Momenteel zijn er problemen met de ijsvloer in Geleen waardoor het eerste thuisduel afgelast werd. Het tweede, vorige week, werd in Aken afgewerkt en die moest ik helaas laten schieten. Vandaag werd er gespeeld in Maaseik en dat is waarschijnlijk de laatste thuiswedstrijd op vreemde bodem.
De ijshal in Maaseik is niet berekend op grote hoeveelheden toeschouwers dus er konden maar ongeveer 300 mensen naar binnen. Je kunt om zo'n baan toch veel meer mensen kwijt zou je zeggen maar binnen bleek waarom. Enkel aan een van de korte zijdes konden mensen staan omdat de lange zijden geblokkeerd werd door officials en strafbanken aan de ene zijde, en de dug outs aan de andere zijde.
Het was dus een Spartaans geheel waar mensen op tafels, losse pallets en containers stonden om iets van het spel te zien. Het zicht werd ook nog belemmerd door netten aangezien er geen plexiglas boarding was.
Voor dit seizoen zijn de Nederlandse en Belgische competitie samengegaan en spelen 16 teams in 2 groepen om de titel. De tegenstander van Eaters had tweemaal nipt verloren dus ik was benieuwd wat ze konden, die Turnhout Tigers (vroeger White Caps)
Al binnen 70 seconden bleek het klasseverschil enorm en stond het 2-0 voor Eaters. Turnhout kwam er niet aan te pas en na de eerste periode was het 6-0. Na 16 minuten moesten er drie Turnhouters naar de strafbank en weigerde de klok dienst. Een hoop overleg en na bijna tien minuten gingen we verder. Die klok werd even later weer aan de praat gekregen.
In de pauze tussen de eerste en tweede periode hield de zamboni het na 1 rondje voor gezien. Kapot. Weer koortsachtig overleg tussen officials en besloten werd de restanten van het ijs van het ijs te scheppen en verder te gaan. Bij Turnhout hadden ze het echter wel gezien, die weigerden verder te spelen en dus was kon iedereen na een merkwaardige avond weer naar huis.
