Farewell Easter

[Joost]

De Paastrip, dat is voor groundhoppende Anglofielen toch wel een begrip. De Engelse Leagues plannen namelijk zowel op zaterdag als op maandag een speelronde en veel clubs verhuizen dan ook nog de zaterdagpot naar vrijdag. Veel wedstrijden in weinig dagen dus. Onze Paastrip werd voornamelijk gebouwd rond mijn wens om Morecambe en Chesterfield te zien spelen in een van hun laatste duels in het oude stadion. Hugo plande gelijk wat er omheen en Marko en Lieven zagen het ook wel zitten.

Zo stonden we dus op vrijdagochtend net niet heel vroeg op Schiphol voor een vlucht naar John Lennon Airport. De pasen begon voor Lieven wat prijziger, hij had een vlucht geboekt voor de verkeerde dag en moest dus bijbetalen. Gelukkig voor hem had het vliegtuig vertraging want anders mocht hij zelfs niet mee. De vertraging was uiteindelijk zelfs meer dan 2 uur. Er kon dus vrijwel direct een streep door korte bezoekjes aan Prescot Cables, Burscough, Chorley en Bamber Bridge. Na het ophalen van de huurauto, een Skoda Fabia, gingen we maar gelijk op weg naar Morecambe en Carlisle. Het verkeer werkte niet heel erg mee want er waren flinke opstoppingen voor Preston. Daarna reed het wel goed door. Lieven en ik werden er in Lancaster uitgegooid en namen daar de trein naar Morecambe, een ritje van 10 minuten. Hugo en Marko gingen door naar Carlisle en waren gelukkig ook mooi op tijd.

Morecambe ligt aan de naar haar genoemde Morecambe Bay, een kilometer of 50 ten noorden van Preston. Behoorlijk afgelegen dus. Het telt 45000 inwoners waarvan ongeveer 25% in 2007 de lange busreis naar Wembley maakten. Daar zagen zij hun lokale voetbaltrots de status van League club bemachtigen. Ik was er ook bij die dag maar als supporter van de tegenstander was ik minder blij.

Met de promotie kwam voor Morecambe FC een grote wens in vervulling. In de ‘election years’had de club veel vruchteloze pogingen gedaan lid te worden. Tussen 1957 en 1966 konden de League Clubs zelfs ieder jaar Morecambe toelaten maar nooit kwam de club ook maar in de buurt van uitverkiezing. Een laatste poging in 1970 was ook niet succesvol.

Morecambe is wel een succesvolle Non-League club geweest. De club speelde met uitzondering van de 2e Wereldoorlog van 1920 tot en met 1968 in de Lancashire Combination. De hoogste Non-League divisie die er in Noord West Engeland was. Meestal was er ook nog een plaats in de top en deze divisie werd 5 maal gewonnen. Het is dus niet verwonderlijk dat de club zich als kampioen plaatste voor de nieuw te vormen Northern Premier League in 1968. In de eerste 20 jaar bleek de club daar minder toonaangevend en plaatste zich dus niet voor de Conference toen die in 1979 werd opgericht. Wel won de club in 1974 de grootste prijs in de clubgeschiedenis, de FA Trophy. Na jaren van lower mid-table finishes kwam begin jaren 90 een omslag, de club deed mee om promotie en wist dat in 1994 te bewerkstelligen. Ook in de Conference ging het goed. Behoudens het eerste jaar (9de), 98/99 (14e) en 2000/01 (19e) eindigden de Shrimps steevast bij de eerste 7.

Promotie zat er eigenlijk altijd wel aan te komen en met Sammy McIlroy aan het roer ging dat er ook van komen. McIlroy wist eerder al Macclesfield Town naar de League te brengen. In twee hordes want na een eerste kampioenschap was het stadion niet goed genoeg, een nieuw kampioenschap in  1997 gevolgd door een Tweede plaats een jaar later bracht de Silkmen zelfs in Division Two. McIlroys team eindigde laatste met liefst 46 punten maar had wel Manchester City, Fulham, Wigan Athletic, Preston North End, Reading en Stoke City op bezoek gehad. McIlroy verliet Macclesfield daarna om manager te worden van Noord-Ierland. Dat was geen succes, net als een dik seizoen Stockport County die hij ternauwernood in League One hield. Na een jaar thuiszitten klopte Morecambe aan, toenmalig manager Jm Harvey had een hartaanval gehad en Conference expert McIlroy werd gevraagd hem te vervangen. Harvey zou niet meer terugkomen en vlak voor het eind van seizoen 2005-06 werd McIlroy officieel de manager. In zijn eerste volle seizoen Morecambe bracht hij de Shrimps naar Wembley en won. De eerste twee jaar in League Two leverden plek 11 op.

Tegenstander vandaag was Crewe Alexandra. De Railwaymen zijn snel teruggevallen vanuit de Championship naar League Two en spelen dit seizoen vooral om er niet uit te vliegen. Die doelstelling is met 50 punten wel gehaald en dat was op het veld wel te zien. Crewe speelde nogal ongeïnteresseerd en Morecambe dat nog een kleine kans op de play-offs heeft was beter en kreeg goede kansen. Bij de pauze stond er echter 0-2 op het bord. De snelle spits van Crewe, Joel Grant werkte zelf de 0-1 binnen en de rebound van zijn schot leverde 0-2 op. Beide uit een counter. Phil Jevons minderde na de pauze maar Clayton Donaldson bracht met een mooi schot Crewe op 1-3 na een dik uur. Vlak erna leek het helemaal beslist te worden. Crewe counterde wederom en Donaldson werd neergehaald. Rood en een vrije trap volgde. De scheidsrechter zag vervolgens hands in de muur en de bal ging op de stip. Shaun Miller miste de penalty. Het geloof bij Morecambe was er wel een beetje uit tot vlak voor tijd. Uit een hoekschop werd het 2-3. De Shrimps geloofden er plotseling in en wisten 2 minuten in blessuretijd zelfs 3-3 binnen te koppen. De comeback werd gecompleteerd met de 4-3 nog twee minuten later waarna wij moesten rennen om de trein terug te halen.

Christie Park is een aardig stadionnetje De hoofdtribune is een standaard Non-League hoofdtribune zoals er ook een staat in Cheltenham en stond in Doncaster. Achter het ene doel een grote overdekte terrace voor de thuisfans, een kleiner exemplaat met gek hoog dak aan de overzijde voor de uitsupporters. De overblijvende lange zijde noemen ze de CarWash Terrace, naar de autowasstraat. Meer dat 2 treden staantribune is dit niet.

Na dit seizoen verhuist de club naar het splinternieuwe Globe Arena. Omdat ook het logo wordt aangepast is de club door al haar oude merchandising heen en zat ik zonder sjaal. Het nieuwe stadion is niet helemaal zoals je dat in Engeland verwacht. Het ligt namelijk gewoon in de stad, ongeveer een kilometer van de Christie Park. Net zover van het centrum als Christie Park en het nieuwe stadion heeft slechts 1 zittribune. De Main Stand met allerlei faciliteiten krijgt 2317 zitjes. Achter een van de doelen een overdekte staantribune met 2234 plaatsen, achter het andere doel een overdekte staantribune voor de gasten met 1389 plaatsen en de lange zijde die overblijft wordt een onoverdekte terrace voor 606 mensen. Daar is wel de plaats om later een nieuwe tribune te bouwen. Eindelijk eens een club die nadenkt over een nieuw stadion. De capaciteit is ruim voldoende voor Morecambe. Het wordt een moderne kopie van Christie Park inclusief de staanplaatsen waaraan het meerendeel van Morecambe zo gehecht is en er is ruimte voor de uitbreiding wanneer nodig.













Dario Gradi, zoals altijd met pet.





3-3
P1040383.MOV

4-3
P1040385.MOV

[Joost]

In Lancaster namen Lieven en ik een trein naar Carnforth, direct aan de snelweg waar Marko en Hugo ons weer oppikten. Zo gingen we naar Birkenhead waar Tranmere Rovers Norwich City ontving. Hoewel Prenton Park nog lang niet verlaten gaat worden was ook dit een farewell. Norwich speelt namelijk volgende jaar gaan League One meer en ook het klassebehoud van Tranmere is nog niet zeker.

Geen verkeersproblemen dit keer en mooi op tijd waren we bij het stadion. Mooi gelegen in de stad, 4 overdekte zittribunes die allen apart zijn. Een prachtige ground met 16,000 zitplaatsen. En dat aantal vind ik absurd. Tranmere Rovers is een club die gedurende tientallen jaren in de schaduw van Liverpool en Everton op het derde en vierde niveau acteerde. Onder manager John King promoveerde de club naar het tweede niveau waar het driemaal op rij de play-offs haalde en verloor. Gedurende die tijd werd ook Prenton Park verbouwd en een all-seater. Toch trok Tranmere in die tijd nooit meer dan 9000 gemiddeld.

De wedstrijd tegen Norwich begon met een bizar hoog tempo. Bij Tranmere leken ze wel een snuifje gehad te hebben zo vlogen ze erop. Norwich was niet geheel onverwacht een stuk sterker maar Tranmere scoorde. De eerste de beste bal voor het doel leverde een hoekschop op, daarin werd hands gemaakt maar pas na een seconde of 10-15 reageerde de grensrechter. De penalty werd eenvoudig binnengeschoten. Norwich zette gelijk een tandje bij en leek de 1-1 te maken maar de bal werd ternauwernood van de lijn gered. Na 8 minuten een te korte terugspeelbal van Norwich, de keeper haalde de spits neer binnen de lijnen en mocht vertrekken. Zijn vervanger mocht gelijk vissen. Norwich bleef met 10 man gewoon sterker en had wel 4 keer kunnen scoren maar het net vinden lukte alleen Tranmere. Uit een  van de spaarzame aanvallen een hoekschop die bijna klemvast werd genomen zoveel hands was het. Het mocht door en de bal ging binnen, 3-0.

Na de pauze kwam Tranmere wat meer in het spel voor maar scoorde Norwich wel nog de 3-1. De kracht om er nog een punt uit te halen was er niet meer.

[Joost]

Na een nacht in Travelodge Manchester Sportcity gingen we weer verder. Het motel ligt in Oost-Manchester en daar vlakbij spelen behoorlijk wat grotere Non-League clubs. Wij bezochten eerst Hyde United, toen Stalybridge Celtic en uiteindelijk Ashton United. Alleen in Ashton was ik nog niet geweest. Leuke ground maar jammer dat er geen hond komt. Bij alledrie de grounds konden we binnen, best een unicum. Bij Ashton werden we gespot door de eigenaar van de club die ons binnenliet.

[Joost]

Daarna gingen Lieven, Marko en ik naar Chesterfield. Hugo zou ons daar afzetten om zelf naar Silsden en Burnley te gaan. Helaas zat het verkeer een beetje tegen In Glossop gaat de doorgaande weg dwars door het centrum en staat er iedere 100 meter een verkeerslicht. Daarna volgde de prachtige route door het Peak District. We waren toch ruim op tijd in Chesterfield en na een broodje en een boekenwinkel liepen we naar Saltergate.

Chesterfield is een ploeg die met uitzondering van een redelijk beperkte periode rond de 2e wereldoorlog altijd op het derde en vierde niveau speelde. Momenteel zijn ze in de race voor promotie van 4 naar 3. Het hoogtepunt uit de clubgeschiedenis was de FA Cup run in 1996/7. Na thuiszeges op Bury, Scarborough en Bristol City stond Chesterfield voor de schier onmogelijke taak te winnen van Bolton Wanderers. In het laatste seizoen van Burnden Park stonden zouden de Wanderers kampioen worden van het tweede niveau, 100 goals scoren en 98 punten verzamelen. Maar Chesterfield, toen mid-table derde niveau won. 2-3 en de 6de ronde lonkte. Nottingham Forest was daarin de tegenstander, een heuse derby dus als je naar de afstanden kijkt. Forest zou dat jaar degraderen uit het hoogste niveau maar had wel net Pierre van Hooydonk gehaald van Celtic. Ook deze klip werd door de Spireites omzeilt, 1-0. De kwartfinale was op het eigen Saltergate tegen het even verrassende Wrexham. Ook van het derde niveau en winnaar op Upton Park, West Ham. Saltergate was vol en juichte na de 1-0 zege. De halve finale bracht Middlesbrough op Old Trafford. Chesterfield verbaasde weer iedereen. Na de pauze werd het 0-2 voor Chesterfield en speelde Middlesbrough nog maar met 10. Ravanelli bracht de stand terug tot 1-2 maar heel Chesterfield is nog steeds kwaad om wat er daarna gebeurde. Via een kluts kwam de bal voor een Chesterfield speler die de bal via de onderkant van de lat in het doel schoot, de bal sprong en weer uit en werd weggekopt waarbij de Middlesbrough verdediger duidelijk een overtreding maakt. Zowel goal als penalty worden niet toegekend door David Elleray. Middlesbrough komt terug tot 2-2. In de verlenging wordt het 3-2 voor Boro waarna Chesterfield in de slotminuut een replay afdwingt. De replay wordt door Boro met 3-0 gewonnen maar in Chesterfield slapen ze er nog steeds slecht van, als kleine club zo dicht bij een FA Cup final…

Na dit seizoen is Saltergate verleden tijd. Chesterfield verhuist naar een saai stadion dat gelukkig wel nog in de stad staat. Wel een semi-industrieterrein met onder andere een KFC en Tesco. Ruim 10,000 stoelen gaan er staan met vier tribunes. Alleen het dak van de hoofdtribune loopt wat rond verder is het oersaai. Erg jammer dat ze ook niet hier voor een terrace achter het doel hebben gekozen.

De wedstrijd. Met Rochdale komt de koploper op bezoek. Saltergate zat erg goed vol maar uiteindelijk bleef de teller op 4427 steken. Waar de andere 4100 mensen moesten plaatsnemen bleef een raadsel. Rochdale was veel en veel beter dan Chesterfield en speelde de thuisploeg de eerste helft helemaal aan gort. De grootste kans was een kopbal vanaf 1 meter die op een verdwaalde speler werd gekopt. Na de rust eigenlijk hetzelfde beeld al komt Chesterfield er ook af en toe uit. Na 68 minuten plots een penalty voor Chesterfield, een kwartier later nog 1. 2-0 dus. Een buurman zegt tegen Marko nog na afloop; the lads played really well didn’t they? Nou, ze kregen 2 penalties en wist geen uitgespeelde kans te creeeren. Geen verrassing dus dat ze ’s maandags met 3-1 klop zouden krijgen van lowly Barnet en de drie potjes hiervoor ook niet wonnen.

Hugo was nog in Burnley en kwam ons na eten en vegeteren ophalen in Chesterfield waarna we sliepen in Travelodge Luton. ‘s ochtends om half 7 ging de wekker en vlogen we weer terug naar Nederland voor wederom een geslaagde editie van de Paastrip.