15
« Laatste bericht door Joost Gepost op Gisteren om 13:32:58 »
Carnavalszaterdag was een ideale dag om twee potjes voetbal te bekijken, onze keuze viel op de combinatie Kaiserslautern & Strasbourg.
Zonder enige vorm van vertraging legden we de 3 uur naar Kaiserslautern af, al was het toch best lastig om ergens een beker koffie te krijgen bij gebrek aan stops langs de route. De ervaring met P&R in Duitsland is ronduit fantastisch dus ook bij Kaiserslautern kozen we hiervoor.
Bij de Universiteit werd gratis geparkeerd en na een paar minuten wachten kwam de bus die ons richting stadion bracht. De shuttlebus stopt halverwege de berg waar nog een extra bus klaarstond voor het laatste stukje voor mensen die minder goed ter been zijn. Wij namen de flink trap omhoog en aan het eind doemde het Fritz Walter Stadion op.
Kaiserslautern en de Betzeberg behoort mijns inziens tot het cultureel erfgoed van het Duitse voetbal, ondanks dat de club nu is weggezakt en er nog maar 16.000 toeschouwers op de wedstrijden afkomen. Ik herinner me nog goed hoe Lauteren 1998 als totale outsider Bayern van de titel hield. Voor het WK in 2006 werd eerst de zuidtribune verlengd en daarna de beide tribunes aan de korte zijde. De hoofdtribune of noordtribune veranderde ogenschijnlijk weinig, ruimte is er ook niet om deze uit te bouwen omdat hij aan de rand van de berg staat. Wel werden er in de hoeken gebouwen neergezet voor vips en TV.
Doordat de tribunes aan de achterkant zijn uitgebouwd en er geen nieuwe ring is gemaakt is het voor mensen met hoogtevrees geen pretje. Zeker aan de korte zijde waar de stoeltjes direct naast de glazen wand staan, een blik naar de zijkant geeft je naast een schitterende uitzicht over de stad ook een angstige kijk in de afgrond.
Mijn voorzichtig geschuifel bovenin de tribune werd ook opgemerkt door een steward die me droog verklaarde dat ik niet in het goede vak zat. Wetende dat de bovenste ring vrijwel leeg zou blijven een nogal onnodige opmerking. Ik zocht mijn heil toch maar een stuk lager op de staantribune.
Kaiserslautern is zoals gezegd ver teruggevallen. Tot 1996 was de club onafgebroken aanwezig in de Bundesliga. Daarna volgde in 1997 de bekende titel in de 2. Bundesliga en een jaar later in de 1. Bundesliga. In 2006 volgde een nieuwe degradatie, tussen 2010 en 2012 weer twee jaar op het hoogste niveau maar sinds 2018 is Lautern in de 3. Liga actief. En daar gaat het dit seizoen niet bepaald lekker.
Net als tegenstander Zwickau staat Kaiserslautern net boven de rode streep. In augustus won Kaiserslautern met liefst 3-5 in Zwickau maar zover zou het zaterdag niet komen. Het meegezongen clublied van Lautern was al lauw, de support op de staantribune nog lauwer en de wedstrijd was het aanzien niet waard. Het veld was dramatisch en ondanks alle inzet lukte het de 22 voetballers niet om iets voor elkaar te spelen. Na 20 minuten mocht de spits van Lautern alleen op doel af maar hij straalde een en al onzekerheid uit en miste. Even later zou Zwickau scoren maar gooide de grensrechter roet in het eten. Laat in de wedstrijd werd de thuisploeg nog gereduceerd tot 10 man maar Zwickau vond het punt wel prima.
Direct na afloop daalden we de trap af, sprongen in de shuttlebus en gingen op weg naar Straatsburg.
De route naar Straatsburg is het eerste uur dwars door een bos, pas daarna volgt ook nog snelweg. Er waren geen opstopping en zo konden er twee uur voor aftrap de auto netjes parkeren. Het was nog een paar minuten lopen naar het stadion waar onder andere een McDonalds zat. Wij kozen voor de naastgelegen pizzeria en dat is een aanrader.
Het Stade de la Meinau werd in 1938 gebruikt bij het WK en in 1984 voor het EK en was tevens de plek waar KV Mechelen de Europacupfinale won van Ajax in 1988. Voorafgaand aan het EK werd het stadion volledig herbouwd en hoewel het dus al 40 jaar oud is valt het er niet aan af te zien. Het meer recent verbouwde Jan Breydel Stadion in Brugge ziet er aanmerkelijk slechter uit. De aanvankelijke capaciteit van ruim 40.000 plaatsen is door de reducering van het aantal staanplaatsen wel teruggebracht tot ruim 26.000.
Binnen de poorten kun je vrijwel volledig rondlopen maar toegang tot de vakken is strikt voorbehouden aan mensen met een kaartje. Er zijn allerlei standjes en een gezellige bedrijvigheid. Ook kun je er op grote schermen de eerdere wedstrijd in Ligue 1 kijken.
Achter een van de doelen is nog een grote staantribune en rondom is op de onderste ring drie rijen met railseating. Hoewel dus al 40 jaar oud ziet het er allemaal erg netjes uit en door die grote staantribune erg sfeervol.
Racing Strasbourg is een frequente gast in Ligue 1. In de 69 seizoenen voor 2010 speelde de club er 56 op het hoogste en 13 op het tweede niveau. Daarna ging het mis en moest ze zelfs op het vijfde niveau beginnen. Maar sinds 2017 is RC Strasbourg weer terug waar ze thuishoort.
In 2017 promoveerde ook tegenstander Amiens naar het hoogste niveau maar dat was een unicum. In de stand vinden we Strasbourg ronde de Europese plaatsen, Amiens staat voorlaatste en handhaving zal moeilijk worden. Overigens, wat een spuuglelijk logo heeft Amiens.
Een week eerder hield Amiens PSG nog op 4-4, en eerder dit seizoen won Strasbourg met 0-4 maar zaterdag parkeerde Amiens de bus. Strasbourg kwam er nauwelijks doorheen en Amiens koesterde met veel passie de 0-0. 1 Fatsoenlijke kans in de eerste helft, en een knappe redding in de blessuretijd waren de enige hoogtepunten. Na 180 minuten voetbal bleef de teller dus op 0 goals staan.
We waren vlot weer terug bij de auto, reden 100m en kwamen toen in de file. Een ongeluk bij de oprit 1000m verderop versperde het hele verkeer en zodoende waren we pas diep in de nacht thuis. Geen goals, wel erg prettig gezelschap en mooie stadions gezien.
Recente berichten