Dolgedraaid door een rotonde

Gestart door TeeZee, apr 25, 2008, 10:10:34

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

TeeZee

Swindon Town v Crewe Alexandra
24 maart 2008

Swindon Town was een club die mij nooit zoveel deed. Het was niet zo dat ik iedere zaterdag de uitslagen bekeek om te zien hoe de Robins het gedaan hadden. De club heeft ook niet echt een aansprekende lijst met resultaten, al speelde het begin jaren negentig wel een seizoen in de Premier League. Het werd daarin troosteloos laatste met precies honderd tegendoelpunten. De enige echte prijs die Swindon Town in het bestaan wist te winnen was de League Cup in 1969 toen de club Arsenal op Wembley met 3-1 versloeg. In de FA Cup haalde Swindon twee keer de halvefinale, maar dat was nog voor de eerste wereldoorlog.

Dit seizoen spelen de Robins geen rol van betekenis in League One, het derde profniveau van Engeland. Eigenlijk waren er geen echte redenen te bedenken om deze club te bezoeken. Op voetbalgebied dan. We moesten om 8 uur 's avonds de vlucht naar huis zien te halen en de middagwedstrijd mocht dus niet te ver rijden zijn van Londen Heathrow. Het stadion van Swindon Town, de County Ground, zag er op foto's wel okee uit. De tegenstander zou Crewe Alexandra zijn, zoals bekend een weak spot van ondergetekende. Ik zag ze sinds die ene keer in maart 2001 nooit meer spelen en ik keek ernaar uit om The Alex eindelijk weer in actie te zien.

Een andere reden om Swindon te bezoeken zou zo in het topic over zijpaden geplaatst kunnen worden: The Magic Roundabout. Swindon heeft er eentje, Hemel Hampstead ook. In het kader van doing the magic roundabouts kon ik er dus alvast één gaan afvinken. In tegenstelling tot de voorgaande dagen waren we nu ruim op tijd op weg. De magische rotonde werd snel gevonden en ligt op een steenworpafstand (in Palestijnse meters) van de County Ground. Wat een ontzettende chaos. Ik was blij dat ik zelf niet reed op dat moment. Alle auto's krioelen door elkaar heen. Hgrm kreeg het voorelkaar om de borg te behouden door via de buitenkant rond te gaan. Met de ogen dicht waarschijnlijk.

Uren van tevoren arriveerden we bij het stadion en ik kon mijn hart ophalen bij het maken van het rondje. De auto werd strategisch geparkeerd in een van de betere buurten zodat we zonder problemen weg zouden komen na de wedstrijd. Het stadion was veel leuker dan gedacht. Het stadion grenst aan een groot grasveld en aan een cricketveld met tribune.

De tegenstander, Crewe, was al aangekomen. Southend United stond met grote letters op de bus. Dit bracht mij in eerste instantie nog niet in verwarring. Heel langzaam, maar uiteindelijk toch heel snel kwam bij mij het besef dat Swindon die dag tegen Southend zou gaan aantreden. Vraag me niet waarom ik dacht dat de tegenstander niet Crewe was, ik weet het niet.

Het was ook op die plek dat er een hek open stond. We vroegen of we alvast even naar binnen mochten om foto's te maken. Zoals zo vaak was het geen probleem en haalden we ons hart op. Vanaf de onoverdekte terrace met daarop geplakte stoeltjes van opgedroogd snot hadden we een prachtig uitzicht over alle tribunes. Ik ben erg tevreden dat ik dit stadion naar volle tevredenheid heb kunnen vastleggen. Vier verschillende tribunes, open hoeken, het gaf mij het karakteristieke Engelse gevoel en ik kreeg gewoon zin in de wedstrijd.

Ook rondom het stadion was er genoeg te zien, hier en daar was het lekker rommelig en leek het zelfs wat vervallen. Zeer fotogeniek. De Cricket Ground werd ook vastgelegd door op moeilijke wijze (motorisch gezien) door het hek heen te fotograferen (later bleek de poort wagenwijd open te staan en konden we zonder problemen binnenin plaatjes schieten, ahum).

Het leukste vond ik de lange muur aan de thuiszijde achter goal, hierin bevinden zich van die kleine raampjes waar de tickets verkocht worden. Een vader en zoon waren juist bezig om twee kaartjes voor de wedstrijd te kopen en we probeerden van dit zeer Engelse beeld een Stuart Clarke-achtige foto te maken.

In de clubshop maakten we een praatje met een dame achter de kassa. Je komt uit Holland en dus krijg je te horen dat ze de bergen zo mooi vond daar. Ik heb nog geprobeerd uit te leggen dat Nederland helemaal vlak is op een speed hump on steroids na in Vaals, maar gaf dat al snel op. Nederland heeft bergen. Punt.

We waren zo vroeg dat we al ruim anderhalf uur van tevoren het stadion binnen konden. Het was dat hele weekend al steenkoud met veel sneeuwbuien. Ondanks dat we beschut zaten op een hoge tribune aan de lange zijde blies de wind vrij fanatiek. Ik was niet van plan me te laten verkleumen en zocht de catering op. Een grote hotdog met verkoolde uien en een bakje patat smaakte lekker, al bevroor het allemaal snel.

Voor ons zaten kinderen die niet luisterden naar hun ouders en dat was te begrijpen: de wedstrijd was niet veel soeps. Ik weet de uitslag ook niet eens meer, al werd er als ik diep graaf in mijn geheugen nog wel gescoord. Er staat me iets van bij dat Southend won, maar dat kon net zo goed Crewe geweest zijn.

De terugreis verliep niet al te soepel. Richting Londen kwamen er steeds meer files en ondanks dat we ruim de tijd hadden werd het nog aardig haastwerk. De auto werd ingeleverd, met de pendelbus bereikten we de tunnel. Inchecken zorgde voor problemen, we hadden met onze roepnamen geboekt, terwijl op de paspoorten ook alle doopnamen staan. Dat mocht niet en we moest ons ook nog eens legitimeren met een tweede identiteitsbewijs. Heathrow komt hiermee op dezelfde hoogte als Schiphol als het gaat om irritantste zeikluchthavens. Enkele minuten nadat we aankwamen bij de gate gingen we boarden.

Heerlijk weekend, ik had dit nog wel een tijdje vol kunnen houden. Foto's volgen nog.

TeeZee

Engeland, een heerlijk land om voetbal te bekijken. Het heeft alleen een groot nadeel: ik heb alles zo'n beetje wel gezien en het wordt steeds moeilijker om nog materiaal te tonen op het internet dat niet al tig keer uitgemolken is. Ik vind de facade van Craven Cottage nog steeds fantastisch, maar ik durf er geen foto's meer van te plaatsen omdat iedere millimeter vanuit iedere hoek al genomen is en geplaatst op het net.

Swindon Towns County Ground zag ik nog niet al te vaak verschijnen, wellicht komt dat doordat het een club is die niet echt tot de verbeelding spreekt. Misschien wel daardoor dat het dan meevalt als je er heen gaat. Sterker nog, ik kijk met plezier terug op Swindon Town. Hopelijk zit er bij onderstaande foto's nog wat nieuws bij voor de liefhebbers, maar ik durf er geen vergif op in te nemen.


The Magic Roundabout


Kleine raampjes met daarachter een mannetje of een vrouwtje die jou een kaartje kan verkopen. Uiteraard moet je bukken om naar binnen te kunnen kijken. Bij Swindon Town is het mijnsinziens een bijzonder fraai gezicht.


Dit zien we achter de onoverdekte bestoelde terrace, staande onder de floodlight.


Voor de mensen die ooit naar Swindon Town willen heb ik hier alvast de menukaart waarop de versnaperingen staan die aangeschaft kunnen worden om vervolgens te nuttigen. Swindon Town verkoopt het standaard assortiment, maar daarnaast ook dingen die ik nog niet zovaak elders in Engeland zag (zoals echte patat, in plaats van die vettige glazige 'chips').


De achterkant van de onoverdekte bestoelde terrace. Schitterende begroeide aluminium golfplaten, hiervan gaat toch ieder groundhoppershart sneller kloppen? Zwijmel weg bij het opmerken van het prikkeldraad en vertel dat vooral niet aan je omgeving.

Binnenkort deel 2, met wat meer foto's van het stadion zelf.

TeeZee


The Arkell's Stand, met op de voorgrond een telefooncel waar programmaboekjes verkocht worden.












Als er ooit een goed voorbeeld was van wat "Barrel Distortion" is, dan is het wel deze foto. De Arkel's Stand is in het echt niet krom.

En dat was het!