gaan, dreigde de FIFA de Intercontinental cup te verbieden. Zo ver kwam het niet, maar de wedstrijden moesten wel aangemerkt worden als 'vriendschappelijk' en werden niet officieel erkend door de FIFA.

Wantoestanden
Dat waren echter niet de eerste, en ook zeker niet de laatste, problemen die de Intercontinental cup moest zien te overwinnen. Tijdens de jaren '60 waren vooral de Argentijnse en Uruguayaanse clubs niet vies van gemeen spel, wat de Braziliaanse clubs deed besluiten om zich terug te trekken van zowel de Copa Libertadores als de Intercontinental Cup.

Maar behalve Brazilië hadden ook de Europese clubs veel last van de verkapte oorlogsvoering door de Zuid-Amerikaanse landen. Zowel Celtic, Manchester United als AC Milan werden fysiek en mentaal bejaagd door alles en iedereen. Fans, spelers en zelfs bestuursleden hadden er letterlijk alles voor over om die prestigieuze beker te winnen. Pas nadat de internationale pers zich er mee begon te bemoeien, kwam de Argentijnse dictator in actie en deelde schorsingen uit tot liefst 30 jaar.

De bril van Joop van Daele
Tekenend voor de Argentijnse praktijken zijn de gebeurtenissen rondom de bril van Joop van Daele. Nadat de heenwedstrijd in Buenos Aires, mede door doelpunt van Joop, in 2-2 was geëindigd, werd de return in de Kuip gespeeld. Nadat Joop van Daele Feyenoord in die wedstrijd op voorsprong bracht, vonden de Argentijnen het welletjes geweest. De bril van Joop werd afgekapt, doorgegeven en uiteindelijk kapot gestampt.

Mede door deze actie zag Ajax af van haar deelname in 1971, maar ging een jaar later alsnog overstag om mee te doen. In Argentinië merkt Ajax aan den lijve waarom ze een jaar eerder nog hadden afgezien van deelname. Schoppartijen, bedreigingen en intimidaties waren aan de orde van de dag. De Intercontinental Cup wordt wel gewonnen, maar vanwege alle gebeurtenissen zag Ajax een jaar later opnieuw af van deelname. Steeds meer clubs volgden het voorbeeld van Ajax en zowel in 1975 als 1978 werd de Intercontinental cup niet eens gehouden.

Ondanks vele pogingen om het toernooi in leve te houden, dreigde het op een fiasco uit te lopen. In 1979 zaten er bij Malmö – Olimpia nog geen 5.000 supporters op de tribune en daarmee stevende het toernooi op zijn laatste jaargang af. Immers, moest er door de organisatie elk jaar geld bijgelegd worden om de wedstrijden nog te organiseren.

Volgende week: Hoe Toyota en Japan de wereldcup van een ondergang behoedde.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op okt 27, 2016, 10:26:27
Volgende week: Hoe Toyota en Japan de wereldcup van een ondergang behoedde.

Het is donderdag, tijd voor een update. Ditmaal twee hoofdstukken, gezien ze nauw met elkaar verbonden zijn.

Hoofdstuk 2: Hoe Toyota de wereldcup van een ondergang behoedde

Ommekeer
Terwijl het toernooi op de intensive care lag en de artsen op het punten stonden om de stekkers eruit te trekken, bood autofabrikant Toyota de helpende hand. Zij wilde hun naam wel aan het toernooi verbinden, en in het kielzog veel geld mee brengen. In ruil daarvoor hadden ze twee eisen. Het toernooi moest jaarlijks in Japan plaatsvinden en bovendien moesten de winnaars van de Europa Cup en de Copa Libertadores verplicht aanwezig zijn. Het was een 'offer you can't refuse' en zowel de UEFA als de CONMEBOL accepteerden het aanbod. Daarbij lieten ze voor aanvang van de Europa Cup elke club een contract ondertekenen dat hun verplichtte, bij een eventuele winst, om naar Japan af te reizen.

Met Japan als locatie werd het return-principe overboord gegooid en hoefden de Europese clubs niet meer naar Zuid-Amerika af te reizen. Daarmee waren de schop- en knokpartijen ook direct verleden tijd en begon de Intercontinental cup langzaam het aanzien terug te winnen.

Vriendschappelijk karakter
In 1980 werd de Intercontinental Cup dus voor het eerst in Japan gehouden, waarbij het niet direct het geluksoord voor de Engelsen en Europese teams werd. In de eerste editie verloor Nottingham, gevolgd door Liverpool een seizoen later en het daaropvolgende seizoen voltooide Aston Villa de Engelse trilogie der nederlagen. Twee jaar later verloor Liverpool opnieuw en pas bij de 7e (!) editie wist een Europese club de beker te pakken.

Het verschil in beleving tussen Europa en Zuid-Amerika was dan ook erg groot. In Europa zag men het als een leuk uitstapje naar Japan, terwijl de Zuid-Amerikaanse ploegen alleen voor de overwinning naar Japan kwamen en vaak gesteund werden door duizenden supporters die de ploeg achterna waren gereisd.

Zo verloor PSV in 1988, met Romário en Koeman in haar gelederen, de strijd om de wereldbeker en het commentaar van Addick Koot na afloop was tekenend. 'Wij hebben die wedstrijd van toen absoluut niet serieus genomen. Zo gingen we in plaats van in het hotel in een hamburgerrestaurant eten'.

Hoofdstuk 3: Het ontstaan van de Japanse Football League

Ontstaan professionele competitie
Waar de belangstelling in Europa achter bleef, liepen de Japanners warm voor het toernooi. Sterker nog, het zorgde eind jaren '80 voor een nieuw voetbalvirus in Japan. Er werden voetbalscholen opgezet, toeschouwersaantallen kregen een exponentiele groei en dat leidde uiteindelijk tot de oprichting van de J1 League in 1993 (onze Eredivisie). De J1 league groeide op zijn beurt uit tot de Premier League van Azië en wordt nog steeds gezien als een van de meest prestigieuze competitie van het continent.

Anders dan in Europa zijn de meeste clubs in Japan ontstaan en gelieerd aan een bedrijf, voornamelijk uit de auto industrie. Zo heeft de populairste club van het land, Urawa Red Diamons, haar oorsprong te danken aan Mitsubishi, terwijl de huidige kampioen, Sanfrecce Hiroshima, weer gelieerd is aan Mazda. Maar ook Yamaha, Toyota en Nissan hebben hun 'eigen' club op het hoogste Japanse niveau. Eén geluk, de bedrijfsnamen zijn niet in de clubnamen opgenomen.

Football league van Japan
Hedendaags bestaat de Japanse Football League uit 56 ploegen verdeeld over 3 competities. Op het hoogste niveau, de J1, strijden 18 clubs in een zeer ingewikkelde structuur, waar zelfs de Belgen jaloers op zouden zijn, om het kampioenschap. De kampioen wordt bepaald via een play-off systeem, waarvoor de kampioenen van heen- en terugronde zich kwalificeren + de beste 3 'overall' presterende ploegen. Als de kampioenen van de rondes ook bij de beste 3 'overall' presterende clubs behoren, wordt er geen vervangend team opgeroepen. Afhankelijk van de competitie zijn er dus 3 tot 5 deelnemers aan de play-offs, waarbij het hoogst geklasseerde team een 'bye' krijgt bij een eventueel oneven aantal clubs.

Hoewel deze structuur voor vijf seizoen zou gelden, is besloten om de play-off structuur voortijdig te beëindigen. Vanaf 2017 is degene die na 34 wedstrijden bovenaan staat gewoon weer de kampioen. Aan de onderkant degraderen de laatste drie direct naar de J2 en worden er geen play-offs gespeeld.

De J2 kent 22 clubs en is daarmee de grootste competitie van het land. De nummers 1 en 2 promoveren direct, terwijl de nummer 3 t/m 6 play-offs spelen. Onderin degradeert enkel de nummer laatst direct en mag nummer 21 op herkansing via de play-offs. Degraderen naar de J3 wil overigens niemand, want dat is een halve Micky Mouse competitie.

Er spelen 16 clubs in de J3, waaronder twee beloften teams, en heeft een semiprofessionele status. Doordat slechts 7 ploegen een licentie hebben om te mogen promoveren (waaronder de twee beloften teams) en men niet kan degraderen, hebben 9 clubs een spek-en-bonen bestaan. De Japanse voetbalbond heeft de ambitie om van de J3 een serieuze competitie te maken, maar slaagt daar vooralsnog niet in. Heel gek is dat ook weer niet, aangezien de J3 pas sinds 2013 bestaat.

Volgende week: (voetbal)cultuur in Japan
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Joost op okt 27, 2016, 11:18:43
Echt hele leuk stukken!
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op okt 28, 2016, 10:13:08
Thnx!
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op nov 03, 2016, 20:29:17
Een hoofdstuk dat niet direct gerelateerd is aan voetbal, maar nodig is om de beweegredenen achter de Japanse voetbalcultuur te snappen.

Hoofdstuk 4 Cultuur in Japan

Van alle landen uit de 'Westerse' wereld hebben we met Japan misschien het grootste cultuurverschil. Waar men in Nederland allergisch is voor autoriteit, zijn ze daar in Japan mee getrouwd en dat zie je overal terug. Als je baas links wilt, dan ga op zijn minst kijken of rechts niet een betere optie kan zijn. Bij Japanners komt die gedachte niet eens in hun op en volgen ze netjes het pad van hun baas.

Ook bij zakelijke besprekingen zie je hiërarchische verhouding sterk terug. De 'juniors' houden keurig de lippen op elkaar en er wordt pas gesproken als er een goedkeurend knikje van de baas is gekomen. Na afloop van het zegje wordt er met smacht gewacht of het antwoord bevredigend was. Vergelijk dat is met de vergader cultuur van de lompe en directe Hollanders, die het weinig kan schelen met wie ze om de tafel zitten.

Het is Japanners dan ook geleerd om vooral binnen de lijntjes te tekenen en vanwege het ontzag voor autoriteit gebeurt dat dan ook. Op de perrons van treinen en metro's zijn wachtlijnen gemaakt, waar elke Japanner dan ook gebruik van maakt en keurig wacht tot iedereen is uitgestapt. Hoe anders is dat in Nederland, waar men zich als een stel hongerige varkens naar binnen wurmt om dat ene vrije zitplekje te bemachtigen.

Behalve hiërarchie is je sociale status in Japan heel belangrijk. Een Japanner wordt geacht een druk sociaal leven te hebben, waarbij de familie op plek 1 staat. De kroos van tien maanden worden dan ook overal mee naar toe gesleurd om maar te laten zien dat je een 'succesvol' leven leeft. De familie reputatie is ook zeer belangrijk en je moet ook niet proberen om deze te schaden. Dit is dan ook een van de redenen waarom het criminaliteit cijfer in Japan zo laag ligt. Pleeg je een misdrijf? Dan wordt dat breed uitgemeten in de krant en worden de overige familieleden te schande gemaakt. Bij de opvoeding wordt dan ook duidelijk gemaakt om niet het verkeerde carrière pad te kiezen. Een Japanner is dan ook niet gewend om de fiets op slot te zetten, er is toch niemand die hem jat.

Tot slot speelt de 'tijd' een grote rol in het dagelijkse leven. De dag indeling wordt met uiterste precisie gepland en het schema kent geen enkele vertraging. Een Brabants kwartiertje of een Afrikaanse 'mañana mañana' zit er dan ook niet in. Bij een bedrijfsbezoek zijn zelfs de exacte minuten van aankomst beschreven en staan de taxi's met draaiende motors je al op te wachten om je precies op tijd voor de deur van het bedrijf af te zetten.

Volgend hoofdstuk: De Japanse voetbalcultuur
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Saltacampos op nov 04, 2016, 18:21:39
Interessant !

Wij Europeanen (en veel anderen) zijn inderdaad barbaren in vergelijking met de Japanners, wat je beschrijft ivm het wachten om een metro of bus te nemen is zeer herkenbaar, hier is het de wet van de jungle. In Engeland is er vaak ook nog discipline wat dat betreft, Vlaanderen is een ramp en Spanje is zo mogelijk nog erger...

Mijn buren waren onlangs in Japan en vertelden hoe ze daar drie mensen op straat een plastic zakje dat door de wind werd meegedragen, zagen achtervolgen. Ze kregen het uiteindelijk te pakken en namen het mee naar huis om het daar in de vuilnisbak te gooien. Vlakbij mijn vakantiehuis in Frankrijk is een prachtig natuurgebied waar je meestal helemaal alleen kan rondwandelen. Tot mijn ontstellende verontwaardiging trof ik daar op het mooiste plekje een lege broodjeszak aan, ik heb die dan ook maar "op zijn Japans" meegenomen naar huis. Ik hoop dat mijn kinderen hier een voorbeeld aan nemen.

On topic, de J-League is al een aantal jaar te zien op Eurosport, de sfeer in de stadions lijkt me vrij indrukwekkend en het voetbal best goed.

Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: TeeZee op nov 05, 2016, 07:52:39
Ik mocht in het voorjaar van 2007, tijdens de sakurabloei, naar Japan en kan het bovenstaande ook weer onderschrijven. Je ziet in Tokio geen straatafval. Ik zag wel op het zeer drukke centraal station twee Japanners tegen elkaar botsen. Ze wisten niet hoe snel ze allebei hun verontschuldigingen moesten maken. Meerdere malen. In Nederland was dat waarschijnlijk vooral een opeenvolging van kijk-uit-je-doppen-scheldwoord-krachttermen geweest.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op nov 07, 2016, 16:14:34
Dat ben ik inderdaad vergeten te melden, Japanners en hun opruim drang. Alleen daar kun je waarschijnlijk al een boek over schrijven, in het scheiden van hun afval zijn ze meesters. Dat komt ook nog terug in het stukje van deze week.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Gerrit-Jan op nov 09, 2016, 14:27:26
Leuke stukjes!

Citaat van: Nort op nov 03, 2016, 20:29:17
Op de perrons van treinen en metro's zijn wachtlijnen gemaakt, waar elke Japanner dan ook gebruik van maakt en keurig wacht tot iedereen is uitgestapt.

Was in Fukuoka ooit bij een van de grote sumo wedstrijden; hier werd gele tape op de grond geplakt waar het publiek achter diende te blijven --> werkte perfect :)
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op nov 11, 2016, 15:44:24
Hoofdstuk 5: Japanse voetbalcultuur
In Japan is voetbal veel meer een sociale aangelegenheid dan het hier in Europa is. Hier maak je er met vrienden een leuke middag/avond van en dat is het dan ook. Voor Japanners is het belangrijk om 'ergens' bij te horen en dat zie je terug in en buiten het stadion. Zo worden de clubkleuren opvallend veel gedragen in alle leeftijdscategorieën, vaak om aan te tonen dat je bij een bepaalde 'groep' hoort (In Japan is het belangrijk om op sociaal vlak actief te zijn). Het 'erbij horen' betekent ook dat de baby van 6 maanden niet achter kan blijven, ook al mist de moeder daardoor vrijwel de gehele wedstrijd.

(http://i63.tinypic.com/25f1qpt.jpg)

De sfeergroepen van clubs zijn een kopie van de Europese ultra's, met als verschil dat je geen boze mensen met capuchon aantreft. Ook protestdoekjes tegen de politie en andere politieke uitingen zullen niet zo snel getoond worden. Tijdens mijn bezoek gingen de ultra's van Oita zelfs graag op de foto's en de gezichten hoefde niet eens geblurd te worden. En tot slot, het fanatieke gehuppel en gespring van de fans is te komisch voor woorden en dat 90 minuten lang.

(http://i65.tinypic.com/o8f5vk.jpg)

Zoals eerder besproken zie je ook de cultuur van het nette wachten en opruimen ook terug in het stadion. Men vormt een nette rij voor de catering en laten zelfs vrouwen met kinderen voor, zodat zij binnen mum van tijd van hun lekkernij kunnen genieten. Het assortiment bestaat voornamelijk uit lokale specialiteiten, waarbij het oog niet bepaald verwend wordt. De Japanners smullen er wel van en als het eten op is, dan worden alle zakjes opgespaard om het te deponeren in de afvalbak. Om er zeker van te zijn dat het afval op een juiste manier gescheiden wordt, is er zelfs een 'afval meester' in dienst die het afval scheidt. Zelfs bij een sfeeractie ontstaat er geen papier tsunami en worden de blaadjes keurig opgevouwen om na afloop weg te gooien in de, juiste, prullenbak.

(http://i67.tinypic.com/6ptfdl.jpg)

Het begin van de wedstrijd gaat gepaard met een grotere poppenkast dan de UEFA zou durven dromen. Als eerste worden de ballenjongens één voor één voorgesteld en wordt er na het omroepen van de naam een buiging gemaakt. Vervolgens is de voorzitter aan de beurt om iedereen welkom te heten (althans dat was het vermoeden, we konden er niets van verstaan) om vervolgens naar elke tribune een buiging te maken. Bij de opkomst wordt er een lint gespannen, waartussen de voetballers het veld betreden en de pers afstand moet nemen. Na vier-en-veertig buigingen over en weer kan er dan eindelijk afgetrapt worden.

(http://i66.tinypic.com/289cvet.jpg)

Het respect naar elkaar en richting de scheidsrechter is misschien wel het grootste verschil op het veld. Een keer appelleren en daarna gehoorzaam de beslissing van de scheidsrechter accepteren. Ook het onderlinge respect is groot en is het aannaaien van kaarten (nog) geen gemeengoed in Japan. Toch blijken ook Japanners hun woede niet altijd te kunnen beheersen en bij het eerste protest laat de scheidsrechter het niet na om dat direct te straffen met meerdere gele kaarten. Na afloop gaat elk team weer in een rijtje staan om opnieuw vier-en-veertig buigingen te maken.

(http://i65.tinypic.com/282gxo9.jpg)

Volgend hoofdstuk: Eén jaar na data, een terugblik op het verhaal uit een 'jongensboek'
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: maikelll043 op nov 12, 2016, 10:48:20
Zo te lezen is dit inderdaad de natte droom van de UEFA, hahaha
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op nov 16, 2016, 16:07:56
Hoofdstuk 6 Eén jaar na data, een terugblik op het verhaal uit een 'jongensboek'

Op 14 november 2015 zag ik mijn eerste wedstrijd in Japan en dat werd een erg memorabele. De thuisploeg, Omiya Ardija, had een theoretische kans om zich te kronen te kampioen van de J2 en dus te promoveren naar de elite competitie van Japan. Daarvoor had het wel de hulp nodig van hun concurrent dat punten moest verspelen tegen een laagvlieger.

Om zeker van een kaartje te zijn, werd een dappere poging op het internet gewaagd. Met Google translate vond ik de online ticketing pagina, alleen stopte de translate er mee na het registreer gedeelte. Via via werd een Japanse vertaler gevonden en werden twee kaartje gekocht, die in een van de vele duizenden 7/11 afgehaald konden worden.

Na een lange werkweek was de matchday dan eindelijk aangebroken. Hartje Tokyo werd ingewisseld voor het 'district' Omiya. Ondanks het druilige weer, besloten we ter voet richting het stadion te lopen en hoefde we enkel de oranje massa te volgen. Rondom het stadion was het al goed druk en stonden een paar Japanners met een megafoon iedereen in de juiste richting te dirigeren.

(http://i65.tinypic.com/12214ro.jpg)

Het stadion was met 15.000 toeschouwers uitverkocht en was voor 90% onoverdekt, niet erg handig als de regenkans 99% is en dat hebben wij geweten ook. Het kon de ultra's van beide clubs niet deren, want zij waren al ver voor de aftrap al fanatiek aan het zingen en bleven dat ook gedurende de wedstrijd doen.

(http://i66.tinypic.com/zumoo6.jpg)

Nadat de ballenjongens waren geïnstalleerd, de voorzitter een woordje had gehouden, de bordjes van de sfeeractie waren opgeruimd en de spelers de 'handjes' (lees: buiging) hadden geschud kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen. Van mijn Japanse buurman begreep ik dat concurrent Iwata gelijk had gespeeld en dat een overwinning dus voldoende was om het kampioenschap veilig te stellen.

(http://i65.tinypic.com/2eyet7m.jpg)

Dat moest tegen de voorlaatste op de ranglijst geen probleem zijn, althans daar gingen we vanuit. Omiya begon furieus en binnen de minuut was het aluminium al geraakt, maar was de stand nog in evenwicht. Naar mate de wedstrijd vorderde werd Oita steeds gevaarlijker en daar hadden ze ook alle reden toe. Ze hadden in de laatste twee wedstrijden vier punten nodig om zich te handhaven in de J2.

(http://i65.tinypic.com/4j421i.jpg)

Terwijl de motregen was veranderd in een tropische regenbui had ik als gierige Hollander spijt dat ik buiten het stadion geen poncho had gekocht, die met €10,- wel erg duur was. Gelukkig bood de 2e helft voldoende vertier, in de 49ste minuut kwam Oita via een eigen doelpunt op voorsprong en werd het even stil in ons vak. Een paar minuten later werd het zelfs 0-2, door wederom een eigen doelpunt. Het kampioenschap leek verder weg dan ooit. Verschillende supporters vonden het mooi geweest en verlieten al het stadion. Gezien mijn doorweekte kleren had ik ook even de neiging om te gaan, maar de maffe support van de Japanners was te aanstekelijk.

(http://i64.tinypic.com/35jjujs.jpg)

Omiya bracht een extra aanvaller in de ploeg en voerde de druk op. Verder dan een paar hachelijke momenten leverde het niet op. Totdat het 20 minuten voor tijd een keer wel mee zat, via de paal en de lat belande de bal onbewust op de buik van een Omiya speler waardoor de bal in het doel rolde, 1-2. Zou het dan toch? Op de tribunes begon men echt mee te leven en met nog tien minuten te gaan kwam Omiya terug tot 2-2.

(http://i65.tinypic.com/2a9p20p.jpg)

Omiya was nog één doelpunt verwijderd van het kampioenschap en de terugkeer naar de J1. De tijd was echter de grote vijand en van tactiek was nauwelijks meer sprake. De ballen werden zonder enig benul naar voren gepompt, maar kwamen even zo hard weer terug. De Japanners leken de zenuwen niet de baas te zijn, maar gelukkig had Omiya een Sloveen in dienst. Bij een aanval in de slotminuten liep hij het strafschopgebied binnen met maar één doel, een strafschop versieren. Wij zaten er bovenop en zagen zijn val partij al van ver aankomen, maar de scheidsrechter trapte er in en kende een strafschop toe.

Dat tot woede van de Oita spelers, die zich voor het eerst lieten gaan tegen de scheidsrechter en dat leverde hun ook direct een aantal gele kaarten op. Wat restte was een strafschop in de dying seconds of the game en geheel volgens het verhaal uit een jongensboek ging de bal er natuurlijk in. In de blessuretijd kwam de overwinning nog één keer in gevaar, maar uiteindelijk kon het kampioenschap dan toch gevierd worden.

(http://i66.tinypic.com/ocj2q.jpg)

Na verschillende onverstaanbare toespraken, werden twee bekers uitgereikt en schalde het 'We are the champions' door het stadion. Pas buiten het stadion merkten we hoe verregend we wel niet waren en stond het water tot in onze schoenen. Toch kon ons dat nauwelijks deren, want daar was de wedstrijd veel te leuk voor.

Volgend hoofdstuk: De coupe van de FIFA
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op nov 21, 2016, 16:01:14
Na een paar uitstapjes naar Japan zelf, is het weer tijd om de draad met het FIFA Club world Cup weer op te pakken.

Hoofdstuk 7: De Coupe van de FIFA
Na jaren van hoongelach op het FIFA kantoor begon men in te zien dat er met een dergelijk format als de Intercontinental Cup behoorlijk wat geld verdiend kon worden en dus deed de FIFA in 2000 nog een poging om het toernooi te mogen organiseren. Zoals gewoonlijk werd dat aanbod afgeslagen en daarop begon de FIFA met een eigen format en een grotere prijzenpot, om de clubs te verleiden.

De UEFA en de CONMEBOL konden ook niet anders, omdat zij nog sponsorverplichtingen met Toyota hadden en zodoende werd in 2000 zowel de Intercontinental Cup als de FIFA club world cup gespeeld. Door de FIFA werden 8 ploegen uitgenodigd (2 Europa, 1 Zuid-Amerika, 1 Midden-Noord Amerika, 1 Afrika, 1 Azië, 1 Oceanië en 1 voor het gastland). Deze werden verdeeld over 2 poules van vier en kenden beide een verassende winnaar. Het Braziliaanse Vasco da Gama en Corinthians bleven Manchester United en Real Madrid voor, waardoor de finale in Maracanã een Braziliaans onderonsje werd. Toch zat er met scheidsrechter Dick Jol nog een Nederlands tintje aan.

FIFA Club World Cup
In 2001 stonden opnieuw de FIFA Club World Cup als de Intercontinental Cup op het programma, maar Vanwege het faillissement van het marketing bureau van de FIFA, dat de rechten onderhands toebedeeld kreeg, kon de FIFA club world cup geen doorgang vinden. Pas in 2004 begreep de FIFA dat ze niet om de UEFA, CONMEBOL en Toyota heen konden en ze sloten gezamenlijk een deal. De Europese en Zuid-Amerikaanse club stroomde pas bij de halve in en de eerste twee edities werden in Japan gespeeld. De overige deelnemers uit Afrika, Noord/Midden-Amerika, Azië, en Oceanië speelden eerst tegen elkaar, waarna de winnaar zich plaatste voor de halve finale. En zo werd de laatste Intercontinental Cup in 2004 gespeeld en was FC Porto de laatste winnaar van het toernooi.

Ondertussen is de FIFA Club world Cup al 12 maal gespeeld en heeft nog geen team de hegemonie van Zuid-Amerika en Europa weten te doorbreken. Vier keer ging de winst naar Zuid-Amerika (allen Braziliaans) en acht maal was een Europese club de winnaar. De laatste winnaar is Barcelona, dat in de finale het Argentijnse River Plate versloeg.

Volgend hoofdstuk: FIFA Club world Cup 2016 (Opzet + 3 deelnemers)
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Joost op nov 21, 2016, 20:01:09
Vier en zeven is elf toch?

Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Koning Kriel op nov 22, 2016, 08:20:18
En 12 is dit jaar gok ik
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op nov 22, 2016, 20:10:26
Er had 8 overwinningen voor Europese ploegen moeten staan.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op nov 25, 2016, 18:51:06
Hoofdstuk 8: Opzet FIFA club world cup

Zoals in het vorig hoofdstuk al kort aangehaald nemen 7 clubs over de gehele wereld deel aan het toernooi en wordt er gespeeld volgens het knock-out principe (één wedstrijd). Elk werelddeel mag één deelnemer afvaardigen en dat is de winnaar van regionale Champions League. Om extra attentie vanuit het organiserende land te krijgen, mag ook de kampioen van het land deelnemen aan het toernooi.

De afvaardiging van het organiserende land speelt een 'voorwedstrijd' tegen Oceanië, omdat dit het kleinste continent is. De winnaar hiervan kwalificeert zich voor de kwartfinale, waarin ook de clubs uit Afrika, Azië en Midden/Noord-Amerika aan hun 'road to the final' beginnen. De winnaars plaatsen zich voor de halve finale, waarin het een team uit Europa of Zuid-Amerika tegenkomt. De verliezers van de kwartfinale spelen nog een loser wedstrijd tegen elkaar om de 5e en 6e plaats (i.v.m. prestatie gelden).

In de halve finale stromen de clubs uit Europa en Zuid-Amerika dus pas in en hoeven slechts twee wedstrijden te spelen. De winnaars van de halve finale gaan door naar de finale, terwijl de verliezers een troostfinale moeten spelen. In totaal worden er dus acht wedstrijden gespeeld en krijg je een rangschikking van 1 t/m 7. Voor de winnaar ligt er een cheque van $5.000.000 Dollar klaar, terwijl de nummer 7 het moet doen met $500.000. Voor de topclubs in Europa zijn dit natuurlijk peanuts, maar voor Auckland City (deelnemer Oceanië) dat een 'waarde' kent van ± $5.000.000 zijn dit serieuze bedragen. 

Hieronder is het wedstrijdschema te vinden, waarbij ik aanwezig zal zijn bij beide kwartfinales en finale(s).

(https://www.mupload.nl/img/kzeilqgyntdj6.png)
                                                                     
Hoofdstuk 9: Deelnemers part 1 (Europa, Zuid-Amerika)

In dit hoofdstuk worden de eerste twee deelnemers verder uitgelicht:

Real Madrid
Laatst deelgenomen: 2014 (winnaar)
Deelnames: 7x (4x winst)
Waarde: ± €775.000.000 (volgens transfermarkt.co.uk)


(https://www.mupload.nl/img/iugnwuydfk1jx.png)

Over Real Madrid kunnen we kort zijn. Er is geen andere club die zo vaak de Champions League won (11x) als Real. Desondanks moet Real de koppositie op de wereldbeker ranglijst delen met AC Milan (beide 4x). Dat komt voornamelijk doordat Real Madrid al 4x de Europa Cup I wist te winnen, voordat de Intercontinental Cup werd georganiseerd. De Koninklijken zijn overigens wel de eerste club die de prijs wisten te winnen.

Champions League
Bij iedereen bekend

Atlético Nacional
Laatst deelgenomen: 1989 (runner-up)
Deelnames: 1x
Waarde: ± €21.000.000


(https://www.mupload.nl/img/hkqyrxptxflzk.png)

De laatste keer dat de club deelnam aan de Intercontinental Cup zag de wereld er voor Nacional totaal anders uit. De meest beruchte drugsbaron, Pablo Escobar, ter wereld was de grote financier van de Colombiaanse club, al is dat nooit officieel bevestigd. Dankzij dreigementen, omkopingen en vele dollar biljetten werd Nacional een topclub in Colombia. Met het drugsgeld kon Nacional een stevig fundament creëren, waarop ze vandaag de dag nog profijt van hebben. Wie geïnteresseerd is om meer te weten over het voetbal in Colombia, kan ik het boek 'eigen doelpunt' van Nico Verbeek aanraden. Al is het verhaal wel wat langdradig opgeschreven.

Copa Libertadores
10 Zuid-Amerikaanse landen + Mexico mogen ieder drie afgevaardigden sturen (Brazilië & Argentinië vijf) + het land van de vorige winnaar mag één extra team inschrijven. In totaal doen er dus 38 teams mee. Voordat het toernooi begint spelen de laagst gekwalificeerde teams van elk land (+ een extra van het winnende land) een voorronde. De ranking daarvoor wordt bepaald op basis van je historie (zowel recente prestaties als het verre verleden).

De overgebleven 32 teams worden via het Europese systeem verdeeld over 8 potten van 4 teams, waarbij de eerste twee zich kwalificeren voor de knock-out fase. Anders dan bij ons in Europa wordt er niet geloot voor de knock-out fase maar bepaald je klassering (punten aantal, etc.) in de poulefase je tegenstander. Zo wordt er een ranking gemaakt van 1 t/m 16 en speelt nr. 1 tegen nr. 16, nr. 2 tegen nr. 15, enz. Bovendien kan de nr. 1 van de rangschikking pas nr. 2 en 3 in de finale tegen komen, waardoor het extra aantrekkelijk wordt om dus zo hoog mogelijk punten aantal te halen.

Het was lang onzeker of de editie van 2016 wel doorgang kon vinden, omdat een aantal clubs een verhoging van liefst 150% van de prijzenpot eiste. Na veel overleg en dreigementen werd het prijzengeld verdubbeld, waarbij de winnaar een slordige €10.000.000 krijgt bijgeschreven.

Atlético Nacional plaatste zich met 16 punten als nr. 1 op de ranglijst en kwam en route to the final nr. 16 (Huracán, Argentinië), nr. 8 (Rosario Central, Argentinië), nr. 12 (Sao Paolo, Brazilië) en nr. 10 (Independente Del Valle, Ecuador) tegen. Met slechts één verlies, drie gelijke spelen en tien overwinningen, werd Nacional voor de 2e keer in haar historie gekroond tot winnaar van de Copa Libertadores. Daarmee verdiende Nacional het startbewijs voor de FIFA club world cup.

Volgend hoofdstuk: Deelnemers uit Midden-Noord Amerika & Afrika
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op dec 06, 2016, 09:26:13
Hoofdstuk 9: De deelnemers uit Midden-Amerika, Afrika & Azië

Club América
Laatst deelgenomen: 2015 (5e plaats)
Deelnames: 2x
Waarde: ± €41.000.000


(https://s17.postimg.org/lr9l08eov/download.jpg) (https://postimg.org/image/t78um12e3/)

Club América is de meeste succesvolle club van Mexico en is daarmee ook direct de populairste als meest gehate club van het land. Met 12 titels is het bovendien record houder, al zit de eeuwige rivaal Guadalajara ze wel dicht op de hielen met 11 titels. Toch zal menigeen Club América vooral kennen van het stadion. Het Estadio Azteca is samen met het Maracanã het enige stadion ter wereld waarin twee WK finales zijn gespeeld en bovendien was dit het toneel van de beroemdste goal ter wereld, de handsbal van Maradonna.

CONCACAF Champions League
Mexico heeft de twijfelachtige eer om als enige land ter wereld mee te mogen doen aan twee continentale toernooien. Toch blijft de CONCACAF voor Mexicaanse clubs het hoogste doel en wordt de Copa Libertadores als het kleine broertje gezien. De Mexicaanse competitie kent twee competities in elk kalenderjaar en na afloop daarvan wordt doormiddel van play-offs de winnaar bepaald. De finalisten van beide competities krijgen een startbewijs voor de Champions League. Overigens kent de Mexicaanse competitie elk jaar twee winnaars en wordt er dus geen kampioenswedstrijd tussen beide winnaars gespeeld.

Er nemen 24 teams uit 12 deel aan het toernooi, waarbij de landen 1 tot 4 startplekken krijgen. Zo krijgen Mexico en de VS ieder 4 startbewijzen en moet Jamaica en Belize het doen met één startplek. De CONCACAF kent geen play-offs, waardoor de ploegen in 8 poules van drie worden opgedeeld. De acht Mexicaanse en Amerikaanse ploegen worden in één pot ingedeeld zodat zij elkaar pas in de knock-out fase kunnen treffen.

Overigens is het puur een commerciële beslissing dat de US 4 ploegen mag afvaardigen en dat het is gevrijwaard zijn om tegen de Mexicaanse clubs te spelen in de groepsfase. Op de eeuwige ranglijst is het land namelijk pas terug te vinden op de 8ste plaats (van de 12), onder Honduras en Trinidad en Tobago en maar net boven Haïti.

Enkel de winnaar plaatst zich voor de knock-out fase en de wedstrijd daarin worden gebaseerd op de prestaties in de groepsfase. Dat is normaliter vooral een Mexicaans feestje. In 2005 won een niet-Mexicaans team voor het laatst de Champions League en sinds 1990 is het nog maar 3x voorgekomen dat er geen Mexicaans team in de finale stond.

Het mag dan ook geen verassing heten dat liefst 31/52 titels naar Mexico gingen. Met zeven titels is Club América daarin ook het meest succesvol. Wat rest is wereldwijde erkenning, maar dat heeft de club op het Club world cup nog niet voor elkaar gekregen. Afgelopen seizoen eindigde het teleurstellend als 5e en in 2006 moesten ze genoegen nemen met de 4e plaats. 


Mamelodi Sundowns
Laatst deelgenomen: Nog nooit
Deelnames: -    
Waarde: ± €12.000.000


(https://s15.postimg.org/pakzztnej/download_1.jpg) (https://postimg.org/image/gfk5paylz/)

De titel van meest exotische clubnaam kun je wel aan Afrikanen overlaten en zo ook aan Mamelodi Sundowns. De club, afkomstig uit Pretoria, is een beetje de dark-horse van Zuid-Afrika en staat vaak in de schaduw van Kaizer Chiefs en Orlando Pirates. Op sportief gebied is dat onterecht, want de club won sinds de oprichting van de 'South African Premier League' met afstand de meeste titels. Toch is dat minder vreemd als het lijkt, want de club is in handen van een Zuid-Afrikaanse Miljardair (Patrice Mosepe).

1,5 maand geleden won het de CAF Champions League en daarmee mag Zuid-Afrika voor het eerst een team afvaardigen op de FIFA Club World Cup. Voor het team bleek de overwinning op financieel gebied ook zeer lucratief te zijn. De eigenaar beloonde ze met een cheque van €1.500.000 die ze onder het team mochten verdelen. De road to the final had echter alles wat je van het Afrikaanse voetbal zou verwachten.

CAF Champions League
Liefst 55 ploegen uit 43 landen kwalificeren zich voor het toernooi, de beste twaalf landen mogen twee deelnemers afvaardigen en de overige slechts één. Zuid-Afrika plaatste zich op het nippertje als 12e land, waardoor runner-up Mamelodi ook mocht deelnemen. De 9 meest succesvolle clubs plaatsen zich automatisch voor de volgende rond, terwijl de overige 46 ploegen een extra voorronde spelen.

In de eerste ronde werden 3 van 23 wedstrijden om disciplinaire redenen niet gespeeld. Zo trok Centre Chiefs (Botswana) zich een paar dagen voor de wedstrijd terug en wisten Sporting Praia Cruz (Sao Tome Eilanden) en Volcan Club (Comoros Eilanden) niet op tijd te arriveren. Mamelodi versloeg de Chicken Inn en plaatste zich voor de volgende ronde.

Daarin werd Leopards verslagen en moest het nog één ronde overleven. AS Vita Club uit Congo was de tegenstander, de eerste wedstrijd won AS Vita met 1-0, waarna Mamelodi thuis met 2-1 won en daarmee bekerde AS Vita in eerste instantie door. Daags na de wedstrijd bleek AS Vita een onrechtmatige speler opgesteld te hebben en kwalificeerde Mamelodi zich voor de groepsfase.

Na drie rondes waren er nog acht teams over, die in twee groepen van 4 werden verdeeld. De beste twee kwalificeerde zich voor de halve finale. In de groep van Mamelodi werd het Algerijnse ES Setif gediskwalificeerd nadat de fans het veld waren opgestormd en ging de strijd nog tussen drie ploegen. Daarin was Mamelodi de sterkste en plaatste het zich voor de halve finale.

Over twee wedstrijden werd van ZESCO United gewonnen, waarna Mamelodi het sterke Zamalek uit Egypte trof. In de eerste wedstrijd haalde Mamelodi hard uit en won het met 3-0. In de return werd de schade beperkt tot een kleine 1-0 nederlaag en daarmee legde Mamelodi voor het eerst in haar bestaan beslag op de CAF Champions League.

Jeonbuk Hyundai Motors
Laatst deelgenomen: 2006 (5e plaats)
Deelnames: 1x   
Waarde: ± €17.000.000


(https://s16.postimg.org/m2ikva5yd/download.png) (https://postimg.org/image/vaatbzd0h/)

Zoals de naam al doet vermoeden is Hyundai Motors de grote motor achter Jeonbuk, dat pas 22 jaar geleden werd opgericht. Overigens mocht het direct in de K1 (hoogste niveau) deelnemen. Destijds was Zuid-Korea in de race om het WK 2002 te mogen organiseren en veel bedrijven participeerde daarop door clubs over te nemen. Met het geld van Hyundai heeft Jeonbuk zich inmiddels gevestigd in de top van het Zuid-Koreaanse voetbal en is het sinds 2009 liefst 4x kampioen geworden. In 2006 won de club voor het eerste de AFC Champions League en een maand geleden deed het dat voor een 2e maal.

AFC Champions League
Het format van de Aziatische Champions League is vrijwel identiek aan 'onze' Champions League, met voorrondes, groepsfase met 32 ploegen en een knock-out fase. Het enige verschil is dat de finale over twee wedstrijden wordt gespeeld. Gezien de grote afstanden die clubs moeten afleggen is er tot aan de finale een scheiding tussen het Midden-Oosten (o.a. Saudi Arabië, Golfstaten en Pakistan) en het Verre Oosten (o.a. India, Zuid-Korea, Thailand en ook Australië).

45 teams uit 24 landen nemen deel aan het toernooi, waarbij het Verre Oosten drie voorrondes kent en het Midden-Oosten slechts één. In het Verre Oosten mogen de grote voetbalnaties: Japan, Zuid-Korea en China vier teams inschrijven (één speelt voorrondes). In het Midden-Oosten is die rol weggelegd voor Saudi-Arabië, Iran en jawel Oezbekistan. Overigens mochten 7/24 landen niet deelnemen aan de (voorrondes) van het toernooi, om verschillende redenen. Zo zijn Indonesië en Koeweit door de FIFA geschorst en van de overige landen voldeden de teams niet aan de geldende regels.

En dan was er nog het probleem tussen Saudi Arabië en Iran. De Saudiërs wilden niet in Iran spelen, terwijl de Iraniërs dreigde met terugtrekking als Saudi Arabië in het gelijk werd gesteld. Na veel gesteggel besloot de AFC om de wedstrijden tussen beide landen (6 in totaal) te verplaatsen naar neutraal terrein in Qatar, Oman en UAE. Iran slikte haar woorden in en daarmee was de diplomatieke crisis voorbij.

Jeonbuk kwam in een poule met FC Tokyo (Japan), Jiangsu Suning (China) en Becamex Bình Dương (Vietnam) terecht en had zoals verwacht geen enkel probleem om zich te kwalificeren voor de knock-out fase. Daarin versloeg het Melbourne Victory, Shanghai SIPG en in de halve finale werd FC Seoul verslagen. Overigens was de publieke belangstelling met aantallen tussen de 7.000 – en 20.000 toeschouwers (op een capaciteit van 40.000+) behoorlijk matig.

Voor de finale tegen Al-Ain uit UAE liep het stadion wel goed vol. Pas in de slotfase wist Jeonbuk de 0-1 achterstand om te draaien in een 2-1 winst, waarna een 1-1 in de return voldoende was om de titel te pakken.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op dec 07, 2016, 14:24:07
Hoofdstuk 10: De deelnemers uit Oceanie en Japan

Auckland City
Laatst deelgenomen: 2015 (7e plaats)
Deelnames: 7x   
Waarde: ± €6.000.000


(https://s23.postimg.org/ouqgwe657/download.jpg) (https://postimg.org/image/lb4j6l3fb/)

Auckland City blijft toch wel de vreemde eend in de bijt op dit toernooi. In Nieuw-Zeeland wordt er op het hoogste niveau semiprof voetbal gespeeld en dat geldt ook voor Auckland City. Auckland is de succesvolste club van het land en heeft alleen concurrentie van Waitakere United. Sinds 2004 ging de Nieuw-Zeelandse titel slechts één keer (van de 24 i.vm. dubbele competities) niet naar een van beide clubs. Met de deelnames aan het lucratieve FIFA Club World cup is het zeer lastig om aan die machtspositie iets te veranderen. Veel toeschouwers trekt de competitie overigens niet, zo kunnen er bijvoorbeeld nog geen 5.000 toeschouwers in het stadion van Auckland City.

OFC Champions League
Sinds 2005 staat de Oceanië Champions League elk jaar op het programma. Daarvoor werd het toernooi drie keer georganiseerd en iedere editie won een Australische club en ook in 2005 ging de trofee naar Australië. Vanaf 2007 besloot Australië zich echter aan te sluiten bij de Aziatische Champions League en lag de titel open voor andere landen.

Sinds 2007 is het aantal deelnemende landen vergroot van 5 naar 11 teams en daarvan is Nieuw-Zeeland verreweg de grootste. Hoewel  Nieuw-Zeeland geen groot voetballand is, wonnen de Nieuw-Zeelandse clubs 9/10 edities waarvan 7 titels door Auckland City. Ondanks de vele successen loopt het publiek er totaal niet warm voor. In andere landen is die belangstelling er wel en wordt de grens van 10.000 + (in de finales) geregeld bereikt.

In 2016 deden 15 teams uit 11 landen mee aan het toernooi. Voorafgaand aan de groepsfase streden 4 teams in een mini-poule fase om de enig overgebleven plek. De 12 teams worden verdeeld over 3 groepen van 4, waarbij ieder slechts één keer tegen elkaar speelt. De 3 winnaars + de beste nr. 2 kwalificeren zich voor de halve finales.

Auckland City won, op haar sloffen, al haar groepswedstrijden met overtuigende cijfers (9 voor, 2 tegen). In de halve finale werd met 4-2 gewonnen, waarna het men moest opnemen tegen de andere Nieuw-Zeelandse deelnemer Team Wellington. Ook dat werd een peulenschil en uiteindelijk werd het 3-0, waardoor Auckland City 5/5 wedstrijden won en met een doelgemiddelde van +12 (16 voor 4 tegen). Zoals al eerder gememoreerd loopt het publiek er totaal niet voor warm en was het gemiddeld aantal toeschouwers over het toernooi amper 300 man.

Kashima Antlers
Laatst deelgenomen: Nog nooit
Deelnames: -   
Waarde: ± €14.000.000


(https://s29.postimg.org/j924bafh3/Kashima_Antlers_FC_logo_EF64_BFA230_seeklogo_com.gif) (https://postimg.org/image/geyyxudar/)

Kashima Antlers is sinds de oprichting van de J1 league in 1993 de meest succesvolste club en won liefst 8 titels, waarvan vier in de afgelopen tien seizoenen. Net als veel andere Japanse clubs heeft Kashima een grote sponsor achter zich staan en wel de 3e grootste staalproducent ter wereld (Nippon Steel). Ondanks de 8 kampioenschappen, wist de club nog nooit de Aziatische Champions League te winnen en heeft het nog nooit meegedaan aan het WK voor clubteams.

J1 League
Om meer attentiewaarde in het organiserende land te krijgen, krijgt de kampioen van het land een startbewijs voor het WK clubteams. Dit recht vervalt echter als een team uit het land zich al via het continentale Champions League weet te plaatsen. Zodoende kan er altijd maar maximaal één deelnemer van elk land actief zijn op het toernooi.

Kashima Antlers is daarvan het bekendste 'slachtoffer', want zowel in 2007, 2008 als 2009 werd het gekroond tot de Japanse kampioen. Toch verkreeg het geen startbewijs, omdat zowel in 2007 (Urawa Red Diamonds) als in 2008 (Gamba Osaka) een Japans team de Aziatische Champions League won. In 2009 werd het toernooi georganiseerd in de UAE en verviel opnieuw het recht voor Kashima Antlers om deel te nemen aan het WK voor clubteams.

Dit seizoen waren er dus nieuwe kansen voor Kashima dat voortvarend begon aan de competitie. Zoals al eerder gememoreerd wordt de kampioen van de J1 league bepaalt via een play-off systeem aan het einde van het seizoen. De J1 League bestaat uit twee mini competities van 17 wedstrijden, waarbij de winnaar van iedere competitie zich kwalificeert voor de play-offs + de nummer 1, 2 & 3 van beide competities samen. Als zowel de kampioen al bij de eerste drie is geëindigd, wordt er overigens geen vervanger voor aangesteld.

Na de eerste helft van de competitie (17 wedstrijden) stond de club bovenaan en bemachtigde het een startbewijs voor de play-offs op het eind van de competitie. In de 2e helft van het seizoen waren de prestaties beduidend minder en wordt nog maar het helft van het puntenaantal behaald en daarmee eindigde ze op een 11e plek. Beide competities bij elkaar opgeteld eindigde Kashima als 3e, liefst 15 punten achter de nummer 1 Urawa Red Diamonds en 12 punten achter Kawasaki.

In de play-offs speelden Kashima en Kawasaki eerst een halve finale om te bepalen wie het in de finale mocht opnemen tegen Urawa Red Diamonds. De halve finale ging over één wedstrijd en werd met 0-1 gewonnen door Kashima. De finale ging echter wel over twee wedstrijden, waarbij Kashima haar thuiswedstrijd met 0-1 verloor. Ook in de return kwam Kashima op achterstand, maar dankzij een fraaie comeback en een late treffer, werd Kashima Antlers op basis van uitdoelpunt (!) gekroond tot kampioen van de J1 League en mag het eindelijk deelnemen aan het FIFA club world cup.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op dec 08, 2016, 10:10:27
Hoofdstuk 11: De stadions
Het laatste hoofdstuk ter voorbereiding op het toernooi. Vanochtend om 11:30 (NL tijd) begint het toernooi met de openingswedstrijd tussen Auckland City – Kashima Antlers in Yokohama (Tokyo area). Osaka is naast Yokohama de 2e speelstad van het toernooi en in beide stadions worden vier wedstrijden gespeeld.

Osaka - Suita City Football Stadium
Capaciteit: 39.000

Het Suita City Stadium is een splinternieuw stadion dat in oktober 2015 is geopend. Het is een typisch modern en saai stadion met vier identieke tribunes kort op het veld en bevatten ieder 2 ringen bevat met daartussen vip boxen. In twee jaar tijd werd het stadion voor een prijskaartje van €115 miljoen Euro gebouwd en het moet Gamba Osaka de financiële ruimte bieden om uit te groeien tot de Japanse voetbaltop. Daarvoor speelde de club namelijk in een klein en verouderd stadion.

Toch is het vrij opmerkelijk dat dit stadion is gekozen door de organisatie, gezien het Nagai Stadium in dezelfde stad ligt en met een capaciteit van 47.000 plaatsen toch een stukje groter is. Bovendien zijn daar drie WK wedstrijden gespeeld, waaronder de kwartfinale tussen Senegal – Turkije. Wellicht is de grote afstand tussen de tribunes en het veld de reden om toch voor het Suita City stadium te kiezen.

Wedstrijden in Osaka:
11-dec W2: Club América – Jeonbuk Motors
11-dec W3: Mamelodi Sundowns – Winnaar W1
14-dec W4: Verliezer W2 – Verliezer W3
14-dec W5: Atlético Nacional – Winnaar W3


Yokohama – International Stadium Yokohama
Capaciteit: 72.000

Het International Stadium Yokohama is het grootste sportstadion van Japan en is speciaal gebouwd voor het WK 2002. De bouw van het stadion heeft z'n €450 miljoen Euro gekost en tijdens het WK zijn er vier wedstrijden gespeeld, waaronder de finale. Met een sintelbaan om het veld is de afstand tussen het veld en de tribune behoorlijk groot en daardoor heeft het stadion ook niet de looks die passen bij z'n groot stadion. Vanwege de grote omtrek zijn er dan ook geen hoge tribunes nodig om een capaciteit van ruim 70.000 te verwezenlijken.

Sinds 2002 wordt hier ook jaarlijks (als deze in Japan wordt georganiseerd) de finale van de Intercontinental & FIFA Club world Cup gespeeld. Verassend genoeg is Auckland City de ploeg die het vaakste in het stadion heeft gespeeld, al ging dat beide keren om de openingswedstrijd van het toernooi.

Wedstrijden in Yokohama:
8-dec W1: Auckland City – Kashima Antlers
15-dec W6: Real Madrid – Winnaar W2
18-dec W7: Verliezer W5 – Verliezer W6
18-dec W8: Winnaar W5 – Winnaar W6

Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op dec 12, 2016, 09:32:06
Terwijl de Shinkansen met 300 kilometer per uur me in 2 uur en 18 minuten naar Tokyo brengt (daar over later meer) een stukje over de wedstrijddag van gisteren en het verdere verloop van het toernooi.

Donderdag avond begon het toernooi met een voorwedstrijd tussen Kashima Antlers en Auckland City. Hoewel de Nieuw-Zeelanders nog op voorsprong kwamen, waren het de Japanners die met 2-1 zegevierden en zich plaatsten voor de kwartfinale in Osaka en zouden ze spelen tegen Mamelodi Sundowns.

Gezien Osaka weinig bezienswaardigheden te bieden heeft bracht ik het weekend door in Kyoto, de oude hoofdstad van Japan. Gezien het voetbalstadion van de plaatselijke FC op de route naar Osaka lag, werd er een tussenstop ingelast. Al werd de kans om op een zondag ochtend het stadion binnen te komen nihil ingeschat. Dat bleek een misvatting te zijn, want er was een jeugdwedstrijd aan de gang waardoor de poorten open stonden.

Er was bovendien totaal geen controle wie het veld kon betreden en als brutale Hollander liep ik dus gewoon het veld op. Hoewel er lag een brede atletiek piste tussen de tribunes en het veld. Toch had ik het gevoel dat mijn aanwezigheid niet helemaal gewaardeerd werd en na een paar gefronste blikken zocht ik braaf de tribune op. De vrouwelijke jeugdafdeling vond het schijnbaar erg komisch om een Westerse toerist met camera rond te zien lopen en bij het passeren werd dan ook volop gegiecheld. Recht tegenover het voetbalstadion lag het baseball stadion en gezien de poorten daar ook open stonden, pakten we die voor het gemak nog even mee.

Osaka Stadium
De metro en de monorail brachten me in een klein uur naar het Osaka stadium station. Waar er normaliter bordjes aanwezig zijn om je de goede kant op te wijzen, hebben Japanners daar personeel voor. Bij elk mogelijk kruispunt stond er een Japanner gewapend met megafoon je de goede richting te vertellen. Zelfs toen je nog maar vijftig meter van het stadion was verwijderd, bleven ze je stug aanwijzingen geven. In communistische landen noemen ze dat onzichtbare werkeloosheid, hier gewoon werkverschaffing.

Van de buitenkant lag het stadion er maar troosteloos bij, geen leuke aankleding alleen maar grauw beton. De omgeving had eenzelfde uitstraling en er waren aan de voorkant geen eet- of drinkraampjes te vinden. De FIFA merchandise kraampjes deden echter goede zaken. Hoewel een programma boekje en sjaaltje ¥3000 kostte (ongeveer €27,-) vonden ze gretig aftrek bij de Japanners. Gelukkig maakten de voetbalfans er een klein feestje van en moesten ze om drie seconden met de Japanners op de foto. Normaal gesproken bepaald niet mijn ding, maar vandaag had het iets aanstekelijks.

Het zien-en-gezien worden volk was er gelukkig dan ook niet bij. Geen geschminkte volwassenen met leeuwenkoppen op hun hoofd en lederhorsen aan, maar echte voetbalfans die hun spaargeld op tafel hadden gelegd om de club in het verre Oosten te steunen. Zo waren er vanuit Mexico ongeveer 500 fans de ploeg achterna gereisd, daarentegen stelden de Jeonbuk fans een beetje teleur gezien slechts 100 man de moeite hadden genomen om de korte reis van 1,5 uur met het vliegtuig af te leggen.

Om zo min mogelijk last te hebben van het FIFA regime werd besloten om zo laat mogelijk het stadion te betreden, wat er voor zorgde dat de aftrap bijna werd gemist. Met een kaartje voor 99% in het Japans was het overigens nog best een opgave om het juiste vak te vinden, gezien er meerdere getallen op mijn kaartje stonden. Na lang zoeken kwam ik met een klein wonder op de lange zijde terecht, waar ik uiteraard niet thuis hoorde. Overigens werd van die mogelijkheid flink geprofiteerd. In plaats van een plek in de hoek van het stadion werd nu ter hoogte van de middenlijn een zitplaats opgezocht.

Jeonbuk – Club América
Vrijwel direct kreeg ik aanspraak met mijn Zuid-Koreaanse achter buurvrouw die bij de woorden 'Netherlands' direct over hun 'god' Goes Hiddink begon. Zij was overigens niet speciaal voor de wedstrijd over gereisd, maar werkte ze in Osaka. Z'n 100 Jeonbuk supporters waren dat wel en zij hadden zich achter een van de doelen verzameld. Anders dan in Europa, waren de ultras geen verzameling van boos kijkende mannen met gezichtsbedekende kleding, maar gewoon fanatieke supporters waarbij de man/vrouw verhouding keurig verdeeld was.

De Club América aanhang bestond overigens wel voornamelijk uit mannen en zij hadden, naast de eigen spandoeken ook wat steunbetuigingen voor Chapocoense opgehangen. De FIFA probeerde dat ook te doen, al viel het andermaal volledig door de mand door het 'moment of silence' slechts 17 seconden te laten duren. *For the game, for the people* kuch kuch.

In de eerste helft was Jeonbuk heer en meester en kwam dan ook verdient op voorsprong, tot blijdschap van mijn achterbuurvrouw dat geluid maakte alsof ze bijna tot haar hoogtepunt kwam. Vriendelijk was ze overigens wel, want toen ze door had dat ik het koud had werd me spontaan een dekentje aangeboden. 

In de 2e helft was het beste er bij Jeonbuk er wel af en bepaalde Club América steeds meer het spelbeeld. Dat leverde dan ook al snel de gelijkmaker op en een kwartier voor tijd kwamen ze zelfs op 2-1 voorsprong. Vervolgens ging de Zuid-Amerikaanse trukendoos open en daar wisten de nette Koreanen totaal geen raad mee. Zo maakte een Club América speler een duidelijke overtreding in het strafschop gebied, maar ging er slim bij liggen zodat de scheidsrechter het ook niet meer wist. Ook de video scheidsrechter, voor het eerst dit toernooi internationaal actief, deed er niets mee, maar toen ik erachter kwam dat Makkelie achter de knoppen zat werd het me opeens duidelijk. Gescoord werd er niet meer en zodoende plaatste Club América zich voor de halve finale.

Tussen de bedrijven door werd de honger gesteld, althans dat was de bedoeling. Als cultuur barbaar liet ik de lokale versnapering voor wat het was en ging voor de veilige 'chicken & French fries' optie. Dat was een misrekening, want zowel de kip (vet en weinig smaak) als de friet (slap en nog half rauw) was nauwelijks eetbaar. Als keurige Japanner werd het afval natuurlijk netjes van elkaar gescheiden.

Kashima Antlers – Mamelodi Sundowns
Ondertussen hadden de Kashima en Mamelodi Sundowns supporters de plekken van hun voorganger ingenomen, waarbij vooral de aankomst van de Zuid-Afrikaanse niet onopgemerkt bleef. Met veel gezang en getrommel namen zij hun intrek achter het doel en bleven ze de rest van de avond continu doorgaan met zingen en dansen. Overigens waren het ongeveer 60 supporters die de reis hadden gemaakt en hun reis & verblijf werd volledig betaald door de steenrijke eigenaar van de Sundowns.

De Kashima fans verzamelden zich met een paar duizend man achter het doel, al was eigenlijk op het plukje Sundowns fans iedereen op de hand van de Antlers. Zelf hoopte ik echter dat de Sundowns zouden winnen, gezien de fans toch wel echt een kleur geven aan het voetbal. Dit keer hield de 'minuut stilte' stand voor 40 seconden, een verdubbeling van de eerste wedstrijd.

De Sundowns schoten als leeuwen uit de startblokken en kwamen in de eerste 30 minuten drie keer een-op-een met de keeper te staan. Maar zoals zo vaak slaat dan het Afrikaanse brein op tilt en wordt de ene na de andere kans gemist. Dan weet je dat het wachten is op een tegentreffer en dan ligt de zoveelste Afrikaanse voetbaldroom aan diggelen.

Hoewel ik het niet vaak meer heb, kreeg ik flinke sympathie voor de Zuid-Afrikaanse ploeg. Zodoende probeerde ik me bij het gezelschap te voegen, maar met de Japanse 'regels zijn regels' gedachte was dat nog behoorlijk lastig. Bij de vraag naar de supervisor, waren alle problemen opeens weg en mocht ik doorlopen.

Het kleurrijke Sundowns gezelschap was prachtig om te zien, al beschikte ik niet over de flexibele Afrikaanse heupen die zo sierlijk met de muziek kunnen meebewegen. De muziek werd verzorgd door meegebracht Afrikaanse trommels, waarbij men een stuk afgesneden tuinslang als drumstick gebruikte. Doof van de vuvuzela's werden we niet, want die waren door de FIFA verboden.

Na de theepauze leken er twee totaal andere teams op het veld te staan en creëerde Kashima opeens kans op kans. Dankzij fraai keeperswerk bleef het 0-0, maar dat kon nooit goed blijven gaan en dat deed het ook niet. Typerend voor het doelpunt was dan wel weer dat deze gepaard ging met een flinke misser van de doelman. Voor even, heel even, werd het stil om me heen. Na een seconde of tien werd er geroepen 'show us the pride for Africa' en direct werd het stuk tuinslang weer in de hand genomen.

Toch zouden de trommels niet lang daarna definitief zwijgen. Want of het nu kwam vanuit de Japanse autoriteiten of de FIFA, maar om klokslag 21:00 was het verboden om trommels of overige muziek instrumenten te gebruiken. Dat de Japanners daar gehoor aan zouden geven was te verwachten, maar dat de Afrikanen er ook mee ophielden verbaasde me.

Vlak voor tijd viel de 2-0 en daarmee de definitieve beslissing. Het Afrikaanse voetbalhart huilde andermaal weer eens en die van mij ook. Ik had ze erg graag nog een keer in actie zien komen, maar het was ze niet vergeven. Zestig minuten domineren, kans-op-kans krijgen en uiteindelijk toch verliezen. Afrikanen en voetbal het blijft een ongelukkig huwelijk.

Halve finales:
Atlético Nacional – Kashima Antlers
Real Madrid – Club América


Foto's zien hier te vinden: https://goo.gl/photos/6z874NwiaaDjA6mz6 (https://goo.gl/photos/6z874NwiaaDjA6mz6)
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Saltacampos op dec 12, 2016, 10:01:13
Top en leuke foto's !
De halve finales bekijk ik zeker deze week, mooie herinneringen aan het WK 2002, gezellig wat live voetbal kijken in de late ochtend.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: AthleticHolanda op dec 12, 2016, 20:19:20
Erg leuk om te lezen. Wordt het stadion in Yokohama ook voor clubvoetbal gebruikt?

Het is jammer dat er op supportersgebied vanwege de grote afstanden weinig mogelijk is. Honderd man van de Koreanen vind ik wel érg weinig al heb ik geen idee van voetbalcultuur daar. Ik ben wel erg benieuwd naar de Colombianen, River kwam vorig jaar met twintigduizend.

https://www.youtube.com/watch?v=yYpAywu7nZY

https://www.youtube.com/watch?v=T2mF1M0bGXw

Veel plezier nog!
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op dec 15, 2016, 13:57:09
In Yokohama wordt ook gewoon voor clubvoetbal (...).

Gister werd de strijd om de 5e/6e plek in Koreaans voordeel beslist en dat vind ik toch wel jammer. In een zeer eenzijdige wedstrijd wist Jeonbuk eenvoudig te winnen (4-1). Overigens zat er bij deze wedstrijd bijna niemand op de tribune, het officiele toeschouwers aantal kwam net boven de 5.000 uit en daarmee is het ook met afstand de slechtst bezochte wedstrijd ooit op een WK voor club teams.

Gisteren speelde Kashima Antlers en Atlético Nacional tegen elkaar in de halve finale en dat leverde een zeer verassende winnaar op. Niet het sterke geachte Nacional, maar Kashima plaatste zich via een 3-0 zege voor de finale. Daar was overigens wel veel kunst & vliegwerk bij nodig en een engeltje op de lat. Nacional was vooral voor de rust veel en veel beter, maar zag twee schoten op de paal/lat beëindigen. Kashima kwam via een toegekende penalty, door de video ref, op 1-0 voorsprong waarna het in de laatste tien minuten uitliep naar een zeer geflatteerde 3-0 overwinning. Overigens hield ook hier het toeschouwersaantal met 15.000 ook niet over.

Zojuist werd ook de andere halve finale gespeeld tussen Real Madrid en Club América. Dat leverde wel een verwachte winnaar op en zodoende gaat de finale tussen Real Madrid - Kashima Antlers. Het is overigens voor het eerst dat een Japanse ploeg zich heeft geplaatst voor de finale en daarmee ben ik benieuwd op welke hand de bezoekers a.s. zondag zijn. Ik verwacht dat ze zowel bij een Spaanse als Japanse goal gaan krijsen.

Zondag staan de laatste twee wedstrijden op het programma:
Loser finale: Club América - Atlético Nacional
Finale: Kashima Antlers - Real Madrid

De voorlopige ranglijst:
7. Auckland City
6. Mamelodi Sundowns
5. Jeonbuk Motors
4/3. Atlético Nacional / Club América
2/1. Real Madrid / Kashima Antlers
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Koning Kriel op dec 19, 2016, 13:37:31
Bij gebrek aan iets anders gisteren de finale gekeken, dat was me toch een toffe wedstrijd. Wel enorm jammer dat de arbitrage Real een in mijn ogen makkelijke penalty gaf en verzuimde om Ramos vroegtijdig naar de kleedkamer te sturen.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op dec 19, 2016, 18:33:31
Inderdaad, heb me zeer goed vermaakt. Jammer van het einde! Hieronder de verslagen

Gisteren stonden de finales op het programma en dat was ook direct de afsluiting van mijn Japan trip. Plaats van handeling was het Yokohama stadium, waar in 2002 de WK finale werd gehouden. Buiten de internationale wedstrijden van Japan, wordt het stadion door de Yokohama Marino's gebruikt en daarnaast is het stadion al jaren het terrein van de Club World Cup.

Hoewel Yokohama ten zuiden van Tokyo ligt, zijn beide metropolen zo dicht naar elkaar toegegroeid dat het metronetwerk tot aan Yokohama rijkt en daarmee is het stadion uitstekend te bereiken. Hoewel, de Japanse metro kan behoorlijk druk zijn en dat was ditmaal niet anders. Als sardientjes in blik werden de laatste haltes afgelegd.

Direct bij aankomst werd duidelijk dat drie teams een bijrol speelde en het vooral ging om het grote Real Madrid en de absolute vedette Ronaldo. Sjaaltjes, shirtjes, petjes, kalenders, sleutelhangers, etc. werkelijk alles was te krijgen voorzien met Real logo en dat vond bij de Japanners natuurlijk gretig aftrek. Het mooiste souvenir was echter een te voorbarige Real Madrid – Atlético Nacional wedstrijdsjaal, gezien laatstgenoemde werd uitgeschakeld voor de finale door Kashima.

Yokohama stadion
Het Yokohama stadion heeft veel weg van de arena alleen dan een maatje groter. Veel beton, grauwe omgeving en weinig moeite gedaan om het geheel op te vrolijken. Gelukkig maakten de Nacional supporters er een klein feestje van en waren ze een gewilde attractie bij de Japanners, die zelf voornamelijk in het wit gekleed waren. De Real spullen waren dan ook niet aan te slepen en voor de merchandise stands moest zelfs in de rij gestaan worden. Zoals verwacht was er zowel buiten als binnen veel aandacht naar het WK van 2002, waarbij de finale tussen Brazilië en Duitsland het pronkstuk was.

De toegangscontrole was opnieuw van het niveau 'lik m'n vestje', waarbij het toegangskaartje niet eens gescand wordt. Met plekken tussen de Club América fans en die van Real Madrid waren we niet tevreden en probeerden wij het Nacional vak op te komen, wat weer eens eenvoudig lukte. Zoals vooraf bekend was de afstand tussen de tribunes en het veld enorm, al waren er groene matten gebruikt om de sintelbaan te verbergen. Van binnen had het stadion nog wel iets, al ben ik toch blij dat ik niet tweewekelijks in z'n betonbak hoef te zitten.

Atlético Nacional – Club América
Naar schatting waren er z'n 5.000 Nacional fans de club achterna gereisd en dat zijn, zeker gezien de economie van Colombia, indrukwekkende aantallen. Met wat meegebrachte opblaasbare ballonnen en wat doeken hadden ze bij opkomst zowaar nog een sfeeractie al ontbrak het een beetje aan organisatie, maar dat was eigenlijk des te leuker. Veel bezoekers sloegen de eerste wedstrijd echter over en was het stadion net iets meer dan voor de helft gevuld. Het officiële bezoekersaantal kwam uit op 44.672, al ben ik wel benieuwd hoe ze aan de cijfers komen gezien er geen kaartjes gescand werden.

Ondanks dat het een troostwedstrijd was, gingen beide ploegen vol voor de overwinning. Een combi van Zuid-Amerikaans temperament en aanvallend voetbal leverde een erg leuk duel op, waarbij Nacional een 2-0 voorsprong wist te pakken. In de 2e helft kwam Club América echter terug en werd de eindstand bepaald op 2-2. Om toch een winnaar te bepalen werd direct na afloop overgegaan op strafschoppen en Nacional wist die het beste te nemen waardoor zij op het virtuele podium eindigden. Vooraf was natuurlijk op meer gehoopt, maar desondanks werd het team met veel geklap en gezang bedankt.

Kashima Antlers – Real Madrid
Direct na de laatste strafschop begon de Japanse invasie in ons vak en werd het groen/wit steeds meer vervangen voor het rood/blauw van Kashima. Net als wij bleven een aantal Colombianen hangen voor de 2e wedstrijd en dat leverde wat ongemakkelijke blikken van Japanners op. Zij zagen dat wij op hun plekken zaten, maar durfde de confrontatie niet aan en zochten een andere plek op. Best sneu, maar anders moesten we terug naar het Madrid vak en daar hadden we absoluut geen zin in.

Het vak raakte steeds voller en voller en samen met de Colombianen maakten de Japanners er een mooie voorstelling van. Met tientallen grote vlaggen, banners en spandoeken werd de ploeg ondersteund voor misschien wel hun grootste wedstrijd uit de historie. Nog nooit was een Japans team doorgebroken tot de finale van de Club World Cup en een officiële wedstrijd spelen tegen de grootste club ter wereld is toch wel ultieme natte droom van veel Japanners. De Nacional fans lieten met teksten als 'puta Ronaldo en Messi, Messi, Messi' duidelijk weten aan welke kant ze stonden.

Met al die vlaggen voor onze neus waren we even bang om weinig van de wedstrijd mee te krijgen. Zo beleefd als Japanners zijn werden de vlaggen echter direct na de aftrap opgeruimd zodat iedereen vrij zich had op het veld. Aan Madrid zijde deed alle sterren mee en binnen tien minuten stond het eerste doelpunt via Benzema al op het scorebord. Een inmaak partij werd verwacht, maar het tegenovergestelde gebeurde.

Waar Kashima in de eerste dertig minuten van het kastje naar de muur werd gestuurd, begon het ontzag voor Madrid langzaam minder te worden. Vlak voor rust sloeg het brutaal toe en werd de stand weer in evenwicht gebracht. Gekkenhuis in ons vak, waar kleine kinderen hun ouders in de armen vielen en sommigen zelfs hun tranen niet konden bedwingen.

In de 2e helft dicteerde Kashima zelfs de wedstrijd en kwam het volledig terecht op voorsprong. Opnieuw dezelfde taferelen en de fanatieke ultra's begonnen nog harder hun ploeg aan te moedigen. Een stunt van jewelste was in de maak en de frustratie bij Real begon toe te nemen. Zidane stond druk te coachen aan de zijlijn en dat was logisch ook, Madrid zat op een doodspoor en wist geen kans meer te creëren.

Toch zou de gelijkmaker er komen en via een strafschop maakte Ronaldo zijn gewilde doelpunt. Vanuit ons vak boe-geroep, vanuit de rest van het stadion veel gegil en geflitst van de camera's. Kashima liet zich echter niet van de wijs brengen en bleef gedurfd naar voren spelen en kreeg behoorlijke kansen voor een hernieuwde voorsprong. Bij Madrid bleef de frustratie hangen en captain Ramos liet zich voor een 2e keer volledig gaan. Na het horen van het fluitsignaal was hij al op weg naar de catacombe, maar tot verbazing van iedereen werd een 2e gele kaart niet gegeven. Werd de kaart bewust niet gegeven, durfde de scheidsrechter niet of was het gewoon een fout? En waar was de video-scheidsrechter? Makkelie bleek andermaal een laffe en goedkope scheidsrechter door niet in te grijpen.

Wat overbleef was verlenging en daar had niemand op voorhand rekening mee gehouden. Daarin kwam Real gelukkig op voorsprong en leek de droom van Kashima over. Toch werden de Japanners nog één keer gevaarlijk, maar eindigde die poging op de lat. In de tegenaanval mislukte een schot van Kroos dat toevallig bij Ronaldo terecht kwam en die kans niet onbenut liet. Zonder goed te spelen en met het grote fortuin had hij zijn hattrick binnen en voorkwam Real een blamage.

De slechts 200 meegereisde fans lieten voor het eerst in de wedstrijd iets van zich horen en met Real als winnaar kreeg het toernooi zijn verwachte einde, al had dat met een rode kaart voor Ramos ook heel anders kunnen aflopen en zodoende had Makkelie opnieuw een aandeel in het gevoel van onrecht aan de kant van Kashima. Teleurgesteld met het resultaat werd de prijsuitreiking niet afgewacht en verlieten we in stilte het stadion.

Daarmee komt er voorlopig ook een einde aan dit topic. Wellicht zit ik in mei weer in Japan en is er wat ruimte om het clubvoetbal aan te doen. 

Foto's: https://goo.gl/photos/5s9VKaUz9ywy4QiDA (https://goo.gl/photos/5s9VKaUz9ywy4QiDA)
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Robbie op dec 19, 2016, 21:01:48
Dank je wel Nort. Ik heb alle posts met plezier gelezen.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op dec 21, 2016, 16:29:51
Bedankt voor alle complimenten :) Vond het ook leuk om te doen!
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Voetbalman op dec 21, 2016, 19:56:48
Jaloers op je belevenissen Nort. Daar kan je een lange avond verhalen vertellen mee vullen :)
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Jehoentelaar op dec 21, 2016, 21:47:42
Leuke posts allemaal, met plezier gelezen!
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op mei 21, 2018, 10:34:51
1,5 jaar na mijn laatste wedstrijd in Japan, stond er weer een voetbalwedstrijd in het land op het programma. Anders dan in Europa loopt de competitie van februari tot december en waren er van 'beslissende' wedstrijden geen sprake. Toch was het nog puzzelen en zoeken voor een mooi programma, want de indeling zat me niet mee.

De aankondiging dat er voortaan ook op vrijdag gevoetbald zou worden, bleek in de praktijk niet te kloppen en ook het aangekondigde 'feest-weekend' ter ere van het 25-jarig bestaan van de J-League bleek een stuk minder feestelijk te zijn. Op zaterdag was er de mogelijkheid tot een dubbel, maar was ik uitgerekend al bij de late wedstrijd geweest. Anyway, genoeg geklaagd, tijd voor een terugblik op een geslaagd voetbalweekend.

Voorbeschouwing
Kashiwa Resyol – Kawasaki Frontale was de eerste wedstrijd en direct een interessante. Hoewel beide clubs in de 'metropool' van Tokyo liggen, is het een affiche dat de naam 'derby' niet mag dragen. Waar Kawasaki afgelopen seizoen kampioen werd, behaalde Kashiwa Reysol op haar beurt ook de Aziatische Champions League. Beiden lieten zich echter verassen door clubs uit China en Zuid-Korea en ook in de competitie loopt het alles behalve goed en is de achterstand op de koploper al opgelopen tot 13 en 17 punten.

Doordat het stadionnetje van Kashiwa vrij klein is (14.000), durfde ik niet te wachten tot de wedstrijddag en deed ik een dappere poging om in de supermarkt een kaartje te bestellen. Dat moest echter via een computer in enkel de Japanse taal. Vijf minuten later stonden er zes Japanners om me heen druk te discussiëren en uiteindelijk werd er iemand gevonden die het ei van Columbus had gevonden en een kaartje voor me regelde. Al was het wel een kaartje voor de singing section, vakken die ik normaliter liever mijdt.

(https://i.imgur.com/9ln2ZSt.jpg)

Vooraf werd de route aandachtig besteed, waarbij vooral de terugreis in perfectie werd voorbereid. Wilde ik namelijk de aftrap van Yokohama Marinos halen, dan moest ik erin slagen om op twee stations een overstap van 2 minuten te halen. Dat was van latere zorg, eerst konden we genieten van Kashiwa Reysol – Kawsaki Frontale ofwel Hitachi vs Fujitsu.

Japanse bedrijven aan de macht
In Japan zijn namelijk, op een paar uitzondering na, alle voetbalclubs in handen van bedrijven en dat klinkt slechter dan het in de praktijk is. Succes in Japan is erg belangrijk voor het imago van het bedrijf en nog ver voordat er een professionele competitie in Japan werd opgezet, besloten veel bedrijven een bedrijfsteam in onder andere baseball en voetbal op te zetten. Dat gebeurde op amateurbasis, waarbij de werknemer dan drie dagen voor het bedrijf werkte en de andere twee trainden op kosten van de baas.

Misschien is het wel juist dat dankzij deze structuur dat de Japanse competitie erg onvoorspelbaar is, met zes verschillende kampioenen in de afgelopen 8 jaar. Sjeiks of andere exoten komen in Japan niet aan de bak en de bedrijven zitten er niet op te wachten op miljarden Japanse Yen aan spelers uit te geven, waarbij ze de investering nooit terug kunnen verdienen.

Kashiwa Reysol – Kawaski Frontale
Z'n 1,5 uur voor de aftrap was het al druk in het stadion en deed de buggy parkeerplaats me vermoeden dat ik in Disneyland was. Voor Japanners is de week namelijk erg overzichtelijk ingedeeld, van maandag t/m vrijdag is het werken én borrelen (lees: tegen tienen ladderzat thuiskomen van het werk) en in het weekend is het family time en wordt zelfs de jongste kroost van een paar maand overal mee naar toe gesleurd. Dus ook naar het voetbal en dat bleek zowel voor ouders als het kind een hinderlijke last.

Waar in Europa het hip is om casual gekleed naar het voetbal te gaan, doen ze in Japan nog massaal en dan bedoel ik ook massaal een voetbalshirt aan. Vooral de penningmeesters kunnen daar erg tevreden over zijn, want ze worden voor het kleine bedrag van €110,- per stuk verkocht. Zodoende stond ik dus zo ongeveer als enige met een blauw i.p.v. geel shirt op de tribune. Maar zoals altijd hebben ze in Japan overal een oplossing voor en kwam er binnen de minuut iemand aanzetten met een geel hesje. Mijn buurman schonk me vervolgens nog zijn sjaal en ik was omgetoverd tot een echte Kashiwa fan. 

(https://i.imgur.com/l0eNut5.jpg)

Die buurman werd al snel mijn 'vriend' al kon die zeer gebrekkig Engels en vond communicatie plaats via Google Translate. Het aanbod van een biertje begreep die niet en begon me naar het kraampje te begeleiden. Pas toen de beker in zijn handen werd gedrukt, begreep die het en proosten we op de wedstrijd.

Steeds als ik denk dat die Japanners niet maffer kunnen zijn, presteren ze het om zichzelf te overtreffen. Ditmaal met de grasmat, deze lag er perfect bij en deed niet onder voor die in de Premier League. Wie echter denkt dat hier een professionele bewateringsinstallatie onder schuil gaat, heeft het mis. Vlak voor de aftrap kwamen er twee tuinslangen tevoorschijn en werd het veld met tien man sterk nog even gesproeid.

(https://i.imgur.com/SghfiR8.jpg)

Vanaf de aftrap werden beide ploegen fanatiek aangemoedigd en kon een vermeende fout van de arbiter rekenen op een bescheiden fluitconcert. Zelfs in land waar de keizer god is en autoriteit de religie, durven ze dat in het voetbalstadion te betwisten. Zij het op kleine schaal, maar op elke andere plek het land is dat ondenkbaar.

Vlak voor rust kwam de thuisploeg, al stond ik op dat moment in de rij voor wat eten & drinken en werd het doelpunt dus gemist. In de 2e helft werd dat goedgemaakt met een prachtig schot in de kruising en een winner in de blessuretijd, al was het wel de uitploeg die daarvoor verantwoordelijk was. Snel werd er afscheid genomen van mijn 'vriend' en zette ik het op een sprintje van liefst 2,1 kilometer naar het stadion.

(https://i.imgur.com/yNQOvHs.jpg)

Treinen in Japan
Ik had namelijk 13 minuten de tijd om de trein te halen en daarmee ook de aftrap van de 2e wedstrijd Yokohama Marinos – Gamba Osaka. Op vertraging hoef je in Japan niet te hopen, want de treinen rijden nog strikter dan het geheugen van de vrouw. Voordeel is wel dat je alles kunt plannen en doordat alle perrons vooraf al vaststaan, hoef je geen Japans te spreken of te lezen om je weg te vinden. Het enige wat vereist is, is een werkende internet verbinding.

Behoorlijk bezweet en buiten adem was ik precies op tijd en kon ik me opmaken voor twee tussensprints. Die verliepen ook succesvol, al was de beloning geen medaille maar een extra wedstrijd. Spelend in het Yokohama stadion, was het wel een revisit om dat ik daar als eens was geweest voor het WK clubvoetbal. Het WK stadion is met een capaciteit van 72.000 echter veel te groot voor de Marino's, dat nog niet eens een gemiddelde van 30.000 bezoekers trekt.

Want hoe fanatiek de voetbalsupporters ook mogen zijn, de brede belangstelling voor het spelletje zoals we die in West-Europa kennen hebben ze niet. Baseball is nog steeds by far de populairste sport van het land, al wint voetbal geleidelijk aan steeds meer terrein. Vooral onder jongeren zie je steeds meer een verschuiving van baseball naar het voetbal.

Na ik een kaartje aan de kassa had gekocht, was het zoeken naar de juiste ingang en dat was behoorlijk lastig. Het kaartje was duidelijk niet voorbereid op buitenlanders en er was noch een kleur of ingang nummer in begrijpelijke taal te bespeuren. Bovendien bevriezen Japanners als ze geen antwoord op je vraag hebben en wijzen uit paniek maar een richting heen.

(https://i.imgur.com/RRe2iNo.jpg)

Soms werkt dat in je nadeel, zo ook deze keer want ik kwam bij het uitvak terecht. Vijf minuten later werkte het echter in mijn voordeel en belandde ik op de hoofdtribune ter hoogte van de middenlijn. Vervolgens maakte ik een praatje met de steward bij de ingang  en de rest van de wedstrijd hoefde ik mijn kaartje niet meer te tonen om binnen te komen. Het voelde slecht om het vertrouwen van Japanners te misbruiken, maar voor een voordeeltje zetten wij onze principes even opzij.

Yokohama Marinos – Gamba Osaka
Terwijl ik me tussen, gillende, spelersvrouwen bevond, gingen de fans achter het doel goed tekeer. Bij de spelersopkomst pakten de Marinos uit met een kleine lichtshow in hun kleuren, een keer wat anders dan fakkels en rookpotten. Net als bij Willem II noemde zij zichzelf de Tricolores en voel ik een vriendschapsverband aankomen, zodra dit bekend wordt.

(https://i.imgur.com/fidfraP.jpg)

De wedstrijd was vermakelijk en eindigde onbeslist in een 1-1 gelijkspel. Beide doelpunten zijn echter het vermelden waard, de 0-1 werd namelijk van over de middenlijn gescoord en de gelijkmaker was een strakke vrije trap van z'n 25 meter in de kruising.

Het waren echter de brancard boys die de show stalen. Twee groepen van vier, langs iedere dog-out één, hadden de opdracht gekregen om in actie te komen zodra een speler geveld op de grond lag. Nu gebeurt dat bij het voetbal regelmatig en volgens een strak protocol maakte zij zich steeds klaar om bij het signaal het veld in te stormen. Helaas, voor hun en mij was het 33x vals alarm en waren al hun inspanningen voor niets geweest. Tja, je zult toch maar eens 5 seconden later bij de gewonde aankomen.

(https://i.imgur.com/z1ykISi.jpg)

Manchester United van Japan
Op zondag stond met Urawa Reds – Sagan Tosu de laatste wedstrijd op het programma. Eerst genoemde is letterlijk én figuurlijk het Manchester United van Japan. De club is met afstand de populairste club van het land en domineert al jaren zowat elke supporters ranglijst. De belangrijkste, dé echte ranglijst, opvallend genoeg niet. De laatste landstitel en enige J-League titel stamt uit 2005. Urawa Reds won daarentegen wel twee keer de Aziatische Champions League, een opvallende statistiek.

Met dank aan het WK van 2002 speelt Urawa Reds in het toch wel imponerende Saitama stadion dat 63.000 toeschouwers kan herbergen. Het stadion was de locatie voor vijf WK wedstrijden, waaronder de halve finale tussen Brazilië en Turkije. Vooral dankzij de aparte dakconstructie is het alles behalve een standaard in het stadionlandschap.

(https://i.imgur.com/WwJ5hTU.jpg)

Regen, regen en nog een regen
Opnieuw was ik ruim op tijd bij het stadion om wat sfeer te proeven. Het zonnetje van de dag ervoor had plaatsgemaakt voor wolken en met 90% kans op regen, was ik vast beraden om een overdekt kaartje te kopen. Helaas, hadden ze aan de kassa geen mogelijkheid tot pinnen en gezien het Saitama stadion zo ongeveer in de middle of nowhere ligt, moest ik een lastige keuze maken. Of al me geld uitgeven aan een duurder kaartje en vijf uur honger en dorst lijden of toch gaan voor het goedkopere kaartje en hopen dat de regen meevalt. De emotie won het van het verstand en bij het voelen van de eerste druppels had ik al spijt.

Met een rood shirt had ik wel een betere voorbereiding dan de dag ervoor en kon ik ongestoord plaatsnemen op de onoverdekte tribune achter het doel. Met twee relatief kleine korte onoverdekte zijdes en twee grote lange zijdes met een driehoekig dak, was het stadion veel leuker dan gedacht. De druppels hadden ondertussen plaatsgemaakt voor dikke regendruppels en bleken de Japanners toch een betere voorbereiding te hebben. De poncho's, uiteraard wel in het rood, kwamen massaal tevoorschijn.

(https://i.imgur.com/VUeGPtO.jpg)

Voor mij zat er niets anders op dan nogmaals het Japanse vertrouwen te schaden. Ditmaal was het nog makkelijker, omdat een aantallen ingangen niet eens bevolkt werden door stewards. Een leeg stoeltje vinden was wel lastiger dan gedacht, want de eerste ring zat goed vol. Gelukkig is er altijd wel een lege plek en ondanks een paar gefronste wenkbrauwen van mijn buurman, werd er niets van gezegd.

De sfeer was andermaal goed en soms deed de gehele fan curve mee met het gespring en gezang van de kleine groep fanatiekelingen. Deze onderscheidden zich wel van de rest, door als enige geen poncho's te dragen. Ondanks de aanwezigheid van z'n 1.000 uitsupporters, waren ze gehele wedstrijd nauwelijks te horen.

Uitsupporters
Toch verbaasden zij me in positieve zin, gezien het een vrij kleine club is en ze liefst 1.000 kilometers moeten reizen om Tokyo te bereiken. Sowieso hebben ze in Japan een echte 'away' culture, want op zaterdag had Gamba Osaka z'n 3.000 fans meegebracht en was het uitvak van Kawasaki Frontale (z'n 2.000 supporters) volledig uitverkocht.

(https://i.imgur.com/NChBJ6i.jpg)

Doordat zij zich echter niet misdragen kennen ze in Japan geen combiregelingen, lijken de uitvakken niet op provisorische gevangenissen, wordt er gewoon alcohol geschonken en is er geen colonne aan politie nodig om alles in het gareel te houden. In Nederland kan het gewoon niet, in Japan gelukkig nog wel.

Urawa Reds – Sagan Tosu
Terwijl de regendruppels hadden plaatsgemaakt voor een onophoudelijke stortbui, was de wedstrijd vrij gezapig. Tosu beperkte zich tot verdedigen en had geregeld elf man achter de bal. Urawa was echter niet in staat om het vele balbezit kansen te creëren en het bleef slechts beperkt tot enkele mogelijkheden. Overigens blonk één speler er in negatief opzicht bovenuit en vanwege zijn donkere huidskleur was ik toch wel benieuwd uit welk toeristisch oord die was gescout. Blijkt hij dus van Curaçaose afkomst te zijn en nog in de Jupiler League gespeeld te hebben. De echte kenners weten dat het dan om Quenten Martinus moet gaan. Het bleef dus 0-0 en dat leverde de spelers na afloop een fluitconcert op.

(https://i.imgur.com/yi7jhbh.jpg)

Inmiddels was ik me wel bewust geworden dat ik nog 2 kilometer door de stromende regen naar het station mocht lopen, in mijn T-shirt zonder poncho of paraplu wel te verstaan. Elke Japanner was daar natuurlijk op voorbereid en bereikte droog het stadion, terwijl ik mijn kleren kon uitwringen. Dat is misschien wel typerend voor de culturele verschillen tussen Nederlanders en Japanners.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Saltacampos op mei 21, 2018, 11:36:13
Boeiend en amusant om te lezen, Nort, heel aparte (voetbal)cultuur daar in Japan, dat is wel duidelijk.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Vinnn op mei 21, 2018, 16:32:44
Heel boeiend om te lezen! Zou mezelf niet zo zeer snel terugvinden in Japan - zeker niet voor het voetbal. Wel heel interessant om te zien hoe ver de voetbalcultuur imo afwijkt van wat ik gewend ben in NL.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op mei 22, 2018, 09:58:40
Citaat van: Vinnn op mei 21, 2018, 16:32:44
Heel boeiend om te lezen! Zou mezelf niet zo zeer snel terugvinden in Japan - zeker niet voor het voetbal. Wel heel interessant om te zien hoe ver de voetbalcultuur imo afwijkt van wat ik gewend ben in NL.
Bedankt, ik kan het iedereen aanraden om, als je toch in Japan bent, ten minste één wedstrijd mee te pakken :-)
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: TeeZee op mei 25, 2018, 14:16:22
Geinig verhaal weer. Overigens zie ik ook wel overeenkomsten met de Europese supporterscultuur. Die veel geroemde gele muur in Dortmund is feitelijk niet heel anders.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op mei 05, 2019, 15:23:12
Hakone
Net als de afgelopen twee jaar, kon ik voor werkzaamheden naar Japan. Dankzij een Eredivisie vrij weekend vanwege de bekerfinale, was begin mei de ideale tijd. Wat ik me echter niet realiseerde bij het boeken van de vliegreis, was dat de keizer, sinds eeuwen, vrijwillig afstand deed van de troon. Uiteraard is zoiets in Japan omgeven met tradities en daarvoor kreeg het hele land vrijaf. De beurs ging dicht, de bedrijven op slot en dus kon ik 'fluiten' naar afspraken.

Het gaf me wel de gelegenheid om het land beter te ontdekken. De locatie werd Hakone, dat bij de Japanners in Tokyo en omstreken ontzettend populair is. Het gebied staat bekend om haar 'hot springs', het uitzicht op de heilige berg Mt. Fuji en haar 'gezonde' zwarte eieren. Bij één ei neemt je levensverwachting toe met zeven jaar, bij twee eieren met veertien jaar en bij drie eieren (of meer) wordt je ziek. Aldus de Japanse legende. Als Brabander ben ik uiteraard te nuchter voor dit soort verhalen en sloeg ik het zwarte ei met genoegen over. Het uitzicht op de Mt. Fuji was aardig, maar de open monden en de 'oee's' en 'Aaaa's' uit de Japanse monden lichtelijk overdreven.

(https://i.ibb.co/zbtW48j/59479833-2339702896351724-7677184510374445056-n.jpg) (https://ibb.co/1K4Ymsh)

Het gebergte is overigens wel een ideale manier voor de Japanner om te ontsnappen van de dagelijkse chaos in de grote stad. Het is daarom ook gemakkelijk voor te stellen waarom het een van de favoriete toeristengebieden is onder de inwoners van Tokyo. Alleen doe je er als toerist beter aan, om de Japanse feestdagen een beetje te mijden. Dan lijkt Hakone net op Tokyo en is het overal aanschuiven geblazen.

Greater Tokyo
Het is hier echter geen reizigers forum, dus terug naar het voetbal. Voor deze trip stond er slechts één wedstrijd op het programma met Shonan Bellmare uit Hiratsuka. Hoewel de naam het wellicht niet doet vermoeden, maakt de stad wel degelijk onderdeel uit van 'Greater Tokyo'. Met 38 miljoen inwoners op een totaal van 125 miljoen, is z'n 30% woonachtig in dit gebied.

Dezelfde factor kun je ook gebruiken voor het voetbal in Japan. Liefst 19/58 clubs uit de J league zijn afkomstig uit Tokyo. Zes daarvan spelen op het hoogste niveau, waar Shonan daar één van is. En dat is best opmerkelijk. Hiratsuka is met 260.000 inwoners de 93ste stad van Japan. Dat uitgerekend deze stad op herdenkingsdag bezocht zou worden, had ook een historisch verantwoord tintje. Terwijl Nazi Duitsland in Europa was verdreven, weigerde Japan zich in de zomer van 1945 over te geven en werd Hiratsuka voor 80% in de as gelegd. Het huisveste namelijk belangrijke fabrieken op wapen en vliegtuig gebied. Helaas, voor de geallieerden misten de bommen doel en stierven er honderden burgerslachtoffers.

(https://i.ibb.co/Q8m7HNR/59447423-298410394404910-886948941768163328-n.jpg) (https://ibb.co/SQvDmn8)

Fuijta – Shonan Bellmare
Anders dan de meeste professionele clubs in Japan, is de gemeenschap in Hiratsuka eigenaar van de club én dus niet een bedrijf. In het verleden was het bedrijf Fujita aandeelhouder van Shonan dat de club van Nasu naar Hiratsuka verplaatste (z'n 250 km zuidelijker). Het legde de club geen windeieren en in vijftien jaar tijd werd de club 3 keer kampioen van Japan.

Toen de bedrijfsresultaten van Fujita in de jaren '90 tegen vielen, werd de club van de hand gedaan en moest Shonan voortaan haar boontjes zelf doppen. Bij de meeste sportteams wordt het budget jaarlijks overschreden en springt het moeder bedrijf op het einde bij en neemt het verlies op in haar marketingactiviteiten. 

Daardoor is Shonan wel een van de kleinste clubs op het hoogste niveau, dat vorig seizoen met de League Cup (2e beker) haar eerste hoofdprijs won. Het stadion is dan ook een van de kleinste uit de competitie met een capaciteit van 18.000 toeschouwers. Groter is ook niet nodig, want de club verkoopt zelden uit.

(https://i.ibb.co/j8WzJNb/59740037-2283106955342004-2611108080359833600-n.jpg) (https://ibb.co/2FsSZ9W)

Shonan Bellmare 1-1 Nagoya Grampus
Dat verwachtte ik ook niet voor de wedstrijd tegen Nagoya Grampus, maar twee dagen nadat de verkoop was begonnen, kon het bordje 'uitverkocht' al opgehangen worden. Een onverwachte meevaller. Z'n drie uur voor de wedstrijd daalde ik de berg af om me via het regionale treinnetwerk naar Hiratsuka te laten transporteren. Vanaf daar stonden de bussen al klaar om je naar het stadion te brengen. Het ritje met de bus moest overigens wel betaald worden en nadat ik braaf 200 Yen door de automaat had gegooid, ontstond er paniek bij de chauffeur en moest ik wachten tot de laatste persoon de bus had verlaten. Ik bleek 20 Yen teveel betaald te hebben en in de vorm van 2 coupons van 10 Yen (z'n €0,12) kreeg ik het verschuldigde bedrag terug.

Zoals eenmaal gewend was het al 2 uur voor de aftrap een drukte van belang rondom het stadion. Als goed opgevoede Japanner betreed je namelijk eerst het stadion om een niet gereserveerde zitplek te claimen om vervolgens met vrienden of familie buiten het stadion te eten- en te drinken. En daarbij is het ook heel gewoon om je net bestelde KFC menu in het stadion op te eten. Voor de Japanner dan.

(https://i.ibb.co/2Wvmtnf/59658614-782141942186194-1579384303668690944-n.jpg) (https://ibb.co/Fm5Nwxj)

Hoewel de geur van de barbecue aanstekelijk was, moest ik eerst nog iets zien te regelen. De wolken keken gevaarlijk donker en volgens meneer Google zou het uitgerekend deze drie uur gaan regenen. Een poncho was snel gevonden, maar die kreeg je alleen (gratis) mee als je lid was van de club. Bij het trekken van de portemonnee werd ik doorverwezen naar de merchandise afdeling, waar een regenjack z'n 2.500 Yen moest kosten (±€30,-).

Dat gingen we dus niet doen en moest ik de hoofdtribune op zien te komen, dat was namelijk de enige plek in het stadion met een dak. Gelukkig had ik een digitaal kaartje in het Engels en durven Japanners niet zo snel 'nee' te zeggen. De vriendelijke dame liet me dan ook passeren en daarna was het stellen van een domme vraag 'toilet?' voldoende om herkent te worden. Pas in de 2e helft kwam de originele stoel eigenaar opdagen en zocht hij zelf een ander plekje op. Als dank voor het inpikken van zijn plek kreeg ik ook nog z'n hardcopy kaartje cadeau. 

(https://i.ibb.co/YkRgT0f/59694545-262019847933671-3066247847776092160-n.jpg) (https://ibb.co/tsmRPLY)

Bij de aftrap kleurde het stadion groen en rood van de regenjacks en namen de Nagoya fans z'n 30% van het toeschouwersaantal voor hun rekening. Dat was ook gelijk de verklaring waarom het stadion zo snel uitverkocht was. De fans hadden zichzelf op natuurlijke wijze van elkaar gescheiden en de, niet aanwezige, politie hoefde geen relletjes te blussen.

Met Nagoya op een 2e plek lag een uitoverwinning voor de hand. De scheidsrechter was echter niet gelukkig in zijn beslissingen en kende voor rust een onterechte strafschop toe aan Shonan en zag een penalty voor Nagoya over het hoofd. Verder raakte de uitploeg nog twee keer paal. Op z'n momenten weet je dat het niet de dag is. 

Qua support viel Shonan tegen. Met hun banieren op hun vak probeerde ze overduidelijk op de Zuid-Amerikaanse fans te lijken, maar werd het gezang niet geëvenaard. De uitsupporters waren een stuk luidruchtiger en ik gunde ze ook de overwinning. Die zou er niet komen en met de puntendeling keerde iedereen huiswaarts.

(https://i.ibb.co/SdpSY2p/59700252-855196314817333-1960532002302066688-n.jpg) (https://ibb.co/YyGgn6G)

Aanstaande maandag mag ik mijn debuut maken bij een baseball wedstrijd en wellicht heb ik de komende dagen zin- en tijd om daar nog iets over te schrijven.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: hgrm op mei 05, 2019, 19:07:26
Leuk verhaal!

In Japan spelen een Nederlandse profhonkballers, met als grootste ster Rick van den Hurk bij Fukuoka. Schijnt nogal populair te zijn daar.
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: ricodejong4 op mei 06, 2019, 08:27:32
Leuk verslag!
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: ksclgiov282 op mei 06, 2019, 09:56:49
Leuk verslag alweer, heel apart om mee te maken moet dat zijn!
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Nort op mei 07, 2019, 09:26:25
Baseball in Japan
Naast de klassieke Japanse vechtsporten is baseball de grootste en populairste (team) sport van het land. Als je hier een willekeurig park binnenloopt is de kans groot dat je een baseball veld aantreft en in het weekend wordt er gretig gebruik van gemaakt door kinderen, die aangemoedigd worden door even zo fanatieke ouders.

(https://i.ibb.co/z4QYhLn/59686825-343643119625527-683699716248043520-n.jpg) (https://ibb.co/qr7fM4y)

Het is dan ook niet verassend dat baseball de grootste 'media coverage' krijgt en alle wedstrijden in de Nippon Professional Baseball (NPB) worden dan ook live uitgezonden. De competitie kent twaalf teams, verdeeld in een Central en Pacific league. Al lijkt geografie hier geen rol te spelen, want de vijf teams uit Greater Tokyo zijn keurig verdeeld over beide competities en ook elders in het land is er van logica geen sprake. De stadions hebben een capaciteit van 30.000 – 50.000 toeschouwers.

Kaartverkoop
Waar voetbal bij mij altijd de voorkeur krijgt boven andere sporten, zag ik een baseball wedstrijd op maandag geprogrammeerd staan. Toevallig viel deze op 6 mei en vieren ze in Japan dan 'Children's Day' en zijn alle scholen gesloten, waarop de meeste bedrijven dan ook hun deuren dicht houden. Van afspraken ging het dan ook niet komen en had ik zodoende nog vrijaf.

Hoewel Yokohama Baystars haar kaarten online verkocht, was het een lastige opgave om ze ook daadwerkelijk te bestellen. Het webformulier accepteerde alleen Japanse tekens en na 10 minuten gaf ik het op. Kaarten waren er nog voldoende te koop en in Japan kun je dus zogezegd in elke supermarkt van Seven-Eleven je kaartjes kopen.

(https://i.ibb.co/2yfMDLH/59553627-2320960121499169-7583753076012482560-n-1.jpg) (https://ibb.co/HVkPWM3)

Hoewel de Seven-Elevens soms slechts een paar vierkante meter groot zijn, staat er vrijwel altijd een computer in de winkel. Bij deze computer kun je terecht voor de meeste sportwedstrijden, concerten en theaters. Alles is volledig in het Japans en dus is assistentie wel vereist. Helaas, bleek bij aankomst de wedstrijd opeens uitverkocht te zijn en moest ik mijn baseball debuut uitstellen.

Terug op de hotel kamer controleerde ik de Baystars website nog eens en bleken er online nog wel staanplaatsen verkocht te worden. Na een half uur stoeien met de Japanse tekens en ik voor even als 'naam namen' door het leven ging lukte het me om de bestelling af te ronden. Daarbij krijg je een code, waarmee ze in een Seven-Eleven je kaartje kunnen printen.

Baseball versus voetbal   
Hoewel ik absoluut geen kenner ben van baseball was ik vooral benieuwd naar de verschillen tussen de sport en voetbal. Twee uur voor de wedstrijd bereikten wij het station, dat geheel in de huisstijl van de Baystars Yokohama was aangekleed. Buiten het stadion was er eigenlijk niets te beleven en waar bij het voetbal de kraampjes vooral buiten het stadion zijn gevestigd, speelt het zich hier allemaal binnen de muren van het stadion af.

(https://i.ibb.co/NSMmvYr/59752926-2650073011733453-4905666952061517824-n.jpg) (https://ibb.co/3znM3hv)

Er zat dan ook niets anders op dan vroeg naar binnen te gaan. Zoals gewoonlijk kwam ik op een ander vak terecht en bleek mijn originele kaart toegang te geven tot het uitvak. De Japanse controleur deed net of die mijn kaart heel goed inspecteerde en gaf daarna een bevestigend knikje dat ik naar binnen mocht. Maar dat kon dus niet kloppen.

Ook op de thuisvakken waren er veel oranje gekleurde Tokyo Giants, dat de populairste baseball club is van het land. In het uitvak hadden waren er drie capo's met witte handschoenen en een fluitje die de fans de liederen dirigeerde. Gelukkig niet de boze Westerse variant, maar de vriendelijke dirigent.
Een paar minuten voor het begin, stroomde het stadion vol en werden nagenoeg alle zitjes gevuld. Met de Giants als koploper en de Baystars als hekkensluiter werd het nooit een spannende wedstrijd. Na 1 inning stonden de Giants al met 3-0 voor en twee innings verder was het verschil opgelopen naar 8-0.  Als brave supporter zat ik de wedstrijd wel uit en konden we een 10-2 als eindscore noteren.

(https://i.ibb.co/ckyrcLZ/59625442-812753282426120-5120846866585485312-n.jpg) (https://ibb.co/FmhDbVy)

De geografische samenstelling van het publiek lijkt wel een stuk ouder te zijn dan bij het voetbal. Hier zag je veel oudere mensen, terwijl het voetbal publiek gedomineerd wordt door jongeren en jonge gezinnen. Die waren er ook zeker wel bij het baseball, maar leken ze in de minderheid te zijn. Hoewel het Yokohama stadion erg leuk was, heeft het baseball me niet kunnen overtuigen. Het is leuk om een keer te zien, maar het gebrek aan continue actie maakt het voor mij een minder leuke sport om drie uur naar te kijken.

(https://i.ibb.co/gg8LVCN/59590276-466925110745943-7983142441349808128-n.jpg) (https://ibb.co/C0y32Fg)
Titel: Re: Voetbal in - het land van de rijzende zon - Japan
Bericht door: Koning Kriel op mei 07, 2019, 14:32:35
Wel echt een tof stadion