Aan de geinteresseerden, het was werkelijk fantastisch!
Zo, dat was het in korte woorden hahaha. Ik ga er zeker nog een verslag van maken. Heb hele mooie dingen meegemaakt en in totaal 10 wedstrijden in 9 stadions gezien, 14 stadions totaal gezien (waarvan 3 enkel helaas van buiten). Tijdens mijn bezoek heb ik eenmaal een stuk getypt over Novara. Mijn verslag zal zeker niet zo lang zijn voor elke wedstrijd, maar ik had op de ochtend na die wedstrijd gewoon even zin om wat te schrijven in de trein. Onderstaande kwam daaruit. Natuurlijk heb ik van elke wedstrijd meer dan genoeg foto's en filmpjes. Ik ga voor mezelf dan ook een complete film maken daarvan en verwacht minimale speelduur 90 minuten!
Novara - Trapani, Maandag 14 December 2015 om 20:30 uurPromovendus Novara speelt thuis tegen Trapani in de Serie B. Geen grote namen, al speelde Novara 4 jaar geleden nog één jaartje Serie A na zo'n 50 jaar afwezigheid, terwijl het vorig jaar kampioen werd in de Serie C. Verrassend goede prestaties zorgt ervoor dat ze momenteel meedoen in strijd om het kampioenschap in de Serie B. Dat zij nooit meer Serie A speelden, was duidelijk te merken. Het meest bekend staan ze nog wel om het aantrekken van Katidis, slechts een paar jaar geleden. Novara kwam wereldwijd in opspraak omdat de griek een eeuwig verbod had om te voetballen in Griekenland vanwege het uitten van een Sieg Heil groet op het veld.
Twee uur voor aftrap blijkt er nog niemand te zijn. Een plaatselijke steward verwees me in zijn beste engels (twee woorden) vriendelijk naar het dichtsbijzijnde café. Bier schijnt er immers wel te stromen in Novara. Het was me al zover opgevallen dat niemand in Novara de basis van de Engelse taal beheersde. Vol goede moed bestelde ik een Frost biertje, maar al snel werd duidelijk dat er iets te veel druk op de tap stond. Maar in Novara hebben ze voor alles een oplossing, dus werd het overmatige schuim vakkundig verwijderd met een lepel. Na een tweede poging kwam er dan ook zowaar een mooi pilsje op de bar. Na een uurtje hield ik het voor gezien en deed een tweede poging om wat calcio cultuur te proeven. Ineens bleek er een mini-marktje op te zijn gezet, waar zes verschillende kraampjes identieke spijs en drank verkochten. Daarnaast was er nog een buitenbeentje: meneer stond lekker kastanjes te bakken in de vrieskou. Om maar even aan te geven dat elke club uniek is. Geen liefhebber zijnde van kastanjes waagde ik een poging om de tribune van de fanatiekelingen op te komen. Ook een uur voor de wedstrijd was het nog extreem rustig. Het eerste dat op zou vallen was dat de zitgedeeltes van de korte zijdes nog in de stijgers stond. Een klein vermoeden dat deze extra capaciteit was aangewend voor het jaartje Serie A. Desalniettemin, tijdens een koud avondje sta je behoorlijk weg te vriezen op het steenkoude staangedeelte en de open wind door de zittribune. Ook de boxen die werden gebruikt voor muziek en mededelingen klonken minder zuiver dan de muziekboxjes die ik vroeger op mijn kamer had.
Dan de fans. Ze stromen binnen en het werd al gauw duidelijk dat de plaatselijke hoempapa midden achter de goal zou plaatsnemen. Ondanks dat zulke groepen bij Italiaanse clubs van je "eisen" om mee te zingen en wetende dat mijn Italiaans niet al te sterk is, deed ik toch een poging. Een dag eerder bij Juventus bleek immers dat je plots wat mee probeert te breuzelen in alle euforie. De vaantjes werden al tevoorschijn gehaald. Even een goed plekje zoeken zodat ik langs de vaantjes ook nog wat van de wedstrijd zou zien. Ik kwam immers voor sfeer èn spel. Buiten het feit dat er bijna een wereldgoal werd gemaakt (bal eindigde op de kruising van een meter of 25), was de eerste helft vooral niet om aan te zien. De fans probeerden dan ook vooral een feestje te maken om niet aan de vrieskou te hoeven denken. Zelfs een nummertje kwam langs waarin af en toe een moshpit gemaakt moest worden. Er is dan ook natuurlijk niets lekkerder dan als mannen onder elkaar een potje te duwen en geduwd worden.
Na de rust leek het ook bij een doelpuntloze pot te blijven omdat vooral Novara een aantal grote kansen mistte. Tot plots Felice Evacuo het veld in werd gestuurd door de trainer van Novara. De 33-jarige voetballer uit Pompei vond zijn weg in Novara nadat zijn eigen stad door een vulkaanuitbarsting ten onder was gegaan. Nog geen minuut later kreeg Novara een penalty, welke in de 73e minuut werd verzilverd door Evacuo. Vanaf de aftrap maakten de bezoekers echter direct gelijk. Emoties van vreugde en teleurstelling volgden elkaar in no time op aan Novara's zijde. Vol goede moed gingen zij achter de ploeg staan, wat resulteerde in een nog waanzinniger einde dan ik me kon voorstellen na de twee doelpunten in één minuut. In de 78e en 86e minuut was het wederom twee maal Evacuo die de 2-1 en 3-1 liet aantekenen. De buit is binnen en Novara viert feest. Ze brengen na de goal nog ene Dickmann het veld in. Deze man besluit ook nog een goaltje erin te leggen in de 89e minuut en zorgt er met deze goal voor dat er in totaal vijf keer werd gescoord in het laatste kwartier. De uitslag werd dan ook 4-1. Vreugde en emotie wederom bij de Novara supporters. Echte passie onder de supporters laat zien dat zij echt van de club houden, en niet van hun succes.
Tevreden gestemd verliet ik het stadion om terug naar de bushalte te gaan. Voor de zekerheid aan een agente, die gelukkig gebrekkig engels sprak, de weg gevraagd naar die bus. Wat blijkt, rijdt er om de tijd van vragen al geen enkele bus meer in de stad (22.15 uur). Gelukkig waren er enkele supporters die dezelfde kant uit moesten en liepen we dus samen zo'n kleine vier kilometer door de vrieskou richting het station. Onderweg nog een broodje kebab, natuurlijk niet om van te genieten maar ter opwarming van het lichaam.. om 23.58 uur kwam dan eindelijk de lang verlangde trein die me terug bracht naar het naarbij gelegen dorpje Turijn (ruim een uur reizen). Nog nagenietend en lachend om de unieke dingen die ik weer gezien heb, duik ik eindelijk mijn bed in.
