2 dagen, 5 landen, 8 grensovergangen, 1200 km - deel II

Gestart door hgrm, dec 16, 2008, 20:50:12

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

hgrm

Na het eerder beschreven bezoek aan Saarbrücken werd de reis richting westen hervat. Via Volkingen, Thionville en Longwy werd onderlangs Luxemburg het uiterste zuiden van België bereikt. In de streek die "Belgisch Lotharingen" wordt genoemd, ligt het slaperige stadje Virton. Volgens Wikipedia heeft die naam iets te betekenen als "goed verdedigde heuvel" en is het louter toeval dat de twee riviertjes de Vire en de Ton er conflueren. Veel heeft Virton niet om het lijf, maar het stadje heeft wel een voetbalclub in tweede klasse. Virton is het Belgische equivalent van SV Meppen of Veendam: voetballen in de Middle of Nowhere en het schrikbeeld van elke club in degradatienood.

Excelsior Virton is al sinds 1922 bij de Belgische Voetbalbond aangesloten en mag zich derhalve op een relatief laag stamnummer beroemen: 200. Voor de oorlog speelde Virton meestal in de provinciale reeksen, op drie jaar in Bevordering (toen de 3e klasse) na. Alle drie deze seizoenen eindigden in degradatie. Pas in de jaren 60 wist Excelsior zich op nationaal niveau te settelen. Tot halverwege de jaren 90 was de vierde klasse de vaste stek van Virton, op een paar jaar in provinciale en een paar jaar in derde klasse na. Kampioenschappen in 1995 en 2001 lanceerden de club naar de tweede divisie, waar het sindsdien aardig meespeelt tussen de grote jongens. Vorig seizoen werden de play-offs maar net gemist.

Het stadion Yves Georges heeft de laatste jaren een metamorfose ondergaan. Om te kunnen voldoen aan de eisen wat betreft capaciteit is er een modern maar knus stadion gebouwd. Aan één lange zijde staat een forse zittribune, er tegenover een staantribune met in het midden een wat onduidelijk bouwsel waarin onderandere de eretribune is ondergebracht. Aan de ene kant staan de fans van Virton, aan de andere kant bevindt zich het uitvak. Achter één goal staat een kleine zittribune, achter de andere de voor België zo typische wand met reclameborden.

De wedstrijd tegen Beveren werd afgetrapt door een oude bekende: Sint Nicolaas. Dat het inmiddels al 13 december was, deed er blijkbaar niet toe. Na de aftrap poogden beide ploegen stellig een doelpunt te maken en waren er ook kansen. De netten bolden echter niet, zodat mijn reeks van 31 0-0-loze wedstrijden zijn Waterloo vond. Desalniettemin was het een leuke pot om te zien.













Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

Ici c est Paris

Leuk. Door de grote afstand naar een andere Belgische club heeft Virton bij mij toch wel iets magisch.

hgrm

#2
Na Virton en een verkwikkende nacht in een prima hotel in Trier (Vielen Dank, Booking.com) stond de volgende etappe van de reis op het programma. Deels door mijn Luxemburgofilie, deels door de aanlokkelijke benzineprijzen in het Groothertogdom liet ik de snelweg door de Eifel letterlijk links liggen. In het schilderachtige dal van de Sûre regen de dorpjes zich aanéén en werd uiteindelijk het stadje Diekirch bereikt. Al snel vielen vier uit de kluiten gewassen floodlight te bewonderen. Het stadion was snel gevonden en stelde geen fluit voor. Op de floodlights na, dan...




Het stadion van buurstad Ettelbrück mag de naam stadion al meer dragen, hoewel het ook niet uitblinkt in enig opzicht:




Rond de klok van kwart voor drie werd de eindbestemming van de reis bereikt: Spa. Bekend vanwege de bronnen (in Engeland is "Spa" zelfs een soortnaam geworden voor het fenomeen kuuroord-met-bron, zoals Bath Spa en Leamington Spa), het autoracecircuit (dat eigenlijk een stuk zuidelijker, tussen Francorchamps, Stavelot en Malmédy ligt) en de frisdrankfabriek. En zeker niet vanwege het voetbal.

Toch is Royal Spa FC een oude club. Matricule 60, opgericht in 1912. De invloed van de Engelsen, die graag in Spa vertoefden, laat zich vermoeden. Desalniettemin is de palmares van Spa verre van indrukwekkend. In de hele 20e eeuw slechts 4 seizoenen in het nationale voetbal, steeds onmiddelijk gevolgd door degradatie. Na de degradatie van 1966 duurde het tot 2001 voordat Spa zich weer eens in de Nationale divisies meldde. In het eerste seizoen werd direct de tweede plaats behaald en kon Spa zich via de eindronde voor de derde klasse plaatsen. Na twee seizoenen degradeerde Spa uit de derde klasse en twee jaar later bleek ook de vierde klasse te hoog gegrepen. Na een spannende tweekamp met FC Weywertz werd de club direct kampioen in de Luikse eerste provinciale. Dit seizoen is Spa voor het tweede jaar terug in vierde klasse. Na een moeizaam begin is de weg naar boven gevonden. Hetzelfde geldt voor tegenstander Wavre, zodat de wedstrijd een echt middenmootduel is.

Het stadion van Spa is oud, rommelig en vervallen. En heeft een prachtige hoofdtribune. Veel meer ook niet; aan de overzijde zijn enkele treden terracing, waarop meer bomen dan toeschouwers staan. Verder zijn er nog een paar eenvoudige floodlights en een kassagebouw en dan heb je het gehad. Maar die tribune... On-belgisch van design, on-continentaal zelfs. De Engelse invloed in het vroeg-20e eeuwse Spa is er aan af te zien.

Tot vlak voor de wedstrijd zijn er nauwelijks toeschouwers te zien. Bijna iedereen volgt in de Buvette de wedstrijd Club-Standard. Op de stadionluidsprekers klinkt geen muziek, maar is het live-verslag van de Waalse radio te horen. Zodra het laatste fluitsignaal in Brugge heeft geklonken, spoeden de toeschouwers zich naar de tribune. Maar ook dan blijft de teller steken op hooguit 200. Jammer eigenlijk, want de wedstrijd is de moeite meer dan waard. Al na twee minuten wordt de bal na een afgeslagen corner hoog in het Waverse doel geknalt en gedurende de eerste helft krijgt Spa kans na kans. Een kwartier later viel de 2-0, en bij rust had het al minstens 4-0 had moeten staan.

Na rust kantelde de wedstrijd clichématig. Wavre kreeg een wat makkelijk gegeven penalty waaruit de 2-1 viel. Vanaf dat moment viel Wavre aan en was het een paar keer dicht bij de gelijkmaker. De goal viel aan de andere kant en Spa raakte ook nog een keer de lat. Met nog een minuut of 25 op de klok kwam Wavre door een mooi schot op 3-2. De slotfase van de wedstrijd gingen de groenen uit Brabant op zoek naar de gelijkmaker en uiteindelijk mocht Spa blij zijn dat het niet gestraft werd voor de hele rist gemiste kansen in de eerste helft,
















Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

AthleticHolanda

Staat er in Diekrich geen tribune? Die lichtmasten zien er inderdaad erg leuk en veelbelovend uit.

Citaat van: Ici c est Paris op dec 16, 2008, 21:03:53
Leuk. Door de grote afstand naar een andere Belgische club heeft Virton bij mij toch wel iets magisch.

Voor mij ook, net als Bleid bijvoorbeeld, je zou er maar heen moeten.

Hugo

Citaat van: hgrm op dec 16, 2008, 20:50:12
...De netten bolden echter niet, zodat mijn reeks van 31 0-0-loze wedstrijden zijn Waterloo vond....

Wat is je persoonlijk record op dit onderdeel?

hgrm

Citaat van: Hugo op dec 25, 2008, 08:47:04
Wat is je persoonlijk record op dit onderdeel?

60 wedstrijden, totdat ik te Waalwijk op een koude avond een bloedeloze 0-0 zag tussen het plaatselijke RKC en het uit immer laf en verdedigend spelende Heerenveen.
Laatste nieuwe stadion (516): De Groote Wielen - Rosmalen

Ici c est Paris

Citaat van: hgrm op dec 25, 2008, 13:58:48
60 wedstrijden, totdat ik te Waalwijk op een koude avond een bloedeloze 0-0 zag tussen het plaatselijke RKC en het uit immer laf en verdedigend spelende Heerenveen.

Dat van mij 55, een 0-0 tussen FC Utrecht en AJ Auxerre in 2003 was pas mijn eerste brilstand die ik ooit zag, en daarvoor had ik 55 wedstrijden bezocht. Zoiezo zag ik in 164 wedstrijden maar 8 keer geen doelpunten, waarvan 2x in de laatste 2 maanden. 6x betrof het een thuiswedstrijd van FC Utrecht, en 2x van Lierse SK, opvallend genoeg ook de enige 2 wedstrijden van Lierse die ik ooit bezocht.

Hielke

Citaat van: hgrm op dec 25, 2008, 13:58:48
60 wedstrijden, totdat ik te Waalwijk op een koude avond een bloedeloze 0-0 zag tussen het plaatselijke RKC en het uit immer laf en verdedigend spelende Heerenveen.

Op 30 december 2006 zag ik Heerenveen voor het laatst 0-0 spelen, thuis tegen een onvoorstelbaar laf FC Utrecht. Sindsdien zag ik 62 wedstrijden (niet allemaal van Heerenveen) met over het algemeen een regen aan doelpunten. Afgelopen seizoen speelde Heerenveen één maal 0-0, maar daar was ik niet bij. Gezien de staat van het elftal is de eerstvolgende brilstand nog een flink eindje weg. Ik schat zo'n twee jaar.