Seizoen 1975/76
Degradanten:
Nord:
1. FC Mülheim
SpVgg Erkenschwick
DJK Gütersloh
Spandauer SV
Süd:
1. FSV Mainz (trekt zich vrijwillig terug)
1. FC Schweinfurt 05
Eintracht Bad Kreuznach
SSV Reutlingen 05
Spandauer SV
Huidige status: Opgeheven
Plaats: Berlin (west) (3,6 milj. inw waarvan ruim 2 milj. in West-Berlin )
Het voetbal in West-Berlijn heeft het tussen het einde van de Tweede Wereldoorlog en de Wende altijd moeilijk gehad, zeker na de bouw van de Berlijnse Muur in 1961. Gebrek aan achterland, een zwakke lokale Oberliga en minstens twee uur transit door de DDR voor uitwedstrijden als er landelijk werd gespeeld, maakten het de clubs niet gemakkelijk. Bovendien is Berlijn, als stad van ambtenaren, niet echt een voetbalstad. Zelfs de onbetwiste Berlijnse grootmacht Hertha BSC kon geen vervolg geven aan de Duitse kampioenschappen van de jaren 30 en zou pas na de Wende weer uitgroeien tot een stabiele Bundesligaclub.
Toch was het voor Berlijnse clubs relatief makkelijk om in de 2. Bundesliga terecht te komen. In het Noorden was de concurrentie een stuk kleiner dan in het Zuiden zodat een tweede plaats (van drie, later vier) in de promotiecompetitie al volstond. Er is dus een hele reeks Berlijnse clubs die voor kortere of langere tijd in de 2. Bundesliga heeft gespeeld. De slechtste daarvan was Spandauer SV. En niet alleen de slechtste Berlijnse club. Spandauer SV is de slechtste club die ooit in de 2. Bundesliga gespeeld heeft.
In 1920 leidde de fusie van een aantal lokale clubs (waarvan de oudste dateerde uit 1894) tot het ontstaan van Spandauer SV in het gelijknamige stadsdeel, helemaal in het westen van Berlijn. Pas na de oorlog kwam de club voor het eerst in de Stadtliga Berlin terecht, waar destijds nog clubs uit West- èn Oost-Berlijn speelden. Op één jaar na speelde Spandau tot 1975 op het hoogste Berlijnse niveau. Landelijk gezien werd het niveau wel steeds lager: tot de vorming van de Bundesliga was het het hoogste niveau, daarna onder de naam Regionalliga Berlin het tweede niveau en na de start van de 2. Bundesliga het derde niveau. De grootste successen van Spandau waren drie overwinningen in de regionale beker, totdat in 1975 het kampioenschap werd behaald.
In de promotieronde die volgde, tekende zich eigenlijk al af wat er het volgende seizoen zou gebeuren. Er werd weliswaar beslag gelegd op de tweede plaats waarmee promotie een feit werd, maar de uitwedstrijd in Herne werd met maar liefst 6-0 verloren. In het enige seizoen in de 2. Bundesliga werd inderdaad duidelijk dat Spandau een maatje te licht was. In 38 wedstrijden werd slechts 2 keer gewonnen en 4 keer gelijk gespeeld. De acht punten die Spandau zo bij elkaar speelde, is nog steeds het laagste aantal ooit. Overigens is ook de slechtste club in de Bundesliga een Berlijnse club: Tasmania Berlin behaalde in 1965/66 10 punten. Dat zijn er nog 2 meer dan Spandau....
Na het mislukte avontuur in de 2. Bundesliga bleef Spandau vaste klant in de Oberliga. Eenmaal werd de promotieronde nog gehaald, maar doorgaans was de club in de middenmoot te vinden. In 1994 lukt het ook nog om in de nieuwe Regionalliga terecht te komen, maar daar had de club het moeilijk. Na afloop van het seizoen 1998/99 werd de club twee divisies teruggezet wegens schulden bij het spelerspensioenfonds. Deze klap is Spandau nooit meer te boven gekomen. De laatste jaren van het bestaan werden gekenmerkt door vele promoties en degradaties tussen de lokale klassen. Op 8 december viel het doek toen de club failliet verklaard werd.
Spandauer SV had tot 1997 het eigen Stadion an der Neuendorfer Strasse. Dit stadion moest echter plaats maken voor een bouwproject. In 1998 werd er wel een nieuw stadion met dezelfde naam gebouwd. Voor het seizoen in de 2. Bundesliga week Spandau uit naar het Stadion Askanierring, een paar straten verder. Dit stadion bestaat in gesaneerde vorm nog steeds.