Woensdag 17 september ben ik in alle vroegte uit Londen vertrokken en via London Euston met de Virgin Express naar Liverpool geracet. Rond 15.00uur stond ik alweer voor de poorten van het stadion dat ik alleen van foto’s en dromen kende….Anfield Road!!! Hier moest ik een keer naar binnen al was het maar voor een rondleiding. En toen ik rond de befaamde Albert’s Pub gelopen kwam zag ik daar de ticket office met een déja vu gevoel…. Kaarten voor de wedstrijd van volgende week ‘on general sale’ (zie Chelsea!)…. ‘het zal toch niet waar zijn….?’ Dinsdag de 23e zou Liverpool FC een onbeduidende wedstrijd voor de Carling Cup spelen tegen Crewe Alexandra. Nietszeggend voor de grote sterren van deze fantastische club maar voor mij een droom die zou uit kunnen komen…zou ik een wedstrijd bij kunnen wonen op Anfield. 10 minuten later was mijn vraag beantwoord, een kaartje voor de beroemde, beruchte en befaamde KOP lag te pronken in mijn handen. Wat was ik ongelofelijk blij!!! Nadat ik al mijn vrienden telefonisch op de hoogte had gebracht dat ik naar Liverpool zou gaan en de rest van mijn avontuur had verteld (ik belde hen overigens ook om ze ietwat jaloers te maken!) ben ik terug gegaan naar het gezellige centrum van deze superstad. Hier had ik het prima naar mijn zin!
2 nachten later op weg naar Manchester wetende dat ik 4 dagen later nog 2 nachten in Liverpool zou doorbrengen vanwege de cupwedstrijd op Anfield Road. Op vrijdag kwam ik aan in Manchester alwaar ik direct naar het stadion van Manchester City gegaan ben. Toen ik daar aankwam kwam ik erachter dat ik mijn camera en telefoon vergeten was. Geen foto’s dus en de beelden van het mooie ronde stadion staan dus alleen op mijn eigen netvlies. Op zaterdagochtend vroeg uit de veren om iets spontaans te doen. Er waren verschillende mogelijkheden om een wedstrijd te bezoeken. De eerste mogelijkheid sprak mij het meest aan, om 12.15 naar Carlisle-Leeds en om 17.15 Bolton-Arsenal. Via Internet kwam ik er echter achter dat Carlisle-Leeds all ticket was (van te voren je kaart moeten kopen) dus dit plan ging niet door. Altrincham (nabij Manchester) was een optie, ik kon naar Stockport County maar zag toen tot mijn grote vreugde dat mijn nieuwe liefde Fulham in de buurt speelde… tegen Blackburn. Dus ik met de trein (uurtje) via Bolton naar Blackburn. In een pub met verdwaalde Leeds supporter naar Carlisle-Leeds gekeken en daarna een kaartje voor het uitvak gekocht op Ewood Park. Ruim een uur van te voren zat ik dus in een mooie vierkant stadion, bijna alleen. Ik dacht dat er weinig tot geen Fulham supporters mee zouden reizen en vroeg aan een steward hoeveel Fulham fans zouden komen, wacht maar af was zijn antwoord. En vlak voor het begin kwam er een lawine van fans het vak binnen. Allemaal uit Londen dacht ik eerst nog totdat de vlaggen en dialecten duidelijk werden. Ook Fulham heeft dus fans uit het hele land, naast mij zat een jongen uit Bolton die jarenlang naast Craven Cottage woonde en alleen de uitwedstrijden in de buurt bezocht. De wedstrijd was saai en op één kans na van Johnson maakte Fulham geen moment kans op de winst. WE dachten met een 0-0 huiswaarts te keren maar een paar minuten voor tijd dompelde Derbyshire ook mij in rouw door de 1-0 tegen de touwen te jagen, balen, balen, maar wel weer een ervaring rijker.
Een rondleiding gemaakt door het immense stadion van Manchester United, Old Trafford. Een volgende droom is geboren, hier moet ik ooit nog een keer een wedstrijd bijwonen!
Via internet volgde ik de zondag erna Feyenoord-Ajax (2-2) en maakte mij toen op voor het huzarenstukje van de reis, Liverpool!. Overdag nog naar de stadions van Tranmere Rovers op Birkenhead en rond 16.00 richting de stadions van de stad. Via Goodison Park van Everton door Stanley Park (waar het nieuwe onderkomen van Liverpool komt) naar Anfield Road gewandeld. In de pub een biertje gedronken en anderhalf uur voor de wedstrijd stapte ik trillend van de zenuwen Anfield Road binnen en nog wel de beroemde Kop op! Ik heb minutenlang om me heen zitten staren, uit volle borst het ‘You’ll never walk alone’ meegebruld, van de wedstrijd bijna in slaap gevallen maar een van de mooiste avonden ooit meegemaakt! Na de wedstrijd bijna 2! Uur op de bus gewacht maar het was het allemaal meer dan waard! Ik heb op de Kop naar een wedstrijd van Liverpool gekeken. Dat kunnen niet veel van mijn vrienden (niemand!) mij navertellen. Dat de wedstrijd tegen Crewe was en er niet veel toppers meededen doet daar niks aan af. Ik denk dat vele van jullie dat gevoel wel kennen! De historie, de sfeer, de fans alles ademde voetbal. Engels voetbal pur sang, heerlijk!
Na deze week in het Noorden teruggekeerd naar Londen waar mijn reis met een andere vriend zou afsluiten. Op zaterdag besloten we richting Charlton te gaan voor de wedstrijd Charlton Athletic-Sheffield Wednesday. In de pub naar de Merseysidederby gekeken. We dachten in een Charlton pub te zijn aangezien het bijna naast het stadion lag. Maar het bleken alleen maar Sheffield supporters te zijn die het allemaal stuk voor stuk wel heel gaaf vonden wat ik deze maand ondernomen had. Een ding verbaasde ze ze wel, en dat verbaasd me zelf ook wel een beetje, dat ik niet naar Sheffield gekomen ben. Het nummer en emailadres van een van hen werd in mijn handen gedrukt en mocht ik ooit in de buurt zijn, slaapplek en tribuneplaats waren verzekerd, ‘kijk dat is nog eens gastvrijheid’. De 3000 supporters van Sheffield maakten meer sfeer dan de 20.000 fans van Charlton bij elkaar. Het gaat niet goed met de Addicks (momenteel staat de club zelfs laatste in de Championship) en dit kwam tot uiting in de onvrede van vele fanatieke supporters. De beenruimte op deze tribunes is gering en voor ons zat een man die continue sarcastische en cynische commentaren leverde op spelers en trainers. Uiteindelijk leverde dit felle discussies met andere supporters op die aangaven al weken naar zijn irritante commentaar te moeten luisteren. Toen maakte ik het meest opmerkelijke feit mee tijdens mijn trip. Deze man, die niemand in elkaar sloeg of bedreigde werd uit het vak verwijderd en moest de kaart voor de volgende wedstrijd (de seizoenkaarten in Engeland zijn meestal een soort bonnenboekjes waarbij elke thuiswedstrijd desbetreffend blaadje wordt afgescheurd) inleveren. Dit ging met enig tegenstribbelen maar de suppoosten hadden het laatste woord en deze schreeuwlelijk werd afgevoerd, officieel omdat ie steeds ging staan en dat is nu eenmaal streng verboden op de Engelse zittribunes. Overigens eindigde deze wedstrijd in 1-2 en was de malaise bij de Addicks evenwel nog groter dan het al was.
Mijn avontuur in Engeland was ten einde, wat een weken, wat een voetbal, wat een stadions. Een nieuwe hobby is geboren en vanuit de vriendenkring zijn al veel verzoeken binnen gekomen om zo snel mogelijk weer te gaan! Deze plannen liggen er dus zeker. Een laatste anekdote van deze reis. De boot die ons terug zou brengen uit Harwich vertrok om 23.45. Daarom zouden wij de trein vanuit Liverpool Street om 22.15 moeten hebben. Laat ik nu deze 3,5 week totaal geen problemen met bussen en metro’s gehad hebben, om 21.00 begonnen we aan een metrorit die ik al verschillende keren gemaakt had en 45 minuten zou duren. Nu had deze metro vertraging, seinstoringen en ander gezeur waardoor wij om 22.14 Liverpool Street inrenden en de rode lampjes nog net in het donker zagen verdwijnen! Snel gekeken of we nog om konden rijden, taxi misschien….te duur, vliegtuig dan maar? Geen vluchten. Wij toch maar met de latere trein naar Harwich waar wij om 23.50 aankwamen….terminal dicht, geen levende ziel te bekennen. Voor degene van jullie die er geweest zijn, in Harwich is dus niks alleen maar containers, parkeerplaatsen en een station. Hier zouden we in de kou dus een nacht door moeten brengen en dan de boot van 8.45 pakken. Met wat kranten een bedje gemaakt maar dat ging me iets te ver. Met de tas op de rug op zoek naar mensen en gelukkig konden we via een beveiliger plaats nemen in een truckerscafé elders op het terrein. Hier was het warm en hebben we wat geslapen. Om 7.30 ingecheckt, snel de boot op, ontbijtje en daarna in een hut de hele vaart geslapen en rond 16.30 Nederlandse tijd zat mijn avontuur er definitief op!
De balans achteraf:
- 7 wedstrijden ( Brentford-Dagenham, Fulham-Bolton, QPR-Southampton, Chelsea-Bordeaux, Blackburn-Fulham, Liverpool FC-Crewe en Charlton-Sheffield)
- Ontelbare wedstrijden op tv in de kroeg
- Stadions ( Brentford, Fulham, QPR, Wembley, Arsenal, Norwich, Ipswich, Blackburn, Manchester City, Manchester United, Stockport County, Bury, Altrincham, Tranmere, Everton, Charlton, Liverpool, Chelsea.
- Ontelbare ervaringen
- Nieuwe dromen, nieuwe clubs, nieuwe wedstrijden.
